fü
ROOSJE MET
Veelbelovend
DOORNEN
„Rechtzaak had niets met recht te maken"
Kom er ACHT-er
speelse 1 weuelö
LJ
Zaterdag 3 april 1965
Wekelijk» bijvoegsel Uw Wereld
Antwoord op brid|ema(:
In diergelijke gevallen ia het
meestal gewenst uit te
komen in de door de linker
tegenstander geboden kleur
dus ruiten. Maar kan
noord dat hier ook wensen?
Noord kan niets weten van
euid sterke hartens - althans
niet voldoende om mede
daarop een doublet te base
ren. Indien noord alleen
maar sterke ruitens heeft,
kan hij moei/lijk aannemen
dat déArop OW kunnen
worden down gespeeld. Logi
scher li)kt het, dat noord een
vrij sterke andere kleur heeft
en een vrijwel vaste entree
in ruiten. De enige goede
kleur die noord kan hebben
is klaveren. In feite had
noord: *>3C?64^H932
H V B 9 7 4. Noord was
bang, dat ruid rónder dou
blet in schoppen zou uit
komen. Dat was niet ver
naast de waarheid, want met
het doublet deed zuid dat
óók! Had u de klaverenuit
komst wel gevonden? Het
spel zou in dat geval drie
down ztjn geweest nu werd
het gemaakt!
16x27; 27.31x11,6x17; 28.37-31 26x37
29. 42x31, 18-22; 30. 31-27, 22x31; 31.
36x27, 2-7; op nu 39-34 of 40-34 kan
zwart 23-29 en 17-22. Op 27-22, 7-
11; kan wit niet 39-34 wegens 24-30
en op 40-34 volgt 24-29. 32. 48-42,
7-11; hier kwam ook 13-18 in aan
merking. Wit kan dan niet 40-34
af 39-34 spelen en wordt verplicht
tot 42-37 en na 9-13 wordt het dan
een boeiend gevecht. Ook 32. -, 14-
20; 33. 25x14, 9x20; is het bekijken
waard. 33 40-34 zie diagram.
Hier neemt zwart een remise
brengende combinatie. Een beetje
Jammer want op b.v. 8-1 of 11-16
wordt het nog zeer interessant.
33. -, 23-29; 34. 34x23, 17-21; 35.
27x18, 13x22; 36. 28x17, 19x48; 37.
17-11, 24-29; 38. 33x24, 14-20; 39.
25x14, 9x29 40. 11-6, 29-34; 41. 39x
30, 48x25; 42. 6-1, remise.
P. GORDIJN
Kunt U de acht afwijkingen in de belde bovenstaande tekeningen
vinden? De juiste oplossing vindt U elders in dit Bijvoegsel.
Bridgevraag van deze week:
Oost gever, allen kwetsbaar,
viertallenwedst/rijd.
Zuid heeft:
4» B 10 9 8 6
CAB52
O 4
10 6 3
Biedverloop: oost één har
ten zuid past weet twee
ruiten noord past oost
twee SA zuid past west
drie harten noord past
oost drie SA zuid en west
passen noord doubleert
iedereen past verder. Waar
mee moet mid uitkomen??
Antwoord elders op deze pa
gina.
BRIDGE
In Aalsmeer, bekend door
de mooie bloemen die er wor
den gekweekt, blijken ook de
kaarten die de bridgespelers
aldaar in handen krijgen, best
de moeite van een beschou
wing waard Een Aalsmeers
correspondent verhaalde mij
de belevenissen van zuid, die
het volgende roosje in handen
kreeg:
H 4
CAH7
A H 9
4» H 7 6 8 4
Twintig welgedane punten en
misschien werd dit wel een filem-
bod. Dat werd het maar toch
wel iets anders dan onze mid het
zich voorgesteld had. Het bieden
ging namelijk: oost één schoppen
zuid doubleerde weet drie
schoppen noord paste oost zee
schoppen! Zuid kon zijn oren nau
welijks geloven en strafte de in
discretie van zijn tegenpartij met
een doublet af.
