„Michigan Y outh Chorale
zong met volstrekte ernst
Herman Bogtman: een!
uitmuntend aquarellist.
kunst
kalei öoscqqp
HET ANDEREAMERIKA
van
Dief
Goya op
^nderW
borgtocht
in vrijheid
Apinnen staakten I
j voor verbannen
vriendje Bolbol
Perfecte prestaties
van begaafde jeugd
ERE-EXPOSITIE BIJ HEUFF
Voorname ceramiek
van Wim Duller
LEIDSCH DAGBLAD DONDERDAG 22 JULI
goed!
Dc Londense rechtbank heeft
gisteren ingestemd met de vrijlating
op „borgtocht" van de 61-jarige
vrachtwagenryder Kempton Bunton,
die ervan wordt beschuldigd de Goya
ter waarde van een-en-een-kwart
miljoen gulden te hebben gestolen.
Hy heeft dit schilderij vier jaar ver
borgen gehouden.
De Goya, een portret van de Her
tog van Wellington, verdween op 22
aug. 1961 spoorloos uit het Britse
Rijksmuseum. Er volgde daarop een
reeks anonieme brieven aan kranten
met het aanbod het schilderij te
willen terugzenden tegen een losprijs
die even groot moest zyn als de
waarde van het portret, later werd
gezegd dat het portret zou worden
teruggegeven, mits alle geld, dat zou
worden gekregen, voor een tentoon
stelling van het werk voor liefda
digheidsdoeleinden zou worden aan
gewend.
Twee maanden geleden werd een
reou voor een safe van de spoorwe
gen naar een Londens blad gezonden.
Men trof het portret daar onbescha
digd aan.
Volgens de politie heeft Burton in
een schriftelijke verklaring bekend
de diefstal te hebben gepleegd.
Hij verklaarde dat hij een door de
rechtbank aangewezen advocaat
moet hebben, omdat hij geen geld
heeft om er zelf een te betalen.
Zevenendertig a-pinnen in de
dierentuin van Giza in Cairo heb
ben een staking van een dag ge
houden om hun vriend, de zeven
jarige Abessijnse Bolbol, terug te
krijgen.
De moeilijkheden begonnen
toen Bolbol in de grote kooi in de
dierentuin werd geplaatst en het
hoofd van alle apinnen op hol
bracht.
Een 15-jarige aap, Khamis, die
jaren alleenheerser over de ha
rem was, nam dat niet en het
werd vechten tussen die twee.
Khamis en Bolbol schenen la
ter tot een regeling te zijn geko
men om de dames te verdelen.
Bolbol hield zich echter niet aan
het pact.
Dit leidde tot een verwoed ge
vecht waarbij de apinnen de zijde
van de nieuweling kozen. Khamis
kwam in het ziekenhuis terecht
en Bolbol werd tot eenzame op
sluiting veroordeeld.
De directie van de dierentuin
had echter buiten de apinnen ge
rekend, want deze reageerden met
terugtrekking in hun kooien en
lieten zich verder niet meer zien.
Dat was een teleurstelling voor
de kinderen, die de dierentuin be
zochten, want de apenkooi is nu
eenmaal een van de grootste at
tracties.
Na 24 uur besloot de directie l\
zwichten en Bolbol ging terui i
naar de dames-apen. Khamis i
nu alleen komen te zitten.
Journalist in arret
In Cairo is bekendgemaakt, dj i
de adjunct-hoofdredacteur van he
Egyptische Blad Al Achbar, Moest* t
pha Amme, is gearresteerd „in vet t
oand met een belangrijke zaai j
waarover publikatie van alle inlich
tingen officieel is verboden". t
Moestapha Amine is evenals zjj: t
broer Ali een van de belangrijkst
journalisten van Egypte. c
De gebroeders ondervonden d j
laatste tijd moeilijkheden van d
zyde van de overheid.
