I
SCHEEPS
ERICHTEN
—Transport
der
verdoemden
RAJAKOWITSCH
MAANDAG VOOR
ZIJN RECHTERS
Kritiek op
Surinaamse
universiteit
LEIDSCH DAGBLAD
VRIJDAG 12 FEBRUARI 1965
Dagelijks vervolgverhaal
Oorspronkelijke roman door
WOLFGANG ALTENDORF
nde
op dat ogenblik zijn vader
r my een man, die doordrongen
van de ethiek van het medische
Wat zijn eigen zoon
n het
verwachtingen betekenen. Ik
wat ik doen moest. Het ongeluk
gebeurd, maar zijn uitwerking
it niet erger zijn aan zij al was.
En toon heb jij de schuld op je
wnen?.
Ja.
En hij? Heeft hij het werkelijk
je aanvaard?
te brengen. Hij wilde natuurlijk
dat ik zijn schuld op mij nam.
tenslotte kon ik hem van de
daarvan overtuigen.
Hij liet zich overtuigen?
Ik weet wat je denkt. Maar het
niet zo eenvoudig als ik het je
Ik had heel wat moeite
hem. Het ging om zijn vader,
ging louter en alleen om zijn
Gedurende het rechtsgeding
was als getuige opgeroepen
de hij de zaak voor te stel-
zoals zij werkelijk in elkaar zat.
ik kon dat verijdelen. Alle be
waren tegen mij.
r gezorgd. Ook
vader was aanwezig en het was
mij het zwaarste ogenblik, toen
mij stond en mij zwijgend
en zich toen afwendde.
Hij twijfelde niet aan je schuld?
Geen seconde. Maar dat was
|k. Ik was niet zijn werke-
Niemand wist precies waar
vandaan kwam. Niemand had
vader en moeder gekend. Wat
ik niet allemaal in mijn karak-
'd hebben! De onbekendheid
lijn afkomst liet alle mogeiyk-
tn, en in het bijzonder de slechte,
mt Hij zei later, dat hij blij was,
§|§f hU mij niet wettelijk geadop-
m 1 had en dat hij altijd wel ge-
I riit had, dat er een verkeerde in-
in mij school. Kan men het
l kwalijk nemen? Hij was mijn
gvader en ik was niet van zijn
s en bloed. Zijn eigen zoon had
jlet mee te maken Ik verloor
werd gedegradeerd en uit het
r gestoten en kreeg twee jaar
i tamelijk mild
ik onmiddellijk bekend
Hoe is hel ontslaan?
dt woord: FATA MORGANA
gggjp Een fata morgana
ichtspiegeling,
»n visioen. Het in allerlei talen
koffiö Dorkomende woord is in de 18e
i oolc 5UW aan het Italiaans ontleend,
mee. ïgenlijk betekent fata: fee. Het
ias de naam ener voorspellen-
bosgodin, die Fatua heette en
naam houdt weer verband
iet het werkwoord fari: ver-
jndigen, voorspellen. Wij ge-
""vuiken het woord fee voor een
jjvenmenselijk wezen, goed en
- a fhoon veelal, maar ook wel
lijk en slecht. Het verschijnsel
J ju der luchtspiegeling dat in de
Vaat van Messina veelvuldig
borkomt. wordt naar het Ita-
0*»J»anse volksgeloof wilde, ver-
l>€5o|orzaakt door en is te danken
J&n een geheimzinnige fee, die
4 ^Morgana heette. Het verschijn-
">1 werd naar de verwekster er-
genoemd.
i5
En toen? Hoe gedroeg Axel zich?
Hij schreef mij zoveel dat
gelijk was. Hij speelde het zelfs klaar
my eens te bezoeken, zyn
liet hem geen rust. Hy wilde alles
opnieuw voor de rechtbank brengen.
Ik beloofde hem, dat ik daartoe la
ter zo medewerken, als zyn vader
niet meer leefde.
Zul je die belofte houden?
Is niet meer nodig. Verleden
Jaar zomer is Axel by de invasie in
Normandie gesneuveld. In zyn ba
gage, welke men zyn vader toezond
was een brief, zyn vader weet thans
alles wat er werkeiyk gebeurd is. Hy
heeft my dat geschreven. Hy wilde
eveneens onmiddeliyk stappen
derncmen om my te rehabiliteren. Ik
heb hem dit uit z'n hoofd gepraat in
myn laatste brief, die ik hem nog
schryven kon. Ik wil dat hy daar-
wacht tot de oorlog afgelopen
is. Als alles goed gaat, zal ik myn
papieren weer krijgen.
