'oulidor kan Gimondi op de Vars de en Izoard niet slaan KEES HAAST: Leidersposities wankelen TOUR IN CIJFERS Wat Krantenbezorger e lees Haast klimt rustig met de „groten" mee et Jk heb me vergist Vast „Het ging precies goed. De strijd in de Avondzesdaagse harst in alle hevigheid los mit van vandaag 1 LEIDSCH DAGBLAD VRIJDAG 9 JULI VIERDE BLAD Zestiende etappe de! (door Fred Racké) npiMrl'Ik 'lt') me vergist. Ik had gedaeht hem op de n. omard te kraken". Raymond Ponlidor herhaalde uitgè-l» vele malen. Misschien dacht hij terug, aan de or ^e'inen ten van grandioze glorie, twee dagen ge- mevr.len. Misschien daeht hij vooruit, peinsde hij over bergen die morgen wachtten en over twee {en. Raymond Ponlidor stond in een ruimte en [y ankrijk keek op hem neer, in Briancon. q de Mont Ventoux. Raymond Pou- 1111 lidor heeft Felice Gimondi nageke- 9 ken in die laatste meters en de om vang van zijn enorme vergissing werd schrijnend duidelijk, toen de Italiaan zich uitbundig oprichtte. Joaquin Galera mocht dan opnieuw een Spaanse zege hebben bevochten, de ongevaarlijk geworden Gianni Motta mocht een tweede positie grijpen, omdat zijn broodheer aan de streep wachtte, de grote winnaar van de zwaarste Tour-rit werd Fe lice Gimondi. Vjjf seconden slechts won Gimondi op Poulidor in die laat ste meters. Maar in de gedachten van de Fransman moeten die se conden minuten zijn geweest. De grote aanval was mislukt. r was leegte in en rond Ray- 'lo id Poulidor en er wachtte vraag: „Wat nu?" Wat nu, a piond, nu Felice Gimondi altijd in de gele trui rijdt? t nu, Raymond, nu de wrede eren |ingen van de Vars en de ird die stijlvolle Italiaan niet tien breken? olen Itat nu, Raymond, nu der jmensen opeens niet meer hen en brullen als je terug- op i naar je hotel als de grote, achtende vedette? •sü" |f seconden vóór Raymond Pou- )rdt reed Felice Gimondi over de het streep in Briancon. Hij stuurde van t in de armen van zijn oudere de r, die als afgevaardigde van heel om pmo naar Frankrijk was gereisd. Vreugde I toen was er die uitbundige gde, die ontroert, kan ontroeren, l in de Tour de France, waarvan raak glimlachend wordt verteld, het een circus is, een geld- i, een keiharde show. aar zie dan, hoe Felice Gimon- n Briancon naar het hek loopt, rachter de Italianen staan. Zie, slanke jongen eindelijk vol- hoe hij groeit temidden zijn landgenoten, van klein, arm F.1 s renner tot groot kampioen. Om- pgg hij de gele trui ongeschonden Idin' het hoogste punt van de Tour Kotë- Omdat hij Italië een „cam- K.Hlissimo" gaf. Omdat hij Poulidor of dwong, de Poulidor die hem had el ofen kraken in het ruige, grootse Staijschap van de Alpen, dezjfat moet er allemaal zijn omge- in Raymond Poulidor, daar op Plek in Briancon, die Felice Gi- adi uitkoos om als een glorieus ^gevierd man naar de eindstreep 'opjjden? Driehonderd meter voor de die"6h gebeurde het. De weg liep om- ig en pas achter een bocht was spandoek verscholen. Raymond ilidor reed gelaten in een groep 1 acht renners. Hij berustte in de dfllerlaag, die hij had moeten lijden. Teveel lir mochten coureurs rond hem |l, in deze laatste meters, maar