THE OBSERVER
m
m MRKIHBJ
Fr,^. THE OBSERVER
IvxtiJft&ï ^~"*-."^r:
Suddenly Wilson's confidence bubbled
ïciSSS Newsom rE::-;
replies
TUF OBSFRVFR, XOVF
is het gezicht achter het
dense zondagsblad The
ïrver: Raymond Hawkey,
de krant waarom het
mèt de maatlat waar-
hij werkt, mèt de pen-
die hij hanteert; en met
itrakke letters zijn naam
en gestileerde rotatiepers,
s het gezicht van The Ob-
rer, zó illustreert en",,kopt"
elands jonge en vermaar-
mtwerper zelf.
is Raymond Hawkey voor
dagblad een kop-annex-
itratie voor een artikel
T zich zelf zou moeten be
ken, dan zou hij het onge-
op deze wijze doen. Ook
erlandse lezers van eerst
)aily Express en thans The
erver zijn die stijl allengs
n kennen; en nu vindt men
stijl ook al vaak toegepast
•eriodieken, waaraan Haw-
nièt zelf is verbonden,
tom: hij maakt school,
ij is nog maar net de der-
gepasseerd, deze stille en
:heiden figuur, afkomstig
Engelands westpunt. Maar
hij midden 1964 in dienst
bij The Observer had hij
Is zes jaren achter de rug,
rin hij „design director"
Beaverbrooks Daily Ex-
s was. Hij begon er in
in zijn eentje met iets
volkomen nieuw was; toen
1e vorige zomer het over-
je nam naar de rustiger,
at gedistingeerder Obser-
liet hij een volwassen af-
ig van Zes man achter. Tal
Engelse periodieken pro-
sn zijn stijl te benaderen of
niteren; maar The Ob-
•er nam de man zélf.
een aflevering van ..SIA
nal", het blad van de or
ganisatie van Britse „industrial
artists" werd Hawkeys werk
besproken onder de koppen:
„Grafische illustratie in de
massabladen" en „Nieuwe
ideeën toegepast om een nieu- varia-pagina's voor
de
zulke ingewikkelde, van veel landing op zee, die in teamven-
fantasie getuigende illustratie- band binnen twee uur tijd
ve opschriften te vervaardigen werd vervaardigd, bij stukjes
voor pagina's met zuivere en beetjes,
leesstof die immers veelal da- Het „SIAjournal**, zegt dai
Ex- teit en kracht van het werk nieuwe oplossing mogelijk te gen of weken van tevoren kun- ook over Raymond Hawkey:
we band te vormen met de press samenstelde en die, sa- dat hij sindsdien heeft gedaan, maken en in de handen van nen worden voorbereid en „Hij vindt vreugde in de jour-
journalistiek". Enkele passa- men met de hoofdredacteur, De nieuwe aanpak groeide uit Raymond Hawkey is het niet klaargemaakt. Maar het voor nalistieke eisen van zijn werk
ges uit dat artikel: beslag wist te leggen op Haw- het ontstaan van een nieuw afgezakt tot het toepassen van de dagbladjournalist fascine- en daardoor vormen die eisen
„Het is interessant om de key'. samen zetten zij hem probleem. De Express wilde een loze formule". rende facet van Raymond voor hem géén beletsel om te
stadia te volgen die Hawkey toen continu aan het werk in dit: „in het dagblad een week- Men kan, al komt er veel Hawkeys werkwijze is, dat hij komen tot briljante presta-
doorliep voor hij ten slotte het inspannende gareel van of maandbladachtig smaakje meer aan te pas, stellen dat zijn stijl evenzeer weet te ge- ties".
