Godfried beheerste baron Weens van Swieten muziekleven Engelse commissie deelt gevoelige klappen uit Veel opwindend werk voor Haydn-instituut kunst LEIDENAAR ALS PATRIARCH Grootste componisten waardeerden hem Binnenkort complete uitgaven van z'n werk LEIDSCH DAGBLAD DINSDAG 10 AUGUSTUS 1965 Godfried van Swieten IN het juli-nummer van het algemeen maandblad voor muziek ..Mens en melodie" troffen wij een interessant artikel aan van Wouter Paap over de in 1734 in Leiden geboren Godfried baron van Swieten. zoon van de medicus Gerard van Swieten. die tot de meest begaafde leerlingen van de Leidse hoog leraar Boerhaave behoorde en tot diens eerste assistent was op geklommen. Wij ontlenen hier o.a. aandat f hof en werd in de adelstand verhe- Godfried van Swieten onder de véle ven. adellijke kunstbeschermers die de zyn zoon Godfried studeerde in stad Wenen telde, toen zijn in de Leiden medicijnen. Hoezeer hU als tweede helft van de 18de eeuw de student reeds van de muziek vervuld hoofdstad van muzikaal Europa was, was> blykt uit zijn scriptie „Siste het veelvuldigst genoemd wordt, mu^ac jn medicinam influxum et Zijn mecenaatschap was meer van ulilitatem", een studie over het nut, artistiek-organisatorische, dan van welke de muziek voor de geneeskunst financiële aard, want hoewel hij er ^an hebben. Het is wel merkwaardig warmpjes bij zat men heeft uit gerekend, dal hij als vrijgezel rond 83.000 gulden per jaar te verteren had.' tasttte hij maar heel moei lijk in zijn beurs. Hij is de muziek geschiedenis ingegaan met de blaam, de weduwe van Mozart aan geraden te hebben, voor haar over leden echtgenoot maar gauw een armengraf te bestellen Het enige blijk van royaliteit, dat van baron Van Swieten bekend is geworden, betreft het feit dat hij Haydn voor zijn tweede reis naar Engeland een geriefelijke reiswagen ter beschikking stelde. Harkerig en gierig Wat zijn karakterbeeld betreft is baron van Swieten er in de geschie denisbeschrijving niet best afgeko men. Men vindt hem over het alge meen afgetekend als een harkerige, gierige, zwaartillende figuur, een soort van sombere dwingeland, die zich met iedereen en alles in het Weense muziekleven bemoeide en die de dingen op een nogal autoritaire manier naar zijn hand probeerde te zetten. Men kon intussen niet ontkennen, dat hij een man was die in muzikale aangelegenheden precies wist, wat hij wilde en dat zijn opvattingen steun den op een algemene kennis van muzikale zaken, waar zijn mede kunstbeschermers niet aan tippen konden. Deze voeren dan ook braaf op zijn kompas. Van Swieten nam het secretariaat waar van een in vloedrijk muziekgezelschap, dat ge vormd werd door de vorsten Lichten- stein, Es ter hazy, Schwarzenberg, Lobkowitz, Auersperg. Ktnsky. Lich- nowsky, Trauttmansdorff, Sinzen- dorf. de graven Czemin, Hanrach, Erdody. Apponyi, Fries, kortom door een ieder, die in de Weense muzi kale coterie wilde meetellen. Van Swieten was het, die bepaalde welke werken op de programma's der con certen („Akademiën") van dit ge zelschap ten gehore gebracht zouden worden en het is te begrijpen, dat hij door de componisten, voor wie het belang was, dat zij in deze kring gepousseerd werden, danig naar de ogen gezien werd. Onomstotelijk gezag Van Swieten bezat niet alleen onder de muziekliefhebbers, maar ook^ on der de vakmensen en componisten een onomstotelijk gezag. Haydn, die hem als componist niet hoog schatte (hjj gaf eens te kennen, dat hij de symfonieën van Van Swieten even styf vond als de amateur-compo nist zelf was!), hechtte aan het oor deel van Van Swieten betreffende waarde. Haydn zag in Van Swieten de be nijdenswaardige muzikale kosmo poliet, die in zyn jonge jaren zijn oren in de voornaamste muziekcen tra van Europa goed de kost had kunnen geven en die daardoor op een brede basis van ervaring tot oorde len bevoegd was. Mozart heeft een tijd gehad, dat