BUSCHAUFFEUR
Hoe werkt
een vlo?
PANDA EN DE YINX
KOM ER EENS OVER PRATEN OP ONZE
KENNISMAKINGSAVOND
op DONDERDAG 9 SEPT. VAN HALF ACHT TOT HALF NEGEN.
U bent van harte welkom in ons haltekantoor.
STATIONSPLEIN, LEIDEN
Noord - Zuid Hollandse Vervoermaatschappij N.V.
KIES EEN BOEIENDE BAAN Bil EEN STERK BEDRIJF. KIES OE N.Z.H.
311. Nieuwsgierig in de rondte kijkend keurde Brammet je
Fok de beide mummies nauwelijks een blik waardig.
Dat vonden Tutu en Karo een beetje vreemd, want het ge
beurde toch niet iedere dag. dat je als zeeman een paar mummies
in het wild aantrof.
„Tjonge", zei Karo. ..hoe oud zullen die wel niet zijn?"
„Honderrrd jaarrr". schatte Tutu.
„Ach. welnee, veel ouder", meende Karo. maar toen werd hij
door nijdig gesis van Bram tot de orde geroepen.
„Stil toch", zei Bram. „Horen jullie dan niets?"
Hij was met zijn oor op de grond gaan liggen. Nu hoorden ook
zijn beide vrienden het vreemde geruis.
„Water zei Bram schor van opwinding. .Het hele land
is droog en dor maar hier hoor ik duidelijk een grote hoeveel
heid water ruisen. Jongens, op die manier komen we er misschien
achter, hoe we dit land weer vruchtbaar kunnen maken".
Bij het licht van de zaklantaarn ontdekte Bram spoedig een
gouden ring in de stenen. Met alle kracht trok hij er aan en
langzaam kwam een dikke, vierkante steen naar boven, als een
luik boven een keldertje.
Het geruis van water werd nu oorverdovend. En daardoor
hoorde Bram niet. hoe achter hem de mummies in beweging wa
ren gekomen.
Zeesleepvaart
sitien Nederlandse
schepen
Dagelijks vervolgverhaal
illen zeggen: hij ls Jong, maar
jllihemel, ik ben toch nog niet
m wat betekent leeftijd voor
Bleien, die van elkander hou-
In Jaren ls hij Jonger dan ik,
maar hij heeft getoond arbeid,
1ng, bittere teleurstelling en
vernedering te kunnen dragen
DIP man. Enfin, laat ik verder
Op de dag van de begrafenis
Jonkheer Louis. De koetsen
'G nog niet voorgereden, het ge-
Liap wachtte in de stille donkere
Willy kwam met de bood-
ïL-: een heer voor mijnheer Dor-
notaris verwijderde zich en
Nleven later terug in gezelschap
tn Jonge man, die hij aan ons
N%lde als de nieuwe heer des
krav Jonkheer van Beukenstein.
eer Louis nam dadelij': c
in en trad op als gastheer. U
iet met me eens zijn dat het
was geweest daarmee te wach-
E' t na de plechtigheid. Maar dat
?..Bt ergste niet. Het was zijn goed
niemand kon hem dat betwis-
^«Irger, ja, bepaald stuitend was
zijn optreden tegen de Black-
Als u gezien had, mijnheer
*sliele, hoe hij Reginald en diens
als twee arme familieleden
en naar de achtergrond
zou u zich zeker geërgerd
u a, evenals ik. Ktt spijt me, dat
porj van uw vrlrod moet zeggen,
_.boorde haar ademhaling en
\m dat ze weer zou gaan schrei
en zei ze:
Heer, maar dat was nog niet
raarste beproeving.de diep-
rnedering
*ark weet het, onderbrak ik haar
omdat ik merkte hoe moeilijk
ïRhet spreken viel, vertelt u het
niet.
k weet niet of Jonkheer Louis
Je hand in heeft, ik hoop het
NI
Stellig niet, miss Andrews, zei
it spijt me toch zo van mijn
gd Lo, dat hi) zich zo lomp heeft
jen. Zo is hij nooit geweest, zo
i hem niet. Om een wending
et gesprek te geven zei ik:
Kom miss Andrews, nu niet
r «schreien, a propos kent u mis-
I ook een zekere Bertram?
