alaconcert Sempre Crescendo
met heerlijke „uitsmijter"
kunst
kalei öoscqqp
Irigineel programma
tnder André Presser
MANIFESTATIE DANS '64:
ABSURDE EXPERIMENTEN
Fa
""Ti
J
NIEUW GEBOUW VAN BUMA:
OPENING 15 DECEMBER
^gericht 1 maart 1860
NAAR ENGELAND?
voor vakantie of zaken
GA PER
HARWICH-BOOT
VAART
ER WEL BIJ
Woensdag 9 december 1964
Vierde blad no. 31437
V
Per dagboot:
voordelige
Off-Season tarieven
voor begeleide auto's
Per nachtboot:
Een comfortabele "tijd is
geld reis" voor de zakenm
Varen terwijl u slaapt,
's morgens fit in Engeland.
Snelle moderne treinen
brengen u naar Londen of
verdere bestemmingen.
Vertrektijd: dagelijks 23.40 uür.
r Reizen per Harwich-boot is een modern genoegen, een veilig over
steken. een zorgeloos comfort. U arriveert op tijd - een prettig#
zekerheid voor de zakenman en voor het vakantieplan. Ook uw auto
kan mee. Neem de boot - u vaart er wel bij!
Boek vla DE HOEK
Reis rustig en betrouwbaar
per dag-
of nachtdienst.
HOEK VAN HOLLAND - HARWICH
iet is op het galaconcert van het studentenmuziekgezelschap
pjmpre Crescendo" elk jaar hetzelfde
o Aanvang 8.15 uur precies" staat op de uitnodiging, maar
half tien voor het startsein klinkt. Zo wordt het twaalf uur,
het concertgedeele eindigt, waarna dan nog de stroom
i traditionele toespraken verwerkt moet worden.
Een eindeloze zit
on/oor de betrokkenen misschien hèèl leuk, maar tegenover de
töp gasten toch wel erg onhoffelijk.
Idi/indt U ook niet?
)#den kappe in den vervolge de stroom van receptiegangers
en het vastgestelde aanvangsuur eenvoudig af en beginne
cies op tijd.
iVanneer zal dat nu eens gebeüren?
It moest ons van het hart.
voor het concert zelf,
door Prinses Mar-
t, veel lof. Een dit jaar zeer sterk
,tflt „Sempre", met een al even
fik vertegenwoordigd vrouwelijk
_pent, wijdde zich na de enthou-
=t meegezongen „studentenliede-
onder de bekwame, accurate en
Ie leiding van de nieuwe dirigent
tré Presser, aan een origineel sa-
Igesteld programma, hoofdzake-
bestaande uit onbekende num-
s, die wij met gerechtvaardigde
k»ngstelling hebben beluisterd,
■let begon met de ouverture van
/l^ini's opera "I viaggio a Reims"
de aanvang van diens verblijf in
^js. Rossini op en top, met melo-
jr^ie solo trekjes voor de blazers
e(j>o en fluit) en een triangel, die
s net even te laat kwam om pre-
op tijd te zijn. Het geheel werd
j de vereiste luchtigheid en sou-
gespeeld.
ct bas J. H. Meerdink zong ver-
Cis Sarastro's aria „O Isis und
met mannenkoor, perfect in-
'ludeerd door Louis van Wijngaar-
i gelijk wij dit hierna ook in het
isterkoor uit de gelijknamige ope-
mochten constateren. Dit wèlklin-
de koor van studenten is een ware
na het succes van het vo-
met het Soldatenkoor uit
kon een nieuw en groot suc-
terecht geboekt worden.
teerdink bezit op zichzelf een
jl geluid, de zangtechnisch ge-
bken duidelijk aanwezige „gehe-
tetoon" belemmert echter helaas
-^alsnog een vrije uitstroming, het-
-b echter bissering, zowel voor hem
-voor het koor niet uitsloot. Van
pgaarden mocht, tezamen met
dre Presser, terecht in de hulde
lozarts
concert voor fluit en harp,
ld, met zorgvuldige begeleiding
1 het orkest, voorgedragen door de
itlst M. C. Matthijsen en de har
te Ada Brussen, dochter van diri-
it Jan Brussen van het Ned. Stu-
1 ten-Orkest. Het ware muzikan-
Ibloed verloochende zich niet; zij
leerste haar partij volkomen,
itthijsen frappeerde door zijn rei-
doch kleine toon, maar de voor
echt was nog te vlak, en te weinig
üuanceerd, om een werkelijk boei
de verklanking van dit niet bij-
ader geinspireerd geschreven con-
ft te kunnen geven. Beide execu-
iten oogstten evenwel een door-
pnd succes.
