WERKVAKANTIE IN FINLAND
TOPPERS
Tieners in speentijdperk
RUSSISCHE
LIEFDE
Gé Hofenk
ia Tol en Henk de Bruin uit Leiden zijn
ibassadeurs" van het Jeugd Rode Kruis
TTOELIKIPOELIKI" - zo ongeveer klonk het -
|I-"-zei Henk de Bruin. „Dat is het enige Finse
loord dat ik ken. Het betekent proost En hij
iam een slok zwarte koffie.
(LEIDSCH DAGBLAD
Nederland heeft weer een jazz-
blad! Na het verdwynen van
„Rhythme" in september 1961 we
gens te grote financiële tekorten
zyn er nu weer enige dapperen,
die het gaan proberen. De naam
van het nieuwe blad is „Jazzwe-
reld" en het verschijnt elke twee
maanden.
berg. Rud Niemans. Pete Venudor.
Frank Visser. Skip Voogd en Bert
Vuysje, alsmede verscheidene foto
grafen.
Het is aardig om te zien hoe de
vertegenwoordigers van de ver
schillende grammofoonplaten-
maatschappijen, muziekbladen en
voormalige muziekbladen elkaar
hebben gevonden in dit nieuwe
jazzblad. ..Jazzwereld" wordt uitge
geven door International Musicals
N.V. in Hilversum, die ook „Mu-
ziekparade" uitgeeft, Raymond
Dobbe. die wordt vermeld onder
het kopje „Organisatie en lay
out" heeft Muziekparade vroeger
fel beconcurreerd als redacteur van
„Muziek-Expres" en doet dit nu
nog met zijn eigen blad „Teen-
beat". Frank Visser werkt voorzo
ver ons bekend bij Phonogram,
evenals Rolf ten Kate. Deze laat
ste zou trouwens alleen al als me
dewerker aangetrokken moeten
worden voor het meelevende stuk
je, dat hij schreef in zijn „Talk
of the town" in „Disco-Discussies"
bij het verscheiden van „Rhyth
me". Skip Voogd werkt niet alleen
bij de AVRO en diverse periodie
ken, maar is vroeger ook concur
rent geweest van „Muziek Parade"
met zijn nu door „Muziek-Expres
opgekochte „Tuney-Tunes". „Een
dracht maakt macht" heeft men
kennelijk gedacht en terecht. Het
is voor de vrij kleine groep van
Nederlandse jazzliefhebbers te ho
pen dat „Jazzwereld" een goede
toekomst tegemoet mag gaan.
Reportage:
PIET GOOSEN
Foto
HOLVAST
Het nummer van „Jazzwereld" is
nogal conventioneel opgemaakt
(wat voor een jazzblad echter geen
groot bezwaar is) met een prettige
leesbare letter op goed papier. De
36 ongenummerde pagina's bevat
ten o.m. artikelen over Eric Dol-
phv. Stan Kenton, een blinddoek
test met Louis van Dijk, Jazz in
Holland, Roland Kirk. een inter
view met Arie Ligthart, Jimmy
Smith, de blues in Nederland, Fer
dinand Povel en een uitgebreide
platenbespreking.
Over dit laatste even een op
merking. Waarom wordt wel het
reeds jaren oude e.p.-tje van
Louis van Dyk (opgenomen naar
aanleiding van zijn succes tijdens
het Loosdrecht Jazz Festival) be
sproken en niet zijn nu nog vrij
nieuwe l.p.?
Anja Tol en Henk de Bruin
■pakten begin dezer week de
koffers in voor 'n werkvakantie
in Finland. Vandaag moeten ze
net een bootreis achter de rug
hebben en in Helsinki zijn aan
gekomen.
Bonje om Beatles
De politie in Rome heeft on
langs het twintigjarige meisje Gio-
riga Matracca uit de Tiber gered.
Zij had ruzie gekregen met haar
verloofde en sprong in het water.
