„Katwijk loopt
achter, jeugd
loopt weg"
De zee
WHAT A WAY TO GO
Ringo moet
verhuizen
Kindertekeningen op
kinderpostzegels
(Van een onzer redacteuren)
Met bussen vol gaat de Katwijkse jeugd elke zaterdagavond
naar Rijnsburg en Valkenburg, dorpen die veel kleiner zijn dan
Katwijk. Denk niet dat het de nozems zijn, die daarheen trekken.
In die plaatsen zijn instuiven en dergelijke, ook van de Kerk, waar
zij kunnen dansen en waar een bandje muziek maakt. Iets der
gelijks is in het zoveel grotere Katwijk nog ondenkbaar. Ons dorp
loopt achter en de jeugd loopt weg!"
Aldus het wat bitter gestemde be
ltuur van de vijftig leden tellende
muziek- en cabaretvereniging
.Amusante", dat ons had verzochi
eens te komen praten over de za-
lennood in Katwijk. Dat het ge-
Ringo Starr, de drummer van
,Ae Beatles, die onlangs een keel
operatie heeft ondergaan, staat
■óp het punt zijn dure flat van
45 pond 450 gulden) per week
i in Westminster te verliezen.
Zijn huisbaas heeft hem op ver-
.zoek van de buren de huur op-
9 gezegd. De buren hebben geen
bezwaar tegen Ringo zelf, maar
iwel tegen het lawaai van zijn
jeugdige bewonderaarsters.
„De operatie van Ringo heeft ons
de eerste rust in maanden tijd ver
schaft. Het was gewoonweg ver
schrikkelijk, die drukte", aldus
Lathom Gedge, een van de buren
van de Beatle. Zijn echtgenote liet
aaarop volgen: „U kunt zich wel
voorstellen wat het betekent de
hele dag gekrijs en gegil van tie
ners-meisjes te moeten aanhoren.
(Zij worden hysterisch, vechten met
elkaar, trappen elkaar en verjagen
elke auto die komt voorrijden wan
neer Ringo thuis is".
Ringo, die uit het ziekenhuis is
fontslagen, heeft bevestigd een brief
te hebben gekregen van de huis
baas met het verzoek of hij wil
[verhuizen. „Tja, .het is wel verve
lend/ Ik wou dat ik er wat aan kon
Elpen, maar ik kan de fans niet
t ln toom houden".
Bi'
sprek niet tot dat ene onderwerp
beperkt bleef, ligt voor de hand:
het tekort aan zalen is mede schul
dig aan het tanende verenigings
leven in deze gemeente, dat op zijn
beurt weer weinig perspectief biedt
voor het zogenaamde jeugdpro
bleem.
„Dat jeugdprobleerh is eerder
een ouderenprobleem", vindt men
bij Amusanto. „Hoofschuldige is
het volwassen Katwijk: ouders die,
als zü hun kinderen willen straf
fen, hen verbieden naar een ver
eniging te gaan: de gemeenteraad,
die te weinig vooruitstrevend is:
de Jeugdraad, die veel praat en
weinig doet; de afzonderlijke bur
gers, die geen initiatief ontplooi
en om een alternatief te bieden
voor de Voorstraat".
Over de Jeugdraad (over wiens
plannen wij een ruim een jaar ge
leden schreven red. JW) zegt
voorzitter C. L. van Duyn nog:
„We hebben er nog nooit iemand
van gezien. We hebben wel ge
hoord, dat er eindeloos wordt ver
gaderd, maar resultaten zijn er
nog nooit uit de bus gekomen".
De Amusanto-voorzitter reali
seert zich, dat het onderwerp niet
nieuw is. „Een jaar of drie gele
den heeft in het Leidsch Dagblad
een artikel gestaan over de avon
den in Katwijk. Dat heeft hier toen
veel stof doen opwaaien en is in
alle kringen druk besproken. Een
van de resultaten is geweest, dat de
gemeente sindsdien heel wat vlot
ter een vergunning afgeeft voor
een besloten dansclub. Er zijn nu
in Katwijk verscheidene van die
clubjes." Eeri ander bewijs voor de
soepeler aanpak door B. en W.
vindt de heer Van Duyn, dat Amu
santo op Nieuwjaarsdag voor het
De Kapel die
sinds een maand
niet meer als kerk
wordt gebruikt.
