iiir
tweecle oorbel
i.
sssrasansf s.s
ASPIRIN ©BAYER
ÖI51
t2.yjrs.ws-~.
sssr.rsïs-i
HE
BiHKir
EM
MO
LEIDSCH DAGBLAD VRIJDAG 5 MAART 1965
EH
lef. 3
1718-
nu I
DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL
Oorspronkelijk verhaal door Hans Martineit
IlltfetaHnHfllfllflfl
(14)
„De tweede oorbel en de ring
I nog niet terecht, heb ik intussen ge-
I hocrd," zei hij. „Het treft wel zeer
'ongelukkig, dat we geen vingeraf-
drukken van de worgplekken op het
lijk hebben," peinsde hij hardop.
Commissaris Languit zuchtte.
„Ja, hadden we die maar. Dat
„Maar, Beels toch! De eerste ge
volgtrekking die bij je had moeten
opkomen, is toch zeker, dat het af-
llr («n. fa niM.i/l.n
lit. alsof hU de i
tem BeelfS ^«^dlenïtwagS
:oirIrSS=£-1
maakte rust. Nu pas zag hij, dat het
een reusachtig groot huis was, een
misbaksel met een serretje hier, een
uitbouwtje daar en nog weer een
even lelijk als doelloos aanhangsel
verderop. Gisteren was hem die dra
kerigheid ontgaan. Toen was zijn
aandacht te zeer op andere dingen
gericht geweest.
Nauwelijks had hij gebeld, of het
meisje Greet stond al in de deu
„Wil je me even aandienen!
„Maar mevrouw zeker toch wel?"
De meid liet hem op de mat staan
een. Of hfl niet liever wilde terug
komen? Tussen twee en drie had
dokter ntet thutewTErfden*din"
„Maar, dat Is toch Ja, ik zie
het Het is Juffrouw Van Galens
Afgrijselijk!"
Preston Cobb (19)
komt weer voor
de rechter
De 19-jarige Preston Cobb jr, ter
dood veroordeeld toen hy 15 jaar
was, zaJ in de week, die op 29 maart
eindigt, opnieuw voor de rechter
moeten verschijnen.
De zaak-Cobb heeft internatio
naal de aandacht getrokken. Hij zit
thans ruim vier jaar gevangen. De
meeste tijd heeft hij doorgebracht
in een dodencel in de staatsgevange
nis in Reidsville.
De executie is vele malen uitgesteld
door het aantekenen van hoger be
roep. Cobb, een neger, werd in 1961
ter dood veroordeeld omdat hij de 70-
jarige Frank Coleman Dumas, een
blanke boer voor wie hij werkte,
doodgeschoten had.
Het tweede proces zal in het dis-
BLADON BLIJFT
RUSTIG DORP
PANDA EN DE MEESTER - BALLQNIST
Mi
6082. „Geel hier. die gouden bekerl" gilde
1$ van ons. want wij hebben gewonnen!"
Welneeantwoordde meneer Dick. „Ik was het eerst hier be
neden!"
Maar nu mengde de secretaris van de ballonnistenvereniging
zich in de twist.
„U bent de overwinnaar niet", sprak hij tot meneer Dick.
„Weliswaar kwam U het eerst aan. doch ik heb persoonlijk ge
zien dat U aan de mand van Uw tegenstanders hing en dat is
reglementair verboden."
„Ja hè?" riep broer Ted verheugd. Dat heb ik ook al gezegd.
Artikel 5 sub b. daar draait het om."
Maar meneer Dick schudde lachend het hoofd.
„Ik hing niet aan jullie ballon", zei hij. „ik
„Wel waar!" riepen Ted en Ed. „De secretaris heeft het zelf
,£til nu i
alsjeblieft".
Hij wendde zich tot de secretaris en vervolgde:
„11 hebt alles zelf gezien, dus zult U ook opgemerkt hebben
dat de ankers van mijn ballon en die van mijn tegenstanders in
elkaar waren gehaakt. Onze ballonnen waren dus aan elkaar ver
ankerd en er is geen reglement, die dat verbiedt. Trouwens, al
was het verboden, dan was het nog de vraag, of zij aan mij ver
ankerd waren, of ik aan hen!"
„Hm tja dat verandert de zaak", gaf de seen
terwijl hij in het reglementenboek begon te bladeren,
ingewikkelde toestand is bij het i
gerekend
„Wat?!" riep broer Ed. wordt hij dan niet gediskwalificeerd?!
Hij gaf zijn broer een por en vervolgde woest:
„Sufferd! Dat is jouw schuld! Jij en je reglementenboekI"
„Op zo'n
RECHTER TIE EN „DE DODE BRUID"
Kwestie-Cyprus
op dood punt
Galo Plaza, de V.N.-bemiddelaar in
de kwestie-Cyprus, heeft aan secre
taris-generaal Oe Thant van de V.N.
giteravond^iri1 New°Yorkzei de oud-
wLubfj de standpunten der partijen
msi-rs»
V.N. op Cyprus
Nu GRIEP veelvuldig voorkomt...
Mocht u dan toch nog griep krij-
Bayer in. Want bij griep vinden
meet mensen baat bij Aspirin
DAAR STAAT
UAAri o [AAI
VEX ACHTER
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
vloog Tutu rond. zonder iets van belang Met knorrende geluidjes en veel gewuif van pootjes wist de
hij vlak langs een spleet in een oude muur poes zijn baas duidelijk te maken, dat er een Indringer tot hun
155. Een
te merken. M
scheerde, hoorde hij plotseling een stem.
Meteen dook Tutu met zijn kleurige kopje door het gat in de
stenen. Hij was net op tijd om de poes. die hij eventjes voor de
verdwenen /faro had gehouden, binnen te zien stormen bij een
man. die a/s twee druppels op zijn baas Brammetje Fok leek.
Misschien had Tutu zich tóch door een kreet verraden, als niet
deze man een slaapmuts had opgezet, inplaats van een matrozen
muts. En zoiets zou Brammetje Fok nooit doen. daar kende Tutu
hem te goed voor.
schuilplaats was doorgedri
„Er mag nu niets misgaan. Vanavond om tien over half twaalf
gaan we de klok weer voorultzetten hlhihil Kom mee in da
En toen gebeurde er iets. dat Tutu de snavel deed
iSSMsr
ill rT'.'at: rist
3 êgmns
T