De Aminé's zijn rechts-georiën
teerd en voorstanders van een pro
Amerikaanse politiek. i
Ali Amine verliet onlangs Al Ach t
bar om correspondent van Al Ahran c
in Londen te worden. Volgens som
migen ia Ali zeer bedreven in he
schrijven „tussen de regels". Zo ze. <j
men uit een van zijn artiekelen kun
nen opmaken, dat hij in het buiten
land eindelijk vrij kon ademhalen, g
Het „èndere", het „fijnzinnig-gecultiveerde" Amerika was weer
aan het woord tijdens het optreden van het Michigan Youth
Chorale 1965", in de huidige samenstelling en onder leiding van
dirigent Robert Pratt, van zeker even hoge, want ragfijne en kunst
zinnige kwaliteit als het koor, dat zich onder deze naam voor het
eerst eveneens in de Pieterskerk presenteerde onder directie
de superieure Lester McCoy.
De herinnering aan het vorige con
cert was bij ons nog sterk levend. In
enthousiaste bewoordingen hebben
wij toen uitvoerig gewaagd van ex
clusieve prestaties en er onze bewon
dering over uitgesproken, dat zoveel
met jongeren van beiderlei kunne be
reikt kan worden, mits het materiaal,
het muzikale en vocale talent en
de oprechte, ononderbroken studie
zin daartoe aanwezig is.
Wederom hebben deze begaafde
Jongeren een selectie uit talloze
leerlingen van z.g. „hlghschools"
bewezen tot perfecte prestaties in
staat te zijn en daarbij getuigenis af
gelegd van de hoge stand van
Amerikaanse muziekonderwijs, w
van de verbazingwekkende resultaten
ons zeker afgunstig mogen stemmen.
Vanzelfsprekend kan men van deze
Jeugd leeftijd ongeveer tot 20 jaar
niet het allerhoogste verwachten:
daartoe is deze pure, zuivere zang
veelal te pril en mist zij nog de ka
rakteristieke, indringende uitbeel
dingskracht, waarover de „levensrij
pen" beschikken.
Doch de technische gaafheid van
dit homogene, jongfrisse koor, dat
met een stralende openheid kan zin
gen, is dermate aantrekkelijk, dat
men er constant geboeid, meermalen
ook ontroerd tot het einde toe naar
blijft luisteren.
De heldere doorzichtigheid komt
vooral tot uitdrukking in de vloeiende
geestelijke zangen.
Het „Exultate Deo" van Scarlatti
bleek reeds onmiddellijk een verras
sende opening in haar luchtige licht
heid, hoewel de dirigent ongetwijfeld
aan het „Hallelujah" een Juichervder
en dynamischer expressie had kun
nen verlenen, al zal behoedzaamheid
om niet tot forceren te geraken, hier
in wellicht een rol gespeeld zal heb
ben. Met Jong materiaal moet men
nu eenmaal voorzichtig omgaan!
Prachtig van sfeer was Victoria's
„O Magnum Mysterium", met de te
dere inzet der sopranen. Ook het
„Ehre sei dir" van Schütz en het
dubbelkorige, in Venetiaanse stijl ge
schreven „Magnificat" van Pachelbel
gelukten wonderwel, al kan men zich
indenken, dat dit werk, dat eigenlijk
van twee gaanderijen af gezongen
moet worden, nog dieper indruk ma
ken kan. Waarbij kwam, dat ook de
akoestiek in deze immense ruimte
beperkingen oplegde aan de vocale
kracht.
