Vogels vallen eigen spiegelbeeld aan
Heilige angst
voor missers
Wie wil winnen
moet aanvallen
VERLATEN
i a"sm:
Kom er ACHT-er
i
De enige nederlaag
van irVan Dijk
m n
m m f
m 1
L
i
m
Zaterdag 22 mei 1965
Pagina 4
Wekelijks bijvoegsel Uw Wereld
Bridgevraag van deze week:
West gever, NZ kwetsbaar.
Parenwedistrijd. Zuid heeft:
V
9 10 8 6 2
A 7 5 3
H 9 5 4
West één harten noord
vier schoppen oost past.
Wat moet zuid doen? Ant
woord elders op deze pagina.
BRIDGE
Het is merkwaardig te zien,
dat zelfs in de hoogste afdeling
van de NBB de spelers een hei
lige angst hebben een manche
bod te missen, wanneer zij ver
moeden dat zij met de partner
samen zo ongeveer 25 punten
aan hoge kaarten hebben. Het
lijkt, alsof dit getal 25 genezing
voor alle kwalen belooft en dat
men zich géén gezond spelletje
bridge kan voorstellen, waarbij
men met ongeveer 25 samen be
néden de manche stopt.
In de laatste ronde van de mees
terklasse parencompetitie kwam
het volgende partijtje voor:
4 H 8 5 2
9 5 4 2
9 A 9 3
O H V 7 2
•f. V 3
4 B 6
9 VB87
O A B 10 4
•f» A 6 4
H 10
9 H 10 6 2
<0> 9 5 3
«f» B 10 9 7
Noord gever, OW kwetsbaar.
Bekijken wij de OW kaarten
objectief, dan moeten wij vaststel
len dat drie SA in OW een slecht
contract is ondanks het feit dat
zij 24 punten samen hebben. Als
het bieden zou beginnen: oost één
harten NZ passen west één
schoppen oost één SA, is het
westspel voorlopig nog iets te goed
om te passen, maar zeker te slecht
om met twee SA de manche te sug
gereren. Het goede bod met het
westspel is in de tweede biedronde:
twee harten. Dit móét een aan
moedigend bod zijn, want anders
had west direct kunnen beginnen
met een bod van twee harten. Oost
heeft echter geen overwaarden en
behoort te passen, waarna een
redelijk eindcontract bereikt is.
Vijf van de zeven meesterklasse-
paren, vermoedelijk alleen druk
doende met punten tellen, boden
drie SA in de OW lijn. De gebr.
Kaiser in NZ geloofden niet in dat
bod, doubleerden en straften Abra-
moff-Bakker met 800 punten voor
hun overbieding.
Ook Boender-Oudshoorn bereik
ten het weinig fraaie eindpunt van
drie SA tegen van Heusden-Kokkes
(NZ). Zuid speelde klaverenboer
voor, gedekt met vrouw en heer.
Ook de tweede klaveren was voor
noord en op de derde klaveren die
oost nam, deed west (de tafel) een
ruiten weg. Oost speelde harten
vrouw, gedekt met heer en aas
daarna harten negen van tafel en
gesneden, zodat zuid hartenboer
maakte. Zuid incasseerde nog een
klaveren (west ruiten weg) en
speelde toen ruiten na. Dit was
een fout, omdat zuid op d'it mo
ment had kunnen tellen, dat oost
onmogelijk schoppenaas-vrouw in
handen kon hebben. Het afgooien
van de ruitens in west betekende,
dat oost tenminste A B in die kleur
had verder was oost reeds ge
markeerd met harten V B en kla
verenaas. Zuid had dus schoppen-
heer moeten naspelen, waarop NZ
drie down hadden kunnen oprapen.
Oost kwam er door het ruiten-
naspel met één down af en boekte
zowaar nog een score bóven het
gemiddelde: 7 voor OW en 5 voor
NZ.
Komalynslij per-Oudshoorn gin
gen in drie SA twee down (-200)
en boekten slechts 2 punten hun
Antwoord op bridgevraag:
De drie hoge kaarten die zuid
bezit zijn met zeer grote
waarschijnlijkheid evenvele
slagen. Daar zuid zeker over
8 a 9 speelslagen beschikt en
dus een contract van vijf
schoppen nog veilig is, moet
zuid bepaald ietsondernemen.
