Beatle - haar uiting
van Individualisme
Engelse geestelijke
vat op de „br om-nozems
kreeg
PLATEN
•>r>
I\ederlanders bah!
JEUGDPARLEMENT
O
O
O
-o
O
N3IJ1d01LMJN3IW0J1fWfN3IId01Ml
T~\ E fantastische haardrachten van Britse jongelui en
-U hun buitennissige kledij, waarmee zij zich van an
deren willen onderscheiden, zijn miudelen waarmee deze
jongelui hun individualisme willen proclameren.
Dat is de mening van de Engelse hoogleraar Sir John
Maud, master van het University College Oxford. Hij
zei dit vorige week tijdens een bijeenkomst in het kader
van de Britse week in Amsterdam, waar o.m. ook
Koningin Juliana, prinses Margaret en de ex-hoffoto-
graaf lord Snowdon aanwezig waren.
De hoogleraar vindt dat idealisme nog steeds één van
de kenmerken is van de Britse jeugd, zij het niet het voor
naamste kenmerk. Dat is individualisme: ,,De jonge man
nen en de jonge vrouwen willen zichzelf zijn en blijven".
,,Wij ouderen", aldus Sir John Maud", moeten de
jongelui tonen, dat wij hun unieke identiteit als personen
eerbiedigen. Dit betekent, dat wij moeten weigeren de
jongelui te behandelen als een groep, bestaande uit niet
van elkaar te onderscheiden eenheden"
De in de laatste tijd zoveel op
vallende successen boekende Su-
premes hebben zich aan een LP
gewaagd: "Where did our love go",
waarop ook hun hits „Baby love"
en „Come see about me" prijken.
Dat een aantal hoog in de hitpa
rade zetelende liedjes nog geen ga
rantie is voor een goede LP, wordt
met deze opname weer eens bewe
zen. Zodra de Supremes geen goed
in het gehoor liggende wijsjes zin
gen en het accent dus meer op
hun voordracht valt komen hun
zwakke punten duidelijk aan het
licht: een wat vlakke, eenzijdige
presentatie en een bepaald niet
feilloze close-harmony.
Onder de album-titel „Tenderly"
heeft het orkest van Los Mayas
een verrukkelijke LP gemaakt met
fijnzinnige, originele bewerkingen
van een aantal liedjes, die nimmer
zullen vervelen: „Autumn leaves",
„Over the rainbow", „Early in the
morning sunrise", „Tenderly" e.a.
Een verademing in deze wereld vol
commerciële, schreeuwerige straat
deunen. Wie een rustige, smaakvolle
plaat wil hebben, welke tevens kan
dienen als sfeervolle achtergrond
muziek, dient deze opname van Los
Mavas zeker in overweging te ne-
Zijn haren mogen dunnen, zyn
tred mag wat minder veerkrachtig
zijn geworden, hy is toch nog altijd
een figuur van de allereerste orde
in de wereld van de lichte muziek:
Francis Albert Sinatra. Artone
heeft er goed aangedaan om enkele
nummers van zijn LP „Sinatra
i EP te brengen:
zurse of an aching
love with love (de
vier) en Granada.
Sinatra wordt hier begeleid door
't orkest van Billy May met Alex
Stordahl en Nelson Riddle de beste
Sina tra-begeleider uit heel zijn
carrière. Met Stordahl maakte Si
natra de weergaloze LP „Point of
no return".
swings op eei
Granada, The
heart, Faling ir
beste van de
Vergelijkbaar met de f
Nederlandse brom-no- f
terns" zijn in Engeland
groepen jongelui, die op a
motorfietsen hun vermaak
toeken. Hoe een
geestelijke er in
deze „ongrijpbare jeugd"
te grijpen, wordt hierbij
uit de doeken gedaan:
„The story of the 59 Club", a
Vele jonge motorrijders in Londen en ook op het platteland van Engeland dragen op hun
kleding insignes met het getal 59. Dat zijn de insignes van de ,,59 Motor Cycle Club", die geleid
wordt door een Anglikaans geestelijke Rev. W. F. Shergold. De meestal kortweg "59 Club"
genoemde organisatie was al meermalen in de publiciteit, maar de man achter de schermen, de
oprichter en leider van de club houdt zich zo zorgvuldig op de achtergrond, dat maar weinig men
sen hem als zodanig kennen.
