m Transport der verdoemden LEIDSCH DAGBLAD DINSDAG 1 DECEMBER 1964 Dagelijks vervolgverhaal Oorspronkelijke roman door WOLFGANG ALTENDORF 14) Werkelijk luitenant! Bleckmesser knikte tevreden. De Feldwebel scheen inderdaad in zijn schik te zijn met de verandering. Ziet u, dat u vanavond bij het appèl ook aanwezig bent. Wij zullen tóe majoor en zijn adjudant wat la ten z 5 Steinlein klom in de eerste wagon. 1 Bleckmesser had ongeveer vijfhon- mark bij zich. Daarmede moest hij uitkomen. Hij slenterde wat door ..het stadje en beantwoordde de groet "van de militairen van de genie, die e uit hun kazerne stroomden en voor de rest van de dag de kroegen be volkten. Zij konden er overigens wei nig krijgen. Er was alleen schraal bier. Toch zaten zij er tot de taptoe. i5)De omgeving van het plaatsje boe zemde hun geen belang in, hoewel het pal aan de Rijn lag. Bleckmesser woonde in een soort officierentehuis. Twee jaar geleden was dit gebouw nog in gebruik voor een af andere maatschappelijke in stelling. Maar sedert de totale oorlog gevoerd werd, had men voor derge lijke kleinigheden geen tijd meer. Hi&r woonden ook de majoor en de vier compagniescommandanten. Maar Bleckmesser kwam zelden met hen in aanraking. Een gevangene hield de kamer schoon. De oppasser woonde zelf ook in een kamer en dat was beter dan de gemeenschappelijke cel in de gevangenis waar hij eigen lijk thuis hoorde. Toen Bleckmesser binnentrad zat hij in kleermakers- Si houding op zijn bed en naaide knopen aan de nieuwe broek van de majoor. Kom mee, zei Bleckmesser, we moeten mijn koffer pakken. U kunt nu ook minstens veertien da gen op uw lauweren gaan rusten. U hebt mij nooit verladen met werk, luitenant, zei de gevangene. uitrusting op ae Duinenpiuutó v* HeTXn^auTvanehunP£en" Hoe is het waren de kleine ontspanningen der Franse koningen, vervol gens: de daarvoor gedane uit gaven en tenslotte: de particu liere kas des konings waaruit de hoffeesten werden betaald. Het bijvoeglijk naamwoord menu is waren nieuwe koppelriemen, nieuwe laarzen, nieuwe ransels met nieuwe opgerolde dekens de uitrusting was voortreffelijk. Niets ontbrak. Voor de afdeling stonden vier kisten munitie, een verzameling bajonetten en twee machinegeweren. Daarnaast ontdekte Bleckmesser een dichtgespijkerde kist, waarop brede stroken papier geplakt waren. Op deze stroken stonden dienststem- pels Wat zit daarin? vroeg hij aan een van de onderofficieren, wiens naam hij nog niet kende. De papieren, luitenant! Papieren? De processenverbaal van de gevangenen, luitenant. Bleckmesser boog zich naar de kist en streek met de duim over een der stroken, Wie heeft die kist verzegeld? De majoor. Sedert wanneer worden de pro cessenverbaal van de gevangenen verzegeld? De onderofficier schokte met de schouders. Misschien omdat het bijzonder zware gevallen zijn, luite nant! Onzin! zei Bleckmesser. De eerste luitenant! riep een der onderofficieren. Schwerdtfuss kwam plechtig over het kiezel aanlopen. Hij wenkte uit de verte al af. HU liet zich niet graag de voorgeschreven groet bren gen. HU gevoelde zich als adjudant weliswaar de rechtmatige vertegen woordiger van de commandant, maar officieel was men het daar niet over eens. In het bU zonder bleken de ou dere officieren daar een andere me ning over te hebben. Daarom had hU zich aangewend eigener beweging van dc groet afstand te doen. Boven dien was hy bang voor zUn comman dostem. Hy wist dat die hoog en schril klonk en dat dit de mannen, die bU commandeerde, vrolyk maak te. Met uitgstrekte hand trad hU op Bleckmesser toe. Ook dit kameraad schappen k vertoon voor het front der troepen behoorde tot zUn cere moniële gebruiken, waarvan hU hoopte dat zU indruk