öe winö RICHARD MASON
Lezen f:fcr:rrirol,n9
EENSTERK
STAALTJE
EFFEN
DAMAST
3 4.90"
PAi\])A EN DE BRON VAN DE RIJKDOM
getrokken en hU ontsnapte weer zo
gauw hu kon. Maar hi} trachtte wel
K glngreopghet tap«t rittenen
dteWJ "iSttacUrfL? Wj zfch
d-'een'crfandere reden misschien
3K M ÏÏJ&
dat h« de bank haatte, terwfll hfl
BreMiss Wei", zei hU.
„Och, nat
is wel vry
dat het kli-
naar de salon. We begonnen
d uni j;r
hj) er^niét°geweest was. En toen
ik in te zien.^dat al zijn intel-
dj Khoot^een blik op al die
13L2
Straffen wegens
scarabeeëndiefstal
1484. Vroeg in de
naar de haven. Daar lag het bootje
Trap-eiland zouden varen. De erva
het volgeladen met allerlei dingen, die men op zon expeditie
nodig heeft, zoals tenten, tandenborstels, geweren, zakdoeken en
„Alles is klaar voor vertrek", zei hij. „Maar waar blijft nu die
Goedbloed met zijn uitvinding voor de KlapTrap?"
„Ik ben bang, dat we hem niet meer zullen zien", antwoordde
Panuda. „U had hem nooit die duizend florijnen vooruit moeten
betalen. Die heeft hij natuurlijk in zijn zak gestoken, inplaats van
ze aan de uitvinder te geven".
„Ik vraag me af. of er zelfs wel een uitvinder of een uitvinding
was", bromde de ontdekkingsreiziger. Jammer, nu zullen we zelf
een middel moeten vinden, om heelhuids door de klappende rot-
sen door te varen. Enfin, dat moeten we dan maar bekijkenals
„Hé kijk eensl" riep Panda opeen
bootje?
Het lijkt op een betonmolen", antwoordde meneer Drom. door
zijn verrekijker turend. „En daar aan boord zie ik neemaar
Joris GoedbloedHij is dus toch gekomen! Dat valt me van hem
als meneer Drom hem niet alleen had gezien, maar ook had kun-
Daar komen ze", mompelde hij. „Als ik het nu handig
n ik nogmaals duizend florijnen beuren. Dat is dan vast
vervolgens ben ik heel benieuwd, wat de Bron van c
dom op het KlapTrap-eiland zal opleveren"
de Rijk-
RECHTER TIE EN DE ANTIEKE DO! K
door Robert van Gulik
I van°12 maande
1 gebluf („ik kan Je
onderween vernuftig
via die bijkomstigheden liet hij
SrSsïïFd£hIS
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
dat er aan dit race
231. Alles hing nn van Brammetje Fok af. Wanneer hij niet Uitvoerig wilden ze Bram en Orak gaan bedanken,
snel handelde zouden Orak en de beeldhouwers uit de wolk
glijden, en een vrije val maken tot op de aarde toe.
..Vallen niet errrg, neerrrkomen wel", kraste Tutu. die zich
geen raad meer wist. Gelukkig wist Bram er wel wat op. Met een
arvan alleen de zeeman het geheim weet. deed hij
tegelijk. De ladder schoof hij zover op. dat Oraks
bleven haken, een tweede ladder bond hij dwars op
de eerste, zodat iedereen zich stevig kon vasthouden, en een
touw zakte omlaag, zodat ieder op zijn beurt naar boven kon
moeten nu eerst zorgend
een einde komt", zei Bram.
..Ik weet het", zei een beeldhouwer wraakzuchtig. ..We nemen
brood, en
..Niets ervan', zei Bram beslist. ..Die geleerden meenden al
leen. dat ze de wereld mooier konden maken door ronde en vier
kante en driehoekige wolken. Met geweld bereiken we niets.
Nee. we moeten ze duidelijk maken, dat ze zich vergist hebben
en dat de vroegere wolken veel mooier en beter waren. En
ik weet al hoe!"