i ene, die man in de gele trui was 'eel. Die had er niet meer mo- i zijn, nadat de karavaan tot op 1 „dak van de Tour" was geklom- Felice Gimondi was er wel, I hij bewees dat 300 meter voor finish in Briancon. Flitsend 51 (loot hij naar de andere zijde van weg. Alleen wilde hij uitrijden I in de juichende massa landge- ten. Alleen, nog steeds onbe- f ikbaar, wilde Felice vreugde proe- D na de bange uren op de hellin- h, na de dreigementen van de gro- aanvaller, na de nederlaag op I Waar Bartali en Coppl, Bobet en Gaul triomfen hadden gevierd, waar de geschiedenis van de Tour werd geschreven door de allergrootsten in de wielersport, daar kon Raymond Poulidor geen groot renner zijn. Waar de verschillen eens kwartieren bedroegen als een Kubler of een Ko- blet de aanvalsvlag hesen, daar kon Raymond Poulidor geen 30 seconden tussen hem en de gele trui over bruggen. Rustig De wind vlaagde kil door de da len waarlangs het peloton zijn aanloop nam naar de Col de Vars. Een rustige aanloop, want de Col de Vars kan niet besprongen wor den door vermetelen, die tegen de flanken willen klimmen in de hoop, dat de ware meesters zich in voor gaande kilometers al te vriendelijk hebben betoond. De Col de Vars eist niets anders dan klasse, karakter, moed. Het rennersveld wist dat, en het reed stil door de dalen en de tunnels. Er waren geen dapperen, die aan de voet de 90 voorafgaande kilometers hadden willen benutten om minuten te verzamelen, minuten, die een gebrek aan klimkunde kun nen maskeren. Dit was het terrein der groten geweest, al die jaren Tour de France lang. De middelmatigen, de vermoeiden berustten in deze 16- mondi niet in zijn nabijheid De „groten" uit de Tour de France zijn op de helling van de Col de Vars nog bijeen. Van links naar rechts: Henri Anglade Raymond Poulidor. Kees Haast (half zichtbaar). Motta en Gi- menez. (Telefoto) de etappe van de 52-ste Tour. Op de lange, wreedstijgende hellingen van de Vars zouden zij zich niet in het gevecht mengen. Snel Daar waren de eerste, stijgende meters. Hoe plotseling toch kan een berg een machtige hindernis wor den. Een bocht, wat mensen, en daar opeens rijst de weg op, als een muur bijna. Hoe snel breekt toch een peloton, als krakend de derail - leurs in de allerlaagste versnelling worden geschakeld. Daar verdwijnen ze, stuk voor stuk naar de achter hoede. de rijders van het vlakke land, de coureurs die zich wanhopig op de pedalen werpen, die uit het zadel opstaan om toch maar meer kracht te persen in de langzaam ver lammende benen. Als vanzelf ontstaat de elitegroep. Ze schuiven dansend vooruit, de Spanjaarden, 't groepje Italianen, de enkele Fransman die een berg kan bedwingen. Zo breekt een peloton op een berg, zo gebeurde het op de Col de Vars, zo is het altijd gegaan. Natuurlijk, er was slechts een ver schil van 50 seconden tussen de vjjf voorop en de volgende groep, die kwaliteit genoeg had om straks in de afdaling, aansluiting te krijgen. Gimondi reed daar, met Jan Jans sen en Lebaube en die ontzettend kleine Duitse klimmer Karl Heinz Kunde. Ze mochten bijkomen, de mannen van die groep, Gimondi ook. Want