Het bleek echter geen roosje
zonder doornen te zijn, want de
gehele uitleg was de volgende:
6
O B 8 6 3 2
O 8 7 6 4 3 2
V
4 B 10932 N 4 AV875
Q V 10 9 5 4 C> -
O - w VB 105
4 10 93 Z 4» A B 8 5
4 H 4
9AH7
O A H 9
4 H 7 6 5 4
Tegen zes schoppen kwam zuid
uit met rultenheer zo met het
gezicht van „dat is vast één slag".
Ruiteniheer werd echter op tafel
getroefd met schoppen twee, oost
bracht de eigen hand aan slag met
schoppenaas en in slag 3 speelde
oost ruitenvrouw na gedekt met
ruitenaas en afgetroefd ln west
Daarna kwam oost weer aan slag
met klaverenaas en hij incasseerde
mi ruitenboer en ruitentien, in
west werden twee klaveren opge
ruimd. De rest was eenvoudig:
klaverenboer forceerde zuids kla
verenheer, west troefde. Hoe zuid
zich ook wendde of keerde, schrijft
onze correspondent, hij kreeg niet
meer dan troefheer. Zes schoppen,
gedoubleerd, door OW gemaakt!
Opmerkelijk is, dat bij uitkomst
onder klaverheer de oostepeler het
contract niet kan winnen. Hij
(oost) kan dan slechte één ruiten-
hoog krijgen en zal een slag in
klaveren, alsmede een slag in troef
Eind december werd door de
damvereniging „Houdt Stand" in
Hoogezand-Sappemeer een Jeugd -
dam toernooi gehouden dat werd ge
wonnen door de 15-jarlge Jeugd
kampioen van Nederland, Tony SU-
brands uit Amsterdam. Uit enkele
van de in deze wedstrijd gespeelde
partijen waarover we beschikken,
blijkt ons dat er ook in het noor
den des lands enige zeer Jonge spe
lers zijn die wel het een en ander
beloven voor de toekomst. Het spel
van de nog maar 11-jarige H.
Wlerama uit Leeuwarden b.v. bevalt
ons best. De manier waarop hU 8U-
brande partij gaf, mag weliswaar
DAMMEN
niet *o verantwoord tijn hoe kan
het anders maar zy was fris en
onbevangen.
Wit: Wiersma. Zwart: Sijbrands.
1. 32-28, 18-22; 2. 37-32. 12-18; 3.
41-37, 7-12; 4. 34-30, 1-7; 5. 46-41,
20-25; 8. 30-24, 19x30; 7. 35-24, 14-
20; 8. 33-29, 22x33; 9. 39x28, 18-22;
10. 38-33, 10-14. Wit krijgt nu een
aanval op het stuk 24 waarbij hem
door het ontbreken van een zwart
stuk op veld 18 de mogelijkheid
door de twee om twee met 29-23 is
ontnomen. 11. 44-39, 14-19; 12. 40-
35. 19x30; 13. 35x24, 5-10; 14. 45-
40. 10-14; 15. 50-45, 14-19; 16. 40-
35. 19-30; 17. 35x24. 9-14; 18. 45-40,
4-9; 19. 31-26, gespeeld om te ont
komen aan de dreiging: 22-27, 13-
19. 8-13, 12x45. Wit kon ook ver
volgen met: 19. 49-44, maar na 14-
19, 40-35, 19x30, 35x24, 9-14, 44-40,
3-9, staat hU weer voor dit feit. 19.
22-27; 20. 32x21, 16x27; wit mag
nu niet 28-23 wegens 14-19, 27-31,
17-22, 12x45. 21. 49-44, 27-32, 22. 28-
22, (op 23-23 volgt 13-18, 25-30 en
20-24) 22. 17x28; 23. 33x22, 13-19;
24. 24x4, 25-30; 25. 37x28, 8-13; 26.
4x18, 12x45; waarna zwart de partij
Heel goed speelde de 15-jarlge H.
Kolk uit Hoogeoand-Sappenneer te
gen Sijbrands. Een beetje jammer
vsn de stand waarin Kolk een re
mise-combinatie neemt.
Wit: Sijbrands. Zwart: Kolk.
1. 32-28, 19-23: 2. 28x19: 14x23;
3. 33-28. 23x32; 4. 37x28, 10-14; 5.
