Offensief tegen kansspelen mm ■rnrmt Om het oude erfgoed -"w R'" sv» ur. ks SIS-cS. LEIDSCH DAGBLAD WOENSDAG 29 SEPTEMBER 1965 Dagelijks vervolgverhaal I Kongolese leger opent aanval op rebellen Lm/mdezé onve^hilllgheid Mair ZÏL Jk wil et 48-85. In het gebouw van de verzekerir Joris regelrecht naar het loket van de kassier. „Ik wil een verzekering tegen ongevallenriep hij. „Vlug!" Elke „Dan moet u bij een andere afdeling zijn", zei de kassier, zich uit zijn hokje buigend. „Hier wordt alleen uitbetaald, terwijl het afsluiten Hij brak af, toen hij de toestand zag, waarin Joris verkeerde Hoofdschuddend bekeek hij de verbanden en gipsen en her nam: „U hebt juist een ongeval gehad, zie ik. Dat telt niet hoor! Daar kunt u achteraf geen verzekering voor sluiten". ,Dat begrijp ik", antwoordde Joris ongeduldig. „Ik wens mij dan ook te verzekeren voor hetgeen me nog boven het hoofd hangt. Wijs mij dus de afdeling Afsluitingen. Vlug!" De kassier schudde het hoofd. „Eerst moet u zich bij deze keuringsarts vervoegen"zei hij. „Uw huidige kneuzingen moeten worden onderzocht, geregisteerd en uitgesloten, opdat alleen nieuwe kneuzingen worden vergoed". Joris, die elk ogenblik nieuwe kneuzingen verwachtte, begaf zich dus hastig naar de medische afdeling, waar hij door een ver baasde arts werd onderzocht. „Tjongejonge", zei de dokter. .Dat is niet mis! Wat is uw „Ik heb vele beroepen gehad", antwoordde Joris. „Mijn laatste uver i-iu. was ueu waai. uao hij naai maele het ii het buitenland waa gevlucht uit jw. Reginal angst voor zijn leven? Ik had dat geweest. Zo ;h0^° „R ECHTER TIE EN HET LEVENDE LIJK" door Robert van Sul!lt ïl, totdat gisteren t I van verdere rech een dubbele rol? Ik Justitie trekt één lijn DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK ls In beslag ge- Chefarine„4" doet won deren bij pijn of griep! In één tablet helpen ï£r« l Cl 329. Het was al zo'n tijd geleden, dat Bram de scheepskat Karo in de sterke bootsman Orak had veranderd, dat hij even moest nadenken hoe dat ook alweer ging. „O, ja", zei hij eindelijk. „Ik weet het weer. De tovenaar heeft er indertijd voor gezorgd, dat ik een reismakker kreeg boots- i Orak. Maar omdat de Kokanje met zo'n zware man erbij zou zinken, kon ik Orak in een scheepskat veranderen door Karo te roepen. En Karo weer in de bootsman door Orak te zeggen". Scheepskat Karo liep inmiddels het laddertje af om op de zand bank te wachten, totdat Bram hem betoveren zou. Des te eerder kon hij het goede schip Kokanje van de zandbank tillen. „Daar gaat-ie dan", zei Bram. „Orak!" Anders veranderde de scheepskat in een flits in de bootsman, maar nu gebeurde er niets. Bram lachte onzeker. „Ik ben er zeker een beetje uit", zei hij voorzichtig. „Ik zal het wat harder probeeren Orrrak!" Weer gebeurde er niets. De poes bleef een poes, die Bram verbaasd en angstig aankeek. De betovering werkte niet meer ïïï-RS KMn-irroo-Jz K..P H&RfiSe Ss-ASsiSI :n„ se KMP •/°Hm it'PSuE. 27 ras fez'k-r:.: sTasi? s sas z JS ï-vr

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 17