ModepolitieJi
Ondankbare kinderen
plotseling van mening veranderde
Venkelknol is een
lekkere afwisseling
Waarom de Parijse haute couture zo
Wekelijks bijvoegsel Uw We
heids
ben v| Als we Jean Patou
mogen geloven dragen
we deze zomer alle
maal grote hoeden met
M golvende randen.
Boven een strooien
model met een grote
gele bloem aan de ach-
leid) terkant.
Rechts: een bloemver-
J siering gebruikte ook
Do] de bekende hoeden-
J ontwerpster Rose Va-
i vojlois, ook uit Parijs, die
)pulalcen dopje van roze
rika.r'
ntien|paardehaar versierde
ï*met een a
dahlia.
grote
Lang voordat in Parijs de
voorjaarsshows van de haute
couture begonnen was er spra
ke veel sprake van dat
dit voorjaar geen modejourna
liste bij de première aanwezig
zou zijn. In het najaar van
1964 hadden de couturiers be
sloten de binnen- en buiten
landse pers niet dan een maand
na de eerste shows in hun huis
toe te laten. Dit naar het voor
beeld van Balenciaga en De
Givenchy die zich al sinds ja
ren aan een dergelijke gang
van zaken houden.
Hiermee zouden vooral de kopers
(fabrikanten en grote modezaken)
die zich verplichten een of meer
modellen te kopen voordat ze nog
maar een glimp van de collectie
hebben gezien, veel baat vinden: in
die publiciteitloze maand zouden ze
alle tijd hebben de gekochte model
len te kopiëren en het geziene in
eigen modellen toe te passen, zonder
dat andere fabrikanten en ontwer
pers. grasduinend in de tot nu toe
gebruikelijke persverslagen en gepu
bliceerde illustraties, zich kosteloos
dezelfde ideeën, details en modellen
zouden toeëigenen.
De Parijse couturiers zijn echter
op hun besluit teruggekomen en
hebben alle 850 vertegenwoordigers
van de internationale modepers bij
de onthulling van hun voorjaars
creaties toegelaten. Alleen St.-Lau-
rent volhardt in het oorspronkelijke
besluit, naar men zegt omdat de on
gunstige pers die hij het afgelopen
seizoen kreeg, heel wat kopers uit
zijn salons weghield.
,Wat kunnen kinderen toch
ondankbaar zijn", zuchtte een
oude dame, die mij haar levens-
geschiedenis had verteld. Als
je bedenkt wat je als moeder
hebt opgeofferd en zodra
de kinderen voor zichzelf kun
nen zorgen, keren ze je de rug
toe en trekken zich niets meer
van je aan. Ze beschouwen je
als als een curiositeit:
wel aardig om er van tijd tot
tijd naar te komen kijken, als
ze maar geen last van je heb
ben, als je maar geen beroep op
hen doet! Je hebt uitgediend, je
telt niet meer mee Dat
was vroeger toch anders.
Ik knikte, gaf haar gelijk,
want ze had het moeilijk en
wilde getroost worden.
Overigens heeft het mij altyc!
i verbaasd dat ouders dankbaarheid
sj van hun kinderen eisen. Waar-
i voor? Wie kinderen krijgt neemt
l( automatisch een verplichting op
ij zich: de kinderen grootbrengen, zo
goed mogelijk. Je voedt en kleedt
en onderwijst ze, je leert hen lopen,
1 Draten, laat ze studeren, spelen. Je
geeft je tijd, je liefde, je erva-
i| ringen aan hen weg, je opent deu-
l ren voor hen, de een na de ander.
I Eerst de kamerdeuren, dan de bui-
1 tendeur.
Daarna de deur die toegang geeft
J tot de vrije natuur: de zomer, de
j wind die naar bloesems geurt, de
regen en de sneeuw, dan de deur
tot de noodzakelijke kennis, de
deur van een clublokaal, een turn-
zaal.
