Brio
f
gouden
Niet geimponeerd Oranje
speelt 1-1 tegen Britten
Voor ALLE Engelsen was
Moulijn de grote man
cijters
Topsport-geschiedenis
PRACHTIGE TREFFER VAN „GOLDEN BOY" MOULIJN
Greaves redt Albion
Legioen ging er
voor zitten
Olympisch©
spelen -1964
Wim Sonneveld's plaat: FRATER YENANTIUS
„Avond-der-vernedering"
In Britse pers één
grote jammerklacht
DENIS NEVILLE NA AFLOOP: „VAN DIT RESULTAAT
HEB IK ALLEEN DURVEN DROMEN"
GLUNDERENDE
GEZICHTEN
•icht 1 maart 1860
SI)
k 1-1 van Amsterdam is waard
gouden cijfers in de historie
vtoorden opgetekend. De oran-
IIoeg heeft dit prachtige, ver-
Zimende resultaat bereikt door
treffelijk voetbal, waarmee
moral in de tweede helft de
helsen soms met de rug tegen
muur heeft gezet. Dit uitste-
me spel van onze nationale
]niatie vond zijn beloning in
fraaie doelpunt van Coen
ulijn in de 32ste minuut van
ïtweede helft. Het „Hup Hot
el hup, laat de leeuw niet in
l hemp je staan" een lied
I lange tijd niet werd gehoord
wedstrijden van het Neder-
ds elftal - onderstreepte op
een wijze het publiek mee-
en de prestaties van alle
waardeerde.
Amsterdamse trio Flinke-
in de
Uediging, links gesteund door
en de Rotterdamse lin-
Moulijn-Bouwmeester,
door de onvermoei-
Muller en Fransen, vormden
lirame van het elftal, dat geen
fent de Engelsen uit de weg
en dit ook niet behoefde te
Oranje was een volwaar-
tegenstander van de Britten,
de waarheid gebiedt dit te
\\en, geen moment hébben
amen imponeren.
Zwakke stee
miste Van Nee het voet-
iintellect en ook het vermogen
in dit team als een volwaar-
beter gezegd, gelijkwaardige
mt te kunnen meedraaien. Hij
j de zwakke stee, waardoor de
éhtige geraffineerde combina-
de linkerwing - waarin
Muller en Fransen veelvuldig
-li aandeel namen, niet het ef-
sorteerden dat men zo vurig
te en dat er ook inzat. Door
fTniet voldoende meedraaien
f Van Nee, kwam niet alleen
las Nuninga op rechts wat ver-
'm te lopen - hij werd moeilijk
eikbaar - maar ontstond er
Vndien een gat tussen verde-
\ng en aanval. Het was de
te verdienste van de uitste-
Id debuterende Flinkevleugel
hij dit „manco" grotendeels
ft weten op te vullen,
hnkevleugels acties stichtten
ie verwarring in de Engelse
ederen zoals ook de alom te-
iwoordige Piet Fransen voor
tegenstanders een ongrijpbare
kur was. Vier, vijf maal dook
lals een duveltje uit een doosje
Iin het Engelse strafschopge-
B, maar hij had, helaas, het
pc niet op zijn hand.
Heters Graafland was weer in
jte vorm en verrichtte enkele
kingen, die zijn klasse nog
s duidelijk onderstreepten.
Kurketrekker
k de Britse ploeg vertolkte
bby Charlton, de blonde links-
iten, een ongeveer gelijke rol
Fransen in de Nederlandse
matie. Hij wervelde van voor
ttr achter en omgekeerd als een
rketrekker, maar was toch niet
staat de Nederlandse muur te
ben. Greaves scheen hiervoor
Igrootste capaciteiten te bezit-
f, maar hoeveel respect men
e voor zijn solistische acties
b vinden, ook hij kon geen wig
Ie gelijkmaker daargelaten -
in het oranje defensie-
De DWS'ers vulden elkaar
I u-treffelijk aan en Veldhoen
lielde in het Amsterdamse or-
it zijn partij uitstekend mee.
Br zat ook meer systeem in het
[derlandse spel. De elf Britse
\eten, die de tackle niet schuw-
n en daarbij soms wél eens de
l.lns der sportiviteit overschre
ef., slaagde er zelden in als team
15 imponeren.