eerst een tienershow mag organi-
Winterslaap
Niettemin is nog teveel bij het
oude gebleven, oordeelt het bestuur
van Amusanto. „Als het badseizoen
is afgelopen, sukkelt Katwijk in
zijn- winterslaap", zegt pen
ningmeester P. Imthorn. .Alleen
op sportgebied (voetbal!) blijft het
wakker. „Maar voor de rest is er in
de wintermaanden voor de jeugd
te weinig te doen. Voor zwemlessen
moeten de kinderen naar Wasse
naar. Ontspanningsverenigingen
zijn er maar. heel weinig. Goed
toneel zie je hier nooit. Een klas
siek concert is hier ook nooit. Waar
zou dat trouwens moeten worden
gegeven?"
Daarmee zijn we terug bij ons
uitgangspunt: Katwijk heeft 'n nij
pend tekort aan zalen, zodat zelfs 't
kleine aantal verenigingen dat er
is, in de knel zit met zijn repeti-
ties en uitvoeringen. „Sinds de bio
scoop Musica is afgebrand, is voor
de neutrale verenigingen helemaal
niet meer aan een zaal van be
hoorlijke afmetingen te komen".
Als Amusanto een uitvoering wil
geven, is de vereniging aangewe
zen op het UNI-zaaltje, dat slechts
250 toeschouwers kan bevatten, met
het gevolg dat zij dan wel vier tot
vijf avonden moet geven („want
over gebrek aan publieke belang
stelling hebben wij nooit te
klagen").
Schuurtje
En een repetitieruimte heeft de
vereniging zelfs niet meer, sinds
zij onlangs een zaaltje in de Elle
boogsteeg „een vochtig schuurtje
met kapotte ramen en een kachel,
die het niet doet" vaax-wel heeft
gezegd om de gezondheid van haar
leden te sparen. De léden oefenen
nu in groepjes in de kelder van de
heer Van Duyn. Deze voegt er aan
toe: „Wij zijn niet het enige
slachtoffer. Het tamboer- en pij
perkorps DVS moet op,een onver
warmde nettenzolder repeteren."
„Het is niet zo, dat de gemeente
zou tegenwerken", aldus, voorzitter
Van Duyn. „Maar de zaalruimte
die Katwük heeft, is van de Kerk,
die haar eigen verenigingen heeft.
Verder is er niets. Het gemeente
bestuur zegt: we krijgen nooit
toestemming van Gedeputeerde
Staten om een gehoorzaal neer te
zetten. Maar ik vraag me af of het
weieens is geprobeerd". Hij vertelt,
dat indertijd in de gemeenteraad
de volgende opmerking is gemaakt:
„Een gymnastieklokaal? Waarom?
Wij hebben vroeger ook nooit ge
gymd en zijn nu nog vlug genoeg".
Kapel
„Alleen de kerkelijke verenigin
gen hebben niet te klagen over
zaalruimte", vervolgt het bestuur
zijn uiteenzetting. „Er is een her
vormde. en 'een gereformèerde
Jeugdhaven, bij de kerken zijn
zaaltjes en onlangs is een nieuwe
kerk in gebruik genomen, zodat de
Kapel aan de Voorstraat is vrijge
komen voor andere doeleinden."
De Kapel heeft een grote zaal met
zeshonderd plaatsen en een
behoorlijke repetitieruimte. „Het
zou een uitkomst zijn", besluit de
heer Van Duyn. „als ook de niet-
kerkelijke verenigingen van de
Kapél gebruik zouden mogen' ma-
ken".
Desgevraagd deelde de president
kerkvoogd van de Ned. Hervormde
Gemeente in Katwijk, de heer D. J.
Kleen, ons mede: „Het is nog vol
ledig onbekend wat met de Kapel
gaat gebeuren".
In de al lange geschiedenis
van de Nederlandse kinderpost
zegels is het nog nooit voorge
komen dat kindertekeningen als
ontwerp dienden. De serie zegels
van dit jaar, gebaseerd op het
thema „Het kind en zijn creativi
teit", deed bij het Nederlandse
comité voor kinderpostzegels ech
ter de vraag rijzen, of men niet
eens echte, spontane kinderteke
ningen voor de zegels zou kunnen
gebruiken.