straks, straks wachtte immers de Izoard, de verschrikkelijke, de hoogste berg van de Tour, na al de moeite die men al met de Vars had gehad? Nog steeds In de lange ren naar de volgende klim formeerde zich het peloton naar behoren, precies zoals het moest, van Raymond Poulidor. Eén voor één sloten ze aan, tussen de overhangende rotsen, op de bochtige weg, die opeens weer zo zonder moei lijkheden leek. Maar wie op de Vars nog niet alles had gegeven en dat waren er toch al veel zou op de Izoard worden teruggewezen. En dan lokte Briancon al. Felice Gimondi heeft zich tussen de twee bergen in het spoor van Poulidor ge zet. Toen de lange, rechte eerste stij ging kwam, reed Gimondi daar nog. Galera, de Spanjaard, durfde de aanval aan en Julio Jimenez liet Opvolger Altijd? De karavaan schrok op, op deze donderdag. Want toen vyf ren ners meter voor meter de weerstand van 95 andere braken, was daarbij een Hollander. Een Hollander? Ja wel, die kleine Kees Haast. De gedachten flitsen terug, naar jaren geleden. Toen had Holland ook een klimmer gehad. Jan Nol ten was dat, die blonde Limburger, die een Fausto Coppi dwong tot de grens van zijn onmetelijke kunnen. Kees Haast, die duwende, trekkende, kleine wielrenner Was dat de op volger van Jan Nolten? Op de Col de Vars schreef Kees Haast Neder landse Tourgeschiedenis. Jimenez mocht naast hem rijden. Poulidor en Motta, en die andere Spanjaard Galera. Maar Kees Haast week niet van hun zijde, geen meter. En toen de top van de berg, die kil was, om dat de wolken de zon verborgen, was breikt reed Kees Haast uit Rijsber- gen als eerste renner tussen honder den verbaasde toeschouwers. Voor het eerst had een Nederlander als eerste de Vars bedwongen in een Tour de France. Raymond Poulidor reed ook bij de vijf. Het idool der Fransen con stateerde tevreden, dat Felice Gi- I Jan Janssen hijgde, minuten f lang. Hjj stond over zijn fiets A gebogen. Moeilijk verklaarde hij f tenslotte, hoe het allemaal was gekomen. „Kijk", zei Janssen, i „vanmorgen voelde ik me zo f goed, aan de start. Maar toen we l eenmaal op de Vars waren voel- l de ik het: ik zat vast. Ik kreeg i kramp in mijn benen. Ik kon niet meekomen met de eersten. Wat zou dat toch zijn, dat je i opeens zo vast komt te zitten?" a Weer had Jan Janssen kennis- 4 gemaakt met de enorme onze- i kerheden, die er ook in het leven i van een wieleratleet, die al eens i de hoogste eer heeft bereikt, t kunnen zijn. Wat is dat toch? i Hoe komt het, dat het opeens f allemaal zo moeilijk, zo zwaar i gaat? Hoofdschuddend reed Jan Janssen naar zijn hotel. Bezorgd t heeft hij gezien, dat Felice Gi- mondi nu gelijk met hem staat in het klassement voor de groe- f i ne trui. Met vijf minuten ach- terstand greep Janssen naast j) t een klassering die punten zou hebben opgeleverd. Vandaag wacht opnieuw een zware berg- f f etappe. Wankeler dan ooit is zijn f positie. De Tour is zwaar, tè f zwaar soms, voor een wereld- f kampioen. JOAQUIN GALERA Briangon ~- 1. Galera (Sp.. Langarcia) 5.46.32 (met bon. 5.45.32); 2. Motta (It. Baldini) 5.47.17 (met bon. 5.46.47); 3. Gimondi (It.. Pezzi) 5.47.33; 4. Jime