VÉÉL
NIETS...
c
Kom er ACHT-er
D
Wie
verlangt krijgt
Boswachters
in Afrika
Mal fray
TOVER FORMULE?
Zaterdag 28 november 1964
Pagina 4
Wekelijks bijvoegsel Uw Wereld
SINTERKLAASVERHAAL VOOR DE KINDEREN
PAPIEREN
BADPAK
Papieren kleding is geen
nieuws meer, maar vertoont
in vele opzichten zoveel te
kortkomingen, dat de winke
liers zich niet haasten om
zich in het bezit te stellen
van een groot assortiment.
De vooruitgang staat echter
niet stil en thans biedt een
Amerikaanse fabrikant „ge-
breide" stoffen van papier-
vezel aan, die volgens hem
zouden worden kunnen ge-
wassen en gestoomd en
waarin men zelfs zou kunnen
INTERKLAAS was er al weer vroeg dit jaar. Dat heeft zo
zijn reden. Steeds worden er meer huizen in de stad ge
bouwd, er komen meer vaders en moeders wonen en het aantal
kindertjes, dat schoentjes voor de schoorsteen zet met wat water
en hooi voor het paard, wordt ook al groter en groter.
Daarom had de Sint tegen Piet gezegd: „Piet, poets je zwart
een beetje op, we gaan twee weken vroeger op stap. Er zijn zo
veel verlanglijstjes in Nederland, dat mijn paard het afrijden van
de adressen niet meer kan bijbenen. Wij gaan deze keer met de
auto, maar zorg er voor, dat mijn schimmel op tijd met het schip
aankomt, want ik moet toch nog een paar avonden over de daken
rijden, om zo eens hier en daar aan de schoorstenen te luisteren
of die Hollandse kindertjes wel allemaal zoet zijn geweest en na
tuurlijk ook om te horen of ze allen wel braaf liedjes zingen. Je
weet. Piet, op zingen komt het aan. Er is eens een grote dichter
geweest die zei, dat je het best daar kan komen waar gezongen
wordt. „Stoute mensen .of ze groot of klein zijn, zingen niet".
Piet had overal uitstekend voor
gezorgd.
De trouwe schimmel, die goede
oude kameraad was bijtijds op weg
en op een regenachtige dag ver
trok de Sint uit Madrid. Het was
een nare reis. De wegen waren
slecht en hobbelig. Piet had de
grootste moeite om goed te sturen
en aan de grens viel het ook al
niet mee. Want geen van de doua
ne-ambtenaren wilde geloven, dat
de Sint, die altyd per schip wordt
verwacht, nu zo maar met een auto
was gekomen. Het was koud en
stormachtig, toen Sint in Neder
land aankwam. Er woei een stevige
bries en als hy niet net zyn staf
aan zyn myter had gehouden, dan
zou deze zeker over de weg zyn
gewaaid, toen de Sint uitstapte om
het eerste adres aan te doen, waar
hy het verlanglystje zou gaan in
kijken van twee peuters tussen 4
en 6 jaar. De wind echter trekt
zich van de goedigheid van Sin
terklaas niets aan. Die mag wel
stout zyn. Hy greep Sints baard,
draaide haar een paar keer om
zyn lijf en hals heen, trok er aan
en bond haar aan de deurkruk
vast. Dat was me een schrik! Piet
sprong gauw uit de auto, joeg de
boze wind weg en maakte de baard
los. Maar, o wee! Nog juist sloeg
de deur dicht en een stuk van de
baard bleef aan de deurknop zit
ten. En pyn dat het deed. Zo'n
ruk aan je baard is niet
prettig
„Dat is me een mooie geschiede
nis", zei de Sint. „Daar ben ik een
stuk van mUn baard kwyt De lin
kerhelft is er af. Met zo'n ongelyke
baard kan ik toch niet by de kin
dertjes komen. Dat staat niet!
Eerst maar naar de kapper, Piet!
Kom, ingestapt! Wy zyn hier in
een nieuwe wyk, kyk maar eens
goed uit of je niet zo'n rood-witte
stok voor de deur ziet staan!".
Zwarte Piet was een bofferd.
Juist om de hoek was een kapper,
een manneke, dat neg weinig te
doen had en erg mager was van
narigheid. Willem Brand van Wyk
stond er in krullige letters op de
iuit. Hy had gedroomd in deze
nieuwe wyk veel klanten te krij-
gen, veel centjes te kunnen tellen
en gauw rijk te worden. Totnutoe
was van deze droom nog niets uit
gekomen. Toen Sint by hem bin
nenstapte was hy de enige klant
in de hele zaak.