Bleckmesser stond op en sloop weg.
De verzegelde kist met de proces
sen-verbaal stond in de mooie ka
mer van de boerdery. Bleckmesser
wist, dat Brohm hem er niet verras
sen zou. Hy opende de kist. Even
later hoorde hy de trap kraken.
Helga had eindeUjk weer aanslui
ting aan het gewone menseiyke leven
gevonden. De treurige herinneringen
zouden verbleken, zy zouden beiden
veel moeten vergeten. Brohm en zy.
Hy sloeg het proces-verbaal van
Bi ohm op. Hy vond bevestigd wat
hy Brohm had horen vertellen. Ook
de poging van dr. Axel Braun om
de schuld op zich te nemen, was
opgenomen.
Tot één uur in de nacht zat Bleck
messer gebogen over de processen-
verbaal van zyn gevangenentrans-
port. Hy keek diep in vele levens, le
vens vol twyfel, zwakte en tekort
komingen. Er waren veel strafbare
handelingen gepleegd, waarvoor elk
gerecht in elk land vonnissen opge
legd zou hebben. Maar de straf was
menigmaal gruweiyk hard. De aan
leiding tot al die misdaden, de oor
log, werd nimmer als verzachtende
omstandigheid in aanmerking geno-
i, veel eerder als reden om zwaar
te vonnissen. Bleckmesser had het
gevoel alsof men zich een roes had
gedronken aan een verschrikkeiyke
gerechtigheid die in onrecht over
sloeg.
Deze
(Van onze Weense correspondent)
Nu de voorzitter van het Weense
gerechtshof, dr. Strobl, van zyn ziek
te is hersteld en de rechtbank in
tussen nog meer nieuw belastend
materiaal, vooral uit N e d e r 11
heeft ontvangen, zal maandag het
proces tegen Erich Rajakowitsch
worden geopend. De belangstelling
hiervoor is in Oostenrijk niet groot,
vooral ook omdat men in juridische
kringen vreest, dat er geen doorslag
gevende bewyzen kunnen worden
voorgelegd, daar de getuigen na meer
dan 20 jaar dikwyis door hun ge
heugen in de steek worden gelaten.
Dit is kortgeleden ook in Frank
furt gebleken waar de twee n
Hunsche en Krumey Dij gebrek
onweerlegbare bewyzen werden vrij
gesproken. Evenals deze figuren
wordt ook Rajakowitsch een „m
denaar met witte boord" genoemd
of „een misdadiger achter de schrijf
tafel".
Griep? Chefarine „4"
doet wonderen!
Vier middelen In één labiel werken krachtiger
zonder de maag van streek la maken I
De vier middelen verenigd in Che
farine „4", ieder afzonderlijk al
beroemd, werken te zamen nog
beter en helpen ook vaak dan wan
neer andere middelen falen. Ook
zij, Je een gevoelige maag hebben,
kunnen Chefarine „4" gebruiken,
want één bestanddeel dient om de
maag te beschermen.
Chefarine „4-"
:en met een en
kele uitzondering in het geheel niet
onschuldig. Maar hun schuld stond in
geen verhouding tot de straf, zy
hadden dubbel en drievoudig geboet
niets van hetgeen zy misdreven
hadden kon hun thans nog aangere
kend worden. Het was uitgewist, zy
vrij. De bewapening van de
gevangenen was geen risico geweest.
Zy gevoelden zich al lang niet meer
schuldig. Waarom zouden zy die by-
ziende luitenant iets doen, die zyn
plicht deed en hen naar het front
bracht en hen niet vreesde? Hun
processen-verbaal hadden geen. be-
tPkenis meer. zy klopten niet met de
waarheid. In de oven brandde nog
vuur. Toen de groep-
Bleckmesser om twee uur afmar
cheerde was de kist leeg.
De commandant gaf Bleckmesser
op de kaart aan wat hy met zyn
groep moest bezetten. Brohm richtte
met Helga in de kelder van
de school in. De kelder was verbouwd
tot schuilkelder. Het was er droog
varm. Hy zorgde, dat hy een
vlag kreeg met een rood kruis erop.
(Wordt vervolgd)
Het in Paramaribo verschynende
dagblad „De West" (oppositie) meent
;n artikel dat Suriname ondanks
de autonome status eerder een kolo-
van Nederland is dan een ge-
ïyk berechtigd deel van het
Koninkrijk. De schuld ligt in dit ge
val niet by Den Haag doch by Pa
ramaribo, aldus het blad.
„Zonder de steun van Nederland
stort het werk van de R.K. missie
en de zending van de Evangelische
Broedergemeente volkomen in el
kaar. By vrywel elk plan van enige
betekenis, dat ontworpen wordt,
spreekt men van Nederlandse steun".
„De jongste fantasie, zo vervolgt
het artikel, is de stichting van een
universiteit. Men heeft echter niet
de middelen om het lager, uitgebreid,
meer uitgebreid en middelbaar on-
derwys in stand te houden. Er moet
echter een universiteit komen. Ne
derland zal wederom voor het geld
dienen te zorgen".
'Het blad neemt voor een ogenblik
aan dat Den Haag wel bereid zal
worden gevonden om de middelen
te verschaffen voor de bouw van de
gebouwen maar vraagt zich af of
Nederland wel genegen zal zyn om
de jaarlyks terugkerende tekorten te
dekken.
„Het kan ook zijn, aldus De West,
dat de stichting van een universi
teit in Suriname alleen maar een on
derdeel is van de politieke propagan
da en dat de huidige machthebbers
redeneren „na ons de zondvloed".
43'— 82. Weer daalde een doorgeprikte ballon naar de grond.
Nu waren er nog slechts drie deelnemers in de lucht: de ballon
van een zekere Fernandez, die een nek aan nek race hield met de
prikballon en de rondtuimelde ballon van meneer Dick, die wel
snel ging, doch geen rechte koers kon houden.
Terwijl broer Ted en de secretaris ademloos naar deze span
nende eindsprint keken, klonk beneden hen plotseling een rumoer
uit vele kelen en een opgewonden menigte kwam het vliegveld op.
Een verslaggever stormde het trapje van de uitkijktoren op en
wendde zich tot de secretaris.
„We hebben gehoord, dat onze nationale ballonvaarder F er"
nandez aan deze toer meedoet", zei hij. „Hij wint deze étappe
toch, hoop ik?"
„Dat moeten we nog afwachten"antwoordde de secretaris.
„Hij zit wel in de kopgroep, maar er kan nog van alles gebeuren".
„Hm", bromde de verslaggever. „Het zou raadzaam zijn, dat
hij deze étappe wint. Pantelona is zijn geboortestad, weet U? Het
publiek zou heel teleurgesteld zijn, als hij niet als eerste aan"
kwam. En teleurstelling maakt ons boos!"
Maar toch hing die teleurstelling in de lucht, want op dat ogen-
blik zakte Fernandez met een doorgeprikte ballon naar de grond.
RECHTER TIE EN DE
GOUDSTUKKEN
door Robert van Gulik
138. Voorzichtig gluurden Kruimel en Stuimel over de rand
n het wrak, of zij ook een spoor zagen van Bram en Orak.
Maar deze hielden zich zo goed verborgen, dat de zeerovers geen
glimp van hen konden opvangen.
„In orde", zei IJzeren Hendrik, toen hem werd gemeld, dat de
kust veilig was. „Dan kunnen we nu de kist laten zakken. Doe er
aar een touw om, jongens".
Tjongejonge", steunde Kruimel „,wat is die kist verschrik
kelijk zwaar"
„Hoe zwaarder, hoe beter, want des te meer zit er in", lachte
de kaperkapitein in zijn behaarde vuistje. „Als we dadelijk terug
zijn, gaan we de koek verdelen, jongens".
„Als er maar een Kruimeltje voor mij bij is", zei Kruimel.
„En een Stuimeltje voor mij", zei Stuimel haastig.
De kist ging over de reling en langzaam lieten de drie piraten
de kostbare lading zakken.
Daar stonden Bram en Orak al klaar om de buit te pakken,
waarvoor de zeerovers zoveel moeite hadden gedaan. Snel sneed
Bram het touw door en voordat de zeeroners beseften, wat er ge
beurde, gingen Bram en Orak er met de kist én de schat vandoor.
„Hééé!" riep IJzeren Hendrik bulderend. „Dat gaat zó maar
niet. Hen achterna, mannen!"
Rapid p11O°Ka0p ?Anti?er°nbR«rlJ»
(lisbergen 12
iandenburgh 1
Phillpdand 11 ta f
Stad Alkmaar p 1
Zeesleepvaart
I1» V VChltt.'gnonï n Cololnbf