Er wordt wel eens gezegd, dat de kerk tegenwoordig het meeste aantrekkingskracht uitoefent
op vrouwen. Die stellig wordt gelogenstraft door deze man, die er niet alleen zelf van houdt
zich met „stevig" werk bezig te houden, maar ook gezien is bij jonge mensen, die graag „stoer"
doen.
Rev. Shergold kreeg zijn op
leiding in Mirfield en kwam
daarna op zijn eerste stand
plaats in Hackney Wick. Er was
daar een jeugdclub, die echter
niet al te goed liep. In 1959 werd
besloten de club door een re
organisatie nieuw leven in te
blazen. Er werd een koffie-bar
ingericht, rock 'n' roll groepen
samengesteld en Cliff Richard
werd tot beschermheer gekozen.
Rev. Shergold kocht zelf een
kleine motorfiets en dit ver
voermiddel was het eerste van
een hele serie van steeds groter
en zwaarder wordende motor
rijwielen.
Aandacht
Dat de Nederlanders niet erg populair zijn bij de leerlingen van
de hoogste klassen van de Antwerpse middelbare scholen blijkt uit
een onlangs gepubliceerd verslag over een opinie-onderzoek. „Met
wie gaat u het- liefste om", was één van de vragen, die de Belgisch-
Nederlandse vereniging had opgenomen in de enquête ter gelegen
heid van het 15-jarige bestaan. Slechts twaalf procent van de leer
lingen antwoordde dat dit de Nederlanders zijn, 42 procent zei de
voorkeur te geven aan Duitsers en 46 procent aan de omgang met
Fransen. Een derde van de ondervraagde leerlingen treedt de Neder
landers „openhartig" tegemoet, bijna de helft „voorzichtig" en onge
veer 20 procent „wantrouwig". Maar bijna 70 procent vindt, dat de
banden tussen noord en zuid nauwer dienen te worden aangehaald.
Meer dan de helft is volgens de enquête van mening, dat de Neder
landers zich te weinig voor de Vlaamse vraagstukken interesseren en
60 procent vindt Nederland een „middelmatige" Benelux-partner.
Bijna een kwart van de leerlingen zei, dat de Nederlander de Vla
mingen „laatdunkend" bejegent. De zuinigheid (41 procent) en de
gierigheid (32 procent) worden de Nederlandse eigenschappen ge
noemd, die de basis vormen van de welstand van de doorsnee Neder
lander. De Nederlander wordt tenslotte wel „vaderlandsbewust" ge
acht: 83 procent van de jongens en meisjes zeiden dat tenminste.
Het zou in de bedoeling liggen een soortgelijk opinie-onderzoek te
verrichten onder de leerlingen van een middelbare school in Neder
land.
Dit laatste leidde tot het werk,
dat op het ogenblik sterk de aan
dacht trekt. In 1961 werd een mo
torrijder door vele mensen be
schouwd als een soort herrieschop
per. Dat was in werkelijkheid on
juist, want de grote meerderheid
van de motorrijders bestaat uit ge
wone burgers, die zich niet aan
excessen te buiten gaan. Een aan
tal van hen richtte een vrijwillige
hulpdienst op, maar vele rijders
vonden dat nog niet voldoende. Zij
besloten hun motoren aan de dienst
van God te wijden en stelden zich
beschikbaar voor bijv. koeriersdien
sten ten behoeve van de kerk. In
dat verband kwam Rev. Shergold
er toe een godsdienstoefening voor
motorrijders te houden, welke ge
beurtenis de aandacht trok van de
pers. Mede daardoor kwam hij
steeds meer in aanraking met mo
torrijders en ontdekte, dat het heus
niet zulke arrogante jongelui wa
ren als de kranten schreven. Met
hun stoere helmen en meestal don
kergekleurde motorkleding po
gingen om die wat op te sieren
maakten, dat ze er nóg vreemder
uit gingen zien konden zy zich
alleen maar uitleven en elkaar ont
moeten in de eenvoudigste ohauf-
feursrestaurants aan de wegen van
en naar Londen.