De reden van de ruzie was, dat de
verloofde het meisje niet had willen
meenemen naar een uitvoering van
de Beatles
en Henk, die men
wel „ambassadeurs" zo
noemen, niet meewerken.
eigenlijk
kunnen
„We weten verder weinig van
Finland af. En we konden bij een
reisbureau maar één verouderd
foldertje krijgen. Het weer zal ho
pelijk wel meevallen, want ze heb
ben daar een landklimaat".
„Juli is de warmste maand",
springt Anja bij. Typerend voor het
feit dat Finland in toeristisch op
zicht nog niet door ons is ontdekt is
wel, dat Anja maar moeilijk aan
Fins geld kon komen: bij één bank
van naam ving ze bot, bij een an
dere slechts f 50 aan Fins geld.
Schuimtamboers
Anja en Henk hebben nog veel
meer by zich: een prachtig foto
boek over Leiden, dat ze aan de
burgemeester van Tuupovaara of
aan een „topman" zullen geven,
affiches en vlaggetjes van het Ne
derlandse zuivelbureau en zelfs
kaas, die ze zullen uitdelen. Ook
hebben ze stencils met de liedjes
over de vermaarde drie schuin-
tamhoers en de even befaamde
tulpen (uit Amsterdam) laten ma
ken, die de jongeren kunnen be
luisteren „hoewel we geen van
tweeën kunnen zingen", zei Anja
bescheiden.
De redactie van „Jazzwereld" is
in handen van Anton Witkamp. De
medewerkers zijn: Paul ten Have,
A. J. Heerma van Voss, Rolf ten
Kate, Anton Kop, Misja Mengel-
Enthousiast
•UGD RODE KRUIS
FDELING LEIDEN
De kosten aan deze werkvakantie
bedragen voor Henk en Anja ieder
ongeveer driehonderd gulden. Maar
de werkelijke onkosten zijn het
dubbele: het landelijke Rode Kruis
draagt honderd gulden bij en de
afdeling Leiden van de „groten"
f 200. Anja en Henk. die zich bei
den enthousiast voor dit buiten
kansje om een onbekend en in
teressant land te bezoeken hebben
aangediend worden maandag 19
juli in Leiden terugverwacht.
Henk de Bruin zal de JW-lezers
van zijn indrukken en ervaringen
in Finland vertellen en hy (en wy
led JW) hoopt daarbij foto's te
kunnen tonen. Als de verbindingen
met Helsinki een beetje soepel ver
lopen, zal op de jeugdpagina van
volgende week zaterdag een eerste
reisverhaal worden gepubliceerd.
Kortom Anja en Henk zyn van
alle markten voorzien maar nog
niet thuis. Henk: „Ik heb nog een
poging gedaan Fins te leren, maar
dat is niet te doen. De uitspraak
is voor ons Nederlanders veel te
moeilyk. We zullen wel Engels of
Duits praten".
iHet landelijke Jeugd Rode
fruis heeft lang werk gehad om
mge Leidenaars voor zijn
feeën warm te maken. Maar
neindelijk gebeurde het, in
Inuari van dit jaar. Toen ver-
Me een bestuurslid voor de
J.V. Jeugdontmoetingscentrum
ehoboth wat over het werk
i... „ik werd direct enthou-
ast", aldus Herman Huijding
ft), die zelf twee EHBO-diplo-
p's bezit. „De jongeren weten
l/ns inziens veel te weinig van
eerste hulpverlening af. En
it willen wij ze nu o.a. gaan
Orifa Brijew is een meisje uit
de steppen. Ze woont in het
dorpje Tadjoekispan in de pro
vincie Dzhoeidadan en haar va
der. Pa Kaboel, is zeer gierig.