D, die Bertram uit Rotterdam?
Inspecteur Pieck u dat briefje
K\ten lezen? Och ik denk, dat
leer Louis toen in geldverle-
dd zat en bi) zijn vader heeft
:ST aankloppen.
Welnee, Lo Bax mag zijn wie
II, maar hjj is geen bedelaar en
niemand nodig en zeker zijn
J niet. Als die Bertram hem ken-
oest hij dat weten. Ik weet niet
t briefje iets met deze zaak te
n heeft, maar ik geloof, dat die
de oude heer geld uit de zak
willen kloppen.
Misschien wijst het 'n spoor, zei
lfin, dat zal de politie wel uit-
h.
Laten wij in elk geval maar
iets anders praten, zei ik, over
jrettigers. Kijk eens ik heb fo-
KE^ch mijnheer Vermaele, u mag
'ernst weten. Ik ben nu toch
tal aan het biechten. Gelooft
dat er voor iedere man maar
nWjw en voor iedere vrouw
één man is? Dat de menselijke
door God paarsgewijze wor-
eschapen? Ik geloof dat stel-
nmen ik weet het. Toen ik Regi-
r Ontmoette, na zoveel Jaren, toen
i wij beiden, dat wij voor el-
Ceri'rt mi>n_
HEBT U EEN RIJBEWIJS?
Dan hebben wij voor U een goede baan
Het bezit van een gewoon rijbewijs BE ls voldoende; voor de opleiding
zorgen wij.
Gunst ja, zo gaat het: pootjes
worden bomen. Drost en ik hebben
nooit kinderen gehad. Dat is te zeg
gen in het begin van ons trouwen
eentje, 't was een durske. Ze is maar
zeven weekskes oud geworden, toen is
't in een stuipke gebleven. Och ja,
zuchtte ze, 'k heb er veel weet van
gehad. Maar ik mag niet klagen. Ik
heb 'ne goeie man. Alhoewel, met
zijn beien is toch maar met zijn
beien. En dan mot ge zelf uit een
huishouden komen, waar we met
z'n dertienen om de tafel zaten.
Ik stond op om afscheid te ne
men. De uitnodiging van Ethel om
op het kasteel te blijven logeren sloeg
ik af.
Nee, dank u, zei ik, erg vrien
delijk, maar ik heb mijn bagage
achtergelaten in de „Drie Kanne
tjes' en mijn kamer ls al besproken.
(Wordt vervolgd)
(Van onze Haagse correspondent)
Minister Den Uyl (Economische
Zaken) zal dezer een winstmarge-
beschikking afkondigen voor geïm
porteerde keukengeisers. De klein
handel heeft geweigerd op zijn ver
zoek iets te laten vallen op de ruime
winst, die zij krijgt van de buiten
landse fabrieken.
De maatregel, die dus alleen geldt
voor buitenlandse prod uk ten voor
Nederlands fabrikaat liggen de mar
ges lager zou inhouden, dat de
gasgeisers voor het publiek enkele
guldens goedkoper moeten worden.
De GISA, de vereniging van
groothandelaren in sanitaire artike
len. heeft intussen in het openbaar
betuigd dat zij geen schuld heeft
aan te ruime marges, maar dat in
tegendeel de winsten van de gros
siers in de loop der Jaren zijn in
gekrompen.
3085. Tevreden betastte Siroj Doelbdoeg het stapeltje
bankbiljetten, dat hij van de heer Goudnagel had gekregen.
„Welaan", sprak hij. „dit onderhoud is bevredigend verlopen.
Wij hebben onze plicht gedaan en dat is een mooie gedachte.
Maar daarmede is onze taak nog niet afgelopen .oh neen! Vele
van onze medeschepselen worden nog bedreigd door demonen en
zullen derhalve mijn tetra obscura hard nodig hebben".
Bedoelt u. dat u nog meer van die klavertjesvier wilt ver
kopen?" vroeg Panda.