Donderdag 10 december 1964
Vijfde blad no. 3143S
Coen Moulijn, Feijenoords „Golden Boy", juichte al voordat Tony Waiters
geslagen was. Het was duidelijk, tegen het strakke, harde schot van de
tengere Rotterdammer moest de Engelse goalie wel kansloos zijn. Met onge
kende geestdrift begroetten de 60.000, die in het kille Olympisch Stadion
regen en koude op slag vergeten waren, de treffer waarmee Moulijn Neder
land in de 32ste minuut van de tweede helft een 1-0-voosprong op Engeland
gaf.
Zou Oranje, dankzij constructief voetbal, voor het eerst in de ge
schiedenis de Engelse profs gaan verslaan? Zover is het niet ge
komen. Jimmy Greaves, het enfant terrible van het Engelse voetbal,
redde zijn ploeg en zorgde dat manager Alf Ramsey tenminste met
■n gelijkspel naar Engeland kon terugkeren.
Het heeft de vreugde van de dankbare toeschouwers op de tribunes
maar kort kunnen temperen. En gelijk hadden se. Immers, een ge
lijkspel van Nederland tegen de Engelse professionals, die in 1935 het
oranjeteam met 1-0 klopten en in 1946 in Huddersfield voor een S-2
debacle zorgden, is al evenzeer een historisch feit.
De 60.000 op de bijna uitverkochte
tribunes geloofden hun ogen nauwe
lijks. Amper had arbiter Hannet het
beginsignaal van de jubileuminter
land gegeven of het oranje-team
toonde, dat het zich niet in het minst
liet imponeren door de geroutineer
de Engelsen. Sterker nog, niet de
nen die eens „de grootmeesters
het voetbal" werden genoemd,
beheersten in de eerste minuten de
strijd, doch de ploeg van Dennis Ne
ville. Vooral Frans Bouwmeester en
Coen Moulijn voor het eerst sinds
klein jaar weer naast elkaar in
het Nederlandse elftal op de linker
vleugel bezorgden de Engelsen
problemen.
Nog geen drie minuten was de
wedstrijd oud, toen Moulijn rechts
back Georges Cohen voor de eerste
maal in een snelle wending passeer
de. Even later werd het zelfs heel
erg gevaarlijk. Nog juist kon Tonny
Waiters, de atletische doelman van
Blackpool, zich voor de voeten van
Henny van Nee werpen om de Twen
tenaar het doelpunten te beletten.
Het legioen ging er, ondanks de
koude en de regenflarden maar eens
rustig voor zitten: het jubileum zou
gevierd worden. Dat was zeker. Zelfs
de omstandigheid dat Jimmy Grea-
in de tiende minuut vrij voor
doelman Pieters Graafland kwam,
kon de kijkers niet verontrusten. Be
kwaam de supporters van het
oranjeteam hadden er nauwelijks
getwijfeld redde de Feije-
noord-goalie.
Werklust
Met een werklust, die in de koude
hartverwarmend was, ging Neder
land door. Twee, drie maal moesten
Bobby Charlton en Jimmy Greaves
hun tegenstanders steeds passeren.
Geen moment verviel de oranjede
fensie in de eerste fase tot paniek
voetbal. Geplaatst gingen de ballen
naar voren, waarbij de nationale for
matie opvallend „links" georiënteerd
bleek.
De snelle wendingen van Coen
Moulijn en de beweeglijke Bouw
meester zorgden steeds weer voor
moeilijkheden. Ron Flowers, de ge
vierde kanthalf van de Wolves, moest
zelfs zijn doelman te hulp roepen
met een terugspeelbal toen een actie
van het oranjeteam hem te veel
dreigde te worden. Een hoongelach
daalde van de tribunes.
Grote indruk heeft het Engelse
elftal, het dient gezegd te worden,
niet gemaakt. De voorhoede van de
gasten stelde teleur en de defensie
kwaan al evenmin tot grootse diaden.
Misgreep
Een misgreep van debutant Frits
Flinkvleugel, gaf in het zicht van de
rust Bobby Charlton zijn eerste
goede schietkans. Laag en hard
schoot de man uit Manchester in.
Bekwaam redde Pieters Graafland
echter. Even later was Nederland
nog dichter bij een treffer. Prachtig
gaf de opgerukte Bennie Muller zijn
pass over de hele breedte, prachtig
ook ving Coen Moulijn de bal op en
een voorzet op maat volgde. Het tikje
waarmee Piet Fransen de Engelse
doelman trachtte te passeren, was
juist iets te onzuiver. Via de buiten
kant van de paal kwam de bal in
het zijnet. Een applaus, als was de
overwinning op Albion al een feit,
klaterde op toen de Belgische arbiter
het rustsignaal blies.