„Het zit ons mee, Piet", zei de
Sint. „Niemand is my voor. Ik
ben aan de beurt, dus kunnen wy
weer gauw vertrekken".
De kapper die grote ogen opzet
te, toen hy de Sint als klant kreeg,
doch toch zyn nieuwsgierigheid erg
bedwong, zei, dat het weer niet als
te best was. Nou, dat wist de Sint
ook. Dat had hy zelf ervaren.
Maar goedig als hy is, zei hy: „Ja,
't is bar slecht!".
„Slechter dan verleden jaar", zei
de kapper weer.
Negentien Afrika
nen ontvangen op
de koele hellingen
van de Kilimanjaro on
derricht in het bescher
men van wilde dieren,
waarop hun stambroeders
nog steeds jacht maken
voor voedsel en ivoor.
Zy worden opgeleid op
een school, waarvan de
leerstof o.a. vermeldt het
vangen van een neus
hoorn en het beschermen
van vee tegen leeuwen en
luipaarden.
Deze school is het resul
taat van een drie jaar
geleden in Tanganjika
gehouden internationale
conferentie over het be
schermen van de natuur.
Daar bleek dat er drin
gende behoefte bestond
aan Afrikaanse „bos
wachters" in de nieuwe
onafhankeiyke Afrikaanse
landen ter vervanging van
degenen die dit werk in
het koloniale tijdperk de
den.
Vele landen hebben
financiële steun gegeven
nf toegezegd. Uit Tan
ganjika, Kenia, Oeganda,
Malawi en Kameroen
meldden zich 28 kandi
daten, waarvan er negen
niet aan de hoge eisen
voldeden.
De school is een stout
moedige proef, omdat het
beschermen van wild in
beginsel vreemd is aan
de meeste Afrikanen.
De studenten die olijf
groene uniformen en
baretten dragen, brengen
slechts de helft van de
cursus van twee jaar In
de klas door. De rest van
de tijd is gewijd aan
praktisch werk in de na-
Allereerst wordt hun
geleerd geen angst voor
de dieren te hebben. Zy
werden zonder geweren
rondgeleid door de reser
vaten. „Maar", aldus
directeur Gil Child,
„iedereen moet ook weten
wat hem te doen staat
als er een olifant op hem
af komt stormen. Dan
blyft hem maar een ding
over: kalm zyn en raak
schieten".
„Slechter dan verleden jaar" zei
de Sint ook.
„Nu heb ik geen enkele klant",
begon de kapper opnieuw. „Er valt
niets te verdienen met Sinterklaas
in deze kale buurt".
Uit zyn woorden sprak de grote
teleurstelling over de hele nieuwe
wyk.
„Zo, zo" zei de Sint. En hy
keek eens in de spiegel of zyn
baard wel goed gefatsoeneerd werd.
De kapper was een buitengewone
vakman, die de baardknipkunst
uitstekend verstond, dat moet
gezegd worden. De baard van Sint
was spoedig weer piekfyn in mo
del. Nog een enkele knip en de
Sint was klaar.
„Geef my uw verlanglystje
maar", zei de Sint, toen het op
betalen aankwam en de kapper het
bedrag op het kasregister wilde
aanslaan. „Drie wensen, die er op
staan zal ik voor u vervullen!" Nu
kunnen jullie begrijpen, dat de
kapper, die net één gulden in reke
ning wilde brengen, zulke knollen
van ogen opzette. Zo'n slechte dag
vandaag, ja een hele slechte week
en dan ineens drie wensen in ver
vulling. Wat een gebeurtenis. Die
Sinterklaas was toch maar een bo
venste beste, dat hij nu juist zyn
kapsalon opzocht. De kapper ging
aan het denken. De bovenburen
hoorden het knarsen en piepen
van het denken.
„Ik wou dat ik rijk was", dacht
de kapper nog eens, ,dan ging ik
centjes tellen". Maar hy dacht het
niet hardop, want dat durfde hy
gewoonweg niet.
„Wat zou ik wensen, wat zou ik
wensen! „O, wat is dat moeilyk
een verlanglystjes voor Sinterklaas
invullen. Dat is wel het moeilykste
wat er bestaat.
De kapper dacht aan die arme
houthakker, die drie wensen mocht
doen en toen hardop zei: „Ik wou
dat ik een worst op tafel had".