hy als componist als het ware aan de voeten van baron Van Swieten zat. Zelfs de jonge, eigengereide Beethoven heeft zich gedurende de eerste Weense jaren door Van Swieten aan het lijntje la ten nemen. Toen zÜn lessen bh Haydn niet veel bleken uit te ha len. stapte hy op instigatie van Van Swieten naar degeiyke compositiele raren als Schenk en Albrechtsberger, die hiaten in zyn compositorische kennis aanvulden. Uit erkenteiykheid droeg Idj baron Van Swieten zyn „Eerste Symphonie" op. en het getuigt van oorspronkelykhi dat reeds twee eeuwen voordat de muziektherapie haar praktische be oefening gaat vinden, een medisch student met muzikale aanleg zich met dit vraagstuk bezighoudt! Godfdied van Swieten heeft de me dische studie overigens niet voortge zet. Op 21-jarige leeftyd treft men hem in Brussel aan, waar hy op aanbeveling van zyn vader in de diplomatie wordt opgeleid. Hoewel hy daar volgens een vriend van zyn va der vrywel al zyn tyd besteedt aan theaterbezoek en muziekstudie, heeft men in zyn diplomatieke bekwaam heid toch voldoende vertrouwen, dat hem spoedig door het Weense hof be scheiden missies worden toever trouwd: eerst in Frankfort, dan in Parijs. Ook daar staat de muziek in zyn interesse vooraan. Diplomatieke reizen Van Swieten maakt vele diploma tieke reizen, o.a. naar Polen, Zwit serland en Frankryk en overal pikt hy muzikale of literaire graantjes mee. Men neemt aan, dat hy zich hoofdzakelyk als autodidact ontwik kelt heeft. In Wenen treft men hem veelvuldig aan als dirigent van fri vole Franse vaudevilles, zowel in het privé-theater van de hertog van Arenberg als in de tuin van graaf Althan. In Parijs heeft hy een werk zaam aandeel in zangspelvertoningen in Fontainebleau, componeert daar aria's voor en hy komt er zelfs toe, een vrij omvangrijke muzikale co rned ie „Colas toujours Colas" te componeren; die uit een ouverture en 16 aria's en zangscènes bestaat. In 1770 komt aan zyn rondrei zend bestaan een einde. Hy wordt door Maria Theresia benoemd als gezant aan het hof te Beriyn en komt daar met een heel ander stuk muziekleven in aanraking. Het mu ziektheater verdwynt uit zyn belang stelling. In Beriyn leefde nog iets voort van de grote barok-traditie en Van Swieten betoonde daarvoor grote in teresse. Hy werd door datgene wat hy van de kunst van J. S. Bach leerde kennen (en daartoe hoorde in de eerste plaats het Wohltemprerirte Clavier) gefascineerd. Dat Van Swieten naar Hamburg reisde om Carl Ph. E. Bach te leren, kennen, hield ongetwyfeld verband met de behoefte om omtrent diens vader meer byzonderheden aan de weet te komen. Deze kennismaking sloeg goed aan: Carl Ph. E. compo neerde in opdracht van Van Swie ten zyn zes Strijkkwartetten, die voor de ontwikkeling van de kwar- tetstyl van grote betekenis worden geacht. Prefect Hofbibliotheek In 1770 zegde baron Van Swieten de diplomatieke dienst vaarwel om in Wenen de functie te aanvaarden van prefect van de Hofbibliotheek. Gedurende een kwarteeuw (hy over leed in 1803) kon er zich in het Weense muziekleven weinig afspelen, of hy had er op een of andere ma nier de hand in. In zyn actie om de oratorium- kunst van Handel tot nieuw leven te brengen, heeft Van Swieten Mozart herhaaldelijk betrokken. Daaraan danken wy diens bewerkingen van Handels „Acis und Galathea", „Alexanderfest", „Cacilienode" en „Messias", waarmee welke bezwa ren men later ook tegen deze be werkingen heeft aangevoerd de grondslag werd gelegd voor een nieu we Handelcultuur. Gedurende zyn Beriynse jaren is baron Van Swieten zich op het com poneren van symfonieën gaan toe leggen. De Mozartkenner Ernst Fritz Schmid heeft een tiental van deze symfonieën aan een studie onder worpen en komt tot de conclusie, dat Van Swieten als „nobile dilettante" op dit terrein onder de kleine Ween se meesters van zyn tyd een achtenswaardige plaats innam. Een bewijs hiervan