Na de langdurige pauze speelde het
Kst Haydns merkwaardigerwijze
ti-delige Symfonie no. 26 „Lamen-
one" uit omstreeks 1768. De titel
ontleent deze symfonie aan de Gre
goriaanse koraalmelodie, basis van
het tweede deel. De beschaafde ho
mogene en verzadigde orkestklank
was hier opmerkelijk evenals de leven
digheid, de precisie en de accurates
se in de beide snelle hoekdelen. Een
alleszins plezierige kennismaking, met
een vloeiende cantabiliteit in het ver
heven Adagio. Het orkest deed zich
hier van zijn beste zijde kennen!
Tot besluit een „uitsmijter", een
„trouvaille" om naar hartelust van
te smullen: de „Symfonie No. 5W'
van de ons onbekende Don Gilles.
Volgens het programma een En
gelsman, maar wie mag hij zijn?
In ieder geval iemand, die „opzette-
Centraal Museum:
Plaquettes van
Paulus van Vianen
De gemeente Utrecht heeft
voor de stedelijke verzameling
van het Centraal Museum twee
verguld zilveren plaquettes, da
terend uit 1612 en 1613, van de
Utrechtse zilversmid Paulus van
Vianen aangekocht voor een be
drag van f 50.000.
De plaquettes zijn 82 bij 112 milli
meter groot en stellen resp. Diana en
Actaeon en Pan en Syrinx voor. Ze
zijn afkomstig uit de vroegere collec
tie Dreesman in Amsterdam. Belde
stukken zijn gemonogrammeerd en
gedateerd. Totnutoe bezat het Cen
traal Museum nog geen gedateerd
werk van Paulus van Vianen.
De „Vereenlging Rembrandt tot
behoud van kunstschatten in Neder
land" heeft zich bereid verklaard,
voor deze aankoop een schenking
van f 10.000 en een renteloos voor
schot van f 40.000 te verlenen.
Expositie werken van
Albert v. Dalsum
uitgesteld
De overzichtstentoonstelling van
schilderden van Albert van Dalsum,
die morgen in Kunstzaal van
Stockum in Den Haag zou worden
geopend, moet door omstandigheden
worden uitgesteld. Deze tentoonstel
ling zal niet eerder dan eind januari
1965 kunnen worden gehouden.
Dirigent en solisten tijdens het
Sempre'-concert van gisteravond
V.l.n.r. J. H. Meerdink (bas), M.
C. Mathijsen (fluit), Ada Brussen
(harp) en André Presser (diri
gent).
(Foto L.D./Holvast)
lijk" de Gershwinstijl tot in de nerf
weet te imiteren en te parodiëren en
in de drie delen: „Perpetual emo
tion", „Spiritual?" en „Scherzofrenia"
allergeestigst en vooral ritmisch
knap te keer gaat, met allerlei instru
mentale grapjes de klap op de
klok, (he stormachtige hilariteit op
riep! en nog zoveel méér, waarom
men hartelijk lachen kon.
Al even knap uitgevoerd door het
ganse ensemble, dat zich hier als een
vis in het water voelde en 'n kolos
sale pret had, evenals de stampvolle
zaal, die om een herhaling brulde,
wat dan ook met het eerste en laat
ste deel prompt gebeurde.
Het ging hier dan ook zó vlot en
humoristisch toe, dat zelfs de groot
ste nurks er door in een goed humeur
kwam.
Het late uur vergat iedereen totaal.
Hulde aan André Presser en aan
„Sempre", voor wie dit humoristische
en meeslepende geval een kolfje naar
hun hand was. En voortreffelijk ge
realiseerd: dat moet volmondig ge
zegd!
Een feestelijk besluit van een avond
die, nadat de gebruikelijke redevoe
ringen, met de rector-magnificus prof
dr. D. J. Kuenen vooraan, zijn glo
rieus einde vond in het tot aan de
glorende morgenuren durend studen
tikoos en gezellig „onder-ons" zijn.
H.
Beeldende kunst in
Horeca-bedrijven
In het kader van het plan van dr.