Coen Moulijn (geheel links)
scoort het eerste en enige Ne
derlandse doelpunt.
Nadat Hennie van Nee, door te
lang met de bal te drijven een goede
kans verloren had laten gaan, toon
den de Engelsen in twee snelle at
taques hun kracht. Een treffer leek
zeker, toen Terry Venables een
schot afvuurde, dat buiten bereik
van Eddie Pieters Graafland door de
lat werd gekeerd. Nog was het ge
vaar niet geweken. Aanvalsleider
Wignall, die de terugspringende bal
oor de voeten kreeg, faalde echter
'aardoor Nederland op een bijna
miraculeuze wijze aan een achter
stand ontsnapte.
Het zag er even somber voor Ne
derland uit. Maar gelukkig, na elf
minuten keerden de kansen. Tot
grote verontwaardiging van tiendui
zenden op de tribunes miste Hennie
Nee, die stellig de zwakste van
de aanval was, een opgelegde kans.
Dichterbij nog leek een treffer in de
volgende minuut. Een snelle combi
natie over links resulteerde in een
scherpe voorzet, die Piet Fransen vrij
de Engelse keeper bracht. Het
harde schot van de Groninger vond
echter, tot teleurstelling van de toe
schouwers, het linkerbeen van Wai
ters op zijn weg.
Harder
Het spel werd harder. Onbesuisde
charges van Georges Cohen en Ron
Flowers bewezen dat bij de Engelsen
Kansen
Nauwelijks had Prins Bernhard na
de rust de reeks botsingen op de
weg Den Haag-Amsterdam had zelfs
de chauffeur van de snelle konink
lijke wagen in grote tijdnood ge
bracht de spelers van beide teams
aan zich laten voorstellen of opnieuw
kreeg Nederland goede kansen. Piet
Fransen rukte snel op en met het
Advertentie
'N BOEIEND STUK
ELKE BRIO
LEVERANCIER
HEEFT
AANVRAAGKAARTEN
VOOR DIT
ALBUM!
«JtjVerwachtingen, uitslagen, psychologische
'''achtergronden van de Spelen in Tokio en
Innsbruck. Tot een boeiend sportaibum ge
maakt door experts als Leo Pagano, Aad van
Leeuwen, Rien Bal, Bob Spaak enz. Een uniek
boek voor slechts f 2,25.
«IjGeïllustreerd met 80 spannende actie-
'T'foto's die U GRATIS krijgt bij BRIO.
PLANTENMARGARINE
slechts de overwinning telde. In die
„historische" 32ste minuut gebeurde
het. Van rechts kreeg Coen Moulijn,
op zeker 25 meter van het Engelse
doel, de bal toegespeeld. De rappe
Rotterdammer bedacht zich geen
moment. Onbarmhartig strafte de
vleugelspeler een weifeling van de
Engelse defensie af. Onbereikbaar
voor Johnny Waiters smoorde het
strakke schot van de Feijenoorder
(met het rechterbeen) in het net:
1—0.
Het applaus kreeg bijna geen ein
de. Het „Geen woorden maar daden"
klonk harder dan het in de grote be-
kerdagen van Fejjenoord ooit heeft
geklonken. Helaas, amper acht mi
nuten mochten de geestdriftige toe
schouwers geloven in een herhaling
van de strijd op Houtrust van 1913.
Een prachtige aanval, ingezet door
linksbinnen Terry Venables, zou de
gasten de schande van een neder
laag besparen. Subliem ving Jimmy
Greaves de bal op. Drie seconden
later was het vonnis voitrokken. De
tienduizenden, die de neerstromende
regen getrotseerd hadden, konden ge
rust zijn. De overwinning mocht dan
zijn gemist, het gelijke spel bleef be
houden. Wel poogden de Engelsen
met verraderlijke afstandschoten
voor een zege op-de-valreep te zor
gen. Zover kwam het niet. Het zou
ook niet verdiend zijn geweest. Ver
heugd kon Dennis Neville even later
opspringen. Verheugd ook begroet
ten de supporters van het oranje
team het eindsignaal van scheids
rechter Hannet. Voor het eerst in
de geschiedenis van het betaalde
voetbal had de Nederlandse leeuw
het roemruchte Engeland bedwon
gen. De smadelijke nederlaag van
Huddersfield was, na achttien lange
jaren, eindelijk gewroken.
noa uit voorraad leverbaar bij
MUSICA d'ITALIA - Haarlemmerstraat 2
VOOR 11,95 bij aankoop van slechts f5 aan platen.