Om op deze vraag een antwoord
te krijgen heeft het comité nu een
tekenwedstrijd uitgeschreven voor
de Nederlandse jeugd.
Alle kinderen tot en met vijf
tien jaar mogen meegoen, niet al
léén in school- of clubverband,
maar ook individueel. De belang
rijkste voorwaarde is, dat ze de
tekening zelf maken, zonder hulp
of kritiek van volwassenen en zon
der voorbeeld. Het is beslist niet
de bedoeling, dat ze ,een postzegel",
compleet met kartelrand en tekst
insturen. Het motto van de wed
strijd is dan ook niet: „teken eens
een postzegel", maar: „teken eens
wat".
Of de tekeningen voor de post
zegels gebruikt kunnen worden, is
nog lang niet zeker, aangezien
daarbij druktechinische en „pos
tale" eisen doorslaggevend zijn. De
jury zal bij de beoordeling deze
bruikbaarheid echter buiten be
schouwing laten. Teneinde de
kans op reproduceerbaarheid te
vergroten is alleen de voorwaarde
gesteld, dat de werkstukken on
geveer 21 bij 27 centimeter groot
moeten zijn. Onderwerp, kleur pa
pier en teken- en verfmateriaal
mogen de kinderen zelf kiezen.
De jury wordt gevormd door de
heer Karei Schuurman, esthetisch
adviseur van de centrale directie
der PTT, R. J. Drayer, beeldend
kunstenaar, de heer D. H. Dutmer,
voorzitter van de Algemene Neder
landse Onderwijzersfederatie, de
heer Pierre Jansen en enkele ver
tegenwoordigers van de Nederland
se Vereniging voor Tekenonderwijs.
De tekeningen moeten uiterlijk op
15 januari worden verzonden aan
de Stichting voor het Kind in Am
sterdam (Emmastraat 38). Bij de
beoordeling worden de inzenders
ingedeeld in vijf leeftijdsgroepen.
De uitslag van de wedstrijd zal
waarschijnlijk in februari al be
kend worden gemaakt. In totaal
zullen 165 tekeningen worden be
kroond, per groep of per provincie.
Voor de vijf allerbeste inzendingen
zijn landelijke prijzen beschikbaar.
Met de mooiste werkstukken zal
een expositie worden ingericht.
Het Nederlandse comité voor
kinderpostzegels heeft aan alle Ne
derlandse scholen een circulaire ge
stuurd met de gegevens over en de
voorwaarden van de wedstrijd.
Consternatie bij
Navo door Miller
Een jonge Deense soldaat
heeft twintig dagen straf ge
kregen, omdat hij via de radio
delen van de roman van Miller
.Tropic of Cancer' (Kreeftskeer
kring) had uitgezonden. Dit ge
beurde via een krachtige zen
der.
■De 20-jarige 'dienstplichtige
marconist bekende, dat hij op
het idee gekomen ivas op een
ogenblik dat hij tijdens een ma
noeuvre te velde niets te doen
had. Hij dacht dat het leuk zou
zijn om te zien wat er gebeurde.
Wat er gebeurde, aldus de
militaire aanklagerwas dat de
transmissie, in code, in geheel
West-Europa door radiostations
van de 'NAVO werd beluisterd.
Het resultaat wa's algemem
consternatie.
Woedende verzoeken om een
verklaring hiervoor stroomden
het militaire hoofdkwartier per
telefoon en per radio binnen,
maar voordat de zender stopge
zet kon worden, slaagde de sol
daat er in een groot deel van
een hoofdstuk uit het omstre
den boek van Miller, dat in vele
landen verboden is, uit te zen
den.
Speciale editie van Lucifer, maandblad van de Lyceïstenver. VeVo te Alplien
55
Waarde lezer,
Het is voor de redactie een grote
[gebeurtenis en een waar genoegen
a het L.D. een speciale editie
>ns landelijk schoolblaadje aan
te kunnen bieden. We hopen dat U
hierdoor enigszins een beeld krijgt
„Lucifer"'en we wensen U een
maximaal leesgenot toe.
Redactie Lucifer.