Orifa houdt zielsveel van Jisoef,
die een doodarme maar goud
eerlijke dorpsjongen is. En het
prille geluk van het jonge paar
zou ongestoord tot volle wasdom
kunnen komen, als de vrekkige
vader niet alle pogingen in het
werk stelt om de jonge liefde te
verstoren.
baarden en zeer milde wijze ge
laatstrekken. Het tweetal weigert
enig voedsel aan te nemen, wat als
een teken van grote minachting
wordt beschouwd. De ene oude man
zegt: „Pa Kaboel, hoe heb je ooit
zoiets kunnen doen. Orifa bemint
Jisoef
Pa Kaboel: „Wat, mijn waarde,
heb ik aan een bruidegom, die geen
cent bezit? Een man. die nauwe
lijks in het onderhoud van mijn
dochter kan voorzien en haar dus
nimmer het geluk zou kunnen
schenken, dat ik me voor haar had
gesteld. U weet dat het geluk van
mijn dochter het hoogste doel in
mijn leven is".
Dan zegt de andere oude man tot
de eerste: „Luister niet naar Ka
boel, want voor hem is liefde gelijk
aan geld. Hij meet de liefde af naar
het aantal roebels, zakken rijst en
schapen.
Maar pa Kaboel verweert zich:
„Maar .k ben hiermee niet begon
nen, het is een gevolg van onze ze
den en gewoonten
„Bedenk toch hoe u uw dochter
Zsjarifmo driemaal hebt uitgehu-
weiykt, en ziet, hoe zij met haar
twintig jaren reeds diep ongelukkig
is", repliceert de tweede oude man.
Daarop komt Orifa de kamer
binnen en serveert de thee. Zy
ziet er diepbedroefd en ongelukkig
uit. De beide wyze mannen laten de
thee echter onaangeroerd en pa
Kaboel voelt zich diep beledigd, wat
weinig indruk maakt, want hem
wordt nog toegevoegd: „Laat de
duivel uw thee maar drinken!"
Pa Kaboel zucht en steunt, maar
wordt uiteindelyk vermurwd. Orifa
zal met Jisoef huwer^ en voor haar
is het leven weer louter geluk en
blijdschap.
En de beide bejaarde mannen
die hun taak zo liefderijk hebben
vervuld, zijn in het dorpje en in de
kranten de „helden van de socialis
tische arbeid"
]£r kwam dus een afdeling
liden van het Jeugd Rode
iruis en Herman werd voorzit-
r van het bestuur. Want véél
leer was er toen nog niet. Maar
lp 8 mei werd tijdens een revue
i het Henry Dunanthuis een
frn gevormd van medewerkers.
laar werden ook plannen ge-
meed: een jongerenhulpdienst.
pussen zouden worden gege-
Ien, jongeren zouden ontspan-
msavondjes kunnen gaan ver-
tygen voor zieken en bejaar
den, jongeren zouden in hun
tije tijd in ziekenhuizen kun-
ku assisteren met bijv. bedop-
men en verbandrollen, in be-
Mrdentehuizen helpen en jon-
\eren zouden kunnen gaan col-
meren want aan collectan-
tn bestaat een groot gebrek.
Het Jeugd Rode Kruis heeft
'een leden. Men zou kunnen
men, dat degenen die erbij
Ün aangesloten tot een groep
bewerkers behoren. Als je bij-
oorbeeld je krachten aanbied
de jongerenhulpdienst,
Met je daarvoor minimaal 48
iur per jaar werken. Dan mag
t het uniform van het Jeugd-
fode Kruis aantrekken,
be afdeling Leiden is nog
Mar nauwelijks van de grond
h als eerste echte „wapenfeit"
on de afdeling zou kunnen
torden genoemd de uitzending
on Anja Tol en Henk de Bruin
toar Finland.
Maar er bestaan plannen,
"ooie plannen, die nog op uit
werking wachten, als er zich een
Mte groep werkers heeft ge-
ormd. „Ja", zei Herman Huij-
'in9, „jongeren die iets kunnen
n die willen, kunnen zich hier-
oor bij mij opgeven". Hermans
tres: Thorbeckestraat 62, Lei-
PaKaboel dwingt zyn dochter
zich te verloven met een zeer wel
gestelde man uit het dorpje en eist
hiervoor een grote som geld, de
bruidsschat, die hij met een zucht
van welbehagen in zyn zak steekt.