wordt tevens geleverd door het feit, dat drie van Van Swie- tens symfonieën in en uitgeverscata logus onder de naam van Joseph Haydn werden aangekondigd. Een oneeriykheidje dat men in de uit geverswereld van die tyd wel vaker tegenkomt, met dat tenslotte alleen uitgehaald kan worden met compo sities, die een zekere kwaliteit beza ten! Het meest sprekende getuigenis voor de compositorische verdiensten van baron Van Swieten mag men intussen zien in het feit, dat Mozart, die ten opzichte van het scheppend werk van zyn tydgenoten byzonder kritisch was ingesteld, een van Van Swietens symfonieën niet te gering achtte, om haar een plaats te verle nen op het programma van een door hemzelf gedirigeerd Academie-con cert (26 mei 1782). kc\leiöoscQQp Geen innemend „vadertje" In Schonfelds „Jahrbuch der Tonkunst" van 1796 werd van de toen 62-jarige baron Van Swieten de volgende karakteristiek gegeven: „Dieser Herr is gleichsam als een Patriarch der Musik anzusehen. Sein Gesehmack ist blos fur das Grosze und Erhabene". Hy is. zeker niet by het klimmen der jaren, een „innemend vadertje" geweest en de manier, waarop hy over het Weense muziekleven vader de wekte waarschyniyk weinig per soonlijke sympathie. Maar er ging iets uit van deze strakke Nederlander: hy vertegen woordigde in het oppervlakkige, sen sibele en weinig standvastige Ween se muziekleven een verstandig, even wichtig element. Alleen reeds door te midden van de gisting van een nieuwe tyd te wij zen op blyvende waarden in het ver leden, heeft hy de beste vertegen woordigers van de Weens-klassieke styi een vruchtbaar creatief ferment j meld, geschonken. •jï De beeldhouwer Jutte in Amsterdam bij zijn vernielde ..kunstwerken"dié. zoals ge waarde zouden heb ben van twintig duizend gulden. Zou er werkelijk zóveel aan ver loren zijn gegaan? Verziekte toestanden aan het Engelse havenfront (Van, kunstredactie) Niemand wordt in het rapport ge spaard. De arbeiders, de vakbonden en ook de werkgevers krijgen harde klappen. Hoofdschuldige van de ach terlijke toestand in het Engelse ha venbedrijf is het nog steeds bestaan de element van ongeregeld werk, dat de oorzaak vormt van een gebrek eigen muziek-uitgeverij in München. aan bestaanszekerheid, met alle ge- 22 omvangrijke muziekdelen met by- volgen van dien. behorend kritisch apparaat zyn tot dusver by hem verschenen. Geleer den uit het binnen- en buitenland leveren hun bijdrage tot het tot stand komen van deze monumentale uitgave. Wild-westtafereel volle in zee Veelzijdige levensloop Kennis nemende van de waarde ring die door de grootste componis ten van die tyd voor baron Van Swieten als nuziekautoriteit aan de dag werd gelegd, vraagt men zich onwillekeurig af, hoe de man aan zyn muziekkennis gekomen is en wat eraan voorafgegaan is, aleer een Ne derlander in de hoogste culturele kringen van het 18de-eeuwse Wenen zulk een belangrijke rol heeft kun nen spelen. Toen de vader van Godfried, Ge rard van Swieten, die er stellig op gerekend had, Boerhaave na diens overiyden op te volgen, stonden po- litiek-godsdienstige overwegingen deze opvolging in de weg. Uit dépit verliet Gerard van Swieten zyn va derland. Hy werd ïyfarts van Maria Theresia, bekleede vertrouwensposities a Het is werkelijk frappant om te zien hoe de voorstelling die wij er over een groot kunstenaar op na houden in de loop van de tijden kan veranderen. Joseph Haydn, was ons tot dusver alleen maar vertrouwd als een klassieke meester van de symfonie en van het wan K strijkkwartet. Plotseling is echter gebleken, dat hij bovendien erg Weset e"n de" Amerikaanse staat Flo- veel voor het opera-toneel heeft geschreven. „II monde del luna rida en van het FBi wachtt«n in (De wereld op de maan), „L'Infedelta delusa" (Ontrouw is de Key West (Florida) de aankomst af moeite niet) en nog verscheidene andere komische opera's van Haydn zijn levende