Je opent steeds méér deuren: tot
de literatuur, de schoonheid, de
schouwburg, de collegezaal. En ein-
1 delijk, eindelijk zijn de kinderen
'l dan zover, dat ze zelf de sleutels
I weten te vinden en zelf in staat
zijn de deuren van de maatschap-
Pij te openen. Nu ben je als ouder
overbodig geworden. Je portiers- en
gidsendiensten zijn beëindigd, je
t: kunt jezelf pensioneren. Je hebt
Jl Je plicht gedaan: niets meer, niets
minder. Uit.
Heb je daarna het recht bij je
volwassen kinderen met de hoed
rond te gaan en dankbaarheid in
te zamelen? Moeten we de aarde
\overpeinzi ng J
dankbaar zijn omdat zij draait, de
tulp danken omdat zij bloeit, de
mens eren omdat hij zijn kinde
ren liefheeft en deuren voor hen
opent?
Bovendien: het was leuk werk,
dat grootbrengen van kinderen,
dat openen van steeds nieuwe
deuren, het ontsluiten van steeds
gecompliceerder werelden.
De vreugde van het kleine
meisje dat voor het eerst een
jong poesje in de handen houdt
is precies zo kostelijk als haar
vreugde later over het eerste
vriendje.
Opvoeden, dag in, dag uit, twin
tig, dertig jaren achtereen, is zwaar
werk, verantwoordelijk werk: je
wordt er doodmoe van, maar echt
vervelen doet het nooit, elke och
tend ben je wéér bereid om sleutels
aan te reiken, nog meer deuren
te openen, het kind de drem
pelvrees te doen verliezen. Ze groei
en je intussen over het hoofd, trap
pen op je hart, lachen om je ouder
wetse iddeeën", ze bespotten en
minachten je, maar weten je al
tijd te vinden wanneer ze voor ge
sloten deuren komen waarvoor hun
krachten niet toereikend zijn
„Kun je me helpen daar binnen
te komen?" vragen ze.
En je legt alles terzijde, ra
kelt je laatste spaargeld bijeen,
schraapt een restantje energie los,
wringt aan een paar hefbomen, be
nut de laatste relatie, de enig over
gebleven kruiwagen en opent de
Waarom ineens die verande
ring van gedachten? Hogere
modepolitiek. Pressie van de
textielfabrikanten. Deze laat-
sten, die hun nieuwste creaties
via de couturier lanceren, ad
verteren omstandig in de luxe
tijdschriften en gebruiken voor
hun advertenties doorgaans de
foto van een couturemodél (ge
maakt van hun stof, dat spreekt
vanzelf), met, zoals dat hoort,
de naam van de couturier eron
der. En de textielfabrikanten
dreigden helemaal niet te zullen
adverteren indien tijdschriften
en verdere pers een maand later
dan gebruikelijk met het mode-
nieuws zouden uitkomen.
Dit zou niet alleen een slag bete
kenen voor de bladen in kwestie,
maar ook voor de couturiers zelf,
die wel hun naam, maar niet nood
zakelijk hun fortuin maken met de
halfjaarlijkse modecollecties. Hun
couture creaties zijn immers maar
al te vaak de vleugels waarop een
veel uitgebreider en lucratiever
commerce in luxe-artikelen zijn
vlucht neemt. Wie geen Diorjapon
kan bekostigen (en weinigen kun
nen dat) kan tenminste zijn lippen
stiften, toiletartikelen en parfums
vooral parfums gebruiken. Of
zijn katoenen nachtgoed, founda
tions, schoenen, truitjes, kousen
vooral kousen en andere acces
soires met de wereldbekende, dure
naam erop.
De reden dat Chanel, na vele ja
ren afwezigheid, als couturière te
rugkwam was haar Nummer Vijf.
Haar bekende „Nummer 5" en min
der bekende andere parfums, die
ondanks hun veroverende geur en
hun wereldnaam een handelstoni
cum nodig hadden. Chanel's naam
is, vandaag, als in de tijd toen ze
als eerste onder de couturiers een
parfum lanceerde, weer op ieders
lippen en haar parfum achter ieders
oorlelletje. Molyneux die de zeven
tig is gepasseerd en zich in 1950
uit de creatieve modewereld terug
trok, heropent dit seizoen zijn
modesalon: Wie (en vooral wie van
de jongere generatie) kent na veer
tien jaar nog de naam Molyneux
als ze die in de parfumerie toeval
lig tegenkomt?