Het doet er feitelijk weinig
toe wat hij biedt hoofd
zaak is dè,t hij iets biedt,
waarna het slem in schop
pen niet meer gemist zal
worden daar noord had:
AH976542
-
6
4 A V 6 2
Het groot-slembod is moei
lijk te bereiken en ook niet
zo zeker, gezien de positie in
klaveren. De meeste paren
misten in de wedstrijd het
slemcontract u natuurlijk
niet?!
*i§«\
\L-
tegenpartij CatsKramer scoorden
er 10.
MeesterVan Weeren, eveneens
in drie SA ontsnapten met één
down, waardoor de Leidenaars aan
een gelukkige 7 punten kwamen.
De falende tegenspelers waren in
dit geval NijeVerboog.
De Bosschenaren v. d. Griend—
v. d. Ven wonnen drie SA, wat een
een zéér kostbare 12 matchpunten
kostte aan de Delftenaren Liefheb
berVersteegh, van wie het tegen
spel in dit geval niet meesterklasse-
rijp was. De Hart (Utr.)Jessurun
(A'dam) bleven bij twee SA voor
één down en zelfs KreynsSlaven-
burgg, waarvan altijd beweerd
wordt dat zij nóóit passen op twee
SA, logenstraften deze bewering,
maar gingen niettemin tegen de
Haarlemmers Lighart—Zijlstra één
down. En niemand durfde dus in
het gezonde contract van twee
harten of drie ruiten te spelen!
H. W. FILARSKI.
Openhartig gesprek
na gewaagde film
Als 's avonds voor de Franse tele
visie een film wordt vertoond, wel
ke in de bioscopen voor personen
boven de achttien zou worden gere
serveerd, dan waarschuwt steevast
een wit blokje de ouders, dat zij
de kinderen maar liever naar bed
of naar een andere kamer moeten
sturen.
Maar volgens een Franse ouder
vereniging heeft dit systeem een
averechts gevolg. Want de jeugdi
gen hebben er wat op gevonden,
ter compensatie. Volgens een en
quête zouden kindertjes, die door
hun bezorgde ouders de kamer
worden uitgestuurd, meestal ook
direct het huis verlaten om in een
bioscoop bij een nog veel gewaag
der filmprodukt de geleden schade
in te halen. De vereniging meent
zelfs een verminderde belangstel
ling van de jeugd voor de televisie
te constateren, wat zij aan het
goedbedoelde witte blokje toe
schrijft.
De vereniging geeft als haar op
lossing van dit probleem: normale
kinderen gewoon alles laten zien,
op voorwaarde dat na de vertoning
een openhartig gesprek met de
ouders wordt gevoerd over de ver
diensten of aanvechtbaarheden
van het vertoonde programma.
In de tiende ronde van het kort
geleden geëindigde toernooi om het
persoonlijk damkampioenschap van
Nederland, leed ir. G. E. van Dijk
zijn enige nederlaag, en wel tegen
DAMMEN
f fiP I I
f q Q i
Dük
In deze stand vervolgde wit met:
45-40! en bood hiermee zijn tegen
stander de volgende combinatie
aan: 24-29,33x25; 18-22,28x26; 7-11,
16x18; 13x35, maar het resterende
eindspel is voor zwart niet te win
nen. Deze vervolgde dan ook met:
14-20, 40-34; 20-25, 34-29? en nu
kwam er wel een beslissende combi
natie door: 18-23! 28x30; 25x43, 38x
49; 7-11, 16x18; 13x42' en zwart
In de voorlaatste ronde kwam het
tussen Soetens en Bom tot de vol
gende stand:
Zwart liet 5-10 echter achterwege
omdat hij dit te riskant vond. Door
ziet wit deze slagzet dan neemt hij
hem natuurlijk niet maar dan ziet
hij zioh geplaatst voor 39-34. Komt
hij dan met 15-20 dan volgt: 34-29,
23x34, 40x29 en zwart staat slecht.
Eveneens in de voorlaatste ronde
verschalkte de jonge Varkevisser
met zwart de Enschedeër Baas
met een Canadese groenzet in de
volgende opening.