nez <Sp.. Langarcia) 5.47.36: 5. Brands (Belg., Driessens) 5.47.38; 6. Haast (Ned., Pellenaars) z.t.; 7. Poulidor (Fr., Magne) z.t.; 8. Kunde (Did, De Kimpe) z.t.: 9. Anglade 'Fr. De Muer) z.t.; 10. De Rosso (It., Baldini) 5.48.18; 26. Jan Janssen (Ned., De Muer) z.t.; 31. Maliepaard (Ned., Pell.) 5.52.41; 36. Harings (Ned., Pell.) 5.52.46; 40. Wouters (Ned., Pell.) 5.54.12; 48. Nijdam (Ned., Pell.) 5.55.24; 58. Karstens (Ned., Pell.) 5.57.36; 59. De Roo (Ned., Pell.) z.t.; 67. Van Looy (Belg. Marien) z.t.; 70. Cees Lute (Ned., Geminiani) z.t.; 88. De Haan (Ned., I Pell.) 6.03.51; 93. Van Dongen (Ned.. I Pell.) 6.05.38. Algemeen klassement 1. Gimondi (It., Pezzi) 90 uur 1 min. 10 sec; 2. Poulidor (Fr., Magne) 90.01.49; 3. Lebaube (Fr.. Geminiani) 90.05.35 4. Motta (It.. Baldini) 90.07.34; 5. De Rosso (It., Baldini) 90,08.07; 6. Haast (Ned., Pellenaars) 90.08.21 (op 7.11)7. Perez-Frances (Sp.. Pla Sanchis) 90.08.45; 8. Angla de (Fr., De Muer) 90.09.43 9. Fou- cher (Fr., De Muer) 90.09.50; 10. Jan Janssen (Ned., De Muer) 90.12.24 (op 11.14); 11. Kunde (Did, De Kim pe) 90.12.59; 12. Zimmermann (Fr., Plaud) 90.14.43; 13. Gabica (Sp., Langarica) 90.15.15: 14. Brands (Belg., Driessens) 90.15.52; 15. Pin- geon (It.. Plaud) 90.17.06 29. Wou ters (Ned.) 90.33.48; 31. Van Looy (Gelg., Marien) 90.35.22; 32. Harings (Ned.) 90.35.44; 43. Nijdam (Ned.) 90.42,36; 57. De Roo (Ned.) 90.50.05; 67. Maliepaard (Ned.) 90.59.40; 68. Karstens (Ned.) 90.59.51; 72. Cees Lute -Ned.) 91.01.17; 85. De Haan (Ned.) 91.21.16; 91. Van Dongen (Ned.) 91.24.02. Ploegenklassement Zestiende etappe: 1. Albani-Baldi- ni 17 uur 23 min. 13 sec; 2. Langarica 17.23.23; 3. De Kimpe 17.28.04; 7. Pellenaars 17.33.05. - winnaar i zjjn ploeggenoot gaarne de voorrang. Als Joaquin wilden, wel Wellicht kon hjj de vlag en het geld eens overnemen. In het bergklassement is Julio immers al onbereikbaar? Ga lera nam een minuut en achter hem formeerde zich als vanzelf dat elite groepje. Poulidor was er bij, en Jimenez, en alweer die Haast. En Kunde nu ook. En daar waren Mot- in Anglade. En steeds reed daar nog Felice Gimondi. Verslagen Felice Gimondi wilde niet terug, en woedend vocht Poulidor zich om hoog, kjjkend naar de gele trui, die niet van zijn zjjde week. Maar waar een Haast en een Motta en ook die kleine Belg Brands niet konden wor den verslagen, daar bleef ook Fe lice Gimondi. In de snelle afdaling naar Brian con regeerde zelfs de gele trui weer. En 300 meter voor de finish werd Raymond Poulidor verslagen. Voor de poorten van het bergdorp, het hoogste van Europa, dat hjj als Fransman had moeten veroveren. Raymond had zich in Felice Gimon di en in zichzelf vergist. JAN JANSSEN gelijk met Gimondi Algemeen ploegenklassement: 1, Langarica 270 uur 20 min. 21 sec; 2. De Muer 270.24.11; 3. Plaud 270.28.00; 4. Albani-Baldini 270.28.39 5. De Kimpe 270.36.17; 8. e.a, Pellenaars 270.54.46. Puntenklassement 1. Jan Janssen (Ned.) en Gimondi (It.) beiden 104 pnt; 3. Reybroeck (Belg.) 91 pnt; 4. Motta (It.) 71 pnt; 5. Van den Berghe (Belg.) 68 pnt; 6. De Roo (Ned.) 66 pnt; 7. Van Looy (Belg.) 64 pnt; 8. Gilbert Desmet 