„Sprookjes van deze tijd
weer feest voor liet oog
ire parade als
onschuldig schouwspel
55
K G
show
Op Schuttersveld een
grote afwisseling in
genoeglijk amusement
TAPTOE: hoort
bij 3 oktober
RECLAME VIERDE HOOGTIJ
De commercie tooncle
wat zij waard is
VRIENDELIJK
Namense steltlopers
geven boeiende
snow
MET VAANDELS
LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 4 OKTOBER 1965 VIJFDE BLAD
uizenden uit onze stad en vèr daarbuiten hebben het hoog-
der 3 oktoberviering, de Optocht,, weer „gezien" en van
i tarte meebeleefd!
„De sprookjes van deze tijd", waarin poëzie en proza in een
rerveling van kleur en bloemenweelde waren verenigd, trokken
iui^varieerd voorbij.
Reclame vierde hoogtij en wie beseft, wat reclame voor de
aidige massa-mens betekent, begrijpt, dat vele handelaren zich
^eiiet liefde op dit machtige communicatiemiddel hadden geworpen,
de hoop en het vertrouwen, dat tallozen er zó van onder de
druk zouden komen, dat zij in de komende tijd al het verblin^
nd aangeprezene in hun huizen zullen slepen.
AT het heden in onze wel-
Vvaartstaat te bieden heeft, is
dan ook overweldigend.
Iet is op zichzelf al een sprookje!
Sn op deze gedachte was de op-
:ht ditmaal gebouwd.
Sr scheen haast geen einde te ko-
aan de stroom van dikwijls stijl-
versierde wagens en auto's, die
op ziohzelf den volke iets te zeg-
hadden.
Het leek er op, alsof men wilde
gen: „Trek je van de komende
Latregelen van minister Vondeling
an en blijf ook straks maar
lar hartelust kopen!"
Wie nu nog, na zoveel suggestieve
iop-propaganda de beurs stijf dicht
ai houden, mag gerust een „held"
noemd worden.
7 OLWASSENEN en kinderen
J beide caüegorieën zullen deze
I optocht met verschillend oog
zien hebben.
Voor de eersten leeft het „sprook-
in deze zakelijk-nuchtere tyd
liet zó sterk meer.
Maar de kinderen?
Voor hen ligt 't geval héél anders.
Heeft U ook die stralende oogjes
zien, als de kabouters voorbij kwa-
of die geestige Flintstone-pop-
n of héél speciaal, hun aller vriend
larend de Beer?" Dat waren ver-
I1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIXII
En wat is uw indruk van
het feest? Burgemeester Van
der Willigen, aan wie wij deze
vraag kort na de viering stel
de, hoeft over een antwoord
niet lang na te denken, ,,'t
Was van A tot Z een bijzon
der aardige dag. Voor hon
derd procent geslaagd! Voor
al de rit in de optocht heeft
mij iets te zeggen gehad. Wat
een drukte en wat een
enthousiasme. Eerst nu heb
ik recht een indruk gekregen
van de Leidse bevolking. Zij
is allervriendelijkst. Jammer,
dat je maar één kant tegelijk
kunt uitkijken. Je zou alle
mensen wel willen groeten".
Mr. Van der Willigen, die
nog een vage indruk heeft
van de vieringen uit zijn stu
dententijd „aan de optocht
van 1929 deed ook mijn jaar
club mee" is van oordeel,
dat ook deze traditie hoog
moet worden gehouden.
Hoewel de burgemeester
van reveille tot en met vuur
werk in de weer was, spijt het
hem geen gelegenheid te
hebben gehad om het optre
den van de steltlopers uit
Namen en van K G bij te
wonen. „Afaar daarover hoor
de in reeds enthousiaste ver
halen".
„Voor mijn enthousiasme",
aldus mr. Van der Willigen,
„doet ook mijn vrouio niet
onder. De viering heeft ons
beiden zeer getroffen. In de
feestvreugde voelen wij ons
nu reeds één met de Leide-
naars. Ook in het eten van
harina en hutspot
trouwde figuren, die recht tot de
harten spraken en waartegen alle
.reclame-makerij" het moest afleg-
IIet sprookje van de
GOUDEN KOETS
HET was héél jammer, dat de zon.
die 's morgens nog zo stralend
saheen, zich juist tegen één uur,
terugtrok, al brak zij later weer af en
toe door het wolkendek. Dat was
voor de actieve organisatoren een
minder prettige tegenvaller. Immers
hoe méér zon, des te méér kleur. Des
ondanks viel er veel te zien. dat al
leszins de moeite waard bleek en
blijk gaf van een inventieve geest on
der al degenen, die op wélke wijze
dan ook de mensen iets aan te
prijzen hadden. Zij deden dit als ras
echte „verborgen verleiders", hoewel
het woord „verborgen" hier minder
goed past. want zij presenteerden hun
goede waren in de volle openbaar
heid.
