SCJj_EEjJ3_SfO1) BjjJjJXjHTEJd öe winö Lezen a<ef Elk uur een moord in Verenigde Staten PANDA EN DE BRON VAN DE RIJKDOM LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG M JULI I) /een kind, dat rondstapt met de sa- I bel van een volwassen man. HU had zich weer gemeld als trans- hu schreed op ons toe en staarde «rcofficier en was via de spoorwe- ons beurtelings met vurige blikken en in Cairo, Bombay, Delhi en ten aan. HU hield zUn handen achter lotte in Dimapur gekomen. HU zUn rug en zUn schouders naar ach- twee jaar in India geweest en teren gestrekt, om zyn lengte niet per nog twee jaar zou hU naar huis te kort te doen. Toen zet hU: „Wie gn gegaan. HU haatte de wereld i van jullie spreekt Japans?" HU ge ehalve Yorkshire, en zoals ^hU nu in bruik^e het pittigste werkwoord. „Ik heb enige kennis van Japans,' RICHARD MASON Geautoriseerd® vertaling van C. van Eijsdan eze hut in de wildernis onder bewa- Japans soldaat eerste las ineengedoken zat, leek het alsof i) met het leven had afgedaan. Hy am alle verantwoordelykheid op hoewel ik hem op dit punt ernst trachtte te stellen, was hU ervuld van een diepe wroeging. Hij leid vol, dat als hU niet had voorge leid dat we met zUn wagen zouden by het transport zouden jjn, dat nu nog ergens in de buurt Kohima moest zitten. En boven- i zou Manning nog in leven zyn. wat zUn grootste fout was, was it hU Manning had laten uitstap- de boom weg te halen. HU verwachtte dat hU zou worden jodgeschoten. MU zouden ze wel spa zei hy, omdat ik Japans sprak en daarom van nut zou kunnen Maar zUn eigen uren waren jeteld. Ze zouden er geen ogenblik jver denken, hem hier in de achter- te houden en hun voedselrant- i aan hem te verspillen. Hy liet rm. „„n foto van zUn vrouw en zyn wee kinderen zien, alle drie in een IfgrUselUk geposeerde houding, en me beloven, dat ik hen na de g zou opzoeken. Ik moest tegen zeggen, dat hU niet bang was ■eest voor de dood en dat hU al- zorg had gehad om hén. En jat ik ook gedacht mocht hebben kn zUn houding tn de auto, ik koest toch tegen zUn zoon zeggen: |fe vader was een prachtkerel", zoon geloofde in hem en die fusie mocht hem nooit worden ont manen. Ik zei, dat ik hem die belofte Jet behoefde te doen; we zouden dit jleüei overleven en misschien zelfs ntsnappen. Maar hU bleef bU zyn ewenng en toen ik hem de gevraag- b belofte deed, begon hU te huilen. De Sikh boog in eerbied het hoofd. Er werd ons wat rUst gebracht. Jet was maar een kleine hoeveel- Jeid, maar we kregen het heel be- utijefd aangeboden door een soldaat, ihie geweldig in zUn schik was met ?e1jn opdracht. HU stond in de deur- e tening te buigen met de kom in anfjn handen en toen ik hem bedank- zei hU„Het is wel niet ge- maar „O, geen verontschuldigingen," zei °°Ij'Hij wilde by ons blUven om wat '°J praten. Hy stelde vlug een paar v*agen achter elkaar. Voelden we ons Afrg ellendig?. Als ik Japans sprak, Ian kende ik zeker Kyushu wel. waar ®iy woonde? Betekenden onze ster- i«n. dat we hoge officieren waren? üi|n omdat hU bang was. dat deze '"ipnversatie hem de afkeuring van |jn superieuren op de hals zou ha- Ibn boog hy verscheidene malen, zei "Heleefd: „Dank u, dank u zeer" en ^fertrok. We zaten nog op de rijst te kau- [en, toen een burger in de deur opening van de hut verscheen. V HU zei bars en in slecht Engels: jullie gevangenen. Vlug naar bui- EWe gingen de deur uit en lieten lat rijst in de kom achter. Er stond pn tweede escorte in de houding, ahet geweren en bajonetten. We slo- tn ons bU hen aan en marcheerden pn honderd meter tot een zeker punt [óór de hutten, onder de bomen van e wildernis. De burger schreeuw de ons iets toe, blUkbaar dat we net- npr moesten marcheren, maar ik weet iet, of hU zUn bevelen in het Engels p in het Japans gaf. Toen we halt pelden, keerde het escorte zich met pinkende hielen om en wU deden [etzelfde. We bleven in de houding ■Itaan en wachtten. De burger ging [en van de hutten binnen en tien pinuten later kwam hU -.chter een •pficier naar buiten. I Aar de distinctieven op zijn kraag ion ik zien. dat deze een luitenant ras Het was een kleine man. maar [lef en vol branie. ZUn gezicht was kard en knokig en zUn ogen glom- aen als zwarte