1 (Belg.) 62 pnt; 9. Jimenez (Sp.) 59 pnt; 10. Brands (Belg.) 55 pnt. Bergklassement 1. Jimenez (Sp.) 103 pnt; 2. Brands (Belg.) 47 pnt; 3. Galera (Sp.) 41 4. Gimondi (It.) 32 pnt; 5. Poulidor (Fr.) 30 pnt; 6. Haast (Ned.) 29 pnt. De premie voor de strijdlustigste enner in de zestiende etappe viel ten deel aan de Spanjaard Galera, die 16 sterren kreeg tegen Motta 14 Haast 11. De premie voor de on gelukkigste renner in deze etappe kreeg de Nederlander Cees Haast toegewezen in verband met de pech, onze landgenoot had in de af daling van de Izoard, waardoor hem r alle waarschijnlijkheid een betere plaatsing in Briancon ontging* 55 (Van onze speciale verslaggever) Hij stond er tegen het hek, die 26- jarige, donkere jongeman uit Rjjs- bergen. Hij stond er, zwetend, zoe kend naar woorden om te vertel len van die grote glorie. Om te vertellen van die momenten die Kees Haast, de Brabantse boeren zoon opeens tot een held voor de Nederlandse sportwereld hadden In de tweede avondzesdaagse is de strijd in alle hevigheid los gebarsten Na de vlakke ritten in Den Haag, Rozenburg en Zwanenburg sloeg gisteravond in Rijswijk het Uur van de Waarheid. Het grote geweld van Rudi Lie brechts, André van Middelkoop en Tiemen Groen heeft het rennersveld Leeftijd 1650 jaar. in talloze stukken doen uiteenvallen. Nog steeds rijdt de kleine Alkmaarder Harm Ottenbros in de rode Leiders trui, die hij op de eerste avond ver overde. Nog steeds bezet de lange Zoeterwoudenaar Cock van der Hulst de tweede plaats. Nog steeds heeft het Leidse Swift in het ploegenklas sement de leiding. Er is echter slechts één vraag: voor hoelang...? „Hun uren zjjn geteld". Rudi Lie- brechts vertelde het na de eerste aanval op de leidersplaatsen. Er lag een verbeten trek op zjjn bezwete ge zicht. „In Leidschendam worden ze er uit gereden Overeind greep" kunnen verhinderen. Zjj-aan- zj) streden de kleine, in het rood ge stoken Alkmaarder en de lange Swift-renner om de dreigende neder laag te voorkomen. Ook de Leidse A- ploeg streed eendrachtig om de eer ste plaats te behouden en slaagde erin overeind te bljjven, Kloosterman (7), Van der Hulst (9) en Van Am sterdam (13) beperkten hun achter stand op de winnaar tot één ronde. Alleen Bregman, die met Franken en Bas bij een valpartij was betrokken, moest meer terrein prijs geven. De 20ste plaats was voor de Benthuize- naar echter een beloning voor zjjn moedige volhouden. Uitslagen Vierde rit: 1. A. van Middelkoop Pedaalridders I) de 80 km in 1 uur, 59 minuten en 57 seconden; 2. R. Liebrechts (Coureur)3. op 24 sec. G. van Noord (Spartaan I); 4. J. Serpentie (Kennemerland)5. C. Smit (Pedaalridders I)6. op 29 sec. T. Groen (DTS); 7. op 1V4 ronde A. Kloosterman (Swift I)8. H. Otten bros (DTS); 9. C. van der Hulst iSwift I); 10. D. Holst (Bataaf II); 13. J. van Amsterdam (Swift I); 20. P. Bregman (Swift I). Algemeen klassement: 1. H. Otten bros 65 pnt; 2. C. van der Hulst 58 p; 2 R. Liebrechts 56 p; 4. J. Serpentie 53 p; 5. T. Groen 44 p; 6. A. Kloos terman 38 p; 7. P. Kettenis 36 p; 8. S. Koevermans 35 p; 9. E. Kroon 34 p; 10. G. Saint 33 p; 14. J. van Am sterdam 24 p; 