1. 32-28, 20-24; 2. 37-32, 18-23; 3.
41-37, 13-18; 4. 34-30, 8-13; 5. 30-25,
16-21; 6. 31-27, 21-26; 7. 40-34, 14-
20; 8. 25x14, 9x20; 9. 45-40, 10-14;
10. 27-21, 4-9; 11. 21-16, 2-8; 12.
37-31. '26x37; 13. 42x31, 18-22;
(dreigt 24-29) 14. 47-42, zie diagram.
Varkevisser
WW wyy//
1 I 1
mm m
I m w m *<mm
">x.
Kunt U de acht afwy'kingen in de beide bovenstaande tekeningen
vinden? De juiste oplossing vindt U elders in dit By voegsel.
SCHAKEN
i
m
©©UB
HP
9
m m m m
9 H 9
o 3 4
9 '5
lil
KM
OOR
s
O
Soetens
Zwart, hier aan zet, overwoog om
door 5-10 een fraaie lokzet te spe
len. Na 5-10 kan wit de volgende
diam combinatie uitvoeren: 25-20,
14x34, 40x20, 15x24; 35-30, 24x35;
33-29, 23x34; 39x30, 35x24; 27-22,
18x27; 28-23, 19x37; 42x2, maar nu
zou volgen: 9-14; 26x17, 13-19; 2x13,
19x8; met sdhyf winst voor zwart.
14. -, 24-29! 15. 33x24, 22x33; 16 38x
18, 20x29; 17 34x23, 19x26; en zwart
won twee stukken.
Oplossing probleem J. v. d. Boo
gaard, Huissen, uit de rubriek van
17-4-'65.
1. 47-42, 23x14 2. 46-41, 36x38; 3.
39-33, 38x20; 4. 49-43, 35x24; 5. 34-
29, 45x23; 6. 48-42, 37x39; 7. 44x11,
16x7; 8. 26x10, 4x15; 9. 25x1, 2-7 of?
10. 1x20, 15x24; 11. 50-44 winst.
F. GORDIJN
Kom er ACHT-er
1. auto is langer
2. tas man rechts smaller
3. been vrouw dikker
4. blad aan bloemen
5. knoop meer op vrouw haar jas
6. stam van boom
7. pijp man rechts
8. vogel in de lucht
Wanneer men een party wil
winnen, dan zal men moeten aan
vallen. Met alleen verdedigen komt
men er niet, behalve indien de te
genstander zich „dood" aanvalt en
een te grote materiële achterstand
heeft, als het offensief is gekeerd.
Valt de een aan, dan zal de ander
zich dienen te verdedigen, waarbü
ook in het schaakspel vaak de regel
geldt: „Tegenaanval is de beste
verdediging".
In de onderstaande partij valt
wit verwoed aan op de konings
vleugel, zwart tracht dit te doen op
de damevleugel, maar deze tegen
stoot sorteert geen effect en de
witte stormloop is beslissend.
Wit: Mieses (1865-1954).
Zwart: V. Gottschall (1862-1933)
1. e2-e4, e7-e5; 2. Pbl-c3, Pg8-f6;
3. Lfl-c4, Lf8-c5. (De Weense par
tij vroeger wel „dame-paard
opening" genoemd. Van plm. 1870
tot omstreeks 1920 was deze ope
ning vrij gebruikelijk, maar ze
komt thans vrijwel niet meer voor,
omdat men tot de overtuiging is
gekomen, dat zwart gemakkelijk
gelijkspel kan bereiken). 4. d2-d3,
h7-h6; 5. f2-f4 (na de meer, de
fensieve zet Pbl-c3 is deze opmars
de opzet van 't Weens), d7-d6; 6.
f4-f5c7-c6; 7. Ddl-f3, b7-b5; 8.
