KAAS OM KAAS Hé! Idee! felB&feBHHfllfllfll LEIDSCH DAGBLAD DINSDAG 23 MAART 1965 Da's hele andere kaas Da's een sneetje Da's brood op jonge kaas op oude kaas op brood |epia 20^ 55 m O Raa^al Hadd^ V^r/l 330Km>rW Barmuda n"" Zeesleepvaart Hosier 22 v R:dom^n..lJnmld«nj DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL <2>e tweecle oorbel Oorspronkelijk verhaal door Hans Martineit Met een diepe frons in zijn v •ÏÏöofd over zijn vondst onder zulke rkwaardige omstandigheden deed de ring in zijn beurs en pakte fiets. Ik zal er inspecteur Beels met- in over opbellen. Die zal er wel jldjken, dacht hij met een triom- [jtelJjk lachje. Uitgediend is de eupele Brouwer nog niet. inspecteur Beels kéék ervan op, Mismoedig zat hij voor zijn lesse- jar en bladerde in zijn aantekenin- Was hij een klein tikkeltje ver- gekomen? Geen steek! Of toch :i? Die mijnheer Van Akkeren be- hem allesbehalve. Iets deugde san die jongeman niet, zei zijn ge- «L Maar hij had ook geleerd, dat politieman niet met gevoelens oest werken. Feiten moest hij heb- n, Tastbare dingen waarop hij kon jaan. En die had hij niet. Nog it, zei hij tegen zichzelf. gedachten ging Anthonie Beels nieuw het onderhoud met Van ikeren na. Een onevenwichtig >ns- En toch ook weer niet. Deels tk hü hem openhartig, deels was hem met zijn draaierijtjes te 1 afgeweest. Maar het alibi klop- Hij had weliswaar tot nu toe uestiging alleen van de hospita die vriendvan de affiche- ïenaar Lom an. Hemzelf had hij niet te pakken kunnen krij- De mededelingen van het pien- ie vrouwtje leken hem evenwel vol den betrouwbaar. Ze was zo doof een kwartel, had ze hem ver- Daarom zou ze haar commen- zeker niet hebben horen thuis- naar ze was mijnheer Lo- tien voor elven in het gan- tegen het lijf gelopen en ze len nog een paar woorden ge ld. Een aardige man, altijd even idelfjk tegen haar. Verdriet had genoeg gehad. Nog niet zo lang had hij zijn jonge vrouw Op zijn vraag hoe ze zo de tijd van mijnheer Lo- thuiskomst wist, had ze ge- d, dat ze om kwart voor elf hoorspel had afgezet. Ja, de ra- goed verstaan, als ze hem hard genoeg aanzette. En ze le net naar de keuken, toen mijn- Loman de straatdeur opendeed, acteur had zich voor alle ze- rheid in de radiogids van haar overtuigd, Ja, ook die tijd Hoe is het ontstaan? Dit woord: KETTER Het woord ketter wordt mees tal verklaard als een vervorming iet Griekse katharos dat jein betekent. De ketters zou degenen zijn die de kerk van dwalingen wilden reinigen. ter werden zo genoemd de Christenen die een dogma loo- ;n. Anderen brengen ket- i verband met kwestsen. Een middel-nederduitse tekst ipreekt van: eyn quetser der ptliker dinghe. Een ketter zou dan zijn: een besohaddger van het geloof: Bekend is de zegs- vloeken als een ketter. Daarvan is afgeleid het werk woord ketteren voor: razen en tieren. Men leest evenwel ook: vloeken dat het kettert, gevormd donderen dat het kettert. Dan betekent ketteren: een knal leven, (vergelijk knetteren). klopte. Nee, hij moest het elders j ken. Ontevreden met zichzelf, las hij voor de zoveelste maal het telegram van zijn collega uit Singapore door. De inhoud zei hem ook dit keer niets nieuws. De verklaring van genieur Dijkman was allesbehalve be vredigend. Hij had ergens een af- scheidsvisite willen brengen, maa familie niet thuisgetroffen! Nu vraag ik je! Ze plachten altijd de recherche voor onnozel te verslijten. Van Weesp tot Amsterdam had hij op die manier liefst tweeëneenhalf uur zoek gebracht. Waar was hij ge weest? Rechercheur Molenaar i bij de heer Meulenbelt te weten ge komen, dat hij tgen negen uur al leen naar Schiphol was gereden en de tijd ervoor thuis had door gebracht. Dat zijn collega Harri son ook niet de naam en het a van de bewuste familie had geseind Was dit een verzuim van de recher cheur of een handigheidje Arend Dijkman geweest? Alsof i hem moest tegenlopen, vond Antho nie Beels. Vis dat hier nu maar uit. Dat betekende terugtelegraferen weer wachten. Ja, waar was Dij k- n al die tijd geweest? Zou die zogenaamd bevriende familie niet mevrouw Rijnders geweest kunnen zijn? Dijkman had immers geweten, ze die avond alleen thuis zijn. Had hij misschien die afspraak telefonisch met haar gemaakt en had tegenover hem, Beels, gekonkeld? Toch bestond er ook nog een andere mogelijkheid, bijvoorbeeld dat Dijk- in een impuls nog naar haar toegegaan en haar werkelijk niet had aangetroffen. Of was niet eens zo ver gekomen en had hij onderweg naar het doktershuis zijn verloofde op de fiets ontmoet? Was hij het stille weggetje met haar op gelopen en hadden ze woorden ge kregen? Uiteraard moest Nel a Galen nog vol verontwaardiging o zijn gedrag zijn geweest en dan 5 hem terecht haar verwijten niet hebben gespaard. Had hij toen de eenzaamheid op die plek gebruik gemaakt en haar in een aanval 1 woede vermoord? Volgens de politie- dokter was de dood tussen zeven uur ingetreden, natuurlijk met enige speling naar beide kanten. Tijd had