Transport
der
verdoemden
ÏHÏÏ®
SSfsK-
Doge
Verlies zes miljoen
Operatie „Priba'
mislukt
PANDA EN DE MEESTER - LEERLING
hefbegirTaf "nSt"roor'S'whid. 'Se
WOLFSANS ALTENDORF
veraer mei, ae iu^.es uur oegm- ^on Maar wees voorzichtig. mann, hetgeen geschiedde met een
dS- Boycot van H.A.L.
S'iSrhle SStttfSLÜÏ dT^pi^nTn^vangLln' in Nieuw-Zeeland
beetje voor elkaar tangen. Hl) knipte was het omstreeks deze tijd tamelijk
met de ogen. - Hebt u werkelijk rustig. Bleckmesser verlangde de
- Ik wil van de zaak af, dat is "«sot mf8' wachten Hier vond hij
llles. Wie maakt het plan op? Wie is «n der bronnen,^welke de gevan-
bnvoevd daarover to onderhandelen? - ssen me w v
MXK op
Het beste is dat ik de
l reg1u,kd^tShret1
K6 u, d" te&c.
'™nZz«- |fB™ Z1J ZU" ■Vf8 5
Mo^e v»ra"temhten, zeilde be- ""L^e^mUltoe'' strafwetboek luidt
'üfstrofhatalinnl Mu! Dw groep vormt een gevaar
Hoe kom ik b« de chef?
en ik heb zonder dat al ge-
Vakbondmannequins
en fotomodellen
iThef
tS=bJenr2ui[en
Miljoenenbrand
Man hield aansteker
bij brandbare lijm
^Rotterdamse recherche hee
84-81. Nadat hij Panda nog eens hartelijk had bedankt voor
de wijze lessen, ging Dongadil de mist in. waar hij werd verwel
komd door ijle stemmetjes en een luider getingel van de onzicht
bare klokjes. Nog even zag Panda zijn kleine gestalte, die zich
vaag in de mist aftekende; tóen was hij verdwenen en werd het
stil.
Met een zucht keerde Panda zich om.
..Hij was toch een leuk ventjedacht hij. ..Ook al gaf hij veel
last. Ik vind het eigenlijk wel jammer, dat het nu is afgelopen.
Maar in elk geval heb ik de meestersteen nog. Tjonge, wat zal ik
daar een hoop mee kunnen doen enne. Hé.wat is datHet
Hij bleef staan en luisterde. En ja hoor. daar klonk de stem
van Wondril de Witte: „Panda! Panda! Kom eens hier!"
de Witte", riep Panda terug. .Maar eft
„Hier" antwoordde de stem. „in de vijveri"
Panda liep erheen en daar zag hij de grijsaard, of beter: diens
spiegelbeeld, dat zich op het wateroppervlak aftekende.
„Je taak is volbracht", zei Wondril. „En ondanks je jeugd heb
je wijsheid getoond. Maar nu moet ik iets aan je vragen, waar
voor je al je wijsheid nodig zult hebben".
„O ja?" vroeg Panda een beetje angstig. „Wat dan?"
„Ik moet je vragen om afstand te doen van de meestersteen".
antwoordde de grijsaard. „Begrijp, dat je nog niet rijp bent voor
zoveel macht en gooi hem in het water".
RECHTER TIE EN DE TWINTIG GOUDSTUKKEN door Robert van Gulik
MAAR M'H OWE
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
92. De oude man hield de stok alleen maar vast. die zélf raad
selachtige figuren in het zand ging trekken.
„Let op", zei opa. „Dit is het eerste gevaar, dat u op uw tocht
9 Nieuwsgierig keken de anderen toe. En het kleine negerjonge
tje zei: Jsse knap. Isse opa. Isse isse
Hij wilde vertellen, wat de tekening voorstelde. Maar eigenlijk
begreep hij er niets van.
„Isse raar", zei hij tenslotte.
Dat wilde Brammetje Fok natuurlijk niet zeggen, want dat zou
niet beleefd zijn geweest. Maar eerlijk gezegd
niets van.
„Het lijkt wel een rots", zei hij aarzele.
paar golfjes er door en een gat erin. Wat betel
De stok tekende alweer een tweede figuur.
„Isse walvis", zei het negerjongetje, blij dal
Maar toen de tekening klaar was. voegde hij e,
„Ik geef het op", zei Orak tegen de oude
„Zegt u ons
W&E
Oo!'hV*T« t. DunS»
fci'.wsArïw
d„" riügn-
Lr ;s,p» «oon»nNNw
'"•SP&I
tes-ass.
i.W5-
mm
S^rsrTI
SS êrH'L.," li 500*m O S.r
is'leoN
«ssis M^rs-sr «zzz
';Ih:TL
li—ThsT
5 W'./r:
