MO BSBBJ BMW mm SCHEEPS ERICHTEN mmv*sz Om hef oude erfgoed £~rD"™r DE YINX LEIDSCH DAGBLAD VRIJDAG 10 SEPTEMBER 1965 Dagelijks vervolgverhaal Advertentie "a kin wHaï nlbfSllL 5? fer=ra:&.V5 i nou meer? De BW ^gen, met rerdienen jullie? Dat ts te weinig, je SST kreeg "een'l Hnke°fooL Nw.'e£- Ut la eerlijk we hebben niks te kla- Jawel. Ik weet wat u zeggen wilt. Hoe is het ontstaan? J en mondstuk. Het seluld la hel- a i Ier en scherp. De naam hobo, in het Ita- I kent. en bois: hout. De eigenlijke I betekenis is dus: hoog klinkend hoog hout. Het Franse woord bois cor respondeert met Nederl. bos, En gels bush en Zweeds buske. De grondbetekenis van al deze woorden is: zwellen, groeien. Een bos is dus eigenlijk: dat gene wat gegroeid is. Ook buil en buidel behoren tot deze woord-familie, want ze duiden aan wat gezwollen en rond is. Terug, terug, uit de weg! cp de dag des oordeels. De me grond leek van losse stenen, die weg kantelden onder mijn voet. Ik gleed uit. Ik gleed weg. Mijn God. waar ging ik heen? Ik droomde, dat ik op de bodem haar arm. Mijn hoofd deed pijn. Je had niet moeten gaan, Jules, •1 ze. een spin in de morgen, geeft kommer en zorgen. Toen betastte mijn hand het koude gladde oppervlak van een leren kus- Er was iets om mijn hoofd en ik rook de zoete geur van chloroform. Vlak naast me klonk zacht de stem de Bulgaar: „Hij komt weer bij". (Wordt vervolgd) In Limburg Overschot aan ondergronds mijnkader Verduistering f 27.168 Tegen voormalige gemeenteontvanger 8 maanden geëist errekening met de gemeente. Hij gaf dat hU een groot deel van het geld particulier had besteed, maar ook had hij, naar schatting vier dui zend gulden afgeboekt, doch niet ont vangen. Het betrof posten, die hij om allerlei redenen mensen heeft kwijt gescholden. Verdachte achtte zich overigens wel verantwoordelijk voor e gelden. De rechtbank zal over veertien da rn vonnis wijzen. 32-85. Gevolgd door Mo en /olliepop rende Panda naar buiten. De auto. waaruit de waarschuwing tegen Yinx werd rondgebazuind, was al doorgereden; maar hier bleef het niet bij. Overal werden affiches aangeplakt, die dezelfde boodschap ver kondigden: DE YINX ZIJN IN DE STAD! BURGERS. PAS OP! En alsof dat nog niet genoeg was. werden door een laag overkomend vliegtuig biljetten uitgeworpen, waarin de burgerij nogmaals voor het Yinx-gevaar werd gewaarschuwd. „Een vreemde actie", zei Jolliepop. „Op deze wijze wordt de burgerij in paniek gebracht. En met welk doel?" „Ik zal het eens vragen", zei Panda. Hij wendde zich tot de aanplakker en vroeg: „Meneer de aan- P ..yZxP'herhaalde de "ander'.Wat 'zijn dat?" „Weet u dat niet eens?!" riep Panda verbaasd. „Het staat op „Mij een zorg"bromde de aanplakker. „Ik lees nooit wat il: plak!" Het was duidelijk, dat ze van deze meneer niet veel inlichtingen krijgen. Maar intussen deed f olliepop een vreemde o nt- Hij had een van de papieren opgeraapt, die door het ren uitgeworpen en hield dat opgewonden aan Panda oor. „Dit is een toppunt!" riep hij ontstemd. „Hoezo?" vroeg Panda. „Waarom maak je je „Niet om die hetgeen I En verontwaardigd las hij voor: „Voorkomen is beter dan ge nezen! Bescherm u tegen deze demonen! In! bij Huize Hobbeldonk!" „Bij Hobbeldonk????" herhaalde Panda. Mus bij ons!" „RECHTER TIE EN HET LEVENDE LIJK" door Rober* van Gulil< DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 313. Met het onschuldigste gezicht van de wereld liepen de professoren Barrekou en Sonnebol terug naar de ingang, waar de Pharao nog steeds hoogstpersoonlijk op wacht stond. Eén ding waren ze evenwel vergeten en niet voor niets was de Pharao de slimste mannen van het land Verbaasd wees hij op de paraplu van de geleerde Barrekou en deze ontdekte tot zijn schrik en ontsteltenis, dat hij vergeten had de mummie zwachtels van zijn paraplu te verwijderen Sonnebol was er verschrikkelijk boos om. En voor hij het wist flapte hij er woedend uit: Zou je ons er bij gaan lappen. Dadelijk vraagt hij ons nog even Waar die Bram wel Hij hield ineens op Wat wilde u zeggen?" vroeg de Pharao snel. Haperend vol tooide Sonnebol:zand zou zeven". Maar het was duidelijk dat hij eigenlijk had willen zeggen: ..Waar die Bram wel is ge bleven". Nu, Bram lag op dat moment spartelend in een waterstroom, die hem met grote snelheid naar onbekende verten voerde. BXErüïj*" S;VS>s", ks t&,„. "°7.z~r srn rasKr na,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 19