BUSCHAUFFEUR mme. mr be winö LEIDSCH DAGBLAD WOENSDAG 12 MEI 1965 RICHARD MASON 1 Geautoriseerde vertaling Lv//«C/I I van C. van Eijsden Maar niemand schonk enige i 'dacht aan hem; de Indiërs werkten tapm voort in de ochtendhitte. Een Uekar kwam langs. Het dier leek dromerig-onbewust van het juk, dat Uer zijn zware, beenderige uitsteek- Els was vastgemaakt; ai voortsjok kend staarde het van de ene kant van de weg naar de andere, zonder iets te Hen, terwijl de dikke, losse plooien Un zijn huid zwabberig meedein- gen. De kar zelf rees en daalde met Eel gekraak bij iedere wenteling fltan het ruwgesneden wiel Toen joeg een taxi voorbij en even ving ik lichter het portierraam een glimp op van twee roze gezichten en de glin- [jtering van uniformknopen. Daarna erdween de wagen, een dunne stof- folk achter zich latend; en terwijl Ie nog in de lucht hing, traden er tee figuren uit tevoorschijn: een iDge, magere man met een modde- kleed (een dhoi) en blote, stof- rternauwernood tijd ha<f°gehad ili weer over het wegoppervlak te banSZ d oude hertogin, kwam er een ka- geen oude eieren op verkeerde In dische plaatsen eten." ,.Wie heeft je dat verteld?" „Peter sahib vertelt me alles wat u doet." „Dan moet je tegen Peter sahib zeggen, dat hij jou geen enkel ge heim van mij meer mag vertellen." „Peter sahib en ik praten heel lang over Michael sahib. Ik hoor heel veel dingen." „En je loopt niet van me weg?" „Ik blijf bij Michael sahib, als Michael sahib Bahadur wil houden." Pas toen hij op het punt stond te vertrekken, haalde nij twee of drie brieven uit zijn zak. „Deze prettige dingen heb ik met opzet voor het laatst gehouden," zei hij, maar ik vermoedde, dat hij ze me niet eerder had gegeven om te voorkomen, dat ik te nieuwsgierig naar de inhoud zou zyn on zijn vermaningen te luisteren. Er was een brief van thuis i briefje op een van je! Dat 't be- De Lente duurt toch at zo kort. Laat voorjaarsmoeheid Uw lentevreugde niet vergallen. Sanatogen nemen 1 Het zenuwsterkend middel te geven voor de wasserij; een iirUfbloc, want het was toch mijn Echt als goede zoon om iedere week ar huis te schrijven, en tenslotte n boekje, dat hij in een winkel Ïla/S, ti heuWdaThU fde'T^ideTOertafbSg h« zi Krrcni Wei is kend troosteloos over je afwezigheid Ik ben wild jaloers. Sayonara PETER." (Wordt vervolgd) Het hoogste beroep: schaapherder In de bergen in 'het noorden van Jemen bestaat een zo streng kastesysteem, dat een lid van een stam, dat beneden zijn stand trouwt, wordt omgebracht, ge woonlijk door een van zijn ver PA. A EN DE ÜMDRÜMS De maatschappelijke stand van een man wordt niet alleen be paald door zijn afkomst in het stamverband sommige stam men zijn oorlogszuchtiger en no beler dan andere maar ook door zijn beroep. Het beroep, dat in dit afgelegen land het hoogst in aanzien staat, is dat van schaapherder. De Je- menieten geloven n.l. vagelijk, dat de meeste profeten, zoals Mo hammed en Mozes, schaapherders zijn geweest. Na de schaapherders komen de boeren en op hen volgen de in dit primitieve land rijkelijk voorhan den krijgers. Kappers, groenteboeren, water en smeden staan heel de maatschappelijke lad- Bij de bergstammen van het noorden mogen vrouwelijke stam leden niet trouwen met slagers, kappers of anderen uit dergelijke kasten. Als een lid van een stam b.v. trouwt met de dochter van een groenteman, zal de stam hem doden. Gewoonlijk wordt zijn zoon, zijn broer of zijn vader „uit verkoren" om „de eer van de stam" te wreken. HEBT U EEN RIJBEWIJS? Dan hebben wij voor U een goede baan ER EENS OVER PRATEN OP ONZE KENNISMAKINGSAVOND op DONDERDAG 13 MEI VAN HALF ACHT TOT NEGEN UUR. U bent van harte 54—'83. Het onderzoek van Joris naar de populariteit van de Drumdrums verliep niet zo vlot als hij gewenst had. „Er is iets misbaaskei" sprak hij al voortwandelend. „Ik mis de Drumdrum-bepruikte bolletjes van de tienertjes! Heeft men nagelaten om een nieuwe partij pruikjes aan te maken? Of faalt het verkoop-apparaat? Of is het misschien „Kijk Joris!" riep Panda. „Daar is nog een fan! Laten we hem vragen, waar „Niet zo haastig!" waarschuwde de manager. „We moeten dit voorzichtig aanpakken! We beginnen ons onderzoek met het be- invloeden van de proefpersoon. Let op!" Hij stevende vlak langs de beide jongetjes en zei luidruchtig tegen Panda: .Ja, ja, die Drumdrumsledereeen geniet van hun prachtige stem en hun leuke haardos! Mijn vader vindt trouwens dat de Drumdrums zulke goede manieren hebben! En mijn tante Ageeth Het bepruikte jongetje keek hem loerend aan en smeet toen het valse haar tegen de grond. Wat heb ik een hekel aan de Drumdrums!" riep hij walgend. „Ik zei het je toch!" zei zijn kameraadje triomfantelijk. „Er is niets meer aan! Zelfs ouwe sokken vinden de Drumdrums netjes! Nou. mij niet meer gezien hoor!" W aar at jemompelde Joris, die op enige afstand het resultaat van zijn woorden beluisterde. „Daar heb ik nu toch een lelijke vergissing gemaakt! Maar misschien is het nog niet te laat! We moeten ons reppen!" RECHTER TIE EN „DE DODE BRUID" door Robert van Gulik De professor was dadelijk bereid om de angstige mensen 'en. wat er aan de hand was. In zijn woning rolde hij een grote kaart uit. waarop allerlei wolken stonden aangegeven. „Kijk eens", zei de geleerde vriendelijk, „de wetenschap kent vele soorten. Dikke wolken en dunne wolken, hoge wolken en lage wolken, natte wolken en droge wolken, de zogenaamde stof- beleefd, maar toen de professor nog een er bezoekers zachtjes: ..Dat is erg belang- 11?, i ronde wolken zijn gekomen een vinger aan het hoofd. rijk. professor. Maar hoe komt het nu. dat wolken en driehoekige wolken en ronde wolken Peinzend bracht de pr ..Een uitstekende vraag", zei hij waarderend, beter kunnen stellen. Welnu in geen komen deze verschijnselen voor. Dus is er maa „Welke, professor?" vroegen de bezoekers „We moeten zelf de oorzaak zoeken", zei iedereen werd stil van eerbied voor de de professor en van de geleerde.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 15