Als het Louisa, een aantrekke
lijke Amerikaanse weduwe, niet
lukt haar vermogen, iets meer
dan 200 miljoen dollar, via een
belastingambtenaar' aan de
staat te schenkenj is zij ervan
overtuigd dat alleen een psy
chiater haar nog van haar
schuldgevoelens kan bevrijden:
zij is er namelijk van overtuigd
dat zij een fatale invloed heeft
uitgeoefend op echtgenoten, die,
nadat ze met haar getrouwd
waren, allen jammerlijk ten
In de winter, als de noordwes
ter raast, dan is de zee onstuimig.
[Grote brekers slaan zich te pletter
op het strand en vloeien uit in ro-
Imige schuimvlakten. Zover het oog
[reikt ziet men de witte koppen van
de golven, die in gesloten formatie
naar de kust oprukken. De wind
jaagt het water op én stuift het
zand tot in de slapende badplaat
sen. De elementen hebben zich
jmeester gemaakt van de kust. Zei
lden ziet men een mens op het
strand. De zee echter zingt liaar
triomfliederen; overdag als einde
loze wolkenvelden langs de hemel
jagen, gedreven door de nimmer
jafiatende wind, en s nachts, als
een vale maan de verlaten stran
den flauw verlicht. Dan leeft de
5e zich uit.
Maar als de dagen langer wor
den verandert zij. De zee schijnt
dan te rusten van haar winterse
uitspattingen. Zij ligt daar als een
eindeloze vlakte, slechts gebroken
door voortglijdende schepen. Dan
zijn ook haar stranden niet meer
verlaten. Op warme dagen zijn ze
overbevolkt door de stedelingen, die
verwoede pogingen doen om zich
snel mogelijk door de zon te
in verbranden. In de zomer
neuriet de zee een weemoedige bar
carole en in de korte nachten fluis
teren verliefde paartjes beloften
van trouw aan haar lichtende
oevers.
Als de vakanties weer tot het
verleden behoren, wordt de
zee weer nukkig. Herfststormen
maken de mens erop attent dat de
zee ontwaakt is uit haar zomerse
sluimering. De toeristen verdwij
nen van haar stranden en de zee
en de wind nemen ze weer in be
zit.
Alleen de kustbewoner trotseert
het gure weer. Hij zwerft langs de
verlaten stranden en luistert naar
het donderend geweld van de bran
ding en naar de krijsende meeu
wen die ver boven hem zweven.
D. van Du«n (B 5 a).
gronde gingen, hetzij door geld
zucht, hetzij door het begeerde
„simple life", en dus wendt zij
zich tot dr. Stephenson en ver
telt hem haar levensverhaal:
Haar huwelijk met Hopper, een
eenvoudige jongeman, die in een
klein hutje woonde aan een een
zaam meer, een klein winkeltje
heeft in de nabijgelegen stad en
zich na zijn huwelijk met Louisa
in de hieruit ontstane supermar
kets doodwerkt;
met Larry Flint, een Amerikaanse
artiest in Parijs, die met de door
hem ontwikkelde geluidsinstalla
ties, door middel van geluidstril
lingen, overgebracht op in
armpjes geklemde penselen, sym-
pfoniën schilderde, vermoord
werd;
met Rod Anderson, een schatrijke
handelsmagnaat, die Louisa, na
de dood van Larry, toevallig op
Le Courbet, waar zij haar vlieg
tuig mist, ontmoet, haar een lift
aanibiedt naar New York en die
de waarden van een „simple life'
kan waarderen, evenals Louis?,
dat doet en daarom met haar
trouwt, maar op de door hen ge
kochte boerderij op het platte
land door een woedende stier, die
hij bij vergissing wilde melken
wordt doodgetrapt;
met Pinky, de slechtste zanger ter
wereld, die door Louisa's toedoen
stom toevallig wordt ontdekt,
naar Hollywood verhuist, en
door zijn fans onder de voet
wordt gelopen en jammerlijk ten-
onder gaat,
waardoor een psychiater zo onder
de indruk komt dat hij even niet
op zijn apparaten let, waardoor
Louisa en hij in moeilijkheden
geraken en om hulp roepen,
waarop Orawley, de portier van
de psychiater, die vroeger eige
naar was van een groot aantal
supermarkets, maar die destijds
door Louisa's eerste echtgenoot,
Hopper, opgekocht werden, -en
die in zijn rijke dagen minnaar
was van Louisa, omdat zij het
enige meisje was dat hem niet
naliep, binnenkomt, dooi' Louisa
herkend wordt en enkele dagen
later met haar trouwt en een
klein boerderijtje koopt op het
.platteland waar Louisa drie
schatten van kinderen het
levenslicht doet aanschouwen en
waar him geluk eenmaal vernie
tigd schijnt te worden door olie,
die tijdens het ploegen uit de
grond komt spuiten, en die een
enorme dollarstroom veroorzaakt
zou hebben, ware het niet dat de
olie afkomstig was uit een pijp
leiding van een grote maatschap-
tri
WHAT A WAV
TO $0"
MMM,.