Omgeven door alle traditionele din
gen, die rechtstreeks met de 3-okto-
ber-optocht verbonden zijn: daartoe
rekenen wij als vanouds de rijtuigen
met de „Bestuurderen", de Erewacht
en zeer in het bijzonder de vele mu
ziekkorpsen, die ook nu niets nage
laten hebben, om met hun vrolijke
marsen dit „feest der feesten" te
verlevendigen.
Climax van dit feest was zeker „het
sprookje van de Gouden Koets: de
Gouden Koets, die al ontelbare malen
de grote attractie is geweest en waar
aan jong en oud zich ook nu weer
konden vergapen.
ONDER de Indruk van alles, wat
op deze wereld „te koop" is,
nam men ook deze optocht
weer in zich op. Het 3-oktoberbestuur
heeft er goed aan gedaan, de „com
mercie" te laten tonen, wat zy voor
de burgerij in haar schild voert en in
haar mars heeft.
Dat Is zeker niet gering.
En voor zover de kopeken het na
de belastingaftrek! toelaten, zullen
zeker tallozen aan de indringende
oproep gehoor geven, vooral ook om
dat het oog niets te kort gekomen Is.
En daar gaat 't bij elke optocht,
ook als zü, gelyk ditmaal niets met
„Leidens Ontzet" meer te maken
heeft, toch in de eerste plaats om!
Een show, die gegeven wordt door
het Leidse Christelijke Tamboer- en
Pijperkorps „Kunst en Genoegen", is
een fascinerende show. Dat bleek
ook zaterdag weer. toen het korps
in de ochtenduren op de Kaasmarkt
een demonstratie van zijn (muzikale»
kunnen gaf. Het was een vloeiende
harmonie van klank en kleur, waar
van een duizendkoppig publiek volop
heeft genoten. Een bijzonderheid
was, dat het drie kwartier durende
spektakel speciaal voor deze feestdag
werd ingestudeerd. De ruim honderd
in blauwe uniformen gestoken muzi
kanten moeten er veel vrije tijd aan
hebben opgeofferd! Feilloos bijna,
werden de vele fraaie figuren op het
vierkante terrein uitgevoerd. In ge
sloten formatie en in zeer snelle pas
maakten tamboers en pijpers er hun
verrassende entree.
Toegejuicht door de enthousiaste
menigte gaven zij vervolgens een ge
varieerde show. De mannen
marcheerden en musiceerden, dat
het een lieve lust was. Hoogopzwaai-
ende armen en gestrekte passen, dat
alles precies op de maat van de mu
ziek. Het was een feest van ritme en
beweging, fijn om het mee te ma
ken. De nieuwe show heeft er zeker
toe bijgedragen, dat de klank van
K en G zowel in binnen- als bui
tenland nog bekender zal worden
dan zij nu al is. De feestvierende Lei-
denaars toonden zich terecht opge
togen over de prestaties van „hun"
muziekkorps, dat enkele uren na deze
formidabele show weer meeliep in de
grote reclame-optocht.
Het uitbundige feest op het Schut
tersveld is ook dit jaar weer bijzon
der geslaagd: een stortbui op zater
dagavond en een paar modderige
plekken op het terrein konden de
pret niet drukken. Het was weer een
orgie van geluid en 's avonds ook van
licht, waartoe vooral de kolossale ap
paratuur met de ronddraaiende gon
dels (shooting star, twister
trooper of wat voor namen ze meer
mogen hebben) en natuurlijk het al
les beheersende reuzenrad een be
langrijke bijdrage leverden. De Sky
rocket. waarvan de wagentjes met
duizelingwekkende vaart naar bene
den suisden, was een van de grote
sensaties voor jong en soms zelfs voor
oud; de steile-wandrijders hadden
evenmin over belangstelling te kla
gen en oude getrouwen als de bots
autootjes, de kop van Jut. de cake- 1
walk, de rupsbaan (het laatste rondje
onder de kaphet Lachpaleis met
de verrassende werking van de mid
delpuntvliedende kracht en Fata
Morgana en Geisterburg met hun
para- I griezeligheden hadden een aanhou-
meer dende stroom van bezoekers te ver
werken, die ook de weg naar „Klaar
voor onder water" en de Hiamalaja-
gondels wel konden vinden.
Natuurlijk ontbraken de draaimolens
in allerlei variatie niet, om nog maar
te zwijgen van die ontelbare gelegen
heden, waarin de goklust van ons
volk bevredigd pleegt te worden. Niet
ongenoemd mogen blijven de tent
met de lachspiegels, de Music Hall
show, de American Sporting en de
Afrika-tent, lijntje trekken, enve
lopje kiezen, balletje mikken, de
schiettenten en al die andere attrac
ties voor een of meer kwartjes wer
den bijna bestormd door de ontel-
baren, die een kansje wilden wagen.
En wie er dan genoeg van had kon
zich te goed doen aan poffertjes,
patates frites, croquetten, worst,
noga, gesponnen suiker en nog veel
Het slot van de avond was, als
gebruikelijk, in echt-Leidse stijl:
een „groot schitterend vuurwerk"
van de firma Kat, die zich door de
bui in het begin van de avond
niet uit het veld had laten slaan.
De Leidse vuurwerktraditie is op
glorieuze wijze voortgezet met se
ries briljantraketten, luchtwente-
laars, tourbillons, dubbele cobra's,
saltadoris-pijlen, mammoetbom-
men en welke andere variaties de
rijk geschakeerde produktie van
de firma Kat mag bezitten. Naast
dit lichtere werk waren er bril- j
lantfronten, kleur entableaus, me- j
chanische nummers, watervallen
enz., ditmaal aangepast aan het
bedrijfsaccent, dat ook de optocht
m de middaguren had gedragen.
Met een grote slotdecoratie en een
dito bombardement kwam het
einde van een feestelijke dag.
Voor een fascinerend schouw
spel zorgden in de vroege
herfstochtend van deze zonnig
begonnen drie oktober-viering
een groep steltlopers uit het Bel
gische Namen: „Les chasseurs
de Namur".
Twee groepen in middeleeuwse kos
tuums gestoken steltlopers gingen el
kaar bijzonder fel te lijf. De sport
was om elkaar om ver te duwen. De
groep die er in slaagt de laatste man
op de been (of liever op de stelt)
te houden is winnaar. Het was een
schitterend schouwspel. De histo
rische kostuums kwamen nergens
beter tot hun recht dan op het
rustieke Leidse Pieterskerkhof. Het
spel is een van de merkwaardigste
folkloristische gebruiken uit België.
Sindr. de zestiende eeuw zijn de hoog-
gebeende lieden verdeeld in 2 groe
pen, de Meions en de Aresses, die
elkaar zaterdagochtend het leven
knap zuur maakten. Het vallen van
een van de steltlopers was erg specta
culair het publiek leefde duidelük
mee met de strijd, die wel wat on
gelijk werd toen tegen het eind één
loper het op moest nemen tegen een
giotc overmacht. Veel waardering
hadden de honderden belangstellen
den ook voor de straatartiesten, die
na de steltlopers een voorstelling ga
ven. Sterke mannen, vingervlugge
jongens en een rasechte boeienko-
ning-annex-vuurvreter zorgden voor
de nodige sensatie en brachten iets
terue van de sfeer van jaarmarkten
in het verleden waarvan zij toen een
onafscheidelijk deel uitmaakten.
Menig
kinderhartje klopte sneller bij
Flintstone-poppen
Als horing bij wittebrood
Ondanks de bezwaren, welke ver
bonden zyn aan het houden van
een militair evenement op zater
dag. is het bestuur van de 3 Oc-
tobervereeniging er in geslaagd ook
aan de jongste viering van Leidens
Ontzet een parade te verbinden.
Gezien de grote belangstelling van
het publiek het stond weer rijen
dik langs de kant van de weg
voor dit traditionele programma
onderdeel, op de dag dat de Sleu
telstad bijna vier eeuwen gele
den het Spaanse juk van zich af
wierp, heeft het vooral de laatste
tijd veel omstreden punt in de
feestwijzer in ieder geval aan een
behoefte voldaan.
Trouwens, waarom zou een be
staand leger zich af en toe niet
als eenheid in het openbaar mo
gen vertonen? De parade van za
terdag zette alleen maar luister bij
aan een belangrijke feestdag. Als
schouwspel was zy even onschul
dig als de haring, die eerder op
de dag in het keelgat van de bur
gemeester verdween
Zoals gebruikelijk werd aan de pa
rade deelgenomen door eenheden
van de Koninklijke Zee-, Land- en
Luchtmacht en door een detache
ment van de Leidse Studentenver
eniging tot vrijwillige oefening in
de wapenhandel „Pro Patria".
Voor het eerst echter paradeerden de
drie krijgsmachtonderdelen ieder
met een eigen vaandel. Dit is mo
gelijk geworden, omdat de Konink
lijke Luchtmacht sinds kort in het
bezit is van een vaandel.
De troepen van de Marinelucht
vaartdienst uit Valkenburg, die al
eerder aan een Leidse parade deel
namen. maar steeds zonder vaandel,
kwamen nu ook met een vaandel-
wacht, waarin het vaaldel van dit
krijgsmachtonderdeel is opgenomen.
De stoet bestond uit enkele compag
nieën vlootpersoneel, enkele com
pagnieën van de Leidse koksschool
en één compagnie van het regi
ment Van Heutz met vaandel en
vaandelwacht, benevens een verte
genwoordiging van het 12de pant-
Rijen dik sloegen de feestvie
rende Leidenaars het voorbij
trekken van de legeronderdelen
ser-lnfanterie bataljon Garde Ja
gers, in totaal byna twintig voer
tuigen, en een aantal squadrons
van de al eerder genoemde lucht
macht.
Het défilé werd afgenomen door de
commodore van de Kon. Lucht
macht, G. W. de Zwaan, terwijl als
parade-commandant optrad luite
nant G. J. van Dyk.
Receptie
Na de parade hielden de
dant van de Leidse Koksschool, ko
lonel Th. H. Wessels, en zyn echt
genote een zeer geanimeerde ont
vangst. waarbij „heel Leiden" te
genwoordig was. Het traditionele
bordje hutspot ontbrak ook op deze
receptie niet, het liet zich zoals ge
woonlijk goed smaken.
De grote taptoe aan de vooravond
van de derde oktober hoort bij
het feest van Leidens Ontzet
als haring bij wittebrood.
Het is elk jaar opnieuw een lange
lichtstoet, die door de straten
van de Leidse binnenstad trekt.
Bedoeld als hulde aan de nage
dachtenis van P. A. van der
Werf, Prins Willem van Oranje,
Jan van Hout, Jan van der Does
en Louis de Boisot bij het
standbeeld van Van der Werf
en het Jan van Hout-monu
ment worden altijd kransen ge
legd draagt deze taptoe een
blij karakter.
Naast tal van verenigingen ne
men er vele muziekkorpsen aan
deel, die als om het hardst hun
feestklanken de frisse najaars
lucht inblazen.
Duizenden, voornamelijk jonge
Leidenaars lopen in de stoet
mee en vele tienduizenden
staan aan de kant van de weg
om de lichtende slang voorbij
te zien kronkelen.
Zo ivas het ook vrijdagavond,
toen het 3 oktoberfeest ditmaal
op 2 oktober gevierd met
schetterende fanfares met fak
kels en flambouwen, werden in
geluid.
Meer dan tien muziekkorpsen uit
Leiden en omgeving liepen mee
in de taptoe, die om klokslag
half acht van de Kaasmarkt
vertrok.
De stoet, waarvan de kop en de
staart ver van elkaar verwij
derd lagen, bestond voor een
belangrijk deel uit sportvereni
gingen ivaarom liepen er zo
weinig voetballers mee? en
speeltuinclubs.
Ook de schooljeugd en de club-
huisjeugd, de padvinders en de
padvindsters, waren weer van
de partij.
Het raketten tijdperk werd door,
enkele verenigingen op gees-
tige wijze in deze taptoe gesym- j
boliseerd. De leerlingen van de
Leidse Instrumentmakersschool
bijvoorbeeld, voerden een grote
Gemini-capsule in de stoet
„De Dauwtrappers" maakten er
geen geheim van, dat zij een
troephuis van node hebben
„weet U iets?" en tiuee „dak
loze" studenten zochten tijdens
de taptoe ook al een onder
komen, met een kaarsje nog
wel liefst
De stoet, die zoals gezegd op de
Kaasmarkt werd geformeerd,
trok via Haarlemmmer straat,
Prinsessekade. Apotheker sdijk,
Aalmarkt, Vismarkt. Boter
markt, Gangetje, Breestraat,
Rapenburg, Korevaarstraat
naar de Geregracht, waar de
deelnemers uiteen gingen.
Mede dank zij hun manieren van
marcheren en defileren hia
ten kwamen nauwelijks voor
werd ook de taptoe van dit jaar