maakten. Is alles in orde? piepte hU- De majoor komt meteen. U weet, dat hU het met de inspectie nauw neemt. Bleckmesser wees op de verzegelde kist. Waarom is die kist eigenlUk verzegeld? Schwerdtfuss keek peinzend naar de kist. Die bevat de processen-verbaal. Moet hU verzegeld zUn? Zuiver formaliteit, beste Bleck messer, antwoordde hU- De stuk ken zUn geheim. In hoeverre geheim?. Geheim voor uw mannen. Maar die weten toch juist pre cies wat er in staat. Bevel van de majoor. Met deze mededeling onttrok Schwerdtfuss zich aan het geval. HU zal zUn re denen hebben. Er klopt iets niet, dat Bleckmes ser. Maar hU knikte. Brengt u de majoor op de hoogte? De adjudant hief verschrikt de ar men in de hoogte. Dat moet u Clibo-flltser voor Click en Clack I f 11,-. Isl-flitser (incl. etui) f 14,-. Tully-flltser (Incl. etui) f24,75. I Agfalux-flitser (incl. etui) f 33,-. i 1 De Clibo-, Is!- en Tully-flitsers fn j kleurrijke cadeau sets „flltsklaar" verpakt met 5 lampjes PF 1 en i I batterij. Vraag Uw fotohandelaar naar de uitvoerige Agfa-krant» I Producten van Agfa/Gevaert A.G. Vogelvergiftiging Landbouwer kreeg f500,- boete (Van onze Roermondse correspondent) Een landbouwer (52) uit Nieuwen- hagen is door de kantonrechter in „Britten boden mij politiek asiel" „Engeland heeft mU politiek asiel aangeboden in ruil voor gegevens over de Egyptische geheime dienst, maar ik heb die gegevens niet wil- PANDA EN DE MEESTER - LEERLING 7081. ..Hoepel op", zei Dongadil. ..Ik ben nu zelf een meester en heb niets meer met jullie te maken!" En tegelijkertijd fupte hij een pits op Panda en Joris tegelijk zodat zij werden opgenomen en door een openstaande winkeldeur gesmeten. „Foei", mompelde Joris, terwijl hij zich duizelig oprichtte. „Dit was een lelijk trekje van de kleine Dongadil" „Juist", klonk opeens een stem, „Dongadils karakter kan hier door ernstige schade lijden". Het was Wondril de Witte, die aldus sprekend in een spiegel was verschenen. „Meneer Wondril!" riep Panda. „Ik kan er echt niets aan doen. Maar nu heeft Dongadil de meester steen enne en wat nou?!" „Het kwaad is geschied", antwoordde de grijsaard somber. „Rampen bedreigen reuzenland en Dongadils karakter. Want als een leerling te snel over macht beschikt, doet hij zwarte din gen. Groot is de verantwoordelijkheid van degene, die de leerling zoveel macht in handen speelde." „Maar ik kon het echt niet helpen", herhaalde Panda. Heus niet! O. meneer Wondril, wat moeten we doen?!" „Luister sprak de oude. Maar wat hij daarna zei, konden Panda en Joris niet verstaan, want de gedaante in de spiegel trok de aandacht van enkele klan ten. „Kijk eensEen nieuw soort tv!" riepen ze. zich voor het meu bel verdringend. „Wat een raar modelHet lijkt wel een spiegel!" DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN GRAMMETJE FOK de Koning leefd aan zijn petje. sprekJP' mene"" De schildwacht sprong van verbazing in de houding. ..De Koning? Maar dat gaat zo maar niet! Dan moet u eerst een ver zoek indienen en dat wordt bekeken door de minister en dan komt het in de ministerraad en dan moet u na een half jaartje nog zie je. Ze zijn ters gevangen te „O", zei Orak. „Tja. dat is een beetje amelijk van plan de Koning en al zijn nemen en als het een half jaar duurt voor ik hem kan waar schuwen. hóeft het al niet meer". De schildwacht zette grote ogen op. „De Koning? Willen ze die gevangen nemen?" „Zo Is het", zei Orak. „Maar als het nu n briefje schrijven!" Hij draaide zich zich i in de kraag. „Hier blijven! Mee naar je alles vertellen". „Mij best", zei Orak vriendelijk. ..Het zegel uit". RECHTER TIE EN DE TWINTIG GOUDSTUKKEN door Robert van Gulik

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 15