getuigenissen van de esprit van het Roccoco- tijdperk. Het publiek is er over het algemeen bijzonder enthousiast over. Deze opera's werden gedeeltelijk voor het eerst opgevoerd tijdens het Festival van Salzburg en gedeeltelijk tijdens het Hol land-festival. Ook dit jaar kon men in Amsterdam weer van een „nieuwe" Haydn genieten: „Le Pescatrici". (Van onze Londense correspondent) De Britse havenarbeid zal ingrijpend moeten worden gereorgani seerd. Dit is de slotsom van een door een onafhankelijke commissie aan de regering uitgebracht rapport over de verziekte arbeidsver houdingen aan de Engelse haveris. Het is niet toevallig dat dit het scherpste vonnis vormt dat ooit over de arbeidstoestanden in de Britse havens is uitgesproken, want de voorzitter van de commissie, lord Devlin, is een van Engelands meest vooraanstaande rechters. De situatie vormt al jarenlang hét grote struikelblok voor Engelands economie en speciaal voor de export. achtge transport-arbeidersbond te weinig gezag over zyn leden uitoefent en zich in werkelykheid machteloos voelt, Daardoor wordt vaak op af spraken tussen bonden en werkge vers door de arbeiders met onofficië le stakingen gereageerd. Er Is geen bedrijfstak waar meer gestaakt wordt dan ln de havens, met een enorm percentage wilde stakingen. De agitators handelen vaak terwll- le van de agitatie, omdat zulks gro tere persoonlijke invloed geeft en hun prestige verhoogt. Niemand gespaard Bepaald sinister zyn de activitei ten van degenen die door het rap port ronduit de „vernielers" worden genoemd, zy zyn de beroepsagitators, die vry spel bezitten, omdat de reus- Het Joseph Haydn- instituut in Keulen heeft vooral in de laatste tyd een niet gering aandeel in deze ontwikkeling gehad. Haydn heeft in het kasteel van zyn beschermheer Vorst Eszterhazy ook op alle andere muziekale gebieden uitgebreid kun- experim en teren. Hy heeft kerk- kamer- en orkestmuziek geschreven, zelfs de muziekwetenschap tot dusver nauweiyks weet van had. Veel van zyn werk lag ongezien in de byzonder rijke musea en archie- Boedapest, Praag, Bruno en Wenen, in de voormalige Pruisi sche Staatsbibliotheek in Beriyn (nu in Marburg) en op nog 200 verschil lende vindplaatsen. Het Keulse instituut haalde van overal materiaal byelkaar. De afge lopen tien jaar leverden een verza meling van 237.000 fotokopieën op. De Keulse geleerden bekyken elke kopie ieder op zichzelf onder hun leeslampen. Ze vergelyken de ver schillende versies en interpretaties. Ze sporen afwykingen, schryf- en drukfouten op. Tot dusver zyn ze er steeds weer in geslaagd om de vraag „echt of niet?" ondubbelzinnig te beantwoor den. Ze beleven een reeks opwinden de avonturen in hun studeerver trek, die er nu eindeiyk toe zal lei den, dat de werken van Haydn in hun geheel zullen kunnen verschy- nen, net als de beroemde complete uitgave van alle andere klassieken der muziek. De uitgever daarvan heeft over het algemeen lang niet zoveel moeite hoeven doen om alles in zyn definitieve vorm byeen te krijgen als het Keulse Haydn-insti- tjuut. Tegenwoordig wordt het instituut ook uitgebreid gesteund door talloze verschillende mensen en officiële instanties. Door het Weense het ministerie voor OK en W Amerikaanse bananeboot „Seven Seas". Aan boord van dit 38 meter lange schip bevindt zich, na een weekeinde van muiterij en moord in volle zee, nog slechts een lid van de oorspronkeiyk uit acht koppen bestaande bemanning. Leden van de Amerikaanse kust wacht, die zondag J.l. in Straat Flo rida aan boord van de „Seven Seas" gingen, troffen daar drie doden en één nog levende opvarende aan. Deze, de 25-jarige Elvin Burywaise vertelde dat hy had gezien hoe een opvarende zaterdagavond de eerste stuurman in zyn kooi doodschoot. Burywaise rende daarop naar de brug, om de kapitein te waarschu wen, maar hij trof daar slechts diens stoffeUjk overschot aan. Dodelijk