39-33, 14-19; 8. 44-39, 17-21; 7. 38-
32. 21-26; 8. 32-27, 26x37; 9. 41x32,
18-23; 10. 46-41, 12-18; 11. 41-37.
20-24; 12. 43-38, 5-10; 13. 34-30,
10-14; 14. 30-25, 7-12; 15. 40-34, 11-
17; 16. 34-30, 6-11; 17. 39-34, 1-6;
18. 34-29, 23x34; 19. 30x39, 18-23;
20. 45-40, 17-21; 21. 50-45, 13-18;
22. 37-31, 9-13: 23. 42-37, 4-9; 24.
49-43, 21-26 25. 47-42, zwart heeft
nu twee wegen: 14-20 en 11-17. HU
kiest de laatste. Interessant is het
Kom er ACHT-er
1. gloeilamp kleiner
2. broek man rechte
3. tafelpoot langer
4. man links heeft snor
5. wUzers van stopwatch
6. schaakstuk meer op tafel
7. das man rechte
8. schoen man links groter
om na te gaan of wit na 14-20, 25x
14; 9x20 niet gedwongen kan wor
den tot 27-22. 25. -, 11-17; 26. 37-21,
KOLK
1 S 8 4 6
hebben moeten verliezen. Welke
geniale zuidspeler, in of buiten
Aalsmeer, zou die uitkomst gevon
den hebben?
Ook de uitkomst met hartenheer
(of aas) zou oost hebben doen
sneuvelen. Weliswaar kunnen er nu
twee hartens op tafel (west) hóóg
getroefd worden, maar oost komt
daarmee niet van zUn drie verlie
zende klavertjes af. En zuid zich
nu maar afvragen, wat het prin
cipiële verschil is tussen de uit
komsten in harten en ruiten?! Het
antwoord luidt: „Het geluk, beste
zuid!"
Tenslotte is het aardig vast te
stellen, dat indien oost inplaats
van de ruiten vijf, de ruiten acht
gehad zou hebben, het contract
tegen iedere uitkomst onverlies-
baar is.
Noord zei nog, dat als zuid
„gewoon met twee klaveren was
gevolgd, OW nimmer op zes schop
pen gekomen zouden zUn. Misschien
maar dan had men in feite van
zuid verlangd, zUn mooie roos voor
een goedkope geranium aan te
zien!
H. W. FILARSKI
Op een verhoudingsgewijs kleine
oppervlakte zUn hier 2000 perso
nen samengedrongen, die werken
in een fabriek van landbouwmo-
toren, een houtbewerkingsbedrUf,
een vertaalbureau, een kledingate
lier e.a. Van elke markt die de ge
vangene verdient, krijgt hy zeven
Pfennig. Met dat geld kan hü zich
kleine voorrechten verschaffen: ex
tra brood, margarine, enz. Ook was
het mogelUk er een abonnement op
een Oostduits blad voor te nemen.
Hoe communistisch het nieuws
daarin ook getint is, het was in elk
geval nieuws,
Schoner
MUn nieuwe verblijfplaats was
aanmerkelUk schoner dan de vorige
Toen ik aankwam, zag ik overal
gevangenen bezig met schrobben en
dweilen. Ze droegen geen blauw
uniform, zoals ik, maar een groen
en daarop zaten brede, gele strepen
genaaid. Die „versiering" had een
sinistere betekenis, want zU diende
alleen maar om bU een eventuele
ontsnapping in het duister een be
ter mikpunt te bieden voor mi
trailleurs. Zeer spoedig wandelde
lk ook in zo'n pak rond. Ik werd
geplaatst in een cel voor nieuwe
lingen, waarin overigens twee „ve
teranen" zaten.
Toen ik binnenkwam, schrok ik.
Weliswaar hadden de zeven maan
den voorarrest ook -nljn uiterlijk
niet onberoerd gelaten, maar de
twee mannen, die zwijgend tegen
over elkaar aan een tafeltje zaten,
deden ml) schrikken. Het waren ge
zichten met vreemde, doffe, apa-
tlscha ogen, en verwarde haren.