Lc4-b3, Db8-b69. Pgl-e2, a7-a5;
10. a2-a3, a5-a4; 11. Lb3-a2 (deze,
ver teruggedrongen loper blijft een
voortdurende bedreiging van de
zwarte koningsvleugel; een „la
tente" kracht!) 11. Lc8-b7; 12.
g2-g4, Pb8-d713. Pe2-g3, Ke8-e7;
(kort rockeren lijkt welhaast zelf
moord; de lange rockade kost direct
pion f7). 14. h2-h4, Ta8-f8; 15. g4-
g5 (de opmars gaat ongestoord
verder). Pf8-e8; 16. f5-f6t (een
krachtig pionoffer) g7-f6; 17. Pg3-
f5t, Ke7-d8; 18. Pf5xh6, Th8-h7;
19. Df3-f5; Th7-g7; 20. Ph6xf7t,
Tf8xf7; 21. La2xf7, T97xf7 (wit of
fert twee stukken voor een toren,
maar nu dringen de pionnen
onweerstaanbaar naar voren). 22.
g5-g6, Tf7-g723. h4-h5, Lb7-C8
(de op de damevleugel opgehoopte
zwarte macht kan niet tijdig te
hulp komen); 24. h5-h6, Tg7-g8;
25. h6-h7, Tg8-h8 (het gaat alles
vanzelf. Feitelijk is tegenstand ver
der nutteloos); 26. Lcl-h6, Pd7-f8;
Een paar keer heeft men
mij de afgelopen weken, hetzij
telefonisch, hetzij schriftelijk,
mededeling gedaan van opval
lend vogelgedrag, en aangezien
er meestal een verzoek om ad
vies aan was verbonden, lijkt
het me niet ongeschikt er eens
iets over mee te delen. Mis
schien zijn er wel lezers en leze
ressen, die soortgelijke waarne
mingen hebben gedaan, welke
ze dan kunnen toetsen aan wat
anderen hebben opgemerkt.
Het gaat over tuinvogels die plot
seling een vijandige houding aan
nemen tegen hun eigen beeld, dat
zich in een venster of een raam
pje weerspiegelt. Dat eigen spiegel
beeld schijnt de diertjes dermate
te irriteren, dat ze zich tegen de
ruit werpen en hevig tegen het
Een 50-jarige weduwe in Ex-
mouth, mevrouw Kate Burton,
heeft het initiatief genomen tot het
vormen van clubs voor „verlaten
ouders", waaronder te verstaan
ouders, die him levensgezel hebben
verloren en door „zelfzuchtige en
onnadenkende kinderen" in de
steek zijn gelaten.
„Vele ouders, die hun echt-
genoto) t(e) hebben verloren, zijn
door hun kinderen geheel in de
steek gelaten. De clubs zullen er
voor zorgen, dat zij niet eenzaam
zyn en dat verjaar- en kerstdagen
niet worden vergeten", zei mevrouw
Burton.
door Sjouke
van der Zee
Het eigenaardige van dit vogel
gedrag is, dat het niet een enkele
keer voorkomt, maar dat het zich
herhaalt, tientallen keren achter
een, waarna een korte rust volgt,
die echter toch weer gevolgd wordt
door nieuwe aanvallen, vrijwel een
hele dag lang.
Er zyn mensen, heel vaak echte
natuurliefhebbers, die onmiddellijk
klaar staan met een verklaring. Die
vogel wil natuurlyk naar binnen,
zeggen ze en sommigen hebben dan
een verhaal by de hand van mezen,
die op vaste tijden werden gevoerd
en op de ruiten gingen tikken, al^
hun weldoeners met andere nut
tige dingen bezig waren.
Nu is het een feit, dat bijna nie
mand eraan ontkomt, in een be
paald geval zijn eigen menselijke
5 te projecteren in het dier
hij omgaat en de uitin
gen van dat dier te meten met ma
ten, die behoren tot het terrein van
de menselijke geest. Iedere liefheb
ber van een hond, een kat, een
paard, een kanarie, ik noem eo
maar de meest geliefde huisdieren
meent wel eens wonderen van
scherpzinnigheid en denkver
mogen bij zijn troetelkind te be
speuren. Toch moeten we oppas
sen voor een al te snelle en voor
barige conclusie, wanneer het
vreemd gedrag en zonderlinge
uitingen van dieren betreft. Oppas
sen, omdat uit een al te haastige
en lichtvaardige gevolgtrekking ook
gemakkelijk een vergissing kan
ontstaan.