geschrokken verborg hy zich in een kettingbak, waar hy nog twee scho ten hoorde vallen, hetgeen het einde betekende van twee andere opvaren den. Toen Burywaise eindeUjk uit zijn schuilplaats durfde te komen, zag hy vier doden aan dek liggen. De reddingsboot en twee riemen waren weg. vyf vliegtuigen, twee helikopters, vier patrouillevaartuigen en een kotter hebben gisteren naar de red dingsboot en de drie vermiste op varenden van de „Seven Seas" ge zocht. Later werd gemeld dat men een bootje met drie mannen heeft waargenomen. Men vermoedt dat het van de ..Seven Seas" afkomstig Acht en 5 maanden voor Duitse inbrekers De rechtbank in Amsterdam heeft gisteren een 23-jarige Duitser uit Münster, oud-exploitant van een dans lokaal, wegens een inbraak by Galeries Modernes in de Reguliers- Ereestraat veroordeeld tot acht maanden gevangenisstraf met aftrek van het voorarrest. Een 20-jarige serveerster, eveneens uit Münster, werd wegens hetzelfde feit veroor deeld tot vyf maanden met aftrek. Het tweetal is in de nacht van 27 op via de JOSEPH HAYDN Oostenrijk byv. en dat van de Bondsrepubliek, door het stichtlngs- verbond van de Duitse wetenschap, door de Duitse onderzoekingsgemeen schap en door de stichting Volks wagenfabrieken. Ook firma's en par ticulieren zyn lid van de vereniging. Gunter Henle, een van de meest vooraanstaande Duitse industriëlen, houdt zich persooniyk bezig met de druk de manuscripten in zyn Maarssen. achterzijde het warenhuis binnenge komen. Eerst probeerde de man met werktuigen die hy in de zaak vond de brandkast te openen. Toen dat niet lukte zocht het tweetal allerlei goederen, ter waarde van ongeveer duizend gulden, by elkaar. Van meenemen kwam niet veel, wam dn Duitser viel door een boven raam en raakte bewusteloos. Het meisje bleef de hele nacht by hem op een binnenplaats. 's Morgens, toen het warenhuis openging en zy wilden verdwynen, werden zij ge grepen. Mr. H. A. Helb begraven Het stoffelyk overschot van mr. H. A. Helb, ambassadeur in Zuid-Afrika is gistermiddag onder zeer grote be langstelling ter aarde besteld op de begraafplaats Westduin by Loosdui nen. De Koningin was daarby ver tegenwoordigd door haar kamerheer in buitengewone dienst prof. dr. C L. Patijn. De ambassadeur van Zuid- Afrika, dr. J. J. Fouché was bij de begrafenis aanwezig. De minister van Buitenlandse Zaken ad interim, mr. J. M. L. Th. Cals, en mr. H. J. Helb, zoon van de Kerkelijk Leven ovfleden ambassadeur, hebben in de J aula gesproken. Mr. Cals gaf uiting aan zyn diepgevoelde erkentelijkheid en dank voor het vele werk dat mr. Helb voor het land heeft gedaan. De overleden diplomaat die hoofd ..«iavTOutw» is geweest van Nederlandse diploma- Kruiningen, Onnen, 'strijen, Thoien. tieke posten in Belgrado, New-Delhi, Vijfhuizen en te Zulllchem-Gameren p Moskou en Pretoria, ging nooit de Torenbeek, kand. te Dordrecht. moeilijkheden uit de weg. Hij wist Chr. Geref. Kerken. voor de moeilijkheden constructieve omen naar Middelburg J. v. oplossingen te vinden. Steeds trad Dachten ff. I h'i °P met dieP inricht «n tact. Werkmethoden Een ander euvel zyn de vaak fan tastische werkmethoden, waardoor schepen worden geladen in stryd met de instructies van de kapitein, terwyi er opzetteiyk urenlang niets wordt uitgevoerd, uren die toch moe ten worden doorbetaald. Het ongeregelde werk leidt tot bit terheid docr situaties waarbij som mige werkkrachten die in een spe ciaal goed baantje by hun voorman staan met 400 gulden per week naar huis gaan tegen anderen vaak met slechts 100 gulden. Vele werkgevers worden veroor deeld wegens algemeen falen en ook wegens dwaas gedrag. Er zyn talrij ke werkgevers die alleen by wyze van uitzondering arbeid laten ver richten en niet in staat zyn moder ne hulpmiddelen aan te schaffen, of op een redeiyke manier met hun werkkrachten om te gaan. Het rapport beveelt daarom de grootst