Levenslang
„'Hoeveel Jaar heb jU mee
gebracht" vroeg een van de celge
noten. „Zeseneenhalf Jaar" zei ik
en lk dacht dat dat heel wat was.
De „veteranen" lachten. „Dan ben
Oostduitse gevangenis
je er vlugger uit dan wU", luidde
het antwoord. De een had levens
lang wegens spionage, de ander
vUftien jaar, omdat hy had ge
probeerd zyn vrouw aan de gas
kraan om het leven te brengen. Ze
zaten al heel lang: de spion al tien
Jaar. de ander 6V4 jaar. Ik zei toen
niets meer, rook de stank van de
ton, waarvan de deksel niet goed
sloot en keek naar de drie bedden
boven elkaar. Het bleken niet on
plezierige, maar wel zwygzame
mannen te zyn. Waar ze alleen zeer
geintereseerd in waren, was de
„Kurftlrstendam", die zy zich her
innerden als een vrU kale, lange
brede straat. Het is dan een heel
vreemde gewaarwording om zo'n
man te vertellen, dat de lichtrecla
mes in West-Beriyn de „Kurftlr
stendam" aanbevelen als „die
Speckseite des Berliner Nachtle-
bens". De „Krimlnelle" staarde
maar voorzich uit, las zo nu en dan
een brief, de enige, die hy ln al
die tyd van zyn schoonmoeder had
gekregen, 's Nachts, als ik wakker
lag, hoorde lk hem grommen in
zyn slaap en zich voortdurend van
de ene op de andere zyde gooien.
Iemand die het toch zou proberen,
wachten de mitrailleurposten op
hoge uitkijktorens, de zoeklicht
bundels, de afgerichte honden,
prikkeldraad en een vijf meter hoge
muur. Ala hy dan nog niet dood
la: de doodstraf, wanneer hy ge
grepen wordt,
In dit concentratiekamp, want
dat was het toch wezeniyk kwa
men in myn tyd ongeveer vyftlen
nieuwe gevangenen per week bin
nen. Mensen, die je niet alleen
maar kon verdelen ln de groepen
crimineel of niet-crimineel, maar
ook naar lichameiyke toestand:
blinden, doofstommen, llchameiyk
gehandicapten, ernstig zieken, zy
scharrelden zo goed en zo kwaad
ab dat ging met ons, nog steeds
gezonden, ln een lange rij achter
elkaar over de binnenplaats tydens
het luchten. Want de D.D.R. heeft
met ziekte of invaliditeit n:.ts te
maken binnen de muren van de
gevangeniseen kent zy slechte
vyanden.
Concentratiekamp VolgBtldc Week
Brandenburg valt in de categorie n
tuchthuizen met de veiligheldaaan- ^ajVieVCTl CKtft ttlllS
duiding I. Dat wil zeggen: van j ii
vluchten kan geen sprake zijn, OJlOGStelt)(l(l1
(ii)
Na zeven maanden werd mij een z.g. „Anklagesehrift" over-
i handigd. Datum van de terechtzitting 26 september 1962. Vier
i dagen voor het proces zag ik voor het eerst mijn advocaat, Wolf*
i gang Vogel, een man, die invloed had in Oost-Berlijn en veel pro-
beerde te doen voor de gevangenen. Hij confereerde herhaaldelijk
- in het Westen over niet-officiele zaken tussen Oost en West en
I was een van de bemiddelaars bij de beroemde ruil van de Ameri-
kaanse vlieger Powers met de in Amerika gegrepen Russische
1 spion Abel.
r mocht lk praten Do Sicherheitsdienst regelt zulke
mijn zaak. Maar zaken en pro forma mag de recht
bank dan uitspraak doen. In die
rechtzaak wordt dan ook niet op
„recht" gelet; men heeft het bij
Een half
met hem oi
het was al spoedig 'duidelijk, dat
zelfs de beste advocaar niet veel
voor Je kon doen in een zaak met
een al tevoren zorgvuldig bepaald
verloop. Vogel zei: „Overal ja op
zeggen, niet tegenspreken. Niet
ichreeuwen of zeggen.dat de offi
cier van Justitie een leugenaar is".
