|||pn«nivq|| IlllillBUllflllI iilkx tweecle oorbei DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL Oorspronkelijk verhaal door Hans Martineit Posities Nederlandse schepen LEIDSCH DAGBLAD WOENSDAG 7 APRIL 1965 PANDA EN DE DRUMDRUMS in Op straat zakte zijn woede. Er dringend worden gehandeld vooral geen energie worden ver- -foild. ïm zou naar zijn kamer te- Jlhiggaan en de nieuwe situatie rus van alle kanten bekijken. Met -ien schok doorvoer het hem, dat in specteur Beels best al met een ar restatiebevel voor zijn huisdeur op -iem zou kunnen staan wachten. Hij dan ook door naar het cafeetje hij wel meer kwam. zijn koffie gezeten, staarde Éljlriaan van Akkeren voor zich uit. Ès., het gevolg van deze wending zou ^ijn, dat inspecteur Beels op zijn .liatst morgen in alle vroegte kwam Iftbdagen, wanneer hij er nu al niet „.-as. Het zag er allesbehalve rooskleu- g voor hem uit, nadat zijn alibi iuk was. Hij moest zien tijd te win- «i. Misschien kon hij nog zijn huis Ffereiken. Hij zou het nodigste in een «ffertje pakken en een poosje Ijdjnen. Mevrouw Moorman moest dan maar Vermijlen ^bellen en zeggen, dat hij wegens imilieomstandigheden onverwachts j reis moest. Daarmee was hij er jbter niet. Langzaam haalde hij zijn te voorschijn. Nog steeds irzelend. herlas hij Nels brief, aarop vroeg hij de kelner hem post- ipier te brengen. Een half uur later liet Van Akkeren j envelop in de brievenbus op de pek van de straat glijden. Voor- Ajfchtig gluurde hij de omgeving af. Ergens was iets ongewoons te zien. ■t kamer van zijn hospita lag in jt donker. Met een zucht van verlichting sloop i) de trap op. or XIV Na een vrijwel slapeloze nacht ver- jiheen inspecteur Beels, tot de wer- flpkheid geroepen door een koude wche, met nieuwe energie geladen t zijn kamer in het grote grijze ge- >uw. Voordat hij goed en wel voor dsjn bureau zat, pakte hij de hoorn de telefoon om een onderhoud commissaris Languit af te spre- mm. Zoals de zaak ervoorstond, zou vast en zeker toe- tot de arrestatie van Adri- Akkeren geven. Met zijn hand bladerde Anthonie Beels in de poststukken die -*■ hem lagen opgestapeld. Een ge- envelop, „strikt persoonlijk" dik _streept in de linker bovenhoek, allereerst zijn aandacht. Op het- ogenblik werd hem gemeld, dat Issaris Languit- afwezig was. wanbof, dacht hij. In een niet _te beste stemming opende hij de fef. Sr kwamen twee velletjes uit te jrschijn. Het ene was met „Nel" -.lertekend. Nadat hij het andere ril opengevouwen, zag hij er l^priaan van Akkeren" onder staan, it een diepe frons begon inspec- |r Beels eerst aan dit epistel, (ooggeachte Inspecteur Beels, i. weet, dat mijn relaas geen goe- indruk op u heeft gemaakt. Daar- I wil ik nu mijn best doen de itie bij haar onderzoek te helpen. PAl weet natuurlijk niet, of er iets uUtls in mijn kijk op het geval (ifljuilt Dat is tenslotte uw zaak. '«"iet gaat om het volgende. Ik ben «o goed als zeker van, dat de hier- Q f ingesloten brief op de bewuste ierdagmiddag, dus op de dag van [16 moord op Nel van Galen, door .heer Dick Loman is gevonden en 0 pzen. Tijdens mijn afwezigheid Kt hij zich geruime tijd in mijn her opgehouden. Gisteravond pas jyihij op mijn dringende vraag als 'f, jen op, dat hij er op mij heeft «*n wachten, omdat hij meende W ik vrij was, een totaal uit de lucht gegrepen veronderstelling, gezien mijn werkkring. Daar u zijn rol in deze tragische geschiedenis bekend is, laat ik het aan u over zelf de eventuele