Dijkman genoeg gehad 1 dan tegen negen uur kalm en a bij zijn vriend in Amsterdam op te dagen. De heer Wingerd' had zelfs een geanimeerde stemming sproken. Het bleek Anthonie Beels bijna een onmogelijkheid na l een opgewekt gezicht te zeten, hoewel, hij herinnerde zich nog heel udere staaltjes van perfiditeit die loordenaars na hun misdrijf ten beste hadden gegeven. n Dijkman sprongen zijn ge dachten weer naar de knappe dok tersvrouw. Een onnozele flirt had ze volgehouden. Wanneer Dijkman in derdaad naar B. was gereden, toon de zijn houding al te duidelijk, dat t meer prijs op stelde zijn vrije avond met Joke Rijnders dan met zijn verloofde door te brengen. Een hopeloze liefde van Dijkmans kant? Had hij zich daarom van zijn 1 loofde ontdaan? Voorlopig één lange lijst vraagtekens. Inspecteur Beels schrok, toen de telefoon naast hem rinkelde. „Ja, met inspecteur Beels van afdeling moordrecherche". „De oud-brigadier Brouwer is a aan de telefoon", klonk de stem m de dienstdoende agent beneden. „Brouwer? Goed, geef maar door". (Wordt vervolgd) PANDA EN DE DRUMDRÜMS 1483. Komaan", sprak Joris, „leder een maskertje op, dan kunt ge onopgemerkt naar Uw hotel gaan, om eens eindelijk uit te rusten". ,,Ja rusten!" zeiden de drumdrums verlangend. „Lekker slapen!" En gehoorzaam lieten zij zich in een kartonnen gezicht hullen. „Maar Joris", merkte Panda op. „Als ze met die rare gezichten in een taxi gaan, zal dat toch zeker evengoed aandacht trekken?!" „Dat zou het zeker", antwoordde Joris. „En daarom heeft onze meesterspeurder Pat O'Nozel het plan opgevat, om ze niet per taxi, doch in een gesloten bestelwagen te vervoeren. „Dat heb ik hem anders helemaal niet horen zeggen", ant woordde Panda. „En bovendien hebben ze geen maskers nodig, als ze toch in een gesloten wagen gaan". „Genoeg gepraat", zei Joris. „Ga nu maar met het meesterbrein mee en laat het denken aan hem over. Ik blijf hier met de drum drums wachten, tot jullie met de wagen voorrijden." Onwillig volgde Panda Pat O'Nozel, die hem ongeduldig wenkte. „Wat een onnodig gedoe allemaal", dacht hij. „We konden die arme drumdrums beter rechtstreeks naar een hotel brengen, zodat ze eindelijk eens konden slapen. Of zou Joris weer een of andere streek willen uithalen Vooral die laatste gedachte maakte hem ongerust. Maar toen hij eindelijk met Pat in een gesloten wagentje voorreed, zag hij tot zijn opluchting Joris naar buiten komen, gevolgd door drie wan delende hoofdjes. RECHTER TIE EN „DE DODE BRUID" door Robert van Gulik DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK 171. Bram was zoveel slaap tekort gekomen, dat hij van zijn verkregen vrijheid eerst gebruik maakte om eens lekker te slapen. Verfrist en verkwikt stond hij op. Een grote taak wachtte hem nog: de scheepskat Karo terugvinden én de man ontmaskeren, die de stadsklok steeds enkele uren vooruit zette, zodat alles in het honderd liep. Het zat Bram nog altijd een beetje dwars, dat hij de touwtrek stand van de man-aan-het-strand had stukgeslagen. Daarom ging hij het eerst van alles naar die man toe, en gul stak hij zijn hand uit. „Beste kerel", zei hij. „je moet het me maar niet kwalijk nemen* Het was mijn schuld en ik zal alles betalen Verbaasd hield hij op. Een poesje was eensklaps tevoorschijn gekomen „Karoriep Bram verheugd, maar de ander zei drif tig: „Karo, niks Karo, dat is mijn poesje en als je iets anders zegt dan zal ik je eens even een pak slaag geven, dat je nooit meer nette mensen zult lastig vallen. Brammetje Fok. En meteen sprong hij in de bokshouding om Bram een reuze klap te geven. Nieuwe uitgaven De wonderbenen van Umberto, door Ton Oosterhuis. Uitg.: De Ar beiderspers, Amsterdam. De welvaartsstaat, door M. Rup- pers. Uitg.: J. H. Kok, Kampen. In Soedan: klap met politieke gevolgen In Soedan is een crisis ontstaan, nadat een minister een telefonist een klap in het gezicht had gegeven toen een interlokaal gesprek werd afge broken. Uit protest tegen de klap, die werd uitgedeeld door de minister van Verbindingen, Ezbon Mondiri, besloot de vakbond van de telefonist tot een staking. Deze actie werd echter afge last, nadat premier Chalifa had laten weten, dat hij minister Mondiri een andere functie zou geven. Deze ver klaarde daarop dat hij dan zou aftre den en ook zijn partijgenoten van het „zuidelijke front" zich uit het kabinet zouden terugtrekken. De regering telt al vier open plaatsen. Het incident heeft ook zijn weer slag op de ronde-tafelconferentie in Khartoem over de toekomst van Zuid-Soedan. Afgevaardigden uit het zuiden jjveren voor een volledige af scheiding van dit gebied waar hoofd zakelijk negers wonen. Dit streven lokt hevig verzet uit het noorden. Minister Mondiri heeft thans offi ciéél verlof, door te brengen in de Keniase hoofdstad Nairobi. Intussen pogen de premier en de leiders der verschillende partijen het kabinet en de conferentie te redden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 13