„Atoom-dossier" Oppenheimer in de dramatisering van VILAR kunst laleiöoscoop beleid in verscherpt is Cultureel Rusland IN PARIJS „THEATRE ATHENEE Journalistiek is nog geen theater9 Aankoop van Getijdenboek9 sigaren uitzonderlijk goed! MAN REED OP ADJUDANT IN Scholieren stalen op bestelling99 SCHILDERIJ VAN NETSCHER IN BRUSSEL GESTOLEN TEGEN ARTISTIEKE „DOOI' Partijgeest wordt opnieuw geëist Balzanstichtieg gt Artiesten akkoord met 7% toeslag LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 11 JANUARI 1965 (Van onze correspondent) T EAN VILAR, oprichter en voormalige directeur van het J T.N.P., het Franse Volkstheater, is, na anderhalf jaar de llllereld te hebben rondgetrokken om vooral in de grootste Ameri- ïanse en Italiaanse opera's gastregiëen te verzorgen, weer terug- jkeerd in Parijs. Bij zijn vroegere actrice Framboise Spira die nds enkele jaren aan het hoofd staat van het Theatre Atheneé, it eens de roemruchte Louis Jouvet toebehoorde, heeft hij een ten doop gehouden dat hij zelf redigeerde of althans arrangeerde" en regisseerde en waarin hij ook de hoofdrol jeelt. De rol van de beroemde Ameri- anse atoomgeleerde professor Op- l~nheimer, die in de hoogtijdagen of laagtjjdagen van de sinistere liator Mac Carthy aan de operatie n de binnenlandse veiligheidscom- ssie onderworpen werd. Een tri- naai dat veelal bewijzen door ver- >edens verving, om tot een uit raak te komen die Oppenheimer, grond van de verdenking van mmunistische sympathieën, zijn 'iciële post van atoomgeleerde ver- jderde. Zoals men weet werd de Historische xvaarheid I Het waarheidsgehalte van het stuk is dus boven iedere verdenking verheven. Er is geen grein verbeel ding aan die historische waarheid toegevoegd. Doch het is juist dat verzuim, waardoor het dossier-Op- penheimer als toneelstuk faalt. In teressant als documentaire, inzake de Mac Carthystische methoden, ifessor later, toen de Mac Carthy- I Maar hei theater vraagt méér. Een [e weer wat was uitgetierd, op- j confrontatie van waarheden of waar- luw in zijn vroegere functies her- die menselijk of psychologisch of «d. politiek of anderszins een hogere di mensie verkrijgen. En die dimensies Geen letter £"t^er nu iuist afweziB' Aan "c,de "„'rtsll Tensl°tte kan niet worden ont- getVlJZlgCl J kend dat een regering of een staat inderdaad de allerhoogste eisen van betrouwbaarheid moeten stellen aan een wetenschappelijke topfunctiona ris in wiens handen zich geheimen van onoverzienbare draagwijdte be vinden. Dè waarheid komt nu ech ter ter nauwernood uit de grondverf. Men neemt alleen, of althans voor namelijk, de echo's van de achter klap en de buurpraatjes en de ver denkingen waar. Men kan echter beweren, dat Oppenheimer •ots van menselijk geweten verantwoordelijkheid en waardigheid uit de debatten oprijst. Bet denkbeeld het verslag der ver- ndelingen en verhoren inzake Op- aheimer tot een toneelstuk te ver- rken, was oorspronkelijk niet van lar, maar van de Duitser Heinar pphardt. Vilar bleek echter bezwa- -i tegen diens opzet te hebben en Mirom nam hij, net als indertijd it Aristofanes' „Vrede", de bewer- ig zélf maar ter hand. Een bewer- .jjig waarbij men in elke regel ieder gebaar met bewondering de meesterhand herkent en arvoor, zoals Vilar met nadruk flerstreept, geen woord of letter h de tekst van het proces, of juis- het onderzoek, gewijzigd werd. 5n Vilar zélf die men over het emeen als acteur heel wat lager n als regisseur moest aanslaan, is voor dit doel in de huid van llllllpenhelmer gekropen, van wie hü i beeld van de gereserveerde, soms tekere, soms agressieve en steeds gszins dubbelslachtige intellec- iel en idealist oproept, dat ook uit stukken naar voren kon komen. Boeiende stof )f het experiment waarbij Vilar zijn streven „kunst" en „realiteit' vermengen dus nog een heel eind •der ging dan Bertold Brecht, ge- agd mag heten, durf ik te betwij- en. Natuurlijk is de stof boeiend fascinerend en is 't bovendien ook ■ftructief zo eens een blik te mogen lian in de keuken van de Ameri- tnse veiligheid, waar de zielen en diepste gedachten - en bijgedach- i der burgers worden geproefd. 