bleek succes te hebben. Zowel bij
de betrokkenen zelf, die zo een
eigen plekje vonden, als bij de res
taurateurs, die een groep klan
ten, dlie misschien hun zaak
in discrediet zou brengen, en die
toch niet zo veel te verteren had,
kwijt raken, vond de gedachte een
goed onthaal. Ook bleken er bij de
redacties van „vakbladen" velen te
zijn, die graag het initiatief van
Rev. Shergold hielpen bekend ma
ken. Zo ontstond in zeer korte tyd
etn nieuwe club, de sectie motor
rijders van de jeugdclub van
Hackney, begonnen met een vijftig
tal leden, maar mede dankzij de
publiciteit enorm groeide tot onge
veer zevenduizend leden en een
toeneming van ongeveer vijftig per
week.
Deze groei had allerlei gevolgen.
Rev. Shergold kreeg een andere
standplaats, Paddington Green,
waar hij meer tijd kon geven aan
de clubleden. Hij maakte daar na
korte tijd zijn pastorie tot een
open huis voor hen, waar niet al
leen jongelui van Paddington
Green komen, maai- jongeren uit
het hele land en ook uit andere
landen (tot zelfs van Nieuw Zee
land en de Fiji-eilanden) binnen
vallen. Intussen wordt al weer uit
gekeken naar ruimere lokaliteiten.
De jongelui hebben zonder daar
voor speciaal bijeen te komen toch
in zes weken tijd f 15.000 bijeen
weten te brengen. Dat als eerste
aanbetaling voor een nieuw onder
komen. Daar kunnen „duizend mo
torrijders elkaar ontmoeten zonder
de buren te storen of te ergeren".
Juist omdat Rev. Shergold
zelf een enthousiast motorrijder
zich geheel heeft aangepast
aan deze jongelui, heeft hij toch
als geestelijke ook gezag onder
hen. De schreeuwende teenagers
onder hen beheersen zich als hij
in de buurt is. Nadat al een paar
jongeren hem hadden gevraagd
hun huwelijk in te zegenen en
hij ook leden van de club in zie
kenhuizen had opgezocht, werd
al gauw bekend, zowel onder de
motorrijders als onder de auto
riteiten dat er een geestelijke
voor hulp bij motorongelukken
was. Hij is nu echt de dominee
van de motorrijders en heeft
daarmee een heel eigen pasto
rale taak. Hoe vreemd het ook
aandoet als men leest van kerk
diensten, waarbij de motorrij
ders hun motoren in de kerk
mee mogen brengen, gezien in
het kader van de arbeid van
Rev. Shergold zoals die ontstaan
en gegroeid is, mogen velen
dankbaar zijn, dat deze enthou
siaste motorrijder zijn liefheb
berij met zijn ambt heeft weten
te verbinden.
Het Leidse Jeugdparlement
heeft zijn koers gewijzigd en is
van de nationale en soms inter
nationale politiek in het ge
meenteleven gedoken. Het zoekt
het dichter bij huis. Terecht.
Wij hebben het jongerenparle-
ment steeds trouw verslagen en
daarbij veel het woord „zwe
vend" gebruikt. Dat slaat meer
op de mistige discussiestof dan
op de jongeren, die uiteraard
nog veel moeten leren.
In het „grote politieke spel"
hebben de verschillende partijen
eigen bureaus voor onderzoek en
in de fracties hebben de grote
partijen voor verschillende ter
reinen specialisten. Toch het
kan niet anders zijn ook som
mige kamerleden onbevoegd tot
oordelen over bepaalde zaken.
Zij mengen zich dan over het
algemeen niet in een discussie
en volgen, als het op een stem
ming aankomt, het voorbeeld
van hun deskundige.