conse quenties te trekken. Er komt nog bij, dat u toch al van het ontzenuwde alibi op de hoogte is. Maar wat u niet weet, is dit: Lo man had mij nadrukkelijk verzocht deze inlichtingen te geven in geval er naar zijn doen en laten op die noodlottige avond zou worden ge vraagd. Tegenover mij heeft hij het als een grap voorgesteld. Het moest voor een weddenschap doorgaan. Om hem te plezieren ben ik er op inge gaan, niet vermoedende wat er samenhang en de gevolgen van z< den kunnen zijn. Maar ik moet ook bij bekennen, dat ik er zelf dankbaar gebruik van heb gemaakt, toen u mij zo hopeloos in het nauw begon te drijven. Mocht u nog verdere inlichtingen wensen, dan verzoek ik u een paar dagen geduld te hebben, omdat ik wegens onvoorziene familiegebeurte nissen de stad uit moet. Met de meeste hoogachting, Adriaan van Akkeren. P.S. Ik geloof, dat ik u heb ver teld, dat er één poeder uit het fatale doosje ontbrak. De waarheid is, dat het onaangeroerd was. Dit is voor de goede orde. Inspecteur Beels wierp het papier van zich af, alsof hy er zich door besmeurd voelde. Met tegezin begon hij hierna juffrouw Van Galens, waarschijnlijk laatste brief te lezen. Het kwam hem als een onkiesheid voor er kennis van te nemen, n als politieman zette hij zijn bezwa ren van zich af. Het moest wel. In derdaad was de inhoud voor Van Akkeren zeer bezwarend Was Van Akkeren dan zo'n door trapte schurk? Ja, hij achtte hem tot alles in staat. Bewees dat ook niet zijn cynische naschrift? En met die geheim gehouden wetenschap had hij het arme meisje al die ja ren zijn ongewenste liefde had opge drongen. En nu weer deze beschul diging van Dick Loman, notabene zijn vriend. Wanneer het niets dan een truc moest voorstellen, was het gemeen en sluw uitgedacht. Was het wel uitgedacht? peinsde inspecteur Beels met een diepe zucht. Met het tegendeel moest hy ook re kening houden. Wat trof het slecht, dat de commissaris er niet was! Een impulsies mens, die Dick Loman, had rechercheur Molenaar hem ver teld. Voor een moord is evenwel méér nodig dan haastige reacties. i mens in staat zich na zo veel tijd nog tot vergelding op te zwepen? Hier stond tegenover, dat, de toedracht als door Van Akkeren gesuggereerd juist was. Nel van Galens vergissing aan Loman zelf tot op de bewuste zaterdagmid- dat onbekend was en dat hij dus plotseling met voor hem nieuwe fei ten geconfronteerd was geworden. Hoe had hy die verwerkt? Ja, van die kant moest hy het ook bekijken. van Akkeren zelf heeft zich aan een verdere ondervraging voor eerst onttrokken, peinsde Beels grimmig. Natuurlijk zou het moge lijk zijn zijn signalement te laten verspreiden en hem te achterhalen, -laar dat kostte weer tijd. Hij kon ,1 over de grens zijn. Die had er wel voor gezorgd, op het kritieke moment buiten schot te zijn. Dick Loman daarentegen moest hij vandaag nog het praten zien te krijgen, hoe wel zijn gevoel hem zei, dat hij zich daarmee op een vals, neen, op een opzettelijk vervalst spoor begaf. (Wordt vervolgd) Terroristen voor rechter in Milaan In Bolzano (Italië) is een vervol ging ingesteld tegen 13 Oostenrijkers, negen Duitsers en 37 Italianen in het Duits sprekende Alto Adige (Zuid-Tirol), die zich moeten, ver antwoorden wegens terrorisme. Slechts 10 van deze 59 bevinden zich thans in Italiaanse gevangenis sen. Onder hen zijn twee Duitsers en de Oostenrijker Günther Andergas- professor aan het conservato rium van Innsbruck en het Mozar- teum van Salzbuirg. Er is niet bekend waar en wan neer het massaproces gehouden zal worden, maar waarschijnlijk zal dat in Milaan ztfn. De beschuldigingen tegen de 59 vloeien alle voort uit terroristische daden tussen 1961 en de eerste helft in 1964. Op de akte van beschuldiging komt ook de naam voor van Georg Klotz, een Oostenrijker die verdacht wordt de leiding te hebben van de ter roristische organisatie welke Alto Adige weer onder Oostenrijks bestuur wil brengen. Hij bevindt zich in Oostenrijk. Beschuldigingen over en weer Volgens het Indonesische pers bureau Antara zijn er pogingen tot spionage en sabotage tegen verschei dene belangrijke Indonesische instal laties verijdeld. „Imperialisten, kolo nialisten en neo-koloniallsten" zou den achter deze pogingen staan. Er zijn arrestaties verricht. In Koealoe Loempoer heeft de Maleisische regering intussen mee gedeeld, dat by Kota Tinggi in het zuidoosten van Malakka een Indone sische infiltrant is aangehouden. Een andere Indonesiër heeft zich over gegeven. In één maand tyd zyn 32 Indonesiërs gedood en 28 gevangen genomen, terwjjl negen Maleisiërs sneuvelden en v^jf werden gewond. 184. Toen ze alle drie een beetje waren bijgekomenna hun val door de muzikale muur. besloten Bram. Karo en Tutu om de omgeving te verkennen. Spoedig liepen ze door een vriendelijk stadje met hobbelige keitjes en kraakheldere geveltjes. Gezellig was het er niet, want er was niemand te zien en de huizen leken onbewoond. ..Dooie boel", mopperde Karo. „Ik zou best eens wat mensen willen zien en een stukje muziek willen horen". „Je wordt op je wenken bediend", zei Bram. met opgeheven vinger. „Want als ik me niet vergis, hoor ik daar muziek". Draaiorgelmuziekvroeg Karo twijfelend. 27—83. Een grote horde drumdrumfans had het hotel om ringd. Overal zag men tieners, die de laatste berichten over de ontvoering van hun idolen bespraken en zich overgaven aan uitin gen van grote droefheid. Hun gehuil drong door tot de kamer van meneer Edelstein, die de deur had laten barrikaderen. „Dit wordt gevaarlijk"zei hij beklemd. „Als ze de drumdrums hier vinden, zullen ze begrijpen, dat ze voor niets hebben gehuild en dan krijg je de poppen aan het dansen!" Er werd op de deur gebonsd; het houtwerk kraakte onder de druk, die er van buiten op werd uitgeoefend. Haastig vergaarde Edelstein de drumdrums, die op de grond in slaap waren gevallen en duwde de oververmoeide jongelingen weer in de wandkast. „Dat zal niet veel baten", merkte Joris op. „Als de deur be zwijkt. zal die kast ook wel enkele seconden later worden neerge haald". „Wat moeten we dan doen?!" riep de manager wanhopig. „Weet jij iets beters?" „Zeker", antwoordde Joris klam. „Open het venster, dan zal ik de jongelieden daarbuiten even toespreken" RECHTER TIE EN „DE DODE BRUID" doop Robert van Gulik DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK „Pierrrement", jubelde Tutu en hij fladderde omhoog om het draaiorgel het eerst van allemaal te zien. Maar nauwelijks had hij één glimp van het instrument opgevangen of hij dook pijlsnel weer naar beneden. Geen wonder. Het was wel degelijk een draaiorgel, dat daar op wiebelende wielen naderbijkwam, en er kwam vrolijke muziek uit. Maar er was niemand om het orgel voort te duwen en niemand om aan het wiel te draaien. Er stonden alleen twee beelden op, die er uitzagen alsof ze net echt waren. is net zo lekker als de duurste Amerikaan!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 17