MAANDAG 10 MEI 1 6e winö RICHARD MASON STEEKPARTIJ IN OUDENBOSCH lezen pwi t 1" ZUbM to deidVtrtrek' ™aar fcde laatsto marfdie ln mtpwx- oor Lfteto?n°h«tto^Gr^r^" OJkhet^Mte' fe'krUg je een ei ndige tya." t b m 11 fik heb amoebe. Ik ben hier al ■•fa maand. De vijfde keer dit jaar. 3 ferS-S?™'"hU- trok mijn kleren uit en stak e in pyjama. is het heülge der heilig O pie deur ginds door." !fc,S=3'Hï PANDA EN DE DRUMDRUMS man "kwalijkhlf het prettig vindt bU de staf te zijn. maar 52-55. De volgende morgen holde Panda al vroeg het kan toor van de drumdrum-manager Joris Goedbloed binnen. „Heb je dit al gezien?" vroeg hij. wapperend met een krant. Notenbalkers aan de top bij tieners staat er! Eerste drie plaatsen op hit-parade-schrijven ze hier! Wat is een hit-parade. Joris?" „Een optocht van geslaagde muzikantjes, naar ik vermoed!" antwoordde de manager. Daarbij gaan de Notenbalkers voorop. Dat betekent dat alle Drumdrums achterblijven. En wie achter blijft. geeft zijn manager geen inkomsten meer! Er is iets mis met onze drumdrums, baasje! Morgen nog een optreden in Botervaartsgat. doch verder is onze agenda leeg! Ik ben bang dat ge Uw publiciteitstaak slecht hebt behartigd!" „Niet waar!" riep Panda verontwaardigd. Gisteren spraken ze voor het eerst met twee woorden en dat heb ik ze geleerd! Weet je wat? Ik ga die Notenbalkers eens opzoeken om te kijken hoe die zich gedragen1" Nu dat was niet zo mooi. zoals Panda al gauw vaststelde. De eerste persconferentie van het nieuwe muzikale groepje verliep vrij rommelig. De ene geteisterde verslaggever na de an dere verliet dan ook al spoedig het vertrek, onder het mompelen van lelijke woorden. „Die bederven het voor zich-zelf!" dacht Panda. Wat een lomperikken! Gelukkig maar dat ik de Drumdrums zo keurig heb RECHTER TIE EN „DE DODE BRUID" door Robert van Gulik t, mijn dysenterie ipeltinlilk weer begonnen door de nk, door het drinken van slechte en jenever. En ik wilde nu veI naar huis. Na Burma zou ik Ir al te blij zijn geweest met es^g|ebische dysenterie, malaria, kortom, met alles wat te»r een paspoort voor de terug- pijmt naar Tewkesbury had kunnen iwijnfchaffen. doetl ie Bidat ik toen verlangde te zien, de groene weiden vol boterbloe- schrc|, een glimp van de abdij toren zo Malvern Hills, en de warme Zljn,|en stoeptreden van het huis, entne verwelkomden, als ik het tuin- ;achti opkwam wat had ik daar niet verlangd! Als iemand, die aan ildernis is ontsnapt, had ik de ent ëM menen te zien in de koele, lle'n Jne lakens en in de zwijgende -djvigheid van de Engelse ver- iters. Maar nu ik in een beter itaal lag, betekenden al diedin- Ik had ze niet nodig. Ide leven zoals ik altijd geleefd En het leven had opeens zo op- id geschenen, was rusteloos en geïrriteerd, toen bed lag. De radio was onver- r ik vond dat ik nog lang genoeg op de zaal lag om ftfiegen dergelijke dingen te kun- Ul] ageren. Kapitein Gregory begon ;het een en ander van zijn baan lUen. Ik herinner me niet eens wat hij deed, maar het was en of andere baantje bij de Nog maar vier maanden te- slem L Twee spionerende Russen moesten Canada verlaten De Canadese regering heeft twee functionarissen van de Russische ambassade uitgewezen wegens spio nage. Het betreft hier een zekere Bytsjkow, lid van de commerciële afdeling van de Russische ambassade, en Poloetsjkln, klerk van de kansela rij. Zij zijn tot ongewenst persoon verklaard in een brief van de Ca nadese regering aan de Russische ambassadeur. Beide mannen hebben het land vrijdag al verlaten, aldus het Canadese ministerie van Buiten landse Zaken. In een verklaring deelde het minis terie mee dat de belde Russen „dui zenden dollars aan een regerings ambtenaar en een genaturaliseerde Canadese staatsburger hadden be taald ter verkrijging van technische gegevens en andere inlichtingen". De politie kon een einde aan deze acti viteiten maken voor er schade was toegebracht aan Canadese belangen. vrijspreken van het joodse volk schuld aan de kruising van Chris tus tot de voornaamste punten zal behoren die worden besproken. „HEMEL IN WERELD NOG NIET HELDER" Paus Paulus heeft gisteren ver klaard „de hemel is in deze mei in de wereld nog niet helder". De Paus dit in een toespraak op overwin ningsdag. Wij bidden, dat zij spoedig zal op klaren en dat er vrede zal komen", aldus de Paus tot een menigte Ro ten en toeristen op het St. Pie terplein. „Wij bidden", zo zei hij, „dat de herinnering aan de afgelopen oor log. die deze mei brengt, het goede in de mens zal opwekken". „Wij moeten de nieuwe geschiede nis nieuwe principes geven, gebaseerd op broederschap, op vrijheid, gerech tigheid en op wederzijds respect. „Wij bidden dat de welvaart en de vrede van onze tijd niet zal dienen om de nieuwe generatie moordwa pens in handen te geven maar werk tuigen, middelen om de vele broeders en de vele volkeren die hulp nodig hebben te helpen. „Wij bidden opnieuw dat de idea len van de christelijke vrede de har ten van de mensen zullen binnen dringen en de plaats zullen innemen van denkbeelden over prestige, trots en wraak, aldus de Paus. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 209. Verkwikt en uitgerust werd Brammetje Fok de volgende morgen wakker. Hij schrok wel. toen hij merkte, hoelang hij ge slapen had. Als de wind sterker was geworden, zou er die nacht iets gebeurd kunnen zijn, zonder dat hij het had gemerkt en zon der dat er iemand aan het roer had gestaan. Die fout zou hij nooit meer maken, dacht Bram boos op zichzelf. Maar het was de vorige dag dan ook wel verschrikkelijk warm geweest. De zon kwam nu opnieuw op. maar er woei een fris briesje en als er nu ook een beetje bewolking wilde komenzou het lang zo heet niet worden als gisteren. Karo nam het stuur, terwijl Bram de zeilen in orde maakte. Vandaag komen we tenminste weer vooruit"zei de zeeman opgewekt. ..Dat slaapje heeft me goed gedaan. Voor mij mag er vandaag wel een wolkje bijkomen" Terwijl hij het zei. keek hij naar de lucht en bijna waren de lijnen aan zijn hand ontglipt. Want aan de hemel was een wolk van een hele vreemde vorm verschenen. ..Vierrrrkant"krijste Tutu in het topje van de mast het ook. tr,ï rrs.tr,»: sn.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 15