kralen. Er hing een Ward langs zUn zU. Het was veel vt groot voor hem en sleepte byna jver de grond, zodat hU er uitzag als ik. „Bent u in Japan geweest?" „Nee". „Waar hebt u het geleerd?" ,BU vrienden". „Kunt u me verstaan?" Als u niet te vlug spreekt". „Heel goed. Ik wens dat u naar myn woorden luistert en dat u later de betekenis daarvan overbrengt aan de twee andere mannen". Hy begon voor ons heen en weer te paraderen. In andere omstandig heden zou het ongelofelUk komisch zyn geweest dit aan te zien: zUn borst vooruit en zUn zwaard achter hem bungelend. Zijn toespraak was even zwierig als zUn houding. Ik begreep er totaal niets van, maar giste er maar zo'n beetje naar. Het kwam hierop neer. dat we nu de ge vangenen waren van Dai-Nippon, waar de tegenwoordige keizer, de Zoon van de Hemel, de directe af stammeling was van zyn goddelUke voorvader Amaterasu OJkami. En hierop volgde nog een heel stuk ge schiedenis, dat klonk als een kran tenartikel over Japan, en het had allemaal ten doel ons voor te hou den, dat het een heel wat beter lot voor ons was, de gevangenen van eon Macht van een dergelUke hoge afkomst te zyn dan vrUe mannen van een inferieure natie. Het scheen ook, dat wU door de wil van de kei zer met clementie zouden worden behandeld, ofschoon we dit niet moesten opvatten als zouden we ons verdiende loon ontlopen. Voortaan hadden we alleen maar getrouw te zijn aan de keizer en van tUd tot tUd zou van ons worden geëist, dat we in de richting van zyn paleis en hy wees er met strenge vinger naar diepe buigingen zouden ma ken. Voorts zou, wanneer ons bin nenkort enige eenvoudige vragen werden gesteld, die wU te beant woorden hadden, iedere weerspan nigheid van onze kant als een bele diging van meer gemelde keizer wor den beschouwd en dus worden ge straft met de meest ingenieuze mid delen dan ook. „Eegrypt u dit allemaal?" vroeg hU (Wordt vervolgd). Tomas president van Portugal De 70-jarige admiraal Torna* Is gisteren weer voor zeven jaar tot pre sident van Portugal gekozen. Admi raal Tomas Is als sinds 1958 presi dent van Portugal. Tomas de enige kandidaat werd gekozen door een kiescollege; 569 van de 585 leden van dit college namen aan de verkiezing deel. Er werden 13 blanco stemmen uitge- biacht. De verkiezing is geboycot door de voornaamste oppositiepartU- Slechts één lid van het kiescollege, een zekere dr. De Moura, heeft in het openbaar stelling genomen tegen het feit dat er maar een kandidaat is. Dr. Moura is lid van de coöperatieve kamer (Eerste Kamer). Weer oproer van gevangenen in Nieuw Zeeland Muilende gevangenen van de Pa- paroeagevangenis bU Christchurch in Nieuw Zeeland hebben zich gisteren aan de politie overgegeven nadat deze traangasgranaten had gegooid naar de vleugel van de gevangenis waar de muiters zich hadden gebarrica deerd. Het oproer/ brak uit tijdens een kerkdienst in de gevangenis toen een gevangene de lichten uitdraaide en anderen de bewakers overmeesterden. Na aankomst van versterkingen kwam het tot een vechtpartU waarbU diverse cipiers werden ge wond. De gevangenen werden ten slotte naar de oostelUke vleugel ge dreven. Die staken zU in brand, •na zU de politie en de cipiers met stenen, flessen en meubilair be kogelden. Toen de politie traangas granaten ging gebruiken, brak het verzet. Zoals bekend brak er nog geen week geleden in een andere ge vangenis in Nieuw-Zeeland een op uit. Enkele muiters waren naar Paparoea-gevangenis overge bracht, toen dit oproer was neerge slagen. Trouw en geduld De 65-jarige Pietro Mosca en de 60-jarige Maria Molinaro zijn za terdag in Ivrea, noordwest-Italië, na een verloving van 45 jaar in het huwelijk getreden. Mosca ver trok kort na zijn verloving in 1920 naar de V.S. om zijri fortuin te gaan zoeken. Zijn verloofde wachtte trouw en wees verschei dene huwelijksaanzoeken af. Twee jaar geleden keerde Pietro terug en bouwde een huis van het verdiende geld. sigflrC" CIJFERS VAN DE FBI In de Ver. Staten wordt elk uur een moord gepleegd. Elke 26 minuten een aanranding, elke drie minuten een mishandeling, elke vijf minuten een roof, elke 28 sec. een inbraak, elke 45 se conden een vermogensdelict en elke minuut een autodiefstal, al dus de Amerikaanse Federale Recherche (FBI) in een jaar overzicht. Van iedere tien politiemannen werd er één aangevallen; 57 politiemannen werden vermoord. Per elke duizend Amerikanen werden 14 ernstige mis daden gerapporteerd. Sedert 1958 is het misdaadcijfer zesmaal zoveel ge stegen als de bevolkingsaanwas. By 37 procent van de ernstige mis daden die door de politie werden op gelost waren personen van nog geen achttien jaar betrokken. Deze bevol kingsgroep die vUftien procent van de bevolking omvat heeft 43 procent van de vermogensdelicten begaan. Nog enkele cijfers uit het rapport: In totaal 2.604.400 ernstige misdry- ven werden gedurende 1964 ter kennis van de politie gebracht. Het aantal moorden steeg met 7 procent, aanranding met 20, roof met 10, mishandeling met 15. in braak met 11, vermogenslelicten met 11 en autodiefstal met 14 pro cent. De politie loste 24 procent van de ernstige misdryven op met een ar restatie, een daling van 2 procent. Het aantal arrestaties voor alle misdrijven, met uitzondering van verkeersdelicten, steeg vorig Jaar met 5 procent. Hierdoor is het aantal arrestaties per 1000 inwo ners gestegen tot 35. Over het gehele land steeg het aantal arrestaties van jongeren onder de achttien met 17 procent. 56—84. Joris had een aardige voorsprong op de bronwachter gekregen, maar dat duurde niet lang! De gezonde levenswijze in de buitenlucht had de grijsaard een uithoudingsvermogen ge gevendat opmerkelijk was voor iemand van zijn jaren. Met wap perende baard zette hij Joris na en haalde hem langzaam maar zeker in. „Kijk daar"hijgde Joris, „op die boom prachtige kevers zeldzaam pfff Maar ditmaal liet de oude wachter zich niet afleiden. Zijn ogen bleven strak op Joris gevestigd en nu strekte hij zijn knoestige hand uit. Vertwijfeld dook Joris ineen. „Nu komt er weer een klap met de gouden knots", dacht hij bedrukt. „En hoewel hij wel weer zal zeggen, dat het voor mijn eigen bestwil is, begin ik hier toch onder te lijden Maas de klap kwam niet. „Kom mee", sprak de bronwachter vriendelijk. „Ik heb je eerst verkeerd beoordeeld. Iemand, die zoveel oog heeft voor de schoonheid van het kleine en van kevers in het bijzonder, is vol doende gerijpt om het te ondergaan" „Wét ondergaanvroeg Joris onzeker. „Een onderdompeling in de Bron van de Rijkdom", antwoord de de ander. En tegelijkertijd wierp hij Joris in de heldere plas, waarheen hij hem had gevoerd. RECHTER TIE EN DE ANTIEKE DOI K door Robert van Gulik DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK 273. Brammetje begreep het niet goed. Columbus was erg hartelijk geweest, totdat Bram had beweerd te weten, waar de ontdekkingsreiziger op af ging. Op datzelfde moment was de houding van Columbus sterk veranderd. „Kom binnen", zei hij knorrig. „De bemanning hoeft niet te we ten, wat we bepraten. Schouderophalend betrad Bram de prachtige hut van de be roemde man. Deze deed nog één poging om vriendelijk te zijn: „Luister eens", zei hij gedwongen. „Dat was toch zeker een grapje. Bram?" Je weet toch niet écht. waar we naar toe gaan?" „O, jawel", zei Bram. want hij wilde er niet om liegen. „Weet je dan. dat we naar Indié varen?" vroeg Columbus slim. maar daar ving hij Bram niet mee. „Nee. jullie varen niet naar Indië. Jullie gaan Amerika ont dekken"zei hij en toen schrok hij van de woedeuitbarsting van Columbus. Met beide vuisten sloeg de man op tafel. „Dat mag niemand weten dat is een geheim nu moet ik jullie opsluiten, anders zijn jullie me misschien nog voor." „Maar ik ben helemaal niet van plan Amerika te gaan ont dekken". zei Bram .Hij meende het echt. Jammer genoeg wilde Columbus hem niet geloven. h Positief Nederlandse schepen Batavier 3. 23 iln 23 300 m WZW I I 26 ta*RottaSrdSm*varw "7or,MT#JiS 23 Kiel n Gdynl elykerk p 23 Ojor lentor 23 300 inje Natiau 24 Perlclei 23 550 m NO bman 23 670 m OZO i 21 v Genua n Alax- srnel 22 te Ipsv Schouwen#*23 "v 23 Brun,butt*' lalor p 23 da Thaam Spolande p 24 Oporto i Ubbergen p 23 Brunsbuttel Unite* 25 te Grangemouth verwi Van Spilbergen 23 v Membatta r ïterdim 23 210 m NO dlne 23 100 m ZW Ou« Sepia 24 60 m O Sabang Zatra 24 v Sue

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 13