L. Gans tot verspreiding van eigen
tijdse beeldende kunst is een nieuw
initiatief ontwikkeld om hierbij ook
de Horeca-sector te betrekken. In
samenwerking met een bekende
Amsterdamse wijnkopersfirma zal
een verzameling van schilderijen,
aquarellen, gouaches en grafiek wor
den aangelegd, die bedoeld is als
uitleencollectie voor bedrijven in de
Horeca-sector.
Eenmaal per jaar beginnend in
maart 1965 zullen van minstens 5
kunstenaars werken worden aange
kocht uit een fonds, waarvoor de
firma jaartijks zes mille ter beschik
king stelt. Na elke aankoop zullen
de directies van de Nederlandse
hotels, restaurants en café's, via een
geïllustreerde catalogus van de aan
winsten op de hoogte worden gesteld
en een aanvraag kunnen indienen
om gedurende één seizoen een kunst
werk in hun bedrijven op te hangen.
Dr. Gans, die in 1963 ontslag nam
als conservator van het Stedelijk
Museum in Amsterdam, wil de kunst
als koopwaar onder de mensen bren
gen.
De minister van Justitie opent dinsdagmiddag 15 december het
nieuwe kantoorgebouw van het bureau voor muziekauteursrecht
Buma in Amsterdam. Daarmee is gecombineerd de herdenking
van het 50-jarig bestaan van Buma, dat in 1963 viel. 's Avonds
wordt in het Concertgebouw een besloten feestconcert gegeven.
Voor de pauze voert het Ned.
Kamerkoor Nederlandse koorwerken
uit en na de pauze brengt het
Metropole-orkest werken van Neder
landse lichte muziek ten gehore.
Woensdagmorgen 16 december wordt
in het Buma-gebouw een academi
sche zitting gehouden waarop vier
cultuurfilosofen het begrip creativi
teit zullen belichten. Prof. dr. J. M.
M. Aler (Ned.) spreekt over „Creati
viteit en het woerd", Georges Auric
componist en directeur van de Fran
se opera over: „Creativiteit en de
moderne communicatiemiddelen", de
Franse schrijver André Chamson
over: „Creativiteit en het beeld"
de Poolse professor Roman Ingarden
over: Creativiteit en de co-creativi-
Koert Stuyf breekt met elke
traditie: schoonheid tahoe
(Van onze Amsterdamse correspondent)
Vernieuwing in de kunst is een goede zaak en onze overtuiging van
de noodzaak in deze heeft ons menigmaal door de zure appel van een
progressieve compositie doen bijten. Maar deze appel kan ook wel eens
zo onrijp blijken, dat de pitten nog blank va ntint zijn. We willen geloven
dat deze blanke pit te vinden zal zijn in de bedoelingen van de Stichting
eigentijdse danskunst", die gisteravond in Carré in Amsterdam een
balletvoorstelling gaf onder de leuze van Dans '6lf.
Breedsprakig
Een man met de pushing power
van deze onmiskenbare talentrijke
groep van Jonge dansers is Koert
Stuyf, een Amsterdammer die 5 jaar
lang het harde leven van New York
leerde kennen en naast zijn bittere
strijd om het dagelijks bestaan toch
nog kans zag zich bij befaamde dans-
„Somata da Camera" gaf een
uniek concert in Chelsea
NEDERLANDS-ENGELSE MUZIEK
KWAM TOT NIEUW LEVEN
(Van onze Londense correspondent)
In een omgeving volkomen passend bij het karakter van het
concert, heeft Sonata da Camera" (Willem Noske en Piet Nij-
land (viool), Carel van Leeuwen Boomkamp, (viola da gamba).
Hans Schouwman (klavecimbel, met als extra viola da gamba
spelende Louis Goossens) gisteravond in de historische 15e
eeuwse Crosby Hall, gelegen aan de Theems in Chelsea, een
belangwekkend stuk Engels-Nederlandse muziekgeschiedenis tot
nieuw leven gebracht. In Sweelinck's tijd bestond een intensief
contact en voortdurende uitwisseling tussen elkaar vaak inspire
rende Engelse en Nederlandse componisten.
Zo bevatte het programma een
fantasie op een (verloren gegane)
fuga van J. P. Sweelinck door de
Engelse componist John Bull. Van
dezelfde componist werd een buiten
gewoon charmante „Dutch Dan
ce" uitgevoerd. Sweelinck componeer
de op zijn beurt variaties op een
stuk van John Dowland, dat het
ensemble ten gehore bracht. Ver
der speelde het o.a. een werkje van
Orlando Gibbons, die ln zijn „fan
tasia" vaak gebruik maakte van Ne
derlandse melodieën welke in de 16e
en de 17e eeuw populair waren ln
Engeland en die waarschijnlijk
daarheen waren overgebracht door
Engelse soldaten, die ln Holland te
gen de Spanjaarden vochten en door
de talrijke Engelse acteurs, die tour-
nee's door de lage landen maakten.