Het Engelse 11 spel in de wed
strijd tegen Nederland heeft de Britse
pers in één grote jammerklacht doen
uitbarsten.
In de commentaren op de wedstrijd
overheerst de vrees, dat de kansen op
een wereldtitel in 1966 nog kleiner
zijn geworden dan zij al waren.
Alleen doelman Tony Waiters en
Jimmy Greaves de maker van het
enige Engelse doelpunt, kunnen de
toets der kritiek van de Britse sport
journalisten doorstaan.
Desmonds Hackett van de Daily
Express schrijft: „Jimmy Greaves
heeft de Engelse voetbaleer nog
enigszins gered. Van deze trieste En
gelse vertoning valt echter weinig
waardevols te zeggen. De enige vreug
de van deze avond-der-vernedering
was de warme, daverende vreugde der
Nederlanders".
Frank McGhee van de Daily Mir
ror: „Wanneer zo'n klein land als Ne
derland kan uitrijzen boven de En
gelse sterren die van wereldklasse
worden geacht te zijn, is dat al erg
genoeg. Wanneer deze ploeg van
semi-profs de ontmoeting echter fit
ter, frisser en sneller beëindigt is het
dubbel erg.
Engeland moet terugkeren tot spe
lers die hun klasse en hun kunnen
bewezen hebben mannen als Jim
my Armfield, Brian Douglas, George
Eastham en misschien ook Johnn-
Haynes".
Brian James van de Daily Mail
schrijft: „de elf mannen in het felle
oranje bewezen hoezeer hun voetbal
zich in de afgelopen jaren heeft ont
wikkeld en hoezeer Engeland koppig
statisch is gebleven. Engeland was
niet opgewassen tegen een systeem zo
beweeglijk en modern al9 een produk-
tieljjn in een autofabriek".
Donald Saunders van de Daily
Telegraph: „Jimmy Greaves heeft
Engeland een volkomen verdiende
nederlaag bespaard. Voor het groot
ste deel van een saaie wedstrijd wa
ren de Nederlanders in elk opzicht,
behalve het schieten, de ware mees
ters".
Geoffry Green (The Times)„Er
valt van Engeland weinig goeds te
zeggen. Het beste commentaar is mis
schien het feit, dat Nederland dat
wij eens met dubbele cijfers plachten
te verslaan zich thans tot ons peil
heeft opgetrokken".
Laurie Pignon van de Daily Sketch:
„Jimmy Greaves heeft Engeland van
een van de meest deprimerende ne
derlagen sinds jaren bespaard".
Eric Todd (Guardian)„Holland
lag op punten goed voor. De Neder
landers speelden met een geweldig
enthousiasme en een grote bekwaam
heid. Indien hun afwerking verge
lijkbaar was geweest met hun aan
pak, zouden zij gewonnen moeten
hebben".
Handdruk van Prins Bernhard
voor Coen Moulijn.
„Van dit resultaat heb ik alleen
durven dromen, verwacht heb ik
het niet" zei Denis Neville na
afloop in de Nederlandse kleed
kamers, waar de glunderende ge
zichten nauwelijks zichtbaar waren
in de 'damp van de hete douches.
„De jongens hebben schitterend
gespeeld, echt Engels zou ik het
willen noemen. Maar wjj hebben
ook een flinke les gehad. De les,
die zegt, dat je moet blijven vech
ten tot de laatste seconden van
de negentigste minuut Wij zijn
een beetje afgezakt in de laatste
minuten maar de boys hebben
man voor man hard gewerkt. Van
de Engelsen had ik eerlijk gezegd
meer verwacht, maar vergeet niet
dat zij ook weinig kans kregen
hun meesterschap te tonen".
Boven op een bank stond Neville de
pers te woord en stralend be
groette hij zijn landgenoten, die
daarna te horen kregen welk
prachtig materiaal hjj onder zijn
Nederlandse pupillen heeft ge
vonden.
Piet Fransen stond rustig in een
hoek met zorg een scheiding in
zijn natte kuif te trekken. „Fan
tastisch hè, 11 tegen zo'n ploeg.