Zelfs de anti-pers couturiers
begrepen dat ze zichzelf tekort
deden wanneer ze niet van
stond af aan hun deuren voor
de verslaggeefsters openden.
En dat is waarom de mode
koningen uiteindelijk de pers
toch toelieten. Want wat het
moet het zwaarst
zwaarst
wegen.
deur voor het hunkerende kind. Je
bent blij en gelukkig dat je dit
nog hebt kunnen doennog één
maal hebt kunnen doen, en terwijl
je kind over die laatste drempel
stormt, zonder omkijken, zonder
dankjewel, blijf je uitgeput maar
voldaan achter.
Ziezonu mag je met pen
sioen gaan, in stilte en vergeten,
trots zijn op het nageslacht dat
intussen zelf bezig is gezinnen te
stichten en dat op zijn beurt
deuren gaat openen.
Dankbare kinderen zijn onna
tuurlijke kinderen. Dankbaar
ben je als ouder, omdat je dit
hebt mogen doen, omdat het
zulk kostelijk iverk was, omdat
je al die jaren van opoffering en
zorgzaamheid, van ploegen en
ladders oprichten, zo genoten
hebt, omdat je mocht liefhebben
en weggeven. Elk offer dat je
voor je kinderen brengt was een
geschenkt voor jezelf, elk ar
beidsuur dat je aan hen opdroeg
maakte je rijper, elke traan die
je voor hen vergoot ivaste een
zonde weg, elke zucht die je
slaakte joeg een wolk aan flar
den, opdat de zon kon doorko-
Wie aan het einde van zijn le
ven daarvoor dankbaarheid eist,
heeft er kennelijk niets van be
grepen.
Een ensemble van tergal: ja
pon zonder mouwen met klep
pen in de taille en een kort jas
je met witte piqué manchetten
Roos en hoed zijn eveneens
wit.
kwark. Sla het eiwit zeer stijf en
meng dit voorzichtig door een
kwarkmassa. Gameer dit gerecht
met schijfjes banaan en gehakte
noten.
Kalfsgehakt
500 gr. kalfsgehakt, 1 doosje
kwark, 100 gr. geraspte wortels,
klein uitje, 1 ui, zout, peper,
aroma, theim, Worcestershire
sauce, paprikapoeder.
Maak het gehakt aan met de
kwark, de wortels, het fijngesnip
perde uitje, het el en de kruiden.
Vet een cakeblik goed in, vorm van
het gehakt een langwerpig brood
en bak dit in het blik in ongeveer
1 uur gaan in een matig hete oven.
Kwarkstengels
100 gr. roomboter, 100 gr. bloem,
100 gr. room kwark, zout, peper,
aroma, paprika.
Snijd de harde boter met twee mes
sen in de bloem, voeg de room-
kwark toe met de kruiden en kneed
het snel dooreen tot een glad deeg
is verkregen. Laat dit deeg 1 2
uur in een koude omgeving (koel
kast) afgedekt tot rust komen. Rol
het daarna uit en snijd er met een
mes lange reepjes van, die met el
bestreken in ongeveer 20 minuten
in een hete oven gaar en goudgeel
worden gebakken.
EEN MAN OF
EEN UNIFORM
Het korps van vrouwelijke poli-
tie-agenten, dat drie Jaar geleden
met trots in Italië werd geïnstal
leerd, heeft te kampen met moei
lijkheden, die door velen worden
toegeschreven aan het feit dat de
agenten niet mogen trouwen.
Een groep vrouwelijke afgevaar
digden van de Christen Democra
tische Party wil meer en Jongere
meisjes tot het korps trekken en
iets doen aan het huwelijks-veto.
De afgevaardigden voeren aan
dat men by de oprichting een korps
voor ogen had van 103 inspectrices
en onder-inspectrices en 450 poli-
tie-agenten. Het is echter uitge
draaid op slechts één inspectrice,
72 onder-inspectrices en 221 agen
ten van politie.