Dit unieke programma had veel
te danken aan het musicologische
speurwerk van Willem Noske.
Verder werden o.a. werken uitge
voerd van Pieter Hellendaal (in 1721
geboren in Rotterdam, die zich in
Engeland vestigde) en van Willem
de Fesch, de veelzijdige Nederland
se componist uit de 18e eeuw, die
tal van Engelse liederen op toon
heeft gezet.
Het concert werd gegeven in ver
band met de Brits-Nederlande ten
toonstelling „The 'Orange and the
rose" in het Victoria en Albertmu-
senm welke de wederzijdse invloed
van wetenschap en cultuur tussen
beide landen ln de 16e en de 17e
eeuw ln beeld brengt. Wegens de
grote belangstelling is deze tentoon
stelling tot 10 januari verlengd.
Museumbaten voor
Engelse kunstenaars
Gebaar van Koningin
Elizabeth
Koningin Elizabeth heeft thans
besloten de baten van haar eigen
museum dat de „Queen'g Gallery"
heet, te bestemmen voor een beurs
voor jonge kunstenaars, die ln het
buitenland willen werken.
Er zullen voor het jaar 1965 41
prijzen van 100 pond (f1000) elk
beschikbaar worden gesteld voor
leerlingen van evenzovele academies
of kunstscholen. Wanneer dit plan
slaagt en er genoeg geld binnen
komt, zal het in 1966 worden her
haald.
Sinds het museum werd geopend
werd het door driekwart miljoen
personen bezocht. De opbrengst was
ruim f 900.000. Dit is trouwens het
enige Londense museum dat entrée
heft. De grote nationale musea in
Engeland zijn alle kosteloos.
instituten te bekwamen in de moder
ne balletkunst. Daarvan heeft hij ons
gisteravond als danser en als cho
reograaf een en ander laten zien.
Dit dwong door zijn vitale kracht
respect af, maar de overmatige lengte
van het programma en in niet gerin
gere mate de breedsprakigheid van
zijn choreografiëen toonde ons in een
steeds sterkere mate zwarte plekken
van zijn produktie. Koert Stuyf
breekt met alles wat naar traditie
riekt.
HU verklaart dat de persoonlijk
heid van de danser de overkoepe
ling moet zijn van de afzonderlijke
te beschouwen aspecten van de dans
en de muziek. En waren er in de
groep ongetwijfeld dansers met per
soonlijke aanleg die zijzelf exposeer
den ondanks de uiterst moeilijke
danstechniek van deze moderne ex
pressie, toch gaven zij geen balans
in de door hen geboden dans en
beleefde muziek, om daar een over
koepeling in te zien. Daartoe waren
de door Koert Stuyf voorgeschreven
choreografische bewegingen te kin-
lijk of te absurd. Het met het lichaam
over het toneel schuifelen geschiedde
met grote elegance, dwaas was het
vele lopen in de balletten en oerflauw
dat dit met doorgezakte knieën werd
gedaan.
Raadselachtig
Wat de choreograaf met al de ab
surde houdingen voor de dansers
bedoelde is ons een raadsel gebleven.
Men kan nu wel alle tradities ter
zijde schuiven, maar we moeten daar
voor iets in de plaats stellen dat aan
en!ge redelijkheid beantwoordt, waar
bU we zwijgen over de schoonheid
welk begrip hier blijkbaar taboe is
geworden. Alleen de charmante jon
ge danseres Ellen Edinoff, die met
Koert Stuyf als echtgenote naar Ne
derland was meegekomen, handhaaf
de de esthetische zin van de schoon-
Vondst van beeld
uit Cicero's villa
Een marmeren beeld, waaraan het
hoofd ontbreekt, is opgehaald uit
de Golf ran Pozzuoli ten noorden
van Napels. Het beeld is eens wel
licht eigendom geweest van Rome's
beroemdste spreker en advocaat:
Cicero.
Het twee meter hoge werk, dat 600
kg weegt, werd gevonden op de
plaats, waar volgens de overlevering
een villa van Cicero aan zee gestaan
moet hebben.
