NEDERLAND KOOPT IN
BOSKOOP ZIJN HULST
SAMEN
)enkt u met Kerstmis ook aan uw hond?
POLITIE MAG
WEERZOEKEN
HONDERD JAAR
WINTERSPORT
KOMT allen tezamen.
Dit is de beginregel van een
bekend kerstlied.
Komt allen tezamen, Het
klinkt zo vanzelfsprekend.
Kerstfeest is immers een geza
menlijk feest. Daarom geven wij
in deze tijd van het jaar ook
meer aandacht aan anderen dan
gewoonlijk Ook de saamhorig
heid van gezinnen en in families
wordt tegen het einde van het
jaar sterker. Wij geven elkaar
geschenken. Wij gaan op bezoek
of ontvangen bezoek.
Toch lijkt het mij waarschijn
lijk dat iemand in de uitnodi
ging: Komt allen tezamen,
een overdreven ijver bespeurt.
De oproep is ook wel zeer alge
meen: Komt allen tezamen. Als
of nu ook maar iedereen komen
moet. Er zijn toch ook mensen,
die hiervan niet gediend zijn.
Bij velen zal de uitnodiging pre
cies averechts werken. Ik hoor
al het antwoord: „Laat me met
rust. Ik kom toch niet. Ik heb
geen interesse". Of alleen maar
een zwijgend hoofdschudden.
Nu kan ook worden gezegd:
„Vergeet niet dat het aange
haalde Kerstlied voor gelovigen
is bestemd". Niet alle mensen,
maar alle kerkmensen worden
opgeroepen om samen, door het
luisteren naar het Evangeliever
haal, naar Bethlehem te gaan.
Bovendien gaat het in dat lied
om de aanbidding van Christus.
WOORD
VAN
BEZINNING
En die aanbidding kun je toch
maar niet van ieder willekeurig
mens verwachten. Komt allen
tezamen, dat is bedoeld voor
mensen, die reeds met Jezus in
hun leven rekenen. Zij komen
Hem op kerst aanbidden. Voor
hen klinkt de oproep: Komt al
len tezamen.
Maar ook hiertegen kan weer
ernstig bezwaar worden gemaakt,
dunkt mij.
Wü zouden immers kunnen
tegenwerpen: „Als de uitnodi
ging niet letterlijk voor alle
mensen is bedoeld, waarom
wordt dan toch van allen, zonder
duidelijke uitzondering, gespro
ken?"
Al deze opmerkingen zijn vol
komen juist.
Daarom nodig ik U uit hier
over met mij nog even dieper te
willen nadenken. In de eerste
plaats moeten wij ons ook tegen
de tijd van Kerst goed bewust
zijn dat de wereld groter is dan
onze eigen kleine levenskring.
Wat wij belangrijk of onmisbaar
achten, kan voor een ander wel
totaal geen betekenis hebben.
Waarom? Daarvoor zijn allerlei
redenen. Vaak heel persoonlijke
ervaringen. Ook op godsdienstig
terrein. Misschien is iemand wel
min of meer vervreemd geraakt
van het Evangelie, juist omdat
mensen in zijn naaste omgeving,
met de beste bedoelingen overi
gens, zo sterk hebben aange
drongen om toch vooral naar de
kerk te komen en daar samen te
zijn met andere gelovigen. Die
sterke aandrang k&n in bepaalde
omstandigheden een averechtse
uitwerking hebben. Dring niet
verder aan. Laat die mens met
rust. Laat hem of haar zelfs met
rust als U zou willen uitnodigen:
Kom bij ons, om kerstfeest te
vieren. Het vieren van kerstfeest
is immers niet afhankelijk van
U of mij.
In de tweede plaats, laten wij
niet vergeten om zelf de uitno
diging aan te nemen. Het ge
beurt maar al te vaak dat dege
nen, die de voorbereidingen ver
zorgen zelf niet aan het feest
toekomen. Vergeet bij alle aan
dacht en zorg voor anderen uzelf
niet. Dat is geen egoïsme. Als wij
anderen vragen mee te doen,
moeten wij zelf niet achterblij
ven. Voor een ander, maar ook
voor U en mij klinkt: Komt al
len tezamen.
Dr. P. L. Schoonheim,
Pred. Bijz. Kerkewerk
Herv. Gem. Leiden.
w Vertel het maar niet aan
Fikkie, maar als hU niet
lifter wil staan bij de waar-
voorname honden, moet
Imet Kerstmis een flanel-
pyjama hebben, een elek-
-foch verwarmd slaapkussen
een hondebroodautomaat
>or zelfbediening. Dat zeg-
tenminste de heren die
van de mode in de Ame-
aanse hondenwereld afwe-
En i
warenhuizen nog de volgende
zaken in voorraad: een Ara
bische tent, compleet met
matras, waar de vermoeide
hond zich kan terugtrekken
en ongestoord wat rusten
een skijasje en pet van nylon
voor de hond die buitenshuis
verblijf; oorkleppen, beves
tigd aan een baret met een
rinkelbelletje er bovenop voor
de hond die binnen woont,
maar van tijd tot tijd moet
worden uitgelaten.
Voor het dameshondje, dat
met mevrouw meegaat naar
cocktailparty's en zo, een
cocktailhalsband van laven-
delkleurig fluweel, afgezet
met roosjes en versierd met
halfedelstenen.
De herenhond die met zijn
baas mee naar het café gaat,
is ook niet vergeten. Voor
hem een halsband van zwart
fluweel met een wit vlinder-
dasje.
Voor honden waarvan de
bazen voor kerstman moeten
spelen, is er een zeer fraai
kerstmannenkostlum, com
pleet met baard.
Sommige kieskeurige hon
den moeten misschien niets
van confectiekleding hebben.
Aan him verfijnde smaak kan
men tegemoetkomen door een
minkajasje naar maat voor
ze te laten maken.
De hondebroodautomaat
is voor de hond, die tussen de
maaltijden door ook wel eens
een kleinigheid wil gebruiken.
Hij hoeft maar met een poot
op een knop te drukken en
er valt een hondebiscuitje
uit.
Op de vraag, of een hond
werkelijk een pyjama nodig
heeft om in te slapen, ant
woordde een verkoper: „We
verkopen heel veel van die
pyjama's. U moet bedenken,
dat de hond het koud krijgt
als 's nachts de verwarming
wordt getemperd, dat hij zich
niet, zoals een mens, in een
deken kan wikkelen".
«terdag 19 december 1964 Pagina 1
Een rechter in Minneapolis I
(Minnesota) zag achter in de j
rechtszaal een man zitten, die
zijn hoed op zijn hoofd had.
Verontwaardigd over zoveel
minachting voor de rechtbank, j
beval de rechter de man de zaal
ie verlaten, hetgeen deze deed.
De parketwachter riep ver
volgens de 44-jarige George
Rogde, een inbreker, voor de
magistraat.
Maar George kwam niet.
„Edelachtbare", zei toen de
officier van Justitie, „dat is de
man, die u de zaal uit hebt ge
stuurd".
De politie zoekt nog naar hem.
Honderd jaar geleden sloot
een herbergier in Sankt Moritz
een weddenschap af met vier
Engelsen, dat zij de „barre"
winter in de Zwitserse Alpen
niet zouden verdragen.
De inzet was de kosten van
drie maanden logies met pen
sion. De Engelsen wonnen
en het idee van de wintersport
vakantie was geboren.
Overal in Zwitserland zal deze
beroemde weddenschap volgend
jaar, het „Alpenjaar", herdacht
worden. Vele malen zal het glas ge
heven worden op die oude herber
gier, Johannes Badrutt, wieiis han
dige zet het begin vormde van een
winterse vreemdelingenindustrie,
die Zwitserland thans ruim 540 mil
joen gulden per jaar aan vreemde
valuta oplevert.
Tot het tijdstip van de1 wedden
schap lachten de toeristen/die in de
zomermaanden de Alpen bezochten,
altijd hartelijk om de verhalen van
de dorpelingen over warme winter
zonneschijn en verblindend mooi
Maar toen de vier Engelsen in
maart 1865 gezond en met een bron
zen gelaatskleur naar hun land te-
(Van een onzer redacteuren)
IN BOSKOOP is in deze
tijd van het jaar het kerstman
netje de meest geziene gast.
Met ongekende ijver en royale
hand komt hij er sinds 4 de
cember inkopen doen. In het
weekeinde neemt de oude baas
vrijaf, maar verder is hij elke
dag present om hulst, groen,
takken ilex en blauwspar te
halen voor de kerststukjes,
welke straks bij u thuis op tafel
of in de vensterbank staan te
pronken. En elke dag moet hij
weer tot de slotsom komen,
dat hij méér nodig heeft dan
hij kan bemachtigen.
„Wat verleden week een rijks
daalder kostte, moet nu vijf gul
den opbrengen", verzuchtte een
koopman. Hij wees op de eivolle
banken voor de veilingklok:
„Het wordt mét de dag drukker.
Heel Nederland komt hier ko
pen. En er zijn er heel wat die
straks met lége. handen naar
huis moeten gaan". Op de ban
ken zaten ze ogenschijnlijk
heel broederlijk naast elkaar: de
grote grossier en de kleine
marktkoopman, de straathande
laar en de winkelier maar
voortdurend keken zij elkaar op
de vingers, vingers die wedijver
den op het juiste moment het
knopje in te drukken en
steeds vlugger gingen de vingers
naar de knopjes veilers en
veiling konden tevreden zijn.
De hulst wordt duur betaald
Er is nog iemand die in het
Veilinggebouw goede zaken
doet: de koffiejuffrouw.
Eén troost voor de lezer, die
misschien van al deze prijzen is
geschrokken: „Vorig jaar was
alles nog duurder, want toen
was er helemaal niet aan te ko
men". Zodat het kerststukje
waarschijnlijk niet het zoveelste
artikel wordt, dat in de prijzen-
hausse van dit jaar wordt opge
nomen. Dat zou een „feestelijke"
uitzondering zijn.
Anders gezegd: de kerstveilin
gen brengen de Boskoopse kwe
kers aardig wat geld in het
laatje. De vraag is beduidend
groter dan het aanbod, met het
gevolg dat de prijzen aan de
hoge kant blijven. De laatste
paar weken zijn er omzetten ge
boekt van acht, negen en zelfs
elf mille per dag, zo vertelde ons
veilingmeester L. Plaisier. Zon
der blikken of blozen wordt voor
één takje ilex verticilata, een
rode bes zonder blad, een-twin
tig neergèteld en voor een kilo
zilverbontehulst ruim negen gul
den.
Het aanbod van bladhoudende,
hulst verzinkt dit jaar overigens
vrijwel in het niet bij de aan
voer van ilex. Het stormachtige
decemberweer heeft de hulst
niet gespaard, terwijl de „laag-
bijdegrondse" ilex, zonder blade
ren toch al een slechte windvan
ger, daar weinig van te lijden
heeft gehad.
Volle veilingbanken
Het is trouwens een tendens
van de laatste jaren, vertelde
ons een bloemenkoopman, dat
de ilex terrein wint ten koste
van de hulst. „Met hulst ben je
als kweker altijd van de natuur
afhankelijk, maar ilex, daar kun
je zelf veel aan doen. Zo'n takje
ilex met al die rode bessen doet
het trouwens bijzonder aardig in
een kerstbakje. Natuurlijk, er
zijn nog mensen die beslist hulst
willen hebben, maar dat is een
traditie welke er uit gaat. Mist
letoe wordt immers ook niet
meer verkocht? Vroeger mocht
je een meisje pas kussen, als zij
onder de misletoe stond. Tegen
woordig geven zij elkaar wel een
pakkerd onder een lantaarn".
Dé weinige hulst, die wordt
aangeboden, is zeer gezocht. Op
de ochtend dat wij in het Bos
koopse Veilinggebouw waren,
liep de prijs van zilverbon te op
van f5,50 tot 9,30 per kilo, van
goudbonte tot vijf gulden, van
gele bes van f5,70 tot 8,70, ter
wijl de gewone rode beshulst nog
altijd vier tot vijf gulden per
kilo deed.
rugkeerden, wisten zij hun vrienden
gemakkelijk te overreden de vol
gende winter met hen terug te ke
ren naar Zwitserland.
Het nieuws van de winterse ge
neugten der Alpen verbreidde zich
als een lopend vuurtje door Europa.
Zwitserland werd het eerste winter
sportcentrum van de wereld. Toen
de Scandinaviërs rond de eeuwwis
seling de skisport introduceerden,
was het succes van een winterva-
kantie in de bergen gegarandeerd.
Alle beroemde Zwitserse skicentra
zullen aan de feestelijkheden deel
nemen. De Zwitserse dienst voor
vreemdelingenverkeer zal op grote
schaal in het buitenland reclame
maken om een zo groot mogelijk
aantal bezoekers te trekken.. De
voornaamste media zullen adverten
ties in dagbladen en tijdschriften
zijn, alsmede affiches.
Een andere koopman: „Als je
dat kerstspul voor het avontuur
koopt, ik bedoel voor de markt
of straathandel, is het een hele
gok. Uit een kilo hulst haal je
twee goede bossen. Dat is, gauw
uitgerekend, een riks inkoop per
bos. Daar komt je winst nog
eens bij en dan moet je maar
zien het te verkopen".
■jV it it De veilingmeester bekijkt een partij ilex it