zijn huidige functie kreeg. In dagbladvervaardiging. Achter- binnenbrengen, gepolijst en eigenlijk d i t het principe van brui-ken voor zeer actuele stof, Wie Hawkey aan het werk
1950 verliet hij de academie bekeken is het duidelijk dat modern en naar de eisen des Hawkeys werkwijze was en het zuivere nieuws, dat heeft gezien in de redactie
van Plymouth en ging studeren de juiste man op de juiste tijds". Op de verkeerde ma- is: het in ere herstellen van hooguit slechts uren tijd laat, ruimten van The Observer,
aan de Koninklijke Academie plaats was terechtgekomen, nier aangepakt had het iets het lijncliché, de illustratie die soms zelfs maar kwartieren of wie met hem door dat Londen-
in Londen. Vervolgens werd Het werk dat Hawkey tot zo- verschrikkelijks kunnen wor- niet is opgebouwd uit raster minuten. Een schitterend voor- se buurtje van Fleet Street en
hij illustratie-leider van het ver ha(* gedaan was op zich den: glad en goor en groeze- maar die bestaat uit het felle beeld daarvan is de hierbij ge- Tudor Street en Blackfriars
blad Art", won een talenten- ze^ beschouwd goed, maar het lig. Maar de eis werd ruim ge- en natuurlijke zwart-wit-con- reproduceerde tekening- en heeft gelopen en zijn disgenoot
jacht van „Vogue" en ging had nog niets van de originali- noeg gesteld om een splinter- trast. Het lijkt geen kunst om tekstcombinatie over een nood- is geweest bij snelle maaltij-
toen naar Condé Nash waar
hij vlug illustratie-leider aan
het hoofd van de afdeling pro
paganda werd en vervolgens
voor deze uitgeverij een zelfde
functie ging bekleden ten be
hoeve van een groep periodie
ken. In 1957 kreeg hij opdracht
het prototype op te zetten van
een blad dat de uitgeverij Hul
ton wilde gaan uitgeven. Het
had moeten worden geschapen
naar het voorbeeld van het
Amerikaanse „Fortune", doch
de uitgeverij liet het project
achteraf vallen. Toch was het
door deze teleurstellende ar
beid, dat hij kwam te werken
aan een ander nieuw uit te ge
ven blad, dat het óók niet haal
de een blad dat de Beaver-
brook-pers had willen uitgeven.
Door deze opdracht kwam hij
in 1958 ten slotte in een raad
gevende functie bij Beaver
brooks onderneming terecht.
De stap van deze functie naar
die van „design director" van J
de Daily Express was te dan- f-
- ken aan de man die toen de
WEEKEND REVIEW October 11, 1964
/\tTA¥» Ua WAoliriA/i 'i.
Countdown to the wave tops j3
bined «mult o« the un-Rr
Bui the rumfun was mo mhsii
for effective master slriicjy <a
Samenvatting va
kiezingscampagne;
wijze.
het gebeuren in het land tijdens de ver-
dan „kopt" Hawkey op deze krachtige
den in simpele zaken waar
Fork SAFE SEAT it men nauwelijks een vakbroe
der zal treffen; wie zo dagen
lang met hem optrok, moet
hem schetsen als een schuch
tere eenling, die wel vaker
voorkomende figuur: de man
die zich geen moment gedrukt
voelt door het feit dat morgen
miljoenen zijn werk zullen
zien. Hawkey lijkt zich datnau-
welijks bewust; hij gaat volle
dig op in zijn werk, hij is bij
al zijn verlegenheid volledig
zeker van zijn vakmanschap
en gaat kalm zijn gang.
Kent hij collega's rond Fleet
Street?, weet hij die plaquette
te vinden, opgedragen aan „de
verslaggever Edgar Wallace"
(„de wereld veroverde hij,
maar zijn hart bleef in Fleet
Street")?: ach het doet hem
allemaal niets. Maar vraag
hem iets over een techniek,
over een penseelstreek, over
een negatief, en hij praat
m hl' geduldig en helder over wat
ub^fMrh! helemaal z ij n stijl is.
wiK-ThJ Tu'st zo n stille knaap maakt
school, in de hele wereki.
«MWlffM*» JMI
HOW TO DITCH-BY AN^ ATLANTIC PILOT
Om vijf uur 's middags begon het relaas, dat een verslag-
optekende, bij stukjes en beetjes binnen te lopen. Aan de hand
van die flarden gingen Hawkey en zijn mensen van de Express
het totaal klaar;
f negen werd het afgedrukt.
Nog enige „illustratieve koppen" (om Hawkeys werkstukken
maar een naam te geven), zoals ze eerst vele kolommen breed
in de Daily Express prijkten en nu in The Observer worden
gezien.