De plaats, waar de villa gestaan
heeft, ligt thans evenals het grootste
deel van het oude Pozzuoli, beneden
de zeespiegel. Het gebied, waar zich
een aantal gedoofde vulkanen be
vindt, zinkt langzaam maar zeker
weg
Kikvorsmannen halen voortdurend
oude kunstschatten op uit de modder
en het zeewier.
Het beeldhouwwerk een prach
tige vrouwenfiguur in Hellenistische
stijl is overgebracht naar het
oude Amfietheater van Pozzuoli, waar
andere beelden, die uit de zee opge
haald zijn, eveneens een plaats heb
ben gevonden.
heid reeds door haar verschijning
en mede door haar prachtige dans
kunst. Zij weet alles tot een schoon
gebaar te maken. We hepen dit nog
eens te mogen zien in een klassiek
of romantisch ballet.
De enkelsoortigheid van bewegin
gen in het niet willen dansen be
heerste de door Koert Stuyf choreo
grafisch ontworpen balletten „A per
son of the place", „Two of yester
years", „Within pale silence" en
„Een Finse auto", waarvoor resp.
de muziek van Peter Schat, Webern,
en Berio werd benut. Jammer van
al de onmiskenbaar geboden inspan
ning, maar we dienen er toch voor te
waken dat de voortgang en ontwikke
ling van de balletkunst niet vast
loopt in het slop van absurde expe
rimenten. De weg terug wordt dan
zo uiterst moeilijk!
Beeldengroep te
Tegelen beschadigd
De 1.65 hoge beelden welke op een
gazon nabij de gieterijschool fn
Tegelen staan opgesteld zijn door
onbekenden beschadigd. De heelden-
groep, een creatie van de Utrechtse
beeldhouwer José Pirkner is ver
vaardigd van gietbrons en stelt voor
een leraar en een leerling welke met
een grote gietpan aan het metaal
gieten zijn.
Een circa 30 cm. lang uiteinde van
de steel aan de gietpan is nu zodanig
rondgedraaid en verbogen dat de
hand van de leraar ook overbogen
is. Het stuk steel Is zelfs afgebroken.
In Tegelen is men trots op deze beel
dengroep. De leerlingen van de gie
terijschool zelf beschermen de beel
den voor de spelende Jeugd. Onder
de leerlingen moet de dader dan ook
niet gezocht worden, zo zegt men op
de school. Men noemt het een erger
lijke baldadigheid. De beeldengroep
staat er pas twee maanden en
kostte f. 4.300 zonder het voetstuk.
Congresgebouw
7 januari open
Het congresgebouw in Amsterdam,
de glorierijke uitbreiding van het
enorme R.A.I.-complex wordt op 7 ja
nuari door prinses Margriet officieel
in gebruik gesteld. Bezoekers zullen
dan meteen worden geconfronteerd
met de grote veranderingen die zich
thans nog in de omgeving van de
R.A.I. voltrekken.
De belangrijkste wijziging is wel
die van de wegen rond het hallen -
oomplex. Op het Europaplein is een
groot circuit ontstaan, waar de uit
de diverse richtingen komende auto's
zich kunnen verdelen en waardoor
het bij grote tentoonstellingen hope
lijk niet meer zo zal zijn dat toe
vallig parkerende automobilisten in
een verkeerschaos stranden.
Een tweede verandering is de ha
ven, die bij het congresgebouw is ge
graven en die in het voorjaar een
fraaie groene omgeving zal krijgen.
In die haven kunnen de rondvaart
boten aanleggen voor het brengen en
afhalen van congresgangers. Tenslot
te zijn er werkzaamheden aan de
gang aan de zijkant van het R.A.I.-
gebouw, waar de toegangen tot de
noord- en oosthallen worden voor
zien van een enorme luifel waaronder
een groot aantal kassa's. Bij grote
evenementen zoals ijsrevues, die dui
zenden mensen op één tijdstip aan
trekken zal ook hier alles ten gerieve
van het publiek ordelijk kunnen ver
lopen.