Mi-,
pij vlakbij, zodat het eenvoudige
leven toch gehandhaafd blijft en
ze nog lang, gelukkig en eenvou
dig op de boerderij van het
BARNEVELDTS BOKSBLAD BERICHT:
Bij bokswedstrijden blijkt bier belangrijk
Beroemd Boksdeskundige Barend Barendsen
Behandelt boksblessures b.v.
broze benen
bochels
bikkelharde borstspieren
beenkuitverharding
Behalve bovengenoemde
bilmassage
bicepsbetasting
botbehandeling
Barend B. bevordert bierverbruik bij
bokswedstrijden. Barend Beweert:
Biologisch bekeken bevordert bier,
bessenjenever benevens brandewijn bjj bezoekers behalve
bruivermogen:
buikpijn
boeren
brallen
Boertjes beïnvloeden borstpezen
Brullen: beenspieren
BELANGRIJK
Bovengenoemde bijzonderheden beslissen
Bestraft broodnuchtere bezoekers.
Bier behoort bij boksen
Bij boksen behoort bier
Bij bier behoort boksen
Bezopen bewering?
Broodnuchter blijven bekijken!
B. B.
„simple life" kunnen blijven ge
nieten.
Hoe dat verhaal in film is gebracht,
doet hier niets ter zake, daar het
ons alleen te doen was om de
moraal van de film: Geld maakt
niet gelukkig.
POGING
steeds heb ik geprobeerd
schoonheid
te vangen tussen
lijnen van papier maar helaas
woorden vloeiden weg
met de zwarte
inkt
waarmee ik altijd schreef
en letters
sprongen in een ruimte
het enige wat bleef
waren gedachten versteend in
de wasafdruk
van een hand die iemand achter liet
daarmee zal ik verder gaan
steeds weer opnieuw
een deur openend die al
openstond
om eens de pen te dopen
Flatneurose
Ik sloeg de kraag van mijn jas
op en liep, achtervolgd door huizen
hoge torenflats, die oo mij wilden
brengen onder hun koude invloed
sfeer, de straat uit. Vlug stak ik
een kruispunt over, liep langs het
duinpad in de richting van de zee.
Bij het zien van dit machtig wa
teroppervlak en dat is telkens
wanneer ik er mee geconfronteerd
word, bleef ik een ogenblik roer
loos staan. Ik voelde dat hier een
kalmerende invloed van uitging en
liet deze ten volle op me inwerken.
De koele zeewind spoelde al de
pessimistische gedachten van die
avond weg en ik voelde mij her
boren. Hier konden de mensen met
hun alles verpesten en kultiveren-
de diploma-handen niet aankomen.
Dit was nog ongerept en in onge
schonden staat, eens zo geschapen.
Hier had ik eens een paar heer
lijke uren doorgebracht, dacht ik,
met 't enige meisje, bij wie ik me
werkelijk even gelukkig heb ge
voeld, maar dat is nu voorbij. Het
ging voorbij als een bünkende
wolk. Geluk is een illusie en wan
neer je denkt die illusie te hebben
moet je er met volle-volle teugen
van genieten. Een bittere nasmaak
is onvermijdelijk. Even vergat ik
mezelf en mijn omgeving, maar het
schorre getoeter van een auto die
zijn ondergang nu al zocht, deed
mij opschrikken uit mijn vergetel
heid. Ik moest weer gaan. De rau
we werkelijkheid met zijn verdorven
atmosfeer lag weer op mij te wach
ten, loerend vanachter de duinen
rug als een afschuwelijk
met twaalf koppen. Langzaam
met tegenzin maakte ik me los
de zee en haar bruisende en
korende golven. Nog even ei
zou ik opgeslokt worden in
stinkende gebouwencomplex,
Ik gedwongen ben te leven.
dan
vorm van schoonheid.