0 heer met keurige, mondaine ma ren en een briljant gemak van 'eken staat op van zijn stoel 1 hele stuk speelt in hetzelfde lo ll en richt zicht tot de presi- Bt met de volgende woorden: „Ik grote waardering voor dokter iy is een wetenschappelijk genie, l^araan Amerika de atoombom tl dientengevolge de overwinning op Japanners dankt. Ik ken hem door door. Gedurende jaren heb ik al l gangen laten volgen. Overdag 's nachts. Overal. Ik heb zijn It gelezen voor hij die brieven t onder ogen kreeg. Zijn telefoon- Jprekken "werden door mij afge- In alle vertrekken die hij voonde, heb ik microfoons, laten lieren. Zijn privégesprekken wer- 1 zonder uitzondering op de wire- nrder vastgelegd. Ik beschik zelfs rir de oorgetuigeverslagen van zijn ^ihtelijke ontmoetingen. Op grond al dat materiaal heb ik zijn maakte loyaliteit kunnen consta- Onvoldoende goede trouw documenten en bewijsstukken .1 zijn goede trouw werden, als segd, door de commissie niettemin onvoldoende ter zijde geschoven. IJïr is het bewijs dat een kennis van professor heeft gepoogd Oppen- Kjlmer te verleiden atoomgeheimen n de Sowjets uit te spelen. De pro- sor heeft met verontwaardiging aanbod van de hand gewezen. Bij heeft echter verzuimd de eriende tussenpersoon bij de beime politie aan te brengen. En Sdat verzuim voegen zich dan endien nog zijn persoonlijke be- ckingen met linkse kringen èn wetenschap dat hij in zijn jeugd, SLl zovele intellectuelen, sympathie ~~t>r het communisme heeft gevoeld. Tenslotte had hij geaarzeld zijn erzoekingen voort te zetten toen J vermoedde welke onmeetbare 'Jisequenties voor de toekomst van i mensheid de waterstofbom behel- irth zou. Wèl bleef hij ook toen de moering en president Truman per- mpnlijk terzijde staan, als adviseur lor nucleair-militaire zaken. W ankelmoed ig jn genialiteit neemt men, op ge zag der experts, vol gaarne aan. Maar die genialiteit openbaart zich in elk geval niet in zijn optreden en zijn uitspraken over dit bijzondere gerecht, waarvoor hij zich eerder als een ietwat wankelmoedige figuur doet kennen, en geenszins als een Grote prijs van Brussel voor film dr. Strangelove Aan de Amerikaanse film dr. Strangelove is de „Grote prijs van Brussel" van de Unie van filmrecen senten toegekend. In deze film van Stanley Kubrick worden de hoofdrollen gespeeld door Peter Sellers, Sterling Hayden en George Scott. Achter dr. Strangelove eindigden de films „David and Lisa" (VS), La Peau douce (Fr.), „Le mani sulla citta" (Italië) en „The Servant (Groot-Brittannië) Stanley Kubrick heeft in 1958 ook dezelfde onderscheiding gekregen voor zijn film „Paths of glory". Prix de la critique '64 De beeldhouwer André Volten en de glazenier J. P. van den Broek heb ben in het NV V-gebouw in Amster dam de Prix de la critique 1964 in ontvangst genomen. De prijs voor dit jaar voor de mo numentale kunst ter beschikking ge steld door de Nederlandse afdeling van de Association Internationale des critiques d'arts (AICA) werd hen overhandigd door prof. dr. H. L. C. Jaffé, voorzitter van de afdeling. De prijs bestaat uit een geldbedrag onder couvert. i-uit-een-stuk die voor God en de mensheid zijn onverwoestbare overtuigingen uitschreeuwt Ook een wankelmoedig of middel matig man kan, uiteraard en men behoeft maar aan Dostojewsky of Tsjechow en zelfs aan Ionesco te denken in de literatuur of op de planken, het gewicht van een centrale heldenrol dragen; op voor waarde alwéér, dat dan zijn persoon in zyn diepste en verborgenste we- zentrekken wordt doorschouwd en doorlicht en onthuld. Dat die andere Jean Vilar (met pijp) als Op penheimer. (Karikatuur van Sennep in de Figaro). Dimensie wordt waar gemaakt. Zonder die dimensie blyft men in het domein van de algemene infor matie. In dit geval nogmaals, zonder twijfel een hoogst-boeiend domein. Maar journalistiek is geen theater. En processtukken die in scène zijn