Verstopte neus siNiBn9 s¥£m: Al |||lii"«uqn JUWELENDIEF GEGREPEN DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL ^>e tweecle oorbel Oorspronkelijk verhaal door Hans Martineit IJ) Ze holde in huis dadelijk door boven, naar hun slaapkamer en hing haar goed weg. Zou ze zich niet lie- uitkleden en in bed gaan lig- i? Leeslampje op en een beetje I jlaperig alNee, ze zou alleen haar kamerjas aandoen *>n naar neden gaan. Misschien wilde Jerome W™tt"«^r^«zem4enZen™TO- nge teint niet paste. Toen ze haar gedachten waren nog te zeer by de discussies met zyn collega's. Met lange passen liep hy op het huis toe en zag aan het licht, dat zyn vrouw nog beneden was. Met on verminderd genoegen, alsof het de eerste dag van zijn installatie als arts was, snoof hy de vertrouwde geur uit de apotheek op en trad de huis kamer binnen, waar Joke aan de Hujhte niet af^heTde Hng^scWefyk il~ a m£ In de Gijsbrecht 1 Is een mislijck teecken." Die be tekenis gaat over in: ongunstig, akelig. Men spreekt van misse lijke streken, een misselijke vent Lees, hoe een handige Inhaler dit vlug kan verdrijven Nu hoeft u niet langer te s kelen met een verstopte nc Omdat Vicks vijf doeltreffende standdelen heeft samengebra tot één kleine, handige Inha die vrij vlug en gemakkelijk! De heilzame lucht, de Inhaler opsnuift, w recht naar de bron va doening gebracht - verstopte luchtwegen In een ogenblik is hel gevoel weg! Vicks Inhaler kan of tas meegenomen wc gauw een Vicks Inhal dek zelf hoe heerlijk vrij te ademen. PANDA EN DE MEESTER - BALLONIST Meneer Blimp scheen het niet erg te vinden, dat hij et meer mocht meedoen aan de wedstrijd. „Dan blijf ik nog maar wat in Pantelona", zei hij. monter uit n mand springend. „Nergens zijn de saucijzen zo fijn!" Toch wel zielig voor hem", vond Panda. „Maar waarom vulde hij zijn ballastzakken dan ook met saucijzen?" „Dat zullen Ted en Ed wel gedaan hebben" .veronderstelde Dick. „Ze hebben gebruik gemaakt van zijn zwakte. Laat waarschuwing voor ons zijn. Panda. Een goede ballonnist eet nooit zijn ballast op. Die moet je weg gooien, wat er ook in zit. anders kom je niet van de grond". zij in de Ballast weg!" riep de 'ballonnist. „En Maar ze gingen niet „Wat zullen we nou hebben?" zei „Alle zakken zijn uitgegooid, dus misschien toch van de ballast Mee. echt niet!" antwoordde Panda trouwens zand in die zakken en dat lust ik niet!" Mog één RECHTER TIE EN DE TWINTIG GOUDSTUKKEN door Robert van Gulik 7SJIA0TAUMTHAAZACH7MA. xms we voor de lunch al by He Truus willen zyn. De recepi n klaar maken. Is ze met de t van wel, hè? In Toen hy by de deur "Ko^mTWhap houden, i je hier met de boel klaax bent?" van ^blijken. ^Opgewekt ging^ op spreidde de krant uit die ze had meegebracht. „Wil je wat horen?" vroeg ze. „Die akelige politiek zeker? Of wil ik je liever iets uit het litteraire by voegsel voorlezen?" (Wordt vervolgd) Door voorbijgangers Een 21-jarige Haagse loswerkman woensdagavond in zün woonplaats oor een 24-jarige Hilversummer en ;n evenoude Rotterdammer aange- ouden. De politie nam de tegen- tribbelende Hagenaar, die gouden eraden uit een etalage aan de Spui- raat had gestolen, aan de knevel- ïtting mee naar het bureau. De loswerkman griste de gouden •mbaruden en ringen, ter waarde in f 1400 weg uit de uitstalkast van handelmaatschappy Uhren-Weiss N.V. De etalageruit had hy met een vernield. Met zyn buit weg- lend, wekte hy de achterdocht de Hilversummer en de Rotter- mer, die de Hagenaar in de kraag en en vasthielden tot de politie dert Uhren-Weiss in november aan de Spuistraat in Den Haag een winkel opende, is er reeds negen keer uit de etalage gestolen. De dief stal van woensdag was de derde in twee weken. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN KRAMMETJE FOK 144. Al was hij ook lang niet mooi do or IJzeren Hendrik behandeld, toch kreeg Brammetje medelijden met de ongelukkige kaperkapitein. Wilt u de bok maar terugroepen?" vroeg hij de eiland bewoner. „Alles, wat je maar wilt", zei de oude man, die dolgelukkig was met de gevonden schat. „Maar laten we eerst die gevaarlijke kerels binden". Zo gebeurde het ook. Machteloos moest IJzeren Hendrik toe zien hoe de schat, waar hij zo naar verlangd had, in andere han den overging. „En wat moet er nu met julle gebeuren?" vroeg Brammetje peinzend. „Spaar ons kreunde IJzei oude vijand op de knieën viel. „We hebben toch eigenlijk niks kwaads gedaanWe zochten toch gewoon naar een schat, dat mag toch wel". Peinzend keek Bram hem aan. Eigenlijk heb je gelijk", zei hij nadenkend. „Maar het Is wél zo, dat die schat natuurlijk door een andere zeerover is verborgen Of niet soms?" Dat kon IJzeren Hendrik niet ontkennen. „Dan wordt het hoog tijd. dat er iets goeds met dat geld gaat gebeuren", zei Bram. Jullie mogen weer wegvaren op één voor waarde.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 19