Eindeiyk kwam dan de dag,
waarop ik werd overgebracht naar
het stedeiyk gerechtshof van
„Groot-Beriyn", zoals dat ln de
terminologie van de DDR heet. In
een voorportaal van de rechtszaal
werd lk eerst opgesloten achter tra
lies en met zeer zware bewaking.
Toen de voorzitter van de recht
bank er was, mocht ik naar bin
nen. Het was een eenvoudig zaaltje
met al even simpel meubilair. 'Het
rook er sterk naar een desinfecte
rend middel; alles leek kleurloos.
Er was geen publiek: behandeling
achter gesloten deuren.
Zes verdachten
Zes verdachten stonden tegeiyk
terecht: een Belgische pater en
verder allemaal studenten uit West-
Beriyn of de Bondsrepubliek. 8tuk
voor stuk werden de processen-ver-
baal voorgelezen. Het enige wat wU
behoefden te doen was „Ja" zeggen.
Protesterenh ad geen enkele zin.
Een student probeerde te zeggen,
dat hy zyn proces-verbaal onder
dwang had getekend en toen deed
zich het merkwaardige feit voor.
dat zowel zyn advocaat als de
rechtbank om geheel verschillen
de redenen overigens hem het
iwijgen probeerde op te leggen.
De straffen stonden al by voor
baat vast, dat wisten we allemaal.
voortduring over Adenauer, de
Bondsrepubliek, Brandt en de Ame
rikaanse oorlogophitsers, De voor
naamste beschuldiging tegen ons
hield ln, dat wU erger waren dan
moordenaars, omdat wy hadden
willen meewerken aan een poging
de gehele republiek Oost-Dultsland
van zUn bevolking te ontroven. Zo
ging dat zes dagen met vele uren
van onderbreking. Tegen ons zessen
werd ln totaal 35 Jaar gevangenis
straf geëist. Voor my kwam dat
neer op acht Jaar.
Onecht
De rechtbank liet vragen of wy
ons met die straf konden vereni
gen. Dat deed uiteraard niemand.
Het pleidooi van mUn Oostduitse
advocaat was naar DDR-trant en
naar mUn ideeën volledig onecht.
De in West-Berlljn studeren
de Drentse student Harbert
Udes, werd begin 1962 door
het regime van Ulbrieht ge
arresteerd by een poging
Oostduitsers naar het Westen
te brengen door middel van
valse paspoorten. Na zeven
maanden voorarrest werd
hij voor de rechter gebracht.
Het verloop van dat proces
vertelt Udes In het tweede
deel van zUn ervaringen, ge
titeld „Duizend dagen ln Ul-
brichts gevangenis".
HU bepleitte in eik geval clemen
tie. omdat ik als Nederlander de
verhouding Oost- en West-Berlijn
niet goed hadb egrepen. Het proces,
hoe weerzinwekkend ook, had voor
ons één voordeelwe kregen goed te
eten.
De laatste dag bracht de uit
spraak. De stem van de rechter
dreunde voort: wU waren „sta&ts-
gevaariyk", „buitenlandse misdadi
gers" enz .MUn gedachten dwaal
den af naar mijn ouders, naar
mijn verloofde, met wie ik van
plan was geweest binnen enkele da
gen in het huwelUk te treden, naar
ons huls, ingericht en wel, naar
mUn studie. „Harbert Udes, student
in West-Beriyn, 6V4 jaar gevange
nisstraf met aftrek van voorarrest".
De paniek golfde door my heen.
Zeseneenhalf jaar.
Glazen doodkist
Kort na myn veroordeling werd
ik op transport gesteld naar het
tuchthuis Brandenburg, 70 km van
de hoofdstad van de DDR. Bran
denburg heeft een merkwaardige
bUnaam onder gevangenen: „De
glazen doodkist". Het dak van het
tuchthuis bestaat nameiyk uit een
soort draadglas. Het was me al
spoedig duideiyk, dat Brandenburg
een inrichting is, waar Ulbrieht bU-
zonder gevaariyke vyanden van
het regime pleegt op te sluiten. De
meeste gevangenen daar hebben
straffen van meer dan tien jaar.