gezet, worden, daarom, zelfs met het meesterschap van een Jean Vilar, nog geen toneel. Van „de meester van Catharina van Cleef" Het Rijksmuseum Meermanno Westreenianum (Museum t boek) te Den Haag heeft een fraai verlucht getijdenboek aangekocht i dat wordt toegeschreven aan de voor namelijk gedurende het tweede kwart van de 15de eeuw in het Utrechtse werkende anonymus die „de meester van Catharina van Cleef" wordt ge noemd. Dit op grond van zfjn hoofd werk: een voor de Gelderse vorstin Catharina van Cleef is gehuwd ge weest met Hertog Aernout van Gel der vervaardigd, in het latfjn ge steld, horarium, dat zich thans In de Guennol collection te New York be vindt. De aankoop van het getijdenboek, die het museum als belangrijkste se dert 100 jaar beschouwt, is mogelijk gemaakt door een ruime subsidie van het ministerie van O K en W en steun van de Vereniging Rembrandt en de Vereniging „Vrienden der Ko ninklijke bibliotheek". De nieuwe aanwinst zal het middel punt zyn van een tentoonstelling „Rondom de meester van Catharina van Cleef", die van 21 februari tot 27 maart in het museum wordt ge- j het politiebureau te rijden, houden. Deze expositie omvat naast monnwsurpnhPï andere werken van deze meester een keuze uit de ongeveer 350 middel eeuwse handschriften die de roem van het museum vormen en vodices afkomstig uit de Kon. Bibliotheek en de bibliotheken der Rijksuniversitei ten te Leiden en Utrecht. agenbewoner De Haarlemse politie heeft dit week einde vier jongens aangehouden, verdacht van het plegen van een serie diefstallen. Tegen acht jonge lui werd proces-verbaal opgemaakt wegens heling. Allen zyn leerlingen van één klas van de lagere techni sche school aan de Kleverparkweg in Haarlem. Aanleiding tot de arrestatie was het op heterdaad betrappen, van een 15-jarige jongen bij diefstal van grammofoonplaten (waarde f 30,—) uit een warenhuis in Haarlem. Daarna werden nog drie jongens van respectievelijk 15, 17 en 18 Jaar aangehouden. Uit het onderzoek is gebleken dat de jongens op bestelling uit stelen gin gen. Door de klas circuleerde een papiertje waarop men zijn wensen kon kenbaar maken. De jongens trokken er later oP uit en stalen uit een warenhuis of winkel de bestelde voorwerpen. De vier jongens heb ben bekend sedert september bij ongeveer 25 diefstallen betrokken te zijn geweest in Haarlem, Bloe men daal en Amsterdam. De buit bestond uit zes bromfietsen, gesto len in Amsterdam, honderd gram mofoonplaten en een transistorra dio, grote hoeveelheden gereed schappen, zoals sets waterpomptan gen, combinatietangen en verder portefeuilles, sigaretten, aanstekers, pijpen, enz. De waarde loopt in de I honderden guldens. Waarde ivordt geschat op 20.000 gulden j gisteren bij de jongens, die a 1 ling verdacht worden, in beslag ge- (Van onze Brusselse correspondent) Gistermiddag hebben suppoosten van het Museum Mayer—Van den Berg in Antwerpen geconstateerd dat er een schilderij uit het museum is gestolen. Het gaat om een vrouwenportret van de 17de eeuwse schilder Casper Netscher. Het 30.3 bij 24.1 centimeter metende doek stelt voor Cesilia de Jonge van Ellemeet. Het was gesigneerd en gedateerd: C. Netscher anno 1679. De waarde van het schilderij wordt op ongeveer f 20.000,- geschat. Een 31-jarige uit het kamp in Zeist ls ln de nacht van vrijdag op zaterdag op het rijwielpad van de Generaal van Heutzlaan in Baarn. met zijn auto recht op de adjudant van de Rijks politie J. Plaatje ingereden. De ad judant, die zijn leven redde door achter een rij bomen te springen, zette met een auto de achtervolging in. Met grote snelheid reed de woon wagenbewoner naar Hilversum met de politieman op zijn hielen. In „Hilversum raakte de adjudant zijn belager kwijt. Bij een „razzia" in woonwagenkampen in de omgeving werd hij in Zeist gearresteerd. Hij verkocht in Baarn textiel tegen zeer lage prijzen en sprak daarbij Duits. Dit intrigeerde de po litieman, die hem uitnodigde naar „Dat is goed", zei de woonwagenbewoner die echter vol gas gaf en verdween. De