We kunnen de uitingen van een
dier namelijk ook zó verkeerd be
oordelen, dat dit voor het dier on
aangename gevolgen kan hebben.
Om nu op onze ruitentikkers te
rug te komen, de gevolgtrekking
ligt voor de hand dat een vogel in
zijn eigen spiegelbeeld een tegen
stander ziet, een mededinger, een
rivaal. Want het is broedtyd, het
geen voor de mannetjes betekent,
dat ze hun grondgebied, waar hun
wyfje is en waar een vogelgezin
aan de kost moet zien te komen,
tegen indringers moeten bescher
men. Dus valt het mannetje zyn
pseudo-tegenstander aan en tracht
hem te verdryven. U ziet, het klopt
precies.
Als we een stukje karton voor
het glas plaatsen, is er geen rivaal
meer en houden de aanvallen op.
Het is zelfs aan te bevelen, dit te
doen, want dat eindeloze vechten
tegen glas put de diertjes te veel
uit en houdt ze bovendien af van
allerlei noodzakelijke bezigheden.
Nu zult u misschien denken:
Waarvoor die omhaal van woorden
over dat voorzichtige trekken van
conclusies uit het gedrag van die
ren? Alles is toch duidelyk! De vo
gel ziet in een andere vogel een
concurrent, hy valt hem aan en
tracht hem te verjagen. Is de te
genstander verdwenen, dan keert
de rust terug. Het klopt toch?
Nee, het klopt niet, althans voor
my niet. Ik ben er namelyk nog
niet zo zeker van, dat het alleen
mannetjes-vogels zyn, die woedend
het glas attaqueren.
By verscheidene van onze tuin
vogels is het moeilyk te zien, of
we met een hy of met een zy te
maken hebben.
By een vink wel, by een mus wel,
maar by de boomklever bepaald
niet. En de laatste nu, de boom
klever (met zyn blauwgryze kop
en rug en zyn oranje-bruine on
derkant plus zwarte oogstreep)
heeft het me helemaal moeilyk ge
maakt. Het was namelyk in de
herfst, dat ik op zyn activiteit stuit
te, het was eind oktober!
Was het voorjaar geweest, dus
de tyd, waarin de seksen hun drif
ten uitleven, dan was de verklaring
niet zo moeilyk. Maar van dit
herfstvertoon kan ik geen verkla
ring geven, daarvoor zou ik veel
meer gegevens moeten hebben,
want alleen op grond van vele
waarnemingen kan men komen tot
'n zeer voorzichtige conclusie, ter-
wyi men altyd bereid moet zyn,
de verworven mening te laten va
ren, als blykt dat men zich toch
heeft vergist.
Wie aan de weet wil komen hoe
de wetenschap in dezen te werk
gaat kan ik van harte aanbeve
len een boekje, dat ik al eens eer
der onder de aandacht van mijn
lezers heb gebracht. Dit boek heet
„Spieden en speuren in de vrye na
tuur" en het is geschreven door
Nico Tinbergen (Ultg. Ploegsma).
De lezer komt dan aan de weet,
hoeveel proefnemingen en hoeveel
geduld nodig zyn om een onder
zoeker tot slechts een enkele waar
heid te laten doordringen, waarna
hy pas een conclusie durft neer
te schryven. Ik denk hier o.a. aan
Tinbergens speurwerk inzake de
gedragingen van de bijenwolf, een
roofwesp'. Daaraan heeft hy vyf
jaar gewerkt!
Daar schrikt u van? Laten wy
ons dan maar tot onze tuinvogels
beperken en schrijft u my eens,
als u by ruitenpikkende vogels iets
byzonders heeft opgemerkt.
i
4
m
a
i
i
I
1
1
f
i
J
§j§
i
5
'5
3
27. g6-g7, Pe8xg728. Df5xf6t, Kd8-
c7; 29. Df6xg7t, Kc7-b8; 30. Dg7x
h8, Lc5-gl (zinloos, zulke zetten,
evenals 't nog één keer schaak bie
den en dan opgeven," zyn echter
wel begrijpelyk) 31. Dh8xf8
zwart gaf het op.
LADDERWEDSTRIJD
Zwart maakt remise.