„Niet verkopen"verbeterde Siroj. „Ik schenk ze en vraag
slechts een kleine vergoeding van de kosten in ruil.
„Hm", bromde Panda. „Maar daar doe ik toch niet meer aan
mee. hoor! De manier, waarop u die dingen aanbiedt, bevalt me
niet helemaal. Ik geloof nooit, dat meneer Goudnagel
Het zij zo", viel de demonoloog hem in de rede. „Ge zijt wat
jong om de problemen van de demonoloog te doorgronden. Blijf
dus maar thuis .terwijl de heer Mo en ik het mooie werk voortzet
ten. Kom. meneer Mo".
Maar de reus volgde hem niet.
„Mo blijft bij Panda"zei hij. „Panda gelukhebber. Mo veilig
„Foei!" riep Siroj. „Ge moogt niet alleen aan uw eigen belang
denken. Ik heb u nodig, als Yinx-deskundige! Hoe kan ik zonder
u de lieden van het demonengevaar overtuigen?!"
Maar hij kon praten wat hij wilde, de reus week geen stap van
Panda's zijde. Tenslotte gaf Siroj het op.
„Dan zal ik mijn zware taak wel alleen voortzetten", zei hij
zuchtend. „Vaarwel. Ik ben teleurgesteld in u".
Panda keek hem peinzend na.
„Ik ben blij dat hij ophoepelt", bromde hij. „Hij deed me den-
I ken aan iemand, die ik niet helemaal vertrouw!"
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
to's meegebracht van Jeannet en van
mijn dochter en van ons huis.
Hè ja, zei ze, dat ls aardig van
u. Och, we kunnen toch aan de toe
stand niets veranderen.
Ik haalde mijn portefeuille uit
mijn zak en nam er een aantal kiek
jes uit: foto's uit de familiekring,
snapshots, Hermine als baby, Jean
net in wandelkostuum bij het tuin
hek, Hermine als schoolmeisje met
boekentas, Hermine bloemen schik
kende, Jeannet peinzend aan haar
schrijftafel en meer van die gear
rangeerde en gestyleerde levensmo
menten. Het was verwonderlijk hoe
snel Ethels stemming veranderde. Er
was nog geen minuut verstreken of
ze zat opgetogen de foto's te bekij
ken tezamen met Juffrouw Drost, die
ondertussen, zoals ze beloofd had, ons
van een tweede kopje koffie was ko
men voorzien.
Kijk eens, juffrouw Drost, zei
Ethel, dat zijn nu meneer Vermaele,
zijn vrouw, en zijn dochter.
Herem' tijd, hebt u ze nog zo
klein?
Zo klein is ze geweest, zei ik, ze
was toen schoolkind en nu ls ze
schooljuffrouw.
Een machine met zulk een ef
ficiënte kracht als die van een
vlo of een mug zou een revolutie
in de wetenschap betekenen, zo
heeft prof. Alfred Ubbelohde
van het Imperial Collega te
Londen op de Jaarvergadering
van de Britse vereniging voor de
bevordering der wetenschappen
verklaard.
Hij betoogde dat dergelijke
kleine machientjes dringend no
dig zijn voor het ruimteonder
zoek. Hij sprak tijdens een sym
posium over de behoeften en
voorraden aan brandstoffen in
de wereld.
„De elektro-mechanische pro
cessen waarvan springende
vlooien of zoemende muggen ge
bruik maken, hebben nog steeds
een onmetelijke voorsprong op
elk moderne menselijke vinding
op het gebied van de energie
voort breraring".
Hij raadde aan dat voor de
bouw van micro-motoren gron
diger biologische voorbeelden
bestudeerd zouden moeten wor
den.
Minister treedt
op tegen winsten
op keukengeisers
„RECHTER TIE EN HET LEVENDE LIJK" door Robert van Gu,ik
ZOIETS.. .KOA,)
NA M1DDERNACHT.TSJIA0
TA1...0PNAAR DEGRCE-
DE KAT EN DE VROUW
KUNNEN VAN NATURE ZOZUN; NAAR
AANLEIDING DAARVAN KAN DCKTOR