Dit is volgens de betrokken af
gevaardigden niet voldoende om
alle problemen aangaande vrouwen
en minderjarigen in de Italiaanse
steden te behandelen, zy stellen
o.m. voor:
1. meer benoemingen en promo
ties tot de rang van inspectrice:
2. de huidige minimumleeftijd
van 24 jaar te verlagen tot 21 jaar;
3. de oprichting van een korps
van adspirant-agenten, waartoe
vrouwen van tussen de 18 en 21
jaar zullen worden toegelaten en
4. afschaffing van het huweiyks-
verbod, daar de meeste Italiaanse
vrouwen een man boven een uni
form verkiezen.
(W)ETE NS WAARD
^eret Zaterdag 13 februari 196S Pagina 3
Een groente, die we in deze tijd in de winkels
zien liggen en die nog maar weinig bekendheid
geniet is de knol -of bleekvenkel. Het is de ver
dikte wortel van een venkelsoort (een kruiderij,
waarvan de fijngesneden, verse blaadjes ge
bruikt worden in salades en sauzen). De geurige
venkelknol is gestoofd, gekookt of gebakken een
heerlijke afwisseling op ons menu.
Bananenkwark
Roer 1 bakje kwark (250 gr.) met
1 eierdooier en 1/8 liter slagroom
romig. Maak het geheel op smaak
met suiker en een weinig zout.
Maak 2 bananen met een vork
fyn en meng deze door de romige
De lichtgevende jas, I
reeds lang in gebruik
voor hen die 's nachts of
's avonds langs of op de
weg moeten werken, is J
nu door een Parijs mode
huis uitgebracht voor
schoolkinderen. Op de j
foto ziet u de jas, gedra- j
gen overdag en bij avond. Ill
Bananen-omelet
2 bananen, 50 g boter, 4 eieren,
zout.
Sc hiel de bananen, snyd ze over
langs doormidden en bak ze in de
helft van de hete boter. Roer de
eierdooiers met 1 lepel suiker, tot
ze licht van kleur zijn geworden en
meng de sty fgeslagen eiwitten er
voorzichtig door. Doe de rest van
de boter in de koekepan en bak
hierin de omelet, zonder roeren. Leg
een deksel op de pan, zodat de bo
venkant sneller gaar wordt. Breng
de omelet over op een verwarmde
schotel en leg de gebakken bana
nen er bovenop.
Eieren met kaassaus
4 hardgekookte eieren, 40 g boter,
40 g bloem, liter melk, zout, pe
per, paprikapoeder, 100 g geraspte
kaas, peterselie, paneermeel.
Halveer de eieren en leg ze in een
vuurvaste schotel. Maak van boter,
bloem, melk en kruiden een mooie,
gladde saus. Roer tot slot 75 g kaas
door deze saus met de fyngehakte
peterselie. Schenk de kaassaus over
de halve eieren in de vuurvaste
schotel en strooi de rest van de ge
raspte kaas er over. Geef de scho
tel in een matig warme oven in on
geveer 20 minuten een mooi, bruin
korstje.
Italiaanse rijstsoep
60 g spek, VA liter bouillon, zout,
250 g groene kool, 1 winterwortel, 1
teentje knoflook, peper, marjoraan,
60 g rijst, geraspte kaas. Srujd het
spek in kleine dobbelsteentjes en
smelt deze uit, samen met de knof
look. Voeg de zéér fyn gesneden en
gewassen kool en wortel toe. Doe de
bouillon erby met de kruiden en de
ryst. Kook alles in 20 minuten gaar.
maak de soep af met een scheutje
witte wyn en serveer er stokbrood
en oude geraspte kaas by.
Gevulde uien
4 grote, stevige uien, 400 gr. ge
hakt, 100 gr. geraspte kaas, kof
fiemelk, paprika, kerrie, aardap
pelen, verschillende soorten
groenten.
Maak het gehakt aan met paprika,
kerrie, zout en de helft van de ge
raspte kaas. Vul de uitgeholde uien
hiermede (voorzichtig uithollen met
scherp mesje) en strooi de rest van
de geraspte kaas erover. Leg hier en
daar een klontje boter, zet de uien
in een vuurvaste schotel en plaatst
deze gedurende een half uur in een
hete oven tot de uien gaar zyn.
Geef er doperwten sperziebonen,
worteltjes, bloemkool, koolraap of
champignons by.