Maar op zekere dag komen twee
oude dorpsgenoten pa Kaboel be
zoeken. Beiden hebben lange grijze
Koken wordt in Denemarken sterk afgekeurd, vooral door de
jeugd. Maar blijkbaar hebben de tieners toch behoefte aan een ver
vangingsmiddel. Kauwgom, zou je zeggen, maar nee, de Deense jeugd
heeft dat gevonden in een speen.
Lekker sahhelen op een speen. Ja! Gezellig!
JWTOPTIENJWTOPTIENIWTOPTIEN
Mister Tambourine-man (the Byrds)
II silenzio (Nini Rossi)
Ticket to ride (Beatles)
Bring it on home to me (the Animals)
Price of love (Everly bothers)
Set me free (the Kings)
Goldfinger (Shirley Bassey)
Road runner (the Pretty Things)
Help me Rhonda (the Beach boys)
Santa Domingo (Ria Valk)
Mao Tse Toeng's karakterisering
van Amerika's offensieve mogelijk
heden („een papieren tyger") heeft
geleid tot het liedje Paper tiger"
van Sue Tompson. Het is niet eens
zo'n onaardig nummer, waarin het
strakke tromgeroffel domineert: een
modeverschijnsel. Aan de keerzyde
staat heel droevig „Mama, don't
cry on my wedding", waarin de
zangeres zich met 't slepende genre
bezighoudt, vergeiykbaar met het
repertoire van onze eigen onbeken
de zangeres. Maar het zal wel geen
smartlap zijn want het is Engels.
Als de lezer en luisteraar het nog
niet wistener bestaat een zeer
zwart langharig kwirtet „The re-
negardes". Ze zingen „Cadillac" en
nog wat.
op de Autobahn. Gezellig Duits-ro
mantisch is het plaatje wel.
Wy moeten eigeniyk juichen en
applaudisseren als een Nederlander
een plaatje maakt in onze moe
dertaal. Maar dan moet de tekst
wel een beetje origineel zyn. Voor
een plaat in een vreemde taal
geeft dat niets, maar als we de
woorden ook kunnen verstaan,
moet de zanger iets te vertellen
hebben. Met Rudy van Daim is dat
niet het geval. Zyn Indonesisch
aandoende „Waarom huil je?" en
„Oh lieve meid ik hou van jou",
lopen niet over van originaliteit,
wat de titels trouwens al doen ver
moeden. Het plaatje is geen artis
tieke hoogvlieger, temeer daar
Rudy van Daim zich ongeinteres-
seerd met het liefdesprobleem heeft
beziggehouden.
Russische literaire tijd
schriften en ook wel kranten,
coals de Prawda, zijn ryk aan
liefdesverhalen. Verhalen
met een tragisch tintje, die
soms toch weer gelukkig
eindigen, dankzij de „socia-
'istische arbeid", waarmee
ten aanzien van Rusland de
communistische ideeën wor
den bedoeld. Propaganda
dus, smeuïg gebracht, waar
door wordt getracht vooral
de jeugd met de communis
tische ideologie te infiltreren.
Niettemin geven deze ge
romantiseerde verhaaltjes
soms een aardige kyk op het
alledaagse leven van de ge
wone mensen in de ontelbare
dorpjes in het uitgestrekte
Russische land.
Links vindt u een dergelijk
verhaltje.
N3IJ,d01M[N3Ud0IMN3Ild01Ml
UIT VOORRAAD LEVERBAAR.
DE ZAAK VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Muziek- en grammofoonplaten-
handel
Haarlemmerstraat 66
Helemaal Duits zyn Die Chromo-
na's met Denk Daran" compleet
met accordeon en het iets snellere
meezingertje „Autofahren", dat
toch meer weg heeft van op een
kabbelend beekje varen, dan racen