mogelyke concentratie van werkgevers aan, wier aantallen dras tisch dienen te worden besnoeid. Het rapport stelt by voorbeeld voor in Londen het aantal geregistreerde werkgevers van 76 tot 16 terug te brengen en in Liverpool van 116 tot 10, on Hull van 90 tot 10, in Bristol van 77 tot 8 en in Glasgow van 14 tot 6. Werken in ploegenstelsel is een op lossing die al lange tyd aan de hand wordt gedaan, maar daartoe zal pas kunnen worden overgegaan, als er sprake is van normaal geregeld werk. Eigen regels Er is in Engeland Inderdaad geen moeilijker kwestie dan het haven probleem. De havenarbeiders, vooral die in Londen, vormen een wereldje op zichzelf, met eigen regels en ge woonten, waaraan buitenstaanders, de eigen vakbondsleiding inbegrepen, vaak niet te pas komen. Alleen de grote persoonlijkheid van ernest Be- vin, voor de oorlog secretaris-gene - laal van de Transportarbeiders Unie heeft iets kunnen bereiken. Hy wes het die de havenarbeidersreserve met een minimum weekloon Invoerde. Hierdoor kwam een einde aan de vol komen anarchie ln de havens, waar- by de mannen vaak met de blote vuist werk moesten veroveren. Uit de ergeriyke, voor-oorlogse toestan den. zyn praktyken gegroeid die in moderne verhoudingen volkomen zinloos zyn geworden, maar ln tal rijke vormen nog al tyd hardnekkig voortwoekeren. De Engelse havenar beiders zyn. ondanks sommige min der gewenste elementen, een trotse gemeenschap. die vreemdelingen weert. De havenarbeid gaat in vele gevallen over van vader op zoon, of blyft op een andere manier in de familie. Ned. Herv. Kerk. ;enomen naar Nyega fH.O.) Linden, kand. te Slikkervee Geref. Kerken. Beroepen te Andel, 's-Gravenmoer, i aldus mr. Cals. 'i van cultureel leven ln Den Bosch? Verbouwing van het huidige Casino (Van onze correspondent) Als de vereniging „Sociëteit Casino" straks de Bossche schouw burg officieel aan de gemeente zal verkopen, komt er een eind aan een zeer merkwaardige toestand. De gemeente subsidieert sinds en kele jaren wel een aantal voorstel lingen, maar enige zeggenschap over aard en samenstelling van het cultu reel programma had zij niet, omdat het verenigingsbestuur van de „Sociëteit Casino" geen representant van het gemeentebestuur in zyn ge lederen wilde opnemen. Temeer om dat de laatste jaren het culturele leven in Brabants hoofdstad steeds meer ging tanen de opening van de nieuwe goedgeleide schouwburgen in Tilburg en Eindhoven is daar niet vreemd aan heeft het gemeente bestuur en met name burgemeester mr. R. Lambooy, langdurige en moei zame onderhandelingen gevoerd met het bestuur van de vereniging „Sociëteit Casino", welke o.a. uitein- delyk hebben geresulteerd in de ver koop van de schouwburg aan de gemeente, die nu hoopt op een her opbloei van het culturele leven voor Brabants hoofdstad en omgeving. De thans nog bestaande situatie in Den Bosch is overigens historisch gegroeid. In 1828 fusioneerde „Het muzyk en redoutekollegie" en „De Zomer- sociëteit" twee instellingen, die de hogere standen gelegenheid boden tot toneel, concert en dans tot de vereniging „Sociëteit Casino", die in 1829 van Koning Willem I het voor die tyd kapitale voorschot van f. 20.000 kreeg, om „de minzame om gang tussen de leiders der verschil lende kerkgenootschappen ln Den Bosch te bevorderen". De 200 leden van de ndeuwe ver eniging besloten al spoedig tot de bouw van een grote houten tent, die dienst deed als concert- en danszaal. In 1853 kwam er een echte schouw burgzaal, die in 1892 door een grotere en beter geoutilleerde werd vervan gen. In 1935 tenslotte werd het huidige Casino gebouwd, dat de ge meente straks zal moeten veranderen het te de moderne behoeften. Verbouwing is echter altyd nog aanzieniyk goed koper dan nieuwbouw en daarom zal Ryksgoedkeuring voor de plan nen wel niet al te lang op zich late® wachten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 6