Morgans' „An instrument of the
peace", dat ook op het vorige concert
gezongen werd en waarmee het koor
uitdrukking geeft aan de edele doel
stelling: het brengen van vrede en
onderling begrip tussen de volkeren
(Youth for understanding) behoorde
tot een der hoogtepunten, nog over
troffen echter door het bepaald ex
cellent gezongen ..How excellent Thy
name" van Hanson, een interessante
en stemmingsvolle compositie, welke
wij nog eens hopen aan te treffen op
de programma's van Nederlandse di- zegd.
rigenten. Hierna betekende, composi
torisch gezien ,het „Anward, ye peop
les" van Sibelius bepaald een terug
val. De avond werd besloten met eni
ge Negro Spirituals: devoot, verin
nigd, weemoedig, dan weer in hoge
mate expressief gezongen. Het spe
cifieke timbre, dat voor deze geeste
lijke zangen nodig is, kan eigenlijk
alleen door het negerras zelf gerea
liseerd worden. Doch een succesvolle
benadering werd reeds meermalen op
juiste wijze getroffen, ofschoon de
metalen geladenheid, welke vereist
wordt en waarmee speciaal de bassen
een hecht fundament kunnen
men, zeker nog niet tot volle wasdom
uitgroeide. Dit is evenwel bij zulke
jonge stemmen een onmogelijkheid.
De ongenoemde tenorsolist reikte
al een heel eind in de goede richting.
Tussendoor heeft de organist, wiens
naam naet op het programma
meld stond met de koraalvariaties op
„Wer nur den lieben Gott lasst wal-
ten" van Pachelbel en twee koraal-
bewerkingen van Brahms, een stijl
volle en gedegen indruk van
kunnen gegeven, waarbij hij blijk gaf
Opleiding
balletpedagogen
Met ingang van het studiejaar 1965
1966 zal aan het Brabants Conser
vatorium in Tilburg dansvakonder-
wys worden ingericht onder de ns
Ballttacademie van het Brabants
conservatorium. De opleiding is afge
stemd op de door het ministerie van
Cultuur, Recreatie en Maatschappe
lijk Werk gestelde bepalingen en
richtlijnen en resulteert in de diplo-
a's balletpedagogie en toneeldans.
In beginsel worden alle toegelaten
leerlingen opgeleid voor het diploma
balletpedagogie. By gebleken aanleg
kunnen zij eventueel tevens de oplei
ding toneeldans volgen.
Het bestuur van het Brabants
Conservatorium heeft tot de inrich
ting besloten om te voorzien in de
grote en steeds toenemende behoefte
balletpedagogen.
Weer internationale
orgeldagen in Arnhem
Volgend jaar van 20 tot 23 mei
zullen voor de tweede maal de in
ternationale „Orgeldagen Rijn
streek" in Arnhem worden gehou
den. Hiertoe is besloten naar a
leiding van het succes dat dit evene
ment in 1964 heeft geoogst. Ook dit
maal zullen acht veelbelovende Jon
geren, nl. 2 Nederlandse, 2 Duitse
2 Franse en 2 Zwitserse organisten
zich in de Grote Kerk in Arnhem
aan het oordeel van een internatio
nale jury onderwerpen. Eén der
prijswinnaars van het vorige orgel-
concours, de Zwitser Guy Bovet.
heeft reeds zijn deelneming toege-
reeds met de mogelijkheden van het
orgel terdege vertrouwd te zijn.
Een in groten getale opgekomen,
bijzonder geïnteresseerd gehoor, heeft
tenslotte staande blijk gegeven van
zijn oprechte dank en hulde, ook aan
de dirigent, die met volstrekte ernst
diep muzikaal begrip zijn intelli
gente discipelen op zo voortreffelijke
wijze de „hogeschool" van de koor
zang binnenleidt.
Het Michigan Youth Cho
rale tijdens het optreden in de
Pieterskerk.
(Foto L-D./Holvast)
Het door-en-door beschaafde op
treden van dit koor heeft ons weder
om getroffen en bepaald geluk
kig gestemd!
Twee concoursen
van „Gaudeamus"
„Swingle Singers"
in de Kurzaal
Evenals voorgaande jaren organi
seert de Stichting Gaudeamus ook
1966 weer twee concoursen, t.w.
n concours voor vertolkers
ziek van onze tijd (van 17 tot 24
maart in Utrecht) en
r componisten. Het laatste
■s valt samen met de internatio
nale muziekweek (15 tot 22 septem
ber 1966) en omvat een internatio
nale prijsvraag voor koor-, kamermu
ziek-, orkest en elektronische wer
ken, alsmede een internationale
prijsvraag voor een werk voor tele
visie. Er zijn voor dit concours vier
prijzen van f2000 tot f400.
Aan het concours voor vertolkers
fan muziek van onze tyd kunnen
vocalisten, instrumentalisten en en
sembles met maximaal 9 medewer
kenden deelnemen. De leeftydsgrens
is bepaald op 35 jaar. De eerste prys
(f3.000) is beschikbaar gesteld door
de Fondation Europeënne de la cul
ture.
De jury bestaat uit Johan van den
Boogert (Nederland», René Allain
'Frankrijk), prof. Wolfgang Fortner
(Duitsland), prof. Siegfried Palm
(Duitsland) en dr. Francis Travis
(USA).
Tijdelijke opheffing van
tijdschrift
Tegenstroom"
Het literaire twee-maandeiykse
tijdschrift „Tegenstroom" onder re
dactie van T. Kars, B. van Houten
Keiler, zal voorlopig van het to
neel verdwenen, nu twee van de me
dewerkers zyn gearresteerd, verdacht
oplichting van de PTT voor de
somma van f200.000.
zy waren leden van een complot,
dat de Rykspostspaarbank ten on
rechte f 78.000 liet uitbetalen en
daarna nog eens vervalste postwissels
incasseerde ter waarde van byna een
ton.
In een voorwoord van B.
fan Houten wordt van de (tydelyke)
staking der uitgave melding ge
maakt In dit nummer treft men
voorts een uitvoerig essay van diens
hand aan over MultatulL
De gemeente Arnhem heeft in
middels besloten op grond van de
grote culturele waarde die zy aan dit
internationale orgelconcours hecht,
haar basis-subsidie te verhogen.
De combinatie van vier zangeres
sen en vier zangers, gespecialiseex-d in
het vocaal ten gehore brengen van
instrumentale 'muziek van Bach en
zyn tydgenoten, „The swingle sin
gers", hebben gisteravond voor het
eerst in ons land in het openbaar in
de Kurzaal in Scheveningen een vol
ledig concert gegeven.
Na door de grammofoonplaat „Jazz
Sebastiaan Bach" plotseling beroemd
te zyn geworden gaven de zeven
Fransen en een Amerikaan tydens
het Gala du Disque in Amsterdam
een korte uitvoering. In de Kurzaal
lieten de zangeressen en zangers
horen niet alleen werken van Bach
te kunnen vertolken maar ook
Handel, Mozart e.a. De s.pranen
Christiane Le Grand en Jeannette
Baucomont, de tenoren Ward Swingle
en Claude Germain, de alten Anne
Germain en Alice Herald en de bas
sen Jean Cussac en José Germain,
zyn drie jaar geleden hun huidige
combinatie begonnen, oorspronkelyk
als oefening voor de ontwikkeling
van hun zangtechniek. Het aandach
tig auditorium in de niet geheel
bezette Kurzaal bracht de zange-
>n en zangers een hartelijk
applaus, waarmee het de vocalisten
herhaaldelyk terug liet komen om de
lof voor hun prestaties in ontvangst
te nemen.
Groot succes voor
Residentie-Orkest
in Darmstadt
Het Residentie-Orkest is terugge
keerd van een verblijf in Darmstadt,
waarbij op 18 en 19 juli twee con
certen werden gegeven onder leiding
Pierre Boulez en Bruno Mader-
Wy publiceerden reeds de uitge
voerde interessante programma's,
waarop de moderne muziek een grote
plaats innam.
De bijzonder volle Stadthalle rea
geerde buitengewoon enthousiast. De
componisten Kees van Baaren, wiens
pianoconcert, voor Aloys Kontarsky
gespeeld werd en Peter Schat, wiens
„Dansen uit het Labyrinth" klonken,
n by de introductie van hun
werken in de zaal aanwezig. De flui
tist Koos Verheul was solist in de
Dimensio III c van Bruno Maderna,
dat hy in het afgelopen seizoen ook
Leiden virtuoos blies.
Een reeks hooggestemde kritieken
het Residentie-Orkest, dat zich op
de befaamde concertserie van de „In
ternationale Ferienkiarse für Neue
Musik" als eerste buitenlands or
kest deed horen, ten deel gevallen.
Een uitmuntend beheerser der moeilijke aquarelleerkunst be
toont zich de Haagse kunstenaar Herman Bogman lid van
Pulchri Sudio sinds jaren een man van grote reputatie. Deze
wordt 22 september a.s. 75 jaar, in verband waarmee in Kunst
zaal Heuff, Hoflaan 7, Wassenaar, een ,,ere"-tentoonstelling voor
hem is ingericht.
By Bogman zit de kunst in het
bloed: hy is de zoon van de bekende
dierenschilder H. C. C. Bogman en
de kleinzoon van de figuurschilder J.
M. Bogman.
Deze ras-aquarellist, voor wie de
gecompliceerde techniek geen enkel
probleem meer oproept, wijdt zich
aan het landschap, aan stadsgezich
ten, stillevens en bloemen, alles in
een impressionistische stijl, welke
herinneringen oproept aan een Ver
ster of Israëls, hoewel zyn eigen visie
frappant is. In een warme, zwierige
en met fijnzinnige smaak gekozen
kleurenweelde legt hij in figuratieve
zin zyn indrukken vast, zodat, elk
aquarel van zyn hand tot een char
merende ogenstreling wordt.
De liefde en de toewijding, waar
mee hy tewerk gaat vinden haar
weerslag in de meest uiteenlopende
onderwerpen. Wy denken bjjv. aan
de levensechte „Paddestoelen I en
II", het bepaald virtuoos gedane
„Appelbloesem", de sfeervol, hoofdza-
kelijk in paarse kleuren gehouden
„Oude kerk in Gulpen", de „Pont
Neuf in Parijs" en de ..St.-Servaes-
brug in Maastricht". Niet zo maar
kopieën, doch zij zijn gedragen door
eigen herscheppende, uitzonder
lijk verfijnde geest, welke deze im
pressies verre boven het fouter am-
bachtelyke uitheft.
Men herkent in hem omlddellijk
de aquarellist „pur sang" voor wie de
flonkering van de kleur tot essen
tieel bezit geworden is, in scherp
contrast tot een haast elders
stilmakencle gevoelige vertedering.
Bogman is op zyn gebied een waar
meester, by wie zowel het detail als
de algehele conceptie, mede door een
voortreffelyke vlakbeheersing alle
rechten verkrygen. De kennismaking
met zijn werk groeit dan ook uit tot
een visuele verukking, welke het ge
kunstelde gepruts van vele z.g.
.nieuwlichters" verre achter zich
laat.
Naast Bogtman presenteert zich op
deze expositie de ceramicus Wim
Duller, een autodidact, by wie zich
in zyn potten, vazen, schalen en bak
jes vakmanschap paart aan kleur
gevoeligheid van voornaam gehalte.
Een origineel, volkomen abstract
beeld, knap van opzet en gedachte.
„De vruchtbaarheid" staat in de
achtertuin en bew-yst dat Duller ook
in die richting grote verwachtingen
voor de toekomst oproept. Deze ex
positie Is tot en met 5 augustus te
bezichtigen.
H.
Kasteel Gulpen: aquarel vai
Herman Bogman.
(Pot» LD ./Holvast
„De vruchtbaarheid": scu//v,
tuur van Wim Duller.
(Feio L.D./Holvast)
