Uitbundig feest in Hitzacker
Ik liep niet boos weg
Blijven incorrect
N. V. V. niet gelukkig
met hogere lasten
en ongebruikelijk
Japanse zeeman Slioji
weet nergens van
Massale
taptoe
LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 4 OKTOBER 1965
Bij bezoek van Prinses Beatrix en Clans
(Van onze speciale
verslaggever)
Nederland kan niet zui
niger zijn op zün kroon
juwelen dan Hitzacker op
de vulpen, die zich sinds
zaterdag in de kluis van 't
gemeentehuis bevindt. „Er
mag geen mens meer met
zyn vingers aan komen",
zo heeft de waam. burge
meester, tevens dorpsbak
ker, Karl Guhl verordon
neerd. Het is dan ook niet
zo maar een vulpen, maar
de pen waarmee Prinses
Beatrix zaterdagmiddag
haar handtekening heeft
gezet in 't „gouden boek",
dat Hitzacker zich voor
deze gelegenheid tegen de
prijs van 300 marken
heeft aangeschaft.
et gemeentebestuur had een
zichtzending van 4 verschillende vul
pennen laten aanrukken, omdat ze
i Hitzacker niet wisten welke punt-
dikte de Prinses zou prefereren. De
prinses zelf heeft er geen probleem
gemaakt. Ze nam gewoon de
vulpen, die het dichtst bij de hand j far^jije'
lag. Aangezien haar verloofde Claus j smaak echter
Weddenschap kost KOFFERMOORD BLIJFT DUISTER
Spanjaard leven
Een 35-jarige Spaanse arbeider, E.
Menendez y Martinez, werkzaam bij
de Fordfabrieken, gehuwd en vader
van twee kinderen, is gisteravond
laat in het water van het Open
Havenfront, links van het Centraal
J Station in Amsterdam, verdrenken,
j Met twee vrienden had hij om f. 25
I gewed, dat hij dat water wel twee
I keer kon overzwemmen. De wedden
schap werd aangenomen en in zijn
enderbroek dook de man het water
in. Voor de eerste maal terug, circa
vijf meter van de kade. verdween hij
in de diepte.
De vrienden brachten zün kleding
naar een koffiehuis aan de Prins
Hendrikkade en vertelden de eige
naar het gebeurde. Deze belde de
politie. Terstond werd met dreggen
begonnen. Het lichaam is nog niet
gevonden.
Regen
Amsberg van dezelfde pen ge
bruik maakte, kunnen de drie ove
rige terug naar de leverancier. „Dat
scheelt ons dan weer zoveel", zei de
wethouder van Financiën, die slechts
karig gevulde gemeentekas
te beschikken heeft.
Unsere Trixi
Overigens hadden de Hitzackers
graag de kosten van desnoods 40 vul
pennen gefourmeerd, als zU de toe
komstige achtgenote van „hun" Claus
daarmee een plezier hadden kunnen
doen. Het „Hamburger Abendblatt"
mag er dan enigszins naast zün ge
weest, toen het zaterdag schreef dat
de „Kroonprinses van Nedersachsen"
op bezoek was, een koninklyke gast
Duitse bloede had onmogelük
uitgebreider kunnen worden ontvan
gen. De Hitzackers spreken al van
„Unsere Trixi" en welke gevoelens er
in die benaming liggen opgesloten, ls
tydens de rondrit door het stadje en
vóoral bij de ontvangst op het raad
huis ondubbelzinning gebleken. Bü de
aankomst op het marktplein verbrak
de onstuimige menigte als bü af
spraak de politiekordons, om zich
juichend op de open auto met het
verloofde paar te werpen. Een came-
an van de Duitse tv dreigde on
der de voet te worden gelopen, foto
grafen raakten slaags met elkaar en
met de politie en Julius Freiherr von
dem Bussche, de oom van Claus,
kreeg in het gedrang een klap met
camera op zyn hoofd, toen luj
mee hiellp een doortocht naar de
standsingang te banen.
Helemaal thuis
„We zün blü dat Hitzacker een
zoon heeft die u kennelük goed be
vallen is", aldus de waarnemend bur
gemeester in zün openingswoord. De
Prinses moest er hartelük om lachen
wekte ook overigens de indruk in
Hitzacker helemaal thuis te zün.
Toen de heer Guhl haar namens het
gemeentebestuur een oude kaart van
het stadje had aangeboden de
veelbesproken Meriam-gravure en
Stadtdirektor Hoffmann het ge-
sphenk met een voorkomend gebaar
haar overnam, zei ze: „Ik krijg
het toch wel terug hé?" Na de cere
monie in het „gouden boek" en een
heildronk op het verloofde paar, het
oranjehuis en het Nederlandse volk,
begonnen de Hitzackers beneden op
het marktplein kennelük ongeduldig
te worden. „Claus komm' d'raus"
werd er geroepen. En inderdaad ver
scheen het paar kort daarna op het
met oranje draperieën behangen bal
konnetje. Prinses Beatrix in zwarte
mantel en dito hoedje, zwaaiend met
de oranje anjers die ze bü haar bin
nenkomst ontvangen had. Claus
wuivend en onderwyl met succes
speurend naar bekenden in de met
rood-wit-blauwe vlaggetje zwaaiende
menigte beneden.
Deining in
Dot zingen
Mevrouw Von Amsberg, de
moeder van Claus, heeft zater
dagmiddag niet aan de rijtoer
door Hitzacker deelgenomen. Het
lag oorspronkelyk wel in de be
doeling, maar mevrouw Von
Amsberg zou door een telefoon
tje van haar zoon Claus, waarin
hü haar vroeg geen interviews
meer toe tc staan aan verslag
gevers van Nederlandse kranten,
enigszins van streek zijn ge
bracht.
Mevrouw Von Amsberg had
enkele dagen geleden enige in
terviews verleend, die Claus von
Amsberg blijkbaar niet zinden.
Oom Julius Freiherr von dem
Bussche bleek niet te weten om
welke kranten het ging. Hy wist
alleen dat er zaterdag in huize
Von Amsberg enige deining was
ontstaan door een telefoontje
uit Soestdük van een verbolgen
Claus. „Hij wilde niet dat er nog
Nederlandse journalisten op
Dötzingen werden toegelaten",
aldus oom Julius.
Hijzelf bleek het incident nog
al lakoniek op te nemen. „We
zijn natuurlijk plotseling in de
belangstelling gekomen en dan
worden er wel eens dingen over
ons geschreven die niet helemaal
juist zün. Wat my betreft zand
De ontvangst en de rondrit ln
een stromende regen hebben alles
bü elkaar niet meer dan een uur ge
duurd, want tenslotte ging het in de
plaats om het bezoek aan de
De Hitzackers kregen de
pakken, dat
ze het feest tot diep in de nacht heb
ben voortgezet. De Duitse televisie
leverde een gewaardeerde bijdrage
door 's avonds op het marktplein een
rechtstreeks uitgezonden feest aan
te bieden waarvoor onder andereen
de ..Böggelrieders en daansers" uit
Losser en de Nederlandse bas Arnold
van Mill naar Hitzacker waren ge
haald.
Gistermiddag ls het paar weer ver
trokken. Oom Julius Freiherr von
den Bussche had hen graag persoon
lijk naar het vliegveld van Celle
teruggereden. Dat kon echter niet,
want helaas ls de baron, zoals hü in
Hitzacker genoemd wordt, 14 dagen
Prinses Beatrix en Claus
von Amsberg met de moeder en
grootmoeder van Claus.
geleden zün rijbewüs kwütgeraakt.
Volgens de politie omdat hü te snel,
volgens dc baron omdat hü te lang
zaam gereden heeft. „De meter wees
110" zei hij gistermorgen met een
knipoog, „als ik iets harder had ge
reden zou de politieradar het niet
meer gerigistreerd hebben".
BURGEMEESTER VAN HAZERSWOUDE:
Drs. D. Roemers heeft zaterdag i schoeisel, schoenreparaties en brom-
voor een groot aantal kaderleden J fietsen.
van het NVV in de Maurtiszaal van De NW-voorzitter vond deze be-
het Rijnhotel in Rotterdam nog slissing vooral teleurstellend, omdat
eens uiteengezet, dat het NVV niet I volgens hem nog meer lastenverho-
erg gelukkig is met de door de re- gingen voor de deur staan. Hü
gering aangekondigde verhoging noemde in dit verband de komen-
van de omzetbelasting op textiel, de huurverhoging, waarmee hü ook
al niet gelukkig was en de volgens
,.Ik ben donderdagavond be-hers stemden voor. zegt ons de heer
slist niet boos weggelopen uit de de Bruy^v^J^fn
raad. Neen, ik vond het alleen
ongebruikelijk en incorrect, om
in de zaal te blijven tijdens de
behandeling van de nota, die ik
de raad als toelichting op mijn
verzoek om uitwoning had ge
stuurd". Zo reageerde burge
meester C. G. van Dobben de
Bruyn van Hazerswoude toen
wij met hem spraken over de ge
beurtenissen in de Hazerswoud-
se raadzaal.
Een voorstel van één der raadsle
den tijdens de besloten zitting, om
desnoods op de publieke tribune
plaats te nemen, had de heer Van
Dobben de Bruyn van de hand ge
wezen. „Als ik in de zaal aanwezig
ben, blüf ik burgemeester en belast
met de leiding", zo verduidelükte hü
ons. „Daarom heb i kgezegd: heren,
ons. „Daarom heb ik gezegd: heren,
ik verlaat deze zaal".
De opmerkingen van de raadsleden
als zouden verschillende onjuisthe
den in de gewraakte nota zfjn ver
meld, noemde Hazerswoude's eerste
burger pertinent onjuist. „Wat ik in
die nota heb gezet is van a tot z
waar". Ook blüft de burgemeester bü
zün mening, dat de raadsleden hem
zelf hebben geadviseerd, een verzoek
om uitwoning in te dienen. „Het is
gebeurd na afloop van een verga
dering tüdens een gezellig babbeltje.
Alles staat in de notulen". Hetzelfde
argument gebruikt hü trouwens als
antwoord op kritiek van de raadsle
den, dat hü in zün nota punten
heeft vermeld, die in een geheime
vergadering zün besproken. „Niets
geheim", zegt de burgemeester.
Geen excuus
Wel moest de heer Van Dobben de
Bruyn toegeven, dat de verhoudin
gen in het college van B. en W.
gespannen zün: „Laat ik het zo zeg
gen: wethouder Van Rün is als ge
zagsdrager hü is uiteindelük nog
locoburgemeester ook te ver ge
gaan door in een interview met een
dagbladjournalist bepaalde uitlatin
gen te doen. Ik heb hem verzocht
daarvoor zün excuses aan te bieden.
Maar dat is niet gebeurd. Met de
andere wethouder heb ik echter een
prettige verstandhouding. Ook de
sfeer in de raad is trouwens goed".
Wat zün bezwaren tegen de ambts
woning in Hazerswoude-dorp be
treft deelde de heer Van Dobben de
Bruyn ons mee: „Ik heb absoluut
geen eisen, maar ik wil graag cen
trale verwarming hebben en voor alle
drie mün studerende kinderen een
eigen kamer". De woning van de heer
Den Braver, die de burgemeester
dinsdag is aangeboden en waarmee
hü genoegen zou willen nemen,
noemt hü beslist groter dan de leeg
staande ambtswoning. De raadsle
den daarentegen zün vrijwel una
niem van mening, dat het huis van
de heer Den Braver kleiner is.
Bij liet werk
„Ik wil nu eenmaal graag aan de
I Rijndyk wonen. Ten eerste omdat
daar mün werk ligt, maar ook om-
dat ik er geboren ben. En is het
trouwens niet logisch, dat een ge
meente, die een nieuw raadhuis van
anderhalf miljoen gaat bouwen, te-
gelykertyd zorgt voor een bübeho-
rende burgemecsterswoning?"
Volgens de heer Van Dobben de
Bruyn is er in 1964 een voorstel ge
weest, om aan de Ründük een der-
gelüke woning te bouwen, maar de i passen voor Oost-Berlün in
i raad verwierp het toen aldus de j band met begrafenissen, ernstige
tegenwoordiger van het dorp: wet
houder Van Rün. Maar ineens ging
toen iemand van de Ründük over
stag. Neen, uit alles blükt, dat hier
opzetje in het spel is. Vraagt u
maar in de gemeente: men vindt
het onzin, dat ik iedere morgen, mid
dag en avond die vier kilometer tus-
mün werk en huis zou moeten
rüden. Maar in de raad willen de
vertegenwoordigers van het dorp, uit
liefde voor hun dorp, een traditie
handhaven".
Traditie
Die (overigens jonge) traditie is,
dat de burgemeester in het dorp
niet aan de Ründük, zoals
dertig jaar geleden nog. Overigens
heeft ook de oud-burgemeester van
Den Haag, de heer Schokking als
burgemeester in de ambtswoning
van Hazerswoude-dorp gewoond
„Maar zün gezin was dan ook aan
merkelijk kleiner", merkt de heer
Van Dobben de Bruyn op.
Het bewuste huis is dertig jaar ge
leden gebouwd, toen de burgemeester
tot dan steeds aan de Ründük
wonend, aldus de heer Van Dobben
de Bruyn door financiële moeihjk-
heden zün woning aan de Ründük
niet langer kon onderhouden. Maar
nu ook 't raadhuis aan de zeer voor
uitstrevende (en moderne) Ründük
is gekomen, acht de burgemeester het
een gemeentebelang, dat ook de eer
ste burger van die gemeente daar
zün intrek gaat nemen. De traditie
zou er tevens mee hersteld zün.
Burgemeester Van Dobben de
Bruyn betreurt het ten zeerste, dat
door allerlei publicaties verkeerde in
drukken zün ontstaan, zoals hü het
noemt. Volgens hem is er niets aan
de hand. „Ik wil niets liever dan in
Hazerswoude wonen. En nét als de
wethouders, nèt als de raad ben ik
er vóór, dat op mün verzoek om uit
woning afgrijzend wordt beschikt.
Dan moét er tenminste een oplossing
komen". Tot zover de burgemeester
van Hazerswoude.
Bismarck en Marx
werkten bijna nauw
samen
Bismarck, Duitsland's „IJzeren
Kanselier", gold in de tweede helft
der vorige eeuw als een der meest
conservatieve staatslieden van Eu
ropa. Hü was „de smid" van het
Duitse keizerrijk. Hü reoganiseerde
het bestuursapparaat en de strijd
krachten. Hij was een üzervreter en
ook een socialistenvreter. Niettemin
heeft hü eens contact opgenomen
met Marx. de bekendste der grond
leggers van het socialisme en der
theoretici van het historisch mate
rialisme.
Karl Marx voorspelde en predikte
de grote speciale revolutie, de strijd
op leven en dood tussen proletari
ërs en kapitalisten. Bismarck inte
resseerde zich voor de theorieën en
opvattingen van Marx. Hü leerde die
kennen uit Marx' geschriften en re
devoeringen en bovendien dank zü
een züner vertrouweUjke secretaris
sen. een zekere Herr Bucher. Deze
Bucher was voor hü bij Bismarck
in dienst trad een revolutionaire fi
guur geweest, die in contact had ge
staan met Karl Marx.
Waarom Bismarck het deed, is niet
helemaal duidelük geworden, maar
het staat historisch vast, dat hü in
1867 Marx vroeg, te gaan wei-ken
voor de Duitse propaganda- en voor
lichtingsdienst. Marx ging op dit
voorstel niet in en daarom is er
van samenwerking tussen Bismarck
en Marx in de praktük niets ge
komen.
Het is echter tekenend voor Bis
marck's praktische kük op de din
gen, dat hü Marx. ideologisch ver
moedelük zijn scherpste tegenstan
der, liet vragen. Hü begreep, dat de
proletariërs uit die dagen slechts rus
tig zouden blijven als zü een mens
waardig en verzekerd bestaan had-
Zijlstra in Cannes
„Waar ligt grens
van toegeven
aan Frankrijk?
De oud-minister van Economische
Zaken, prof. Zülstra, heeft op een
buitengewoon congres van de Euro
pese Beweging in Cannes een stand
vastige politiek tegenover president
De Gaulle bepleit. Voor 700 vooraan
staande figure*» van de beweging
verklaarde prof. Zülstra (rapporteur
voor het congres), dat het moment is
gekomen, waarop Frankrüks partners
in de EEG zich moeten afvragen
waar de grens ligt voor het toegeven
aan de eisen van een partner die de
huidige crisis heeft veroorzaakt.
„De regering-De Gaulle" heeft eer.
aantal voorwaarden gesteld (w.o.
herziening van het beginsel der meer
derheidsbeslissingen voor verdere
voortgang van de EEG van de Zes.
De vijf anderen zullen op even dui-
delijke wijze tot een bepaling van
hun standpunt moeten komen, anders
zullen zü geen verweer hebben tegen
de aanvallen op de gemeenschap. Op
zekere dag zou men dan tot de con
clusie komen dat de gemeenschap
van de Zes in feite een gemeenschap
van de vijf is geworden. Als deze
tragische situatie zou ontstaan zal
het nodig zijn dat de gemeenschap
zich met de landen van de Europese
Vrijhandelsassociatie (EVA) ver
staat".
Gistermiddag heeft het congres be
sloten een oproep te richten aan de
vüf partners van Frankrijk in de
EEG om niet te zwichten voor de
Franse boycot en geen compromis
sen met Frankrijk te zoeken die de
essentie van de gemeenschap (d.w.z.
het opgeven van het nationale veto
recht en de onafhankelükheid van de
EEG-Commissie) zouden ondergra-
De Japanner Shoji, wiens naam staat gekerfd in de mysterieuze
briefomslag, waarin zich een foto van een lijk zonder hoofd bevond
en die verband zou kunnen houden met de koffermoord, is gevon
den. Maar de heer Shoji heeft tegenover het persbureau Reuter
verklaard nimmer op het schip Taiten Maroe (de naam die^ even
eens op de bewuste envelop voorkomt) te hebben gevaren. Hij
heeft er geen idee van. waarom zijn familienaam op de enveloppe
van de anonieme brief staat, die op 22 september bij Het Parool is
ontvangen.
De zeeman die Reuter heeft we- i nooit op de Taiten Maroe heeft ge-
ten te vinden, luistert naar de naam varen, werd bevestigd door de re-
Joekio Shoji. Zün verklaring, dat hü derij Taijko Kaioen. Waarschünhjk
j heeft Shoji op een ander schip van
deze rederü gevaren. Overigens
[dacht een woordvoerder van de re-
iderü. dat op de anonieme brief
[ook Moji zou kunnen staan, in
J plaats van ShojL
De gevonden matroos Joekio Sho
ji is in 1958 in dienst van de rederü
getreden en hü heeft tot november
vorig Jaar bü deze maatschappü als
matroos gevaren. Daarna is hü in
een fabriek in Tokio gaan werken.
De man is nimmer in Europa ge
weest.
De Taiten Maroe vertrok in Juli
uit Japan en was ten tüde van de
koffermoord in een Zuidafrikaanse
haven. De Amsterdamse recherche
houdt er rekening mee, gezien het
feit dat het allemaal „te mooi" lijkt»
dat de brief door een sinistere grap
penmaker is verstuurd.
De Amsterdamse officier van Justi
tie en hoofd van het arrondisse
ment-, mr. dr. J. F. Hartsuiker, die
zich thans persoonlük met het on
derzoek in de koffermoord bezig
houdt, heeft vrijdag een bezoek ge
bracht aan de procureur des Ko-
nings in Brussel, waar de vermoor
de Japanse vertegenwoordiger Ke-
mada heeft gewoond. Het staat na
melijk voor mr. Hartsuiker helemaal
nog niet vast dat de Japanner in
Amsterdam is vermoord. Dat kan
evengoed in Brussel zün gebeurd.
Een mening die gerechtelüke krin
gen in Brussel verwerpen.
hem onvermüdelüke verhoging van
de sociale premies,
j Drs. Roemers achtte het wenselük,
dat de regering, inplaats van de be
treffende omzetbelastingen te ver-
l hogen, een wat groter beroep op de
1 openbare kapitaalmarkt zal gaan
[doen. „Ik geloof dat deze mogelijk
tot nu toe onvoldoende is onder
zocht". zo zei luj. Drs. Roemers zei
teleurgesteld te zün over het feit,
dat in de troonrede zo weinig aan
dacht is besteed aan de prüsbeheer-
sing van grond. „Een dergelüke
prijsbeheersing is voor de ontwikke
ling van ons land van het aller
grootste belang".
Het mandement
Het uitsteken van de vlag op het
NVV-gebouw in Amsterdam in ver
band met de intrekking van het
mandement, is het NW op drie be
dankjes van leden komen te staan.
Het was niet de baby,
maar de ziel van
John Brown
Het liedje van John Browns ba
by met de pukkel op de neus is te
genwoordig een vrolük mars- en
De NW-voorzitter bleef, ondanks j kam peerlied je. Vrüwel alom ter we-
dit ledenverlies, gelukkig met de be- reid zingt men het en vrüwel ner-
het episcopaat om het
verbod op het lidmaatschap van het
KW in te trekken. Verder liet drs.
Roemers de kaderleden weten, dat
het NVV voor het eerst sinds vele
jaren deze zomer geen ledenverlies
heeft geleden.
De verklaring die aan de regerings-
leider vrn de Zes wordt aangeboden.
stelt zich op het standpunt dat de
vijf in de EEG-ministerraad met de
EEG-Commissie gewoon verder moe
ten gaan met het ontwikkelen van
de EEG.
Zaterdagavond om kwart voor
zeven klonk overal in het dorp Nieuw
koop fanfaremuziek en tromgeroffel,
want uit het Zuideinde. vanuit de
Dorpsstraat en via de Kolfbaan kwam
een drietal muziekkorpsen opgemar-
marcheerd t.w. „Eensgezindheid",
„Avanti" uit Langeraar en „D.S.S."
uit Aarlanderveen. alle voorafgegaan
door de drumbands. De korpsen be
gaven zich naar het voor deze gele
genheid verlichte parkeerterrein van
de r.-k. kerk en daar hebben vele
zeer drastisch op
die beurtelings door de verschillende glmcnt onieI
gens ter wereld kent men de
stige achtergrond van het lied. De
tekst luidde namelük oorspronke
lyk:
„John Browns body lies a-moul-
dering in its grave,
„But his soul goes marching on
Die tekst ontstond ruim een eeuw
geleden, kort voor de afschaffing
dc; slaverbü in de Verenigde Sta
ten. En wie was John Brown? John
Brown was een eenvoudige, zeer ge
lovige boer en een even fanatiek als
overtuigd tegenstander van de sla-
verny. Toen de heren in Washing
ton naar John Brown's oordeel niet
voortvarend genoeg waren, besloot
hü om een opzienbarende stunt uit
te halen en zo de regering en de pu
blieke opinie wakker te schudden.
Dat was in 1859.
John Brown organiseerde een
groep geestverwanten. Een aantal
negers sloot zich bü de troep aan.
De opzet was met geweld van wape
nen een einde te maken aan de sla-
vernü. John Brown en zün mannen
bezetten een tuighuis. Dit bleek ech
ter eigendom te zün van de Verenig
de Staten. De overheid besloot om
treden. Een re-
korpsen e
nenlandse staatkunde successen ge-
den. i boekt. Van „revolutionaire socialis-
Door hun beide te geven (meende tische moeiiykheden" was er in Duits
Bismarck) kon hü de revolutionaire land pas sprake lang na Bismarck's
Stellig heeft Bismarck in zün bin- 11918 voor Duitsland verloren was.
afgewisseld door optreden
van de verschillende drumbands,
werd gegeven. Vele malen klaterde
dan ook een hartelijk applaus van
het publiek op en mede dank zü het
gunstige weer werd optreden van
deze korpsen een ware manifestatie
voor de fanfaremuziek. Het ligt in de Wo,
bedoeling een dergelijke taptoe ln de £rown Ktrd
de
later zo bekend geworden aanvoer
der Robert E. Lee kreeg bevel, het
tuighuis (Harper's Ferry was de
naam; te heroveren en de schuldi
ge te doden of gevangen te nemen.
Srown en de zynen waren natuur-
lyk niet opgewassen tegen de troe
pen van Lee. Harper's Ferry viel en
Oostduitsers geven
geen pasjes meer
Met Ingang van vandaag verstrekt
Oost-Duitsland geen passen meer
aan "Weslberlijners die in verband
met noodgevallen Oost-Berlijn wil
len bezoeken. Dit heeft een West-
berlijns* woordvoerder dit weekein
de verklaard.
iiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii v°°r
Hü zei dat de Oostduitsers dit
hadden meegedeeld in een gesprek
tussen de Oostduitse staatssecretaris
Kohl en de Westberhjnse vertegen
woordiger Korber. Het was hun der
tiende bespreking sinds Juni. Korber
vroeg Kohl het besluit „uit mense-
lüke overwegingen" te herzien. Ook
vroeg hü om een nieuwe bespreking
op a.s. vrüdag. Oost-Duitsland heeft
nog niet geantwoord.
In een mededeling van het Oost
duitse persbureau wordt gezegd dat
West-Berlün heeft geweigerd de
nieuwe door Oost-Duitsland voorge
stelde passenregeling voor bezoeken
aan Oost-Berhjn te ondertekenen en
dat daarom het speciale passenbu-
reau voor dringende gevallen zün
werkzaamheden niet langer kan
voortzetten.
Zaterdag was de dag waarop het
door Oost-Duitsland gestelde ultima-
eenkomst afhep^ enCn Van °VCr Enige leerlingen van het vierde. Mgr. drs. van Over-1 opgericht, waaruit een onder-
Het afgelopen jaar kregen onge- r.-k. doveninstituut in St. Mi- beek. die 25 jaar directeur is van zoekcentrum wordt gefinancierd.
35.000 Wföt-Berljjners speciale chielsgestel boden enkele ge- het doveninstituut. werd bij deze dat samen met de R.-K. Univer-
i schenke aan aan Prinses Mar- gelegenheid benoemd tot huis- siteit in Nijmegen het doven-
burgemeester met zes stemmen [ziekte van familieleden e.d.; 2.000 9riet- zaterdag het 125-jarig j prelaat van de Paus. Er werd onderwijs op nog hoger peil zal
tegen. „Alle Ründü- 'gevallen zün nog niet behandeld. I bestaan van het instituut mee-[een mgr. Van Overbeek-fondsl brengen.
Tydens het proces tegen hem
I bleek duidelük, dat WJ niet toere
keningsvatbaar was. In onze tyd
zou men een psychiatrisch onder
zoek gelast hebben. Ruim een eeuw
geleden was men nog niet zo ver.
De rechters wezen vonnis: doodstraf.
Kort na de uitspraak werd John
Brown opgehangen. De beul was een
neger, een der mensen, voor wier
belangen John Brown zo fel en zo
fanatiek gestreden had.
John Brown stierf en zün lichaam
werd begraven, maar zün ziel, zün
geest leefde voort bü allen, die da
slaverny afgeschaft wensten te zien.
En toen een paar Jaar na Browna
dood aan de galg de troepen der
Noordelüken optrokken tegen de
Zuideiüke Staten, was een hunner
meest gezongen marsliederen:
„John Brown's baby lies a-moul-
dering in its grave,
„But hls soul goes marching on I
Familieberichten
(Ontleend aan andere bladen)
Geboren: Van DamDrenthen, dr.,
Enschede; VermeulenBenschop, dr.
Breukelen; EnschedéHarrison, dr.,
Haarlem.
Getrouwd: W. P. Snüders en M.
Ruhe, Amsterdam; J. C. C. Smit en
A. de Hoop, Wassenaar; M. Stoop en
A. Pappot, Edlnburg; A. M. van
Lamsweerde en G. J. de Poorter,
Roermond; G. C. Franken en H.
Smits, Hemmen.
Overleden: J. ShoeveSchoottee
de Vries. vr.. 61 jaar. Hengelo; L. G.
J. M. Roes. mn„ 59 Jaar, Raalte; W.
Bakker, mn„ 96 jaai. Den Helder; C.
J KersbergenSchagen van Soelen,
vr.. 89 jaar, Den Haag; J. Zwart, mn,
75 jaar, Breda.