de uitvoerende
Buma, in 1913 opgericht door het
zelf twee jaar eerder opgerichte ge
nootschap van Nederlandse compo
nisten, werkt met concessie en onder
toezicht der regering, op grond van
artikel 30a van de Auteurswet van
1912. Buma wiens devies is: „Elck 't
sijme", exploiteert het uitvoerings-
recht. Het bureau heeft geen leden
doch circa 3500 aangeslotenen, dat
zijn de Nederlandse componisten,
tekstdichters en uitgevers, die hun
muziekuitvoeringsrecht bij contract
aan Buma ter exploitatie hebben
toevertrouwd. Daarnaast behartigt
Buma de belangen van enige miljoe
nen buitenlanders. Alle nationale
bureau's voor muziekauteursrechten
dragen nJ. over en weer hun natio
nale repertoires over aan de buiten
landse zusterorganisaties. Buma
onderhoudt op deze wijze contact
met 35 buitenlandse bureau's en
heeft zodoende de exploitatie van
het gehele wereldrepertoire van de
muziek. Krachtens de Nederlandse
auteurswet behouden de erfgenamen
van de maker tot 50 Jaar na diens
dood zijn rechten.
De afgelopen tien jaar zijn de
geïncasseerde muziekauteursrechten
van één tot dit jaar bijna 6^ mil
joen gulden gestegen. Buma werkt
met een onkostenpercentage van 20
A 25%. Het bureau ontving verleden
Jaar 8 ton uit het buitenland
voor daar uitgevoerde Nederlandss
muziek.
Het nieuwe kantoorgebouw, dat
vier verdiepingen heeft werd ontwor
pen door de architect Maurice
Grothausen. De bouwkosten bedroe
gen nog geen 3 miljoen gulden. Buma
gaf vijf jonge beeldende kunstenaars
opdrachten voor vier kunstwerken
binnen en een buiten het gebouw.
Dit laatste is een beeld, voorstellen
de Nereide op Triton gemaakt door
de beeldhouwer N. I. C. Jonk. Het
zal aan de gemeente Amsterdam
worden aangeboden.
Hard tegen hard
in Zuid-Tirol
Een 22-jarige militair van de Ita
liaanse alpenjagers, Paolo Zanella,
die gedetacheerd is by de Italiaanse
troepen in Al to Adige, is met afge
hakte handen In Bolzano aangeko
men. Hy vertelde dat terroristen
hem, met een prop in de mond, met
beide armen hadden vastgebonden op
de rails waarover even later een
trein passeerde. Zanella was bijna
buiten kennis en de politie kan nog
geen samenhangend verhaal over het
gebeurde van hem te horen krijgen.
Men acht het mogelijk dat hy het
slachtoffer is geworden van de
wraak van de terroristen, die met
deze daad de dood wilden wreken
van de 50-jarige Josef Kerschbau-
mer, die in een gevangenis te Verona
is overleden. Als doodsoorzaak werd
een hartaanval opgegeven. Kersch-
baumer was eerder dit Jaar tijdens
een massaproces veroordeeld tot 15
jaar en 11 maanden gevangenisstraf.
Hij had bekend verantwoordelijk te
zijn voor dynamietontploffingen. HIJ
ontkende echter dat hy en andere
„Zuidtiroolse vrijheidsstrijders" Alto
Adige (Zuid-Tirool) by Oostenrijk
willen inlijven. Volgens hem willen
zij Italië alleen maar ertoe dwingen
het gebied grotere vorm van zelfbe
stuur toe te kennen. Zoals bekend
werd het gebied na de tweede we
reldoorlog bi) Italië ingelijfd. Voor
heen behoorde het aan Oostenrijk.
„Vrije" brandwacht 1
liet schoonmoeders
schoorsteen branden
(Van onze Venlose correspondent)
Een bedenkelijk staaltje van
plichtsbesef werd gistermiddag aan
de dag gelegd door een hoofdbrand
wacht van de Venlose beroepsbrand
weer. Hy kreeg van buren de bood
schap, dat in het nabygelegen huis
van zijn schoonmoeder een schoor
steenbrand woedde. Hem werd ver
zocht of hy eens even wilde komen
kyken. De man ging ééns poolshoog
te neme'n en stelde vast dat er Inder
daad brand was. Hy benadrukte
evenwel, dat dit een klusje was voor
de brandweer en deelde zijn schoon
moeder mee, dat hy er zich derhalve
niet om bekommerde. Hy had na
melijk een vrije dag en wilde uitrus
ten. Om zün schoonmoeder toch ter
wille te zyn. belde hy in eigen per
soon de brandweer op. Zonder de
komst van zyn dientsdoende colle
ga's af te wachten en hen eventueel
een handje te helpen begaf de hoofd
brandwacht zich huiswaarts. Hy had
daags tevoren 24 uur dienst gedaan
was nu immers vry van dienst.