Jullie kent dat verhaal toch? Zyn
vrouw werd boos, toen de worst er
stond en de houthakker werd ook
beurde ook. De laatste wens was,
Hy zei toen: „Ik wou, dat die
worst aan je neus zat!" En dat ge
beurde ook. De laatst ewens was,
dat de worst weer van de neus van
zyn vrouw afkwam. Dat was het
verhaal
Zo dom zou de kapper niet zyn.
Nu hy het toch voor het wensen
had, moest hy het slim inkleden.
Hy zou iets héél moois wensen,
iets waar hy altyd wat aan had.
Hy keek in de verre verte, of hy
daar zyn verlangens vandaan kon
halen. Hy keek langs de fraai ge
knipte baard van Sint en
daé-r had hy het!
„Ik wou", zei hy, „dat alle baar
den van alle mannen in het
straatje bleven doorgroeien, dan
moeten ze by my komen om te
knippen".
De kapper had het nog niet ge
zegd of de eerste klant kwam al
binnen. Het was de kruidenier
naast hem.
„Goedenavond", zei de kapper.
„Goedenavond?" vroeg de man.
„Noem je dat een goeie avond.
Daar is ineens myn baard gaan
groeien. Hy groeit als kool. Het
houdt maar niet op. Knip haar
eens gauw af. Het is verschrikke-
ïyk!"
De kapper lachte in zyn vuistje.
„Dat is de eerste klant naar mijn
wens", dacht hy. Die Sint is toch
maar een beste goeie man. Hy had
de eerste knip nog niet gedaan of
daar stond de tweede klant al in
de winkel, de bovenbuurman. Met
zo'n baard! En de derde en de
vierde. Zulke baarden! Een kwar
tier later stond de hele straat in de
rij. Allemaal mannen met groeien
de baarden, die wapperden als
wimpels in de wind. De kapper
knipte en knipte. De winkel lag vol
met afgeknipte baarden. Hy was
nog niet klaar met de laatste man
uit de straat, of de eerste klant, de
kruidenier was er weer en de bo
venbuurman volgde.
„Je hebt my niet goed geknipt"
zei de kruidenier.
„Wat ben je voor een kapper?",
zei de bovenbuurman.
Postzegel ter ere
van paus Paulas
De Indiase regering zal een post
zegel uitgeven ter gelegenheid van
het bezoek van Paus Paulus aan
Bombay, dat 2 december begint.
Op de postzegel zal de tors van
de heilige Thomas staan, een van
de discipelen van Christus, die leef
de en werkte in Zuid-India.
De beeldenaar is gemaakt naar
het zilveren borstbeeld van de hei
lige Thomas in Orotona, Italië. De
zegel zal vyftien paise kosten (on
geveer elf cent).
En de kapper begon weer te
knippen. De baarden vlogen in het
rond.
„Ik betaal je niet", zei de krui
denier.
„Ik ook niet" zei de bovenbuur-
Daar kwamen ze allemaal terug,
één voor één, de klanten, en ze
betaalden niet. De baarden puil
den de winkel uit. De straat op, ze
stoven overal heen, bleven hangen
in de bomen en de mensen, die
er niets van wisten, zeiden: „Nu
wordt het nog mistig ook".
Zo gebeurde het dan, dat de
kapper wel moest knippen, geen
centjes kon tellen en dus ook niet
lijk werd. Wat was dat een ver
keerde wens! Hy wist zich geen
raad
„Wat moet ik doen", dacht hy.
„Wat moet ik doen?" Hy keek weer
in de verte en zag de lange rij van
mannen met baarden, die ge
knipt moesten worden en die be
talen wilden.
„Ik wou dat alle mannen uit
het straatje gladde gezichten kre
gen' zei hy hardop. Ja, dat was
zyn tweede wens! Dat had hy ge
zegd in zyn wanhoop, zonder er
by te denken, wat er gebeuren zou.
En kijk, alle gezichten waren glad,
zo glad als de spiegel van de kap
per. De mannen begonnen te la
chen, hardop te lachen. Ze stre
ken met de hand langs hun wan
gen, voelden onder hun kin. Er zat
geen haartje meer op! Nu waren
ze tevreden!
Maar de kapper had geen klan
ten meer. Wie laat zyn baard
knippen of scheren als hy er geen
heeft, Dat doet toch niemand.
Want dat kan niet. Het werd stil
ler dan stil by de kapper. Hy had
geen klanten, kon geen centjes tel
len en werd helemaal niet rijk.
Zyn gezicht werd hoe langer hoe
treuriger. Maