B.L.O. in Leiden met
nieuw gebouw verrijkt
Slag voor jonge
kerken Kameroen
DOLF DELPRADO
Officieel
geopend
Christen-onderwijzer
zette aan tot moord
PIERROT
Koninklijke onder scheiding voor
LETOSCH DAGBLAD - VRIJDAG 8 OKTOBER 1985 TWEEDE BLAD
Een kijkje in een van de lokalen
voor handenarbeid.
(Foto LD. Holvast)
Advertentie
Lucas
van Leyden
T SILVERHUYS
in "t smalste pand van Leiden
NIEUWE RIJN 4 - TEL. 42350
Speciale aanbiedingen
BLOEMVAAS f 10,50
Leuke 5 armige
KANDELAARS f 9,75
Fraaie
SCHENKKURK f 5,75
In zwaar verzilverde uitvoering.
W.M.F. CASSETTES
van schetsplannen, maar helaas
moest tot 25 mei 1963 worden ge
wacht voordat de Rijksgoedkeur mg
afkwam. Op 25 juli van hetzelfde
jaar had de aanbesteding van de
schooi plaats en na verdere onder
handelingen over bezuinigingen
werd eind september de definitieve
opdracht gegeven aan de NV Bouw
onderneming Korswagen en Zn. Op
13 januari 1964 tenslotte werd de
earste heipaal geslagen.
De heer Lij ten noemde voorts het
ontwerp en de constructie van het
gebouw buitengewoon. „Modern van
opzet, esthetisch verantwoord en di
dactisch aangepast wat vormgeving
betreft". Dankbaar was hy voor de
oprechte zorg, waarmee het school
gebouw werd vervaardigd.
„Buitengewoon is deze school
eveneens te noemen voor de kinde
ren, die er in zullen leren en leven
ter ontwikkeling en vorming van
persoonlijkheid", aldus de voor
zitter.
Op de hoogte
De burgemeester, die hierna het
woord voerde, verklaarde grote be
wondering te hebben voor de wijze,
waarop het schoolbestuur zich voor
Het Houtkwartier is sinds enige tijd verrijkt met
een fraai en doelmatig ingericht schoolgebouw.
Het is de nieuwe St.-Pancrasschool voor buiten
gewoon lager onderwijs, gelegen aan de Boer-
haavelaan, die gistermiddag officieel door de
burgemeester, mr. G. C. van der Willigen, voor
geopend werd verklaard. De jongens, die de St-
Pancrasschool bezoeken, hebben nu de beschikking
over negen royale leslokalen, drie lokalen voor
handenarbeid, een ruime aula en een goed geoutil-
i leerde gymnastiekzaal.
Het bestuur van het Liefdewerk
van de Heilige Cunera, dat deze
b.l.o.-school beheerttoonde zich
tijdens de drukbezochte openings-
plechtigheid terecht trots op het
n bereikte resultaat. Temeer, omdat
er heel wat voorbereidend werk
M aan de totstandkoming van de
streekschool kosten f 1.300.000
vooraf is gegaan.
Buitengewoon
De voorzitter van het Liefdewerk
van de H. Cunera, de heer J. Lij ten,
e ging by gelegenheid van deze offi-
XI ciëie opening uitvoerig de bouw-
geschiedenis na. Hy noemde deze
opening overigens in meer dan één
opzicht „buitengewoon".
Immers reeds in 1930 is het be-
y. stuur overgegaan, naast het in ter-
U na at aan de Zoeterwoudsesingel, tot
oprichting van de Lidwinaschool
IJ aan het Philosophenpad thans
M Lammenschansweg waarin bui
tengewoon lager onderwijs werd ge-
gi geven, zowel aan debiele meisjes als
ui jongens. De groei van het aantal
14 leerlingen maakte het noodzakelijk,
Ij dat tot een splitsing in een afzon
derlijke meisjes- en jongensschool
u moe.-.t worden overgegaan. Zo werd
in 1943 de bestaande Lidwinaschool
gesplitst in een jongens- en meisjes-
aideling. Daar het in de oorlogsja
ren niet mogelijk was een zelfstan-
6* dige school op te richten, werd voor
la lopig een oplossing gevonden in die
I zin, dat het onderwijs aan de debiele
jongens werd gegeven in enkele lo-
o! kaliteiten van het scholencomplex
aan de Pelikaanstraat van het be-
stuur van de Stichting R.-K. Scho
len.
Gedurende enkele jaren bleef de
Jongens-blo school nog ressorteren
onder de Lidwinaschool. Pas op 1
I januari 1948 het aantal leerlin
gen was toen tot circa 90 opgelopen
werd overgegaan tot de oprichting
van een zelfstandige school,
i De huisvesting aan de Pelikaan-
1 straat liet echter veel te wensen
over, waardoor het bestuur genood
zaakt was andere ruimte te zoeken
totdat een definitieve oplossing zou
zijn gevonden. Van het gemeentebe
stuur werd toestemming verkregen
a« om met ingang van 1 september
1953 tijdelijk de vroegere gemeente-
ya lijke ULO-school aan de Breestraat
66 te betrekken. Al vrij spoedig bleek
echter, dat ook deze huisvesting niet
geschikt was. Weliswaar was het
aantal lokalen voldoende en groot
1 genoeg, doch het gebouw toonde alle
ias gebreken van een afgekeurde school
waardig.
Een en ander was voor het be
stuur aanleiding om in 1954 weder
om contact op te nemen met de ge-
[g. meente, teneinde te komen tot de
ye) bouw van een geheel nieuwe school.
Bij schrijven van 22 januari 1955
deelde het college van B. en W.
.se mee, dat er geen bezwaren bestonden
tegen het bouwen van een school
l"c' aan de Boerhaavelaan.
Het architectenbureau ir. Van
Oerle, Schrama en Bos kreeg kort
daarop opdracht tot het ontwerpen
de totstandkoming van dit gebouw
„er wordt hier zegenrijk werk
verricht" heeft beijverd. „Een fe
licitatie komt zeker ook de ouders
toe, die hun kinderen op deze school
goed opgevangen weten", aldus de
burgemeester. Hy sprak tenslotte de
hoop uit, dat het schoolbestuur aJ
tijd open zal staan voor vernieuwin
gen in het onderwijs, die vooral ook
voor BLO-kinderen van het grootste
belang kunnen zijn.
...Houdt de school als levende ge
meenschap op de hoogte van haar
tijd zei hij.
Woorden van gelukwens werden
voorts uitgesproken door de heer C.
K. Hamelink namens de blo-in
spectie en de heer P. Prince namens
de r.-k. blo-bond. Deken W. P. M.
Haring sloot zich hierbij van harte
aan en de architect, de heer Schra-
Een gezellig onderonsje tij
dens de opening van de nieuwe
St. Pancrasschool aan de Boer
haavelaan. V.l.n.r. deken W. P.
M. Haring, het raadslid mr. C. f.
Woudstra. burgemeester mr. G.
C. van der Willigen en de heer
J. Lijten.
(Foto L.D. Holvast)
ma stelde namens zijn bureau het
hoofd van de St.-Pancrasschool, de
heer O. Hettinga, de aanbieding van
een klok in het vooruitzicht.
Na deze woordenstroom was er
ruimschoots gelegenheid om het
nieuwe schoolgebouw te bezichti
gen. Onder de vele belangstellenden
waren de wethouders C. J. Piena,
S. Menken, S. Sannes en P. S.
Harmscn.
Loslopende honden (1)
Geachte redactie,
Gaarne zou ik van uw gastvrijheid
gebruik maken voor enkele opmer
kingen over de loslopende honden,
waarover de laatste tijd weer is ge
schreven. In het bijzonder trof mij
het stukje van mr. W. Hugenholtz,
bekend dierenvriend.
Ik meen dat deze geachte inzender,
gelijk een andere „bezwaarde", en
kele punten over het hoofd heeft ge
zien en wel:
1. Het aantal verkeersongelukken
door loslopende honden veroorzaakt,
is te verwaarlozen.
2. Aangelande honden zijn agres
sief; ik vermoed dat de moeilijkhe
den welke de geachte schrijver heeft
ondervonden, uitgelokt zyn door zijn
eigen hond.
3. Ook dieren hebben rechten. Een
steeds aangelijnde hond is wienig
beter af dan een kettinghond, waar
tegen de heer Hugenholtz terecht
stelling neemt.
Laten we de hond het geluk zioh
eens uit te kunnen lopen, mede tot
vreugde van zyn eigenaar.
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
Kool. Denise i
W. A. Toele en
v. R. Wessellnk
i C. M. de Kroon.
Blaauw. Johaimes G.
Mensert. Willem,
R. Reumerman
Oeertrulda M., d.v. J. Sjartiljn en J.
van den Hoonaard. CarnellB, z.v. J.
Dubbelaar en H. Bamlioarn.
ONDERTROUWD:
J. W. de Haan en G. M. H. ran dei-
Werf. H. E. Lindeman en P. E. M.
Clocquet. J. Niesten en L. Slijkhuis. L.
Leeuwenburgh en J. Siebert. C. B. Pc-
gaardei
C. de
i der Zwaan en
i de Poll. A. J. M. Wit-
van der Zeeuw. E. de
en G. A. Klrohner. J.
Pen en F. Hlllebrand. A. L. van Glezen
en J. F. Jongbloed. H. J. Nederhorst
en J. Roodenburg Venmaat. A. J.
Brandt en G. Werk. H. K. Duker en
A. Roefstra. E. de Koster en J. C. A.
M. Pommée. A. J. Noordermeer en W
J. van der Klaauw. J. Oudshoom en
J. van der Pluym. M. L. Letronnière en
H. T. l'Aml en W. M. E.
iffermans. L. Ju
J. P
Rijkers. G. L. Bongers
A. A. Tuljnder.
OVERLEDEN:
H. O. Brussée, 72 Jr., e.i
Broek, vr. M. van den Dou, w jw.».
J. Vlasveld. O. L. FanggidaeJ ,/0 Jr.,
man. J. Ammeraal, 65 Jr.,
De hinder door loslopende hon
den in parken, is niets in vergelijking
met die door op bromfietsen en fiet-
n rijdende personen veroorzaakt.
5. Vervuiling door honden veroor
zaakt valt in het Riet bij die door
menselijke handelingen.
6. Overheidsmaatregelen tegen los
lopende honden zijn in de praktijk
moeilijk of geheel niet te handhaven
en verzwakken daardoor het gezag
der overheid.
7. De samenleving gaat reeds ge
bukt onder een vracht van beperken
de voorschriften en regelingen. Ik ge
loof dat het niet juist is van de bur-
om nog meer voorschriften te
vragen.
W. S. Jongsma, Leiden.
Loslopende honden (2)
Wat betreft het aanlijnen van
honden op straat ben ik het met de
schrijvers van de ingezonden stukken
volkomen eens. Want, waar moeten
deze honden zich eens goed uitleven,
als het ook in parken en plantsoenen
verboden is honden los te laten lo
pen? Een hond heeft toch ook wel
eens zin in rennen? Van een oud-
voorzitter van de Nederlandse Ver
eniging tot Bescherming van Dieren
en oud-president van de Wereldfede
ratie tot Bescherming van Dieren
had ik verwacht, dat hij zich het lot
van onze honden wat meer zou i
trekken. Een hond die altijd aai
riem wordt gehouden wordt agressief
dan krijgen we wat U in het Van
der Werf f park heeft meegemaakt. In
het Roomburg-er park waar onder
getekende zijn hond wat gehoor
zaamheid probeert bij te brengen
heeft men overigens meer last van
fietsers en bromfietsers, die over het
grasveld en door de lanen rijden. En
wat gebeurt er eigenlijk met het geld
de verhoogde hondenbelasting?
Wordt dit geld ook werkelijk besteed
de hond? Wel de hondenbelas
ting verhogen, maar bijvoorbeeld een
terrein ter beschikking stellen, waar
honden naar hartelust kunnen ren-
tiat is er niet bij. Is het niet
mogelijk om bijvoorbeeld het eerste
grasveld naast de flat 's morgens van
10 tot 12 uur en 's avonds van 18 tot
22 uur vrij te geven om honden los te
laten? Op die manier hebben de die
ren nog wat aan hun hondeleven.
Zeg het
met
bloemen
bestel Ifjdigl
(Van een onzer redacteuren)
Ds. M. Hoekstra. Afrika-secretaris van de Raad voor de
Zending der N.-H. Kerk. is diep geschokt als hij ons het verhaal
doet van de moordpartij (in Kameroen) op de echtgenote van een
Zwitserse predikant, mevr. L. MarkhoffThiebaud en de 27-
jarige onderwijzer R. Waldvogel, eveneens Zwitser van geboorte.
Ds. Hoekstra, die eind septem
ber op sterke aandrang van ds.
J. Kotto, secretaris-generaal van
de Eglise Evangélique in Kame-
roe, ijlings per vliegtuig naar
Banganeté vertrok om daar op de
plaats van de misdaad te worden
sortering
luxe- en gewone wekkers
JUWELIER - HORLOGER
maarsmansteeg 21 leiden tel. 20778
geconfronteerd met het onheil,
dat zo plots de nog jonge kerken
van Afrika in hun ontwikkeling
greep, is nog maar net in ons
land teruggekeerd. Gistermiddag
ontving hij ons in het gebouw
van de Ned. Zendingshogeschool
te Oegstgeest, waar hij ons een
aangrijpend verhaal deed over de
toedracht van deze dubbele
moord, opgekomen in het brein
van een onderwijzer van de Chr.
Mulo-school in Bangangté en
ivaaraan ook een Afrikaans par
lementslid debet is.
Een moord, waarvan mevr. Mark
hoff het onschuldige slachtoffer werd
heel toevallig open-de zij de deur
voor de moordenaar en die er op
gericht was om het toekomstige
hoofd van de Chr. Mulo-school, de
heer Waldvogel, uit de weg te rui-
Ds. Hoekstra, die bij zijn „recher
che-werk" in nauw contact stond
met de prefect van Bangangté, ver
telde ons, dat het mede aan deze
Afrikaan te danken is, dat de zaak
zo spoedig rond was. Mevr. Markhoff
was de sympathieke echtgenote van
ds. Markhoff, docent aan de theolo
gische school in Ndoungué, waaraan
ook de Nederlandse zendingspredi
kanten, dr. Stelma en dr. Posthumus
Meyjes zijn verbonden. De familie
Markhoff was met vakantie in het
hoger en koeler gelegen Bangangté.
Ds. Markhoff was echter voor een
bespreking twee dagen in Douala en
had daarheen zijn oudste dochtertje
meegenomen. Met vier andere kin
deren was mevr. Markhoff in
Bangangté achtergebleven.
De heer Waldvogel, net een week
in Kameroen om na de vakantie de
Franse directeur van de Chr. Mulo
op te volgen, logeerde, evenals mevr.
Markhoff, in één van de huizen vsn
het zendingsstation in Bangangté.
Op zaterdagavond 21 augustus
nadat mevr. Markhoff de kinderen
naar bed had gebracht, hoorde zij
gerucht bij de deur. Toen zij ging
kijken zag zij daar een haar bekende
onderwijzer van de Chr. Mulo staan,
een Afrikaan met enkele jaren
Europese ervaring. De man wisselde
tot vier maal toe in een voor haar
onbekende taal een kort woord
„schieten" waarna hij haar par
does neerschoot. De heer Waldvogel,
die via een achterdeur het huis ver
liet, werd buiten door een bende
gegrepen, naar de varanda gesleept
en onderging hetzelfde lot. Niet ver
van het zendingsstation vond men
de volgende dag zijn stoffelijk over-
chot. De prefect van Bangangté, die
onmiddellijk een onderzoek liet in
stellen, kon na enkele dagen deze
dubbele moord reeds reconstrueren.
Inderdaad bleek de onderwijzer van
de Chr. Mulo. die wraakgevoelens
koesterde omdat niet hij tot direc
teur van de school was benoemd, de
aanstichter van de moord te zijn. Als
handlangers nam hij zijn toevlucht
tot enkele leden van de Maquis, ter
wijl ook bekend werd, dat een
Afrikaans parlementslidzij het zij
delings, bij deze moordpartij betrok
ken was. Ondanks ontkennen bleek
een moordwapen tot zijn bezit te be
horen. Een onderzoek heeft uitgewe
zen. dat de onderwijzer een aantal
van zijn collega's leraren van de
Chr. Mulo over zijn plan tot moor
den had ingelicht. Op zijn aandrang
zouden zij zelfs bijgedragen hebben
in het bedrag (f. 3.000), dat de
Maquis voor het voltrekken van deze
moordien) vroeg.
Dat mevr. Markhoff. als kroonge
tuige zij herkende de onderwijzer
direct uit de weg moest worden
geruimd, noemde ds. Hoekstra zeer
tragisch.
Onrust
Voor de In dit deel van Kameroen
i werkende kerken vandaar ook het
I dringende verzoek van ds. Kotto tot
ds. Hoekstra om ijlings over te komen
I heeft deze dubbele moord grote
I onrust en onzekerheid gebracht. Als
eerste reactie van de Evangelische
Kerk van Kameroen viel het besluit
I om de blanke zendingsarbeiders, met
uitzondering van de beide artsen in
Bangkwa, uit het Bamilekegebied
terug te trekken en naar veiliger
oorden over te brengen. Ook is de
Chr. Mulo in Bangangté tijdelijk
resloten. Tijdens ons gesprek kon ds.
Hoekstra nog geen conclusies trek
ken voor de toekomst. Met ds. Kotto
deelt hij echter de verwachting, dat
er voor de jonge kerken in Kameroen
nog een goede toekomst Is weggelegd.
Meerdere malen is ds. Kotto verze
kerd, dat het niet tegen hem en zijn
kerk en dus de blanken gaat.
De opleiding van zendingsarbeiders
voor Kameroen gaat dan ook in
„Oegstgeest" normaal door.
(Advertentie)
In Sociëteit Minerva werd vandaag omstreeks
het middaguur een Koninklijke onderscheiding
uitgereikt, die zeer vélen in zeer uiteenlopende
functies over de gehele wereld genoegen zal doen
en even doen terugdenken aan hun „Leidse tijd".
Dolf Delprado, die als Surinaamse jongeman in
1925 in Leiden verzeild raakte, recipieerde in een
der dispuutkamers voor het personeel van Socië
teit Minerva ter gelegenheid van het feit dat hij
veertig jaar geleden in dienst van de sociëteit
trad en sindsdien talloze generaties studenten
met zijn zonnig humeur en onverwoestbare werk
kracht ten dienste is geweest. Dezer dagen heb
ben wij daarover iets meer geschreven.
Tijdens de personeelsreceptie van hedenmiddag
verscheen burgemeester mr. G. C. van der Willi
gen, die de jubilaris mededeelde, dat het H.M. de
Koningin had behaagd, hem ter gelegenheid van
dit jubileum te onderscheiden met de bronzen
eremedaille, verbonden aan de Orde van Oranje
Nassau. Op de foto het moment, waarop de bur
gemeester de jubilaris de onderscheiding opspeldt.
Links de echtgenote van Dolf.
(Foto LD/Holvast)
Zoekt
gouden verlovingsringen
Constant, Love, Anjer, Desiree.
Juwelier v. d. WATER heeft ze.
Haarlemmerstraat 181
Zeer grote keuze Op net
graveren kunt U wachten en
zonder kostenverhoging.
ALTUD VOORDELIG.