De jeugdparlementariërs in
Leiden zijn allemaal amateurs
dat is hun uiteraard niet
kwalijk te nemen; zij hebben
hun normale werk en hun hob
by's. Intussen zouden ze dan nog
moeten studeren op bepaalde
problemen, willen ze werkelijk
met enige deskundigheid kun
nen discussiëren. Studeren zóu
misschien nog kunnen, maar
daarvoor heb je materiaal nodig,
inzage in ambtelijke stukken. En
lang niet alles dringt van Den
Haag naar hier door. Er zijn
heel wat problemen waaraan de
jeugdparlementariërs alleen
maar aan de buitenkant kunnen
en mogen ruiken.
Het is misschien wel verleide
lijk zich met de Grote Politieke
Levensvragen bezig te houden,
maar dat kan inhouden, dat de
jongeren te vaak in de verkeer
de richting wandelen, fouten
maken. Dan schiet het jeugd
parlement zijn doel voorbij
daarmee wordt de blik vernauwd
in plaats van verruimd.
Een gemeenteraadsvergade
ring nabootsen lijkt minder ple
zant, maar dat hoeft het niet te
zijn. Het heeft zijn grote voorde
len. De leden zijn vertrouwd
met plaatselijke toestanden.
Kunnen zich beter in gemeen
telijke situaties verplaatsen en
zouden meer stukken ter inzage
kunnen krijgen. Is het veel van
B en W (de échte) gevraagd, als
ook aan de leden van het jonge-
renparlement de preadviezen en
andere stukken die de échte
raad bereiken (die dus openbaar
zijn) zouden worden gezonden?
Een paar exemplaren extra la
ten stencillen, om meer gaat heit
niet.
Groot voordeel van de jeugd-
gemeenteraad (Het Leidse
Jeugdparlement zou zijn naam
kunnen veranderen) is, dat de
grote raad er wellicht iets aan
kan hebben. Misschien klinkt de
stem van de jongeren zo luid en
resoneert zij zolang, dat die
blijft hangen als de echte raad
vergadert. Neem nu het punt
dat de KVP-jongeren tijdens het
laatste jeugdparlement hebben
aangeroerd: men wil wat meer
uitgaansmogelijkheden in Lei
den. Hierover zou men een hele
avond kunnen vergaderen en tot
slot een motie opstellen en aan
de grote raad sturen. Een motie,
die uiteraard niet meer mag en
kan zijn dan een heel beschei
den advies. Dan „spelen" de
jongeren niet meer parlemen-
tariërtje, maar dan spelen ze
méé.
JWTOPTIENJWTOPTIENJWTOPTIEN
Oh
e-h
w
ÈP
Ph
E-
1 A ticket to ride (The Beatles)
2 The last time (The Rolling Stones)
3 Rock and Roll music (The Beatles)
4 Bring it home to me (The Animals)
5 Goodbye my love (The Seachers)
6 Heart of stone (The Rolling Stones)
7 Poupee de cire, oupee de son (France Gall)
8 True love ways (Peter and Gordon)
9 For your love (The Yard Brods)
10 Goodbye to leve (Margie Ball)
M
2
-3
XI
Onderzoek
Rev. Shergold stelde een onder
zoek naar de omstandigheden van
deze jongelui in, vooral naar aan
leiding van een aantal pogingen
tot zelfmoord door in razende vaart
zich te pletter te rijden tegen de
pijlers van een viaduct op de weg
naar de Midlands. Hij kwam tot
de conclusie, dat het goed zou zijn
een „rendez-vous" voor motorrij
ders te stichten om hen op te van
gen.
Een
rit
langs de wegrestaurants om aan
kondigingen van het openen van
deze gelegenheid rond te delen
Deze olijke blik
over de
rechterschouder
is afkomstig van
JACKY ROSS,
'ii donker meisje
uit Amerika, dat
een van de meest
opmerkelijke ver
schijningen in dc
Amerikaanse
hitparade is.
In genoemde
hitparade stond
zij zelfs nummei
een met haar
typische „Selfii
one". Maar met
een goede stem
alleen kom je
tegenwoordig in
Amerika niet
meer. Jacky hee
dan ook nog w
ivat meer in hac
mars, zoals de
Nederlandse
televisiekijkers
deze week geivi
konden ivorden
een uitzending
i de AVRO.