Die jongens speelden flink op de
man, maar dat mag ook wel, grof
was het nooit. Ja ik heb me echt
lekker gevoeld in deze wedstrijd
ondanks het nare weer en ondanks
het feit, dat ik het erg moeilijk
had omdat ik vóór en achter moest
zijn, de gaten moest stoppen en
gelijk die Venables moest dekken.
Wij hebben een fijne ploeg vind ik.
jammer dat wij op het laatst wat
te defensief gingen spelen".
Poseren
Eddy Pieters Graafland moest pose
ren met „het konijn", de mascotte
van weleer, die weer in ere is her
steld en de hele, natte avond in
zijn oranje-witte pakje in de regen
naast het Nederlandse doel heeft
gezeten, de wollige oren recht
omhoog.
„Ze vroegen me dat ding mee het
veld in te nemen. Dat heb ik dan
maar gedaan, al hou ik niet van
die komedie. Overigens heeft het
konijn het goed gedaan, al was
het wel erg dat ik er toch nog één
moest doorlaten".
„Ik ben er zelf ook een beetje van
geschrokken", zei een oprecht ver
heugde Coen Moulijn, doelend op
zijn magnifieke treffer waarmee
hij zyn succesvolle come-back nog
meer luister bijzette. „Frans Bouw
meester trok die kanthalf goed
mee. Ik wachtte tot Cohen op zijn
verkeerde been stond en had
bovendien het geluk dat Norman
de ruimte tussen de paal en kee
per Waiters open liet". Het Rot
terdamse enfant terrible vertelde
het aan een ieder, die het horen
wilde. „Jammer dat die gelqk-
maker er in ging. Voor alle jon
gens natuuriyk maar vooral voor
mezelf, je vindt het toch altijd
iets geweldigs als je matchwinnaar
wordt".
Vinnig
Naast hem stond een wat vergeten
Frans Bouwmeester. De Bredase
Feüenoorder had niettemin een
groot aandeel gehad in de flitsen
de acties van de Nederlandse lin
kerwing. „Die Engelsen speelden
lekker vinnig, maar vielen me toch
wel iets tegen.
Natuuriyk hebben zy nog een
uitstekende ploeg, maar wy waren
toch zeker niet minder".
Klaas Nuninga was ook al geluk
kig. „De „gelegenheids rechtsbui
ten" had erg tegen zyn taak
opgezien maar hy vond het ach
teraf toch nog allemaal erg mee
gevallen. „Een fyne wedstrijd en
een fyne sfeer. Jammer toch van
dat doelpunt van Greaves", ver
zuchtte de Groningse Amsterdam-
Natuuriyk was iedereen biy en ge
lukkig met dit voortreffeiyke
resultaat. Zelfs Henny van Nee,
die vond dat hy „wat geïsoleerd"
had gespeeld, deelde in de vreugde.
„Niet vanwege het geld hoor, maar
ik had het toch zo fantastisch ge
vonden als wy hadden gewonnen".
En daarmee vertolkte de Almeloër
de algemene mening. Oranje was
Formidabel
In het Engelse kamp was men dank-
zy de niet meer verwachte treffer-
op-de-valreep van Jimmy Greaves
niet ontevréden over het geiyke
spel. „De Nederlandse ploeg heeft
formidabel gespeeld", zei de En
gelse manager Alf Ramsey na af
loop vol bewondering. „De Neder
landers zyn technisch wat minder
sterk dan de Belgen, tegen wie wy
enkele weken geleden op Wembley
22 speelden, maar zy spelen de
bal sneller af en zyn daardoor ge-
vaariyker".
Voor alle Engelsen was Coen Mou
lijn de grote man. „Als hy zo
speelt, is hy ook in onze league
niet te houden", gaf aanvoerder
Ron Flowers als z«n mening te
kennen. „Overigens vond ik ook
Flinkevleugel en Bouwmeester uit
stekend spelen". Jimmy Greaves,
Engelands „redder" had veel ont
zag voor de Nederlandse verdedi
ging. „Ik vond alle verdedigers
vooral fysiek erg goed, maar uw
nummer 3 (Israël) is een heel
groot speler".
De Engelsen hadden duidelijk niet
op zulke sterke tegenstand ge
rekend. Maar gezien het verloop
van de wedstryd kon het Britse
gezelschap toch nog met een te
vreden gevoel aan het diner in het
Amsterdamse Havenrestaurant be
ginnen