politieman wilde hem later op het kruispunt Oranjeboom aanhouden. De woonwagenbewoner schoot van achter enige geparkeerde auto's het rijwielpad op en reed recht op de adjudant in. Het Museum Mayer-Van den Bergh omvat de collectie schilderijen en an dere kunstwerken welke in de ja ren 1830 tot 1901 waren bijeenge bracht door Ridder Fritz Mayer Van den Bergh. Daarbij zijn beken de meesterwerken als het naar hem genoemde previarium, de reeks van 12 spreekwoorden en „Dulle Griet" van Pieter Brueghel de oude en an dere Vlaamse primitieven. De suppoosten van het in de win ter niet druk bezochte museum zijn ervan overtuigd dat het schilderij ge stolen moet zijn. Kort tevoren had r« De communistische partij van Rusland heeft haar cultureel be leid verscherpt en opnieuw een .partij- en nationale geest" geëist, waarbij men moet denken aan de strenge houding van ex-premier Chroesjtsjow tegenover Russische schrijvers en beeldende kunste naars. De in het partijorgaan Prawda gepubliceerde verklaring lijkt de bedoeling te heben om de artistieke ,.dooi" te verkillen die na het afzetten van Chroesjtsjow in oktober was begonnen. Het hoofdartikel verschilt sterk m de eerste officiële verklaring van ?t nieuwe bewind, die op 22 novem ber werd gepubliceerd, ongeveer een maand na het heengaan van Chroesjtsjow. In de eerste verklaring werd in mil de bewoordingen gezegd dat het be langrijkste criterium voor kunstwer- Pater Enrico Zucca is vervangen De internationale Balzan-stichting die op 20 februari van het vorige jaar haar activiteit moest opschorten naar aanleiding van een ernstig conflict in het bestuur, is gereorganiseerd. Het Zwitser se ministerie van Binnenlandse Zaken heeft een nieuw bestuur benoemd, waarna de blokkering van de fondsen van de Stichting ongeveer 30 min Zw franken (bijna 25 min gld) is opge heven. Nadat reeds twee leden van het bestuur, een Zwitser en een Italiaan, waren afgetreden, zijn nu de over gebleven leden de voormalige voorzitter de pater franciscaan En- ricco Zucca uit Milaan en de advo caat Mazzolini uit dezelfde stad vervangen. Het bestuur van de Stich ting, die in Zürich is gevestigd, be staat nu alleen uit Zwitsers, nl. een afgevaardigde uit de „Standenraad", Zellweger en twee bankiers, direc teur Ribi van de „Société de banque Suisse" en directeur Singer van de „Credit Suisse". De Zwitserse rege ring heeft voorts de advocaat Herold uit Zürich als haar afgevaardigde bij de Stichting benoemd. De Italiaanse regering mag volgens de statuten ook een vertegenwoordiger aanwijzen. Het comité van de Stichting dat jaarljjks de prijzen toekent en dat in Milaan is gevestigd, is door de Ita liaanse regering ontbonden, nadat zich een paar Jaar geleden daarin ernstige conflicten hadden voorge daan, toen pater Zucca als voorzitter met enkele medestanders zonder het comité als geheel te raadplegen de vredesprijs van omstreeks een mil joen Zwitserse franken (ong. 830.000 gld.) aan de VN had toegekend. De Stichting verleent ook prijzen op het gebied van kunsten en wetenschap- Het kapitaal van de Stichting is afkomstig uit de nalatenschap van Eugenio Balzan, oud-directeur van het Milanese blad „Corriere della sera", die in 1953 overleed. ken, de kwaliteit is, een houding die door de liberale intellectuelen was onderstreept. In die eerste verkla ring kwamen niet de wachtwoorden „partij-en nationale geest" voor en ontbraken ook de gebruikelijke waar schuwingen over het ten prooi val len aan de Westerse ideologische in vloed. Maar in de Prawda van zater dag. is men teruggekeerd tot de be kende fraseologie van de party-op vattingen over beeldende kunst en literatuur, welke in harde termen werden neergelegd in 1963 toen een scherpe aanval werd gedaan op de „ideologische tekortkomingen" van Rusland's scheppende intelligentsia. Strijd tegen bourgeoisie Opnieuw wordt gezegd, dat de ont wikkeling van de Sowjet-kunst onver brekelijk verbonden is met de strijd tegen de ideologie van de bourgeoisie. De Sowjet-kunst moet bezield wor den door communistische idealen en het volk dienen. Om deze redenen, moet als onjuist worden gezien de houding van hen, die romans, films, toneelstukken en schilderyen hemelhoog pryzen, waar in de Sowjet-realiteit op bevooroor deelde wyze wordt afgeschilderd en waarin kritiek op tekortkomingen verwordt tot vitten wat alleen maar neerslachtigheid kan zaaien. De Prawda bekritiseerde scherp ar tistieke werken die „de negatieve zy- den" van het leven in Rusland ver tonen en in gebreke biyven om de „grond tendenzen van ons leven" te zien. Geen voorbeelden noemt het blad van werken welker „inneriyke leegte verborgen wordt door allerlei versierselen". Maar uit de toon van het artikel valt op te maken dat de ideologi sche controleurs van het Kremlin niet tevreden zijn over de nieuwe golf van controlversiele toneelstuk ken, boeken en films van de jonge generatie van intellectuelen. De Russische Rossiya-theater „De voorzitter" heeft Kritiek op films bioscoopbezoekers ar het Moskouse i de nieuwe film zien. Deze film veroorzaakt door zijn openhartige afschildering van de armoe en wanhoop van de gecol lectiviseerde boeren onder Stalin. De critici hebben de film geprezen we gens zijn realistische afschildering van 't optreden van landbouwbureau- craten en geheime politie onder Stalin. Maar ook is scherpe kritiek uitgeoefend op de held van de film, een leider, voorzitter van een collec tieve boerderij, omdat hij te bazig en te ondemocratisch is. Anderen weer hebben zich sarcas tisch uitgelaten over de happy ending van de film waarin men de boeren lukkig ziet leven in een „Agro-stad" en over andere melodramatische ef fecten. Andere films die binnenkort hun première gaan beleven zullen het Russische publiek in verbazing bren gen met nieuwe pymyke onderwer pen, zoals „het onrecht dat de po litie begaat en de desillusie van de jonge generatie over het leven onder het communisme". Vernieuwing van ballet en opera De schouwburgen van Moskou en Leningrad proberen stukken te bren gen welke zich verwijderen van het socialistische realisme. Een dier stuk ken. „104 bladzyden over liefde" heeft een opgewonden discussie te weeg gebracht over de symbolische behandeling van een jong liefdes paar dat niet trouwt. De algemene liberale sfeer is nog versterkt door kritiek op een bijeen komst van de vereniging van com ponisten voor ballet, operette en ope ra. Men was het er over eens dat ballet en opera dringend experimen ten en vernieuwing nodig hebben. De Russische operette werd ouder wets genoemd en pogingen om Wes terse stukken als „My fair lady" en „West side story" te imiteren werden sterk gesteund. een jong paar de z.g. Franse ka mer waar het schilderij hing bezocht. Het sprak volgens een der bewakers afwisselend Nederlands en Frans. Borstbeeld oud-wethouder J. v. Zwijndregt onthuld Op de grens van net nieuwe en het oude gedeelte van het Haagse Museum is zaterdag door wethouder mr. M. Vroiyk, een borstbeeld ont huld van wyien de heer J. van Zwynaregt. Daarmee brengt het gemeentebe stuur van Den Haag hulde aan de man die gedurende de 16 jaar dat hy wethouder was, baanbrekend werk verzette op het gebied van het onderwijs, een nieuwe aanpak van het jeugdwerk ontwikkelde en door voerde en met bijzondere inspanning de overheidstaak ten aanzien van de kunst vervulde. Het borstbeeld werd in opdracht van de gemeentelyke commissie voor de kunstopdrachten vervaardigd door Rudie Rooyackers. Arthur Koestier voor derde maal getrouwd De bekende schryver Arthur Koestier is in New York getrouwd met Cynthia Patterson <29) uit Pre toria. Zuid-Afrika. Koestier (59), die in Londen woont maar voor zes maanden in de V.S. is voor een studie aan de universiteit van Standord, is reeds sinds de twee de wereldoorlog Brits onderdaan. zyn laatste boek „De scheppings daad" werd in oktober gepubliceerd. Zijn twee vroegere huwelyken zijn op scheidingen uitgelopen. Prinses Beatrix zag „De meeuw" Prinses Beatrix heeft gisteravond incognito, vergezeld van een be vriend echtpaar, een bezoek gebracht aan de Stadsschouwburg in Tilburg en daar de voorstelling door „En semble van „De meeuw" van Anton Tsjechow onder regie van Peter Scharow bijgewoond. Tydens de pauze gebruikte de Prinses de koffie in de kamer van directeur Wim Bary. Begrafenis edelsmid Leo Brom Op de r.-k. begraafplaats „St.-Bar- bara" in Utrecht is zaterdagmorgen het stoffeiyk overschot ter aarde be steld van de edelsmid Leo Brom, die woensdag op 68-jarige leeftyd in Arnhem is overleden. De plechtigheid werd bygewoond door veel collega's van Leo Brom en andere kunstenaars. Het genootschap Kunstliefde, waarvan de heer Brom erelid was. werd vertegenwoordigd door Fedde Weidema. Aan de groeve dankte de heer P. Brom uit Gro ningen namens de familie voor de belangstelling. By de Requiemmis die eerder ln de Willibrorduskerk werd opgedra gen, waren ook aanwezig mej. dr. E. M. Houtzager, directrice van het Centraal Museum in Utrecht, en dr. D. Bouvy, de directeur van het Aartsbisschoppelyk Museum als mede enkele persoonlyke vrienden van de overledene, o.w. prof. mr. W. Pompe en mgr. dr. A. C. Ramselaar, de president van het Aartsbisschop pelyk Seminarie in Apeldoorn. Nieuwe uitgaven World Press Photo 1964 Duizenden hebben in de afgelopen weken in het Haagse Gemeente museum kennis genomen van de aldaar ingerichte tentoonstelling van de beste foto's, welke in het afgelo pen jaar over de gehele aarde ln de pers zijn verschenen. De N.V. De Arbeiderspers in Amsterdam heeft uit deze selectie opnieuw een keuze gemaakt en deze allerbeste exem plaren samengebracht in een album, in totaal ongeveer 300 foto's. Het zijn bijzonder interessante beelden, die op vaak indringende wUze de gebeurtenissen weergaven, welke ons in dit jaar het meest beroerden. Wie niet in de gelegenheid was de expositie te bezoeken, vindt in de aanschaf van dit album een rede lijke compensatie, welke bovendien nog het voordeel biedt dat zij van biyvende waarde is. Uitreiking M. Nijhoff- prijzen vertalingen '65 Twee M. Nijhoff-prijzen voor verta lingen 1965 van het Prins Bernhard fonds zullen dinsdagavond 26 januari in de raadzaal van het Haagse stad huis worden uitgereikt. Aan de prijs (f 2000), welke in 1954 werd inge steld is de naam van de dichter Mar- tinus Nijhoff verbonden, die in leven voorzitter was der afdeling kunst van het Prins Bernhard Fonds. De prijs is bestemd voor die vertalingen van poëzie, dramatisch werk om verha lend en beschouwend proza, die zich door hun letterkundige waarde on derscheiden. Na afloop der prijsuit reiking biedt het Haagse gemeente bestuur een receptie aan. De Algemene Bond van Kunste naars, de Bond van Chnsteiyke Kun stenaars in Nederland en de Ned. Kath. Bond van musici en artiesten, hebben in Hilversum een druk be zochte vergadermg voor hun leden gehouden, waar de heer S. Bonn, secretaris-penningmeester van de Algemene Bond. een korte inleiding hield over het aanbod van de minis ter om een toeslag te verlenen van 7 i.v.m. gederfde vakantie van de radio-musici. Na een korte discussie heeft de vergadering zich met op een na algemene stemmen verenigd met het beleid van de besturen in deze kwestie en de beslissing van de mi nister, 7 derhalve aanvaard. Men maakte de afspraak dat de organisa ties verder zouden biyven yveren voor verlenging van de vakanties van de radio-musici. Wilhelmina Matthès vervangt Annie Delorie Wegens een sterfgeval in haar naaste omgeving zal de alt Annie Delorie niet haar medewerking kun nen verlenen aan de uitvoering van het „Requiem" van Verdi door het Toonkunstkoor. In haar plaats zal de party nu gezongen worden door Wllh. Matthès. Beroemd Hongaars jazzpianist overleden Joszef Szabo, de leidende Jazz-pia- nist van Hongarye, is na een lang durige ziekte te Boedapest op 83-ja- rige leeftyd overleden. Het blad Ma- guar Nemzet schryft over hem, dat hy in de Harlem-sty 1 speelde. Ook bereikte hy een hoog peil in de klas sieke jazz.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1965 | | pagina 13