33. P. Bregman 3 p. Algemeen ploegenklassement: 1. Swift I (Leiden) 120 pnt; 2. DTS 'Zaandam) 119 pnt; 3. Coureur (Vlaardingen) 109 pnt; 4. Spartaan I (Den Haag) 83 pnt; 5. Kennemer land (Beverwjjk) 81 pnt; 13. Swift n (Leiden) 21 pnt. Algemeen sprintklassement: 1. R. Liebrechts 5 pnt; 2. t.m. 5. A. van Middelkoop, C. Groenewegen en S. Koevermans allen 3 pnt; 6. A. Kloos terman 2 pnt; 8. C. van der Hulst 1 pnt. gemaakt. Snel, stotterend, zijn streekaccent met moeite omvor mend tot duideljjke zinnen, praat te de kleine Kees, die nooit een vedette zal zijn, nooit een kam pioen, die het gemak van zjjn sportieve bezigheden paart aan een minstens opvaUende levensstijl aan sierlijke bewegingen, aan sou plesse in de omgang, aan uiterlijke schoonheid. Nee, zo is Kees Haast niet. Stevig Klein is Kees Haast, en vooral gedron gen. Hij staat stevig op zjjn korte benen. Een jongen van het Bra bantse land, uit de buurten van de Belgische grens, waar de coureurs worden geboren. Hij rjjdt niet ge makkelijk, op zjjn kleine fietsje. Hjj wringt, en trekt aan het stuur. Hij stampt op de pedalen, hjj buigt woest voorover, naar het stuur. Zjjn bovenljjf schudt en wielerkenners schudden het hoofd als ze hem zien rjjden. „Geen greintje souplesse", zeggen ze, „een pure krachtrjjder". Een pure krachtrjjder, jawel. Maar één met een ontembare moed, met wilskracht met karakter. Een ka rakter, dat hem stuwt tegen de hoogste bergen. Een karakter dat niet toestaat, dat de kleine Kees Haast uit Holland ook een kleine wielrenner blijft. Eerste Kees Haast bedwong als eerste de Col de Vars en reeds als derde over de Izoard, tussen al de grote klimmers in deze Tour. Hjj wrikte zich omhoog, waar anderen licht voetend op de pedalen dansten. Het zweet liep hem tappelings langs het gezicht. Maar Kees Haast werd niet moe. Hjj schakelde ruw aan zjjn derailleur, moest van de fiets om tweemaal de ketting op nieuw om leggen, maar hij werd niet moe. Hjj dook in de afdaling van de Izoard als een moedig da ler. Maar hij werd uit ie bocht ge drukt omdat hjj verkeerd stuurde. Tweemaal stond hjj stil in de berm, aan de rand van een ra- Lek Vier kilometer vóór de finish in Briancon kreeg Kees Haast een lekke voorband. In de razende af daling gierden de remmen van Pellenaars' wagen naast hem en metershoog vlogen de wolken stof nog op, toen Kees Haast op- weg ging met een nieuw voorwieL Een Kees Haast was niet te moe om toch weer aan te sluiten, om tus sen de kampioenen, de vedetten over de finish te rjjden. Hij stond daar uit te rusten tegen een hek. Hij vertelde, nog eens en nog eens, van die ketting, van die band, van die verkeerde bochten. Kees Pellenaars danste naar hem toe, omarmde hem. „Drink wat jongen", riep hjj, „drink wat. Wat heb je schitterend gereden". Kees Haast glimlachte en zei: „Je had toch geljjk met die versnellingen, Pel. Het ging vandaag nrecies goed. Ik klom, geloof ik. met de besten mee. Nee, ik hoef niks te drinken. Ik heb geen dorst". Kees Haast stapte op zijn fiets en reed naar zjjn hotel. De Tour de France keek hem verbaasd na.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 7