Mém
M
GAATU
EENS
EEN HOEDJE
PASSEN
ue scnoen van deze tijd
I Ém voor jongens van deze tijd
De schoen van deze tijd
c
SUPRA SOLID
met 6 maanden
schriftelijke
garantie
vanaf 17.90
maten 28 t/m 43 in zwart en bruin
Posities Nederlandse
schepen
4985. Zodra Joris een verzekering had afgesloten, begaf
hij zich naar het loket van de kassier.
„Bent u daar alwéér?" vroeg deze. „Ik heb u toch gezegd, dat
kwetsuren die u vóór afsluiting van de verzekering reeds had.
geen recht op schadeuitkering geven?"
„Dat weet ik", antwoordde Joris. „Uw keuringsarts heeft reeds
alle bestaande schade vastgesteld en van verzekering uitgesloten.
Het is dus uitsluitend voor nieuwe kwetsuren, dat ik een beroep op
uw kas ga doen".
„Heeft u die dan al?" vroeg de kassier ontsteld.
„Nog niet", antwoordde Joris. „Maar ik kan ze elk ogenblik
verwachten. Zet uw geldkist dus maar vast klaar".
„Wat een onzin", bromde de kassier. „Alsof u vooruit kan zeg
gen. wat u boven het hoofd hangt en
Op dat ogenblik kwam een stenen kleuter, die deel uitmaakte
van een zinnebeeldige voorstelling, met een dreun op het hoofd
van Joris neer. zodat deze met een zucht door de knieën ging.
„Z-ziet u?" sprak hij. toen hij weer wat bij stem was. „Een
splinternieuwe buil! Uitbetalenkassier! Grijp in uw kas!
„RECHTER TIE EN HET LEVENDE LIJK" door Robert van Guli|f
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
330. Bram sprong nu ook op de zandbank en hij schudde de
scheepskat heftig door elkaar.
Orak Orak riep hij steeds, maar de kat verander
de niet in de bootsman.
Tenslotte gaf Bram het op.
„Wat kan dat zijn?" vroeg hij zich af. „Ben je ziek of zoiets?"
„Ik voel me lekker als kip", zei de poes.
„Dan is er maar één oplossing mogelijk", zei Bram beslist. „Je
bent indertijd door de tovenaar betoverd. Als dat niet meer werkt
dan is er iets met de goede tovenaar. En dat betekent, dat
we hem snel te hulp moeten komen".
„Maar hoe komen we van de zandbank af?" vroeg Karo
nieuwsgierig.
Trrrekkenriep Tutu en hoewel hij het zelf niet wist had hij
gelijk. Als ervaren zeeman was Bram niet gauw verslagen. Hij
wierp het anker uit. sloeg er een kabel en een takeltje aan en
begon hevig te trekken. Het was zwaar werk. maar Bram wist
niet van opgeven. Angst om het lot van zijn vriend, de tovenaar
gaf hem reuzenkrachten. En centimeter voor centimeter raakte de
Kokanje los.
„Op weg", zei Bram.
83)
Ja, inderdaad, zei Ethel, kijk
eens wat ik van u gevonden heb. Ik
wist wel dat artiesten nonchalant
zyn, maar zo
Wat hield ze daar voor me? Hoe
was dat mogelijk? Het was
mijn portefeuille
Die vond ik in mijn kamer, zei
Ethel, met de kiekjes die u mij
hebt laten zien, er nog naast. Juf
frouw Drost lachte hartelijk om het
gezicht, dat ik trok.
Ha ha ha!, hij staat te kijken
als Jut over het landhek.
Ik lachte ook maar, bedankte
Ethel enigszins onthutst en be
schaamd en vroeg toen:
Is jonker Louis er al?
Jawel, zei Drost maar of u
eerst even by inspecteur Pieck in de
ontvangkamer wilt wachten. Daar zit
nog een oude dame.
Nu ja, dat we even zouden moeten
f wachten was niet zo vreemd, maar
bet werd toch weer raadselachtig,
toen ik in de ontvangkamer, behalve
inspecteur Pieck, ook Mie
Kekkerlak aantrof, terwijl twee ma
rechaussees op de achtergrond by
het raam stonden.
We hebben op u gewacht, myn
heer Vermaele, zei Pieck, gaat u
mee? U ook, madame? De mare
chaussees volgden zwygend. Het was
de eerste maal, dat ik Pieck min of
meer nerveus zag. Wat betekende dat
allemaal?
Zal ik u niet eerst even aan
dienen? vroeg Drost.
Nee, mynheer Drost, antwoord
de de inspecteur kortaf. We gingen
de trap na, de inspecteur voorop en
zo kwamen we voor de deur van de
studeerkamer, waar op dit moment
de onderhandelingen plaats vonden:
Lo aan de ene en twee Engelse heren
aan de andere zyde ten overstaan
van notaris Dorgelo. Pieck inspec
teerde het gezelschap achter zich met
een snelle blik en gaf toen drie har
de kloppen op de deur. Uit de kamer
klonk een verstoorde stem: Ja,
wie is daar?
De inspecteur wierp de deur open
en sprak luid:
„Jonkheer, hier zyn enige goede
kennissen van u. Hy wenkte ons bin
nen te komen. Brandend van onge-
duld en nieuwsgierigheid trad. ik
binnen en keek in het gezicht van
Fnüje Perrault Decosse. oftewel
f Zwarte Gerrit! Mie Kakkerlak sloeg
de handen voor de ogen en snikte:
1 „Zjeraarke, myn jongen, hy lééft.
I De beide Engelsen en de notaris
1 keken elkaar verschrikt aan, maar
S Zwarte Gerrit, als door de bliksem
I getroffen, vloog overeind. Z'n stoel
7 viel om, maar zyn poging om met de
ïug tegen de muur te gaan staan mis
lukte, omdat een van de marechaus
sees al achter hem stond. Een revol
ver, die hy plotseling ophief, werd
hem door de andere marechaussee uit
de hand geslagen, zodat het wapen
met een harde klap op de parket
vloer viel.
Terwyi het overige gezelschap spra
keloos toekeek, werd hy geboeid en
weggevoerd. Z'n gezicht zag asgrauw
en ik denk, dat hy my voor zyn
verrader aanzag, want de blik die
hy my in het voorbygaan toewierp
zal ik niet licht vergeten. Madame
Rozenschoon was flauw gevallen,
maar inmiddels door Drost naar be
neden gebracht. Ik begreep er nog
niets van, maar toch bekroop me
een angstig voorgevoel. Waar was
nu Lo Bax?
Het spyt my, zei Pieck, dat
ik de heren een droeve tyding moet
brengen. Jonkheer Louis van Beu-
kenstein leeft niet meer! Wie hem
in die bewuste nacht in een auto
heeft afgehaald, zal u nu misschien
duidelyk zyn, meneer Vermaele 1
Dagelijks vervolgverhaal
Mon dieu, ik geloof, ja ik vrees,
dat ik het begryp
Wat een schurk, zei de notaris.
Als de koop door was gegaan,
zou hy met het geld naar het bui
tenland zyn verdwenen en geen haan
had er naar gekraald. Knap werk,
inspecteur Pieck, myn compliment".
Kom, mynheer Dorgelo, we had
den hem toch wel gekregen, maar
■zo ging het gemakkelyker. Van het
begin af kwam het me vreemd voor,
dat alt ordinaire type een Beuken-
stein zou zyn. Toen viel het my in
dat de moord op Zwarte Gerrit plaats
had in diezelfde nacht waarin dit
heerscnap hier verschenen was en
wel op de route, die zyn auto had
moeten nemen. Dit bracht my op
een spoor en zie hier myn ontdek
king. Hy wierp twee foto's op de
tafel.
Deze foto is een portret van
Lo Bax, de ware jonkheer Van Beu-
kenstein. Ik kreeg het van de fa
milie Van Driel, op wier erf zyn
atelier stond. De andere is het portret
van Zwarte Gerrit, dat ik by de Ant
werpse politie haalde.
De Engelsman had ondertussen
zyn paperassen opgeborgen in zyn
aktentas en de ander, een oude heer,
zat met een vragend gezicht van de
een naar de ander te kyken, wach
tend op een verklaring. En toen de
notaris hem die gegeven had, schud
de hy het gryze hoofd, stond op en
zei:
Horrible, most horrible! Daarna
namen ze afscheid.
En nu is de beurt weer aan
my, zei notaris Dorgelo, ik zou nu
graag de heer Blackfield hier willen
hebben om een nadere afspraak te
maken, want zyn moeder, de weduwe
Blackfield, is nu erfgename.
Nu Ja, wat zal ik er verder nog
aan toevoegen. Toen alle bezoekers
vertrokken waren, nam ik afscheid
van de fam. Drost in de keuken.
Reginald en Ethel ontvingen me in
hun salon. Maar dat was dan ook de
eerste en laatste keer, dat ik offi
cieel op de Beukenstein ontvangen
werd.
EINDE
Nederlander verongelukt Gisteren
s een uit Nederland afkomstige auto
Westmalle
tegen een boom gereden. Een der inzit
tenden, de heer J. Botman uit Deven
ter. kwam bij dit ongeval om het le
ven. De bestuurder van de auto, de
uit Tilburg afkomstige heer P. Sohe-
vernels, en een derde inzittende, de
heer J. Boss uit Geleen, werden ern
stig gewond.
'MANNEN-X»JM ONDERL. ££M
h\0£.OJEL TC VANGEN
Verbeteringen
voor doorgaand
verkeer in
Den Bosch
De twee beruchte verkeerspleinen
in de Bossche traverse waar al
het noord-zuid-verkcer zich sinds
jaar en dag doorheen moet wringen
zyn verdwenen. Een maand eer
der dan gepland, zyn de rotondes ge
reconstrueerd tot brede wegen met
duidelyke opstelstroken en 50 ver
keerslichten, die het doorgaande ver
keer mogelyk moeten maken sneller
dan tot nu toe hun weg te kiezen.
Hoewel deze reconstructie slechts
een noodoplossing is Den Bosch
wacht immers met smart op het Jaar
1970 als al'het verkeer uit de rich
tingen Tilburg, Eindhoven, Utrecht,
Rotterdam en Nymegen vla de in
aanleg zynde ryksrondweg om de
stad wordt heen geleid hoopt het
gemeentebestuur, dat zich tot de
kostbare tydeiyke oplossing zag ge
dwongen door de onmogeiyke ver
keerschaos van de laatste Jaren, dat
de enorme filevornrng en de daar
mee verband houdende lange wacht-
tyden voor het doorgaand verkeer tot
het verleden zullen behoren. Van
daag wordt het werk opgeleverd, de
verkeerslichten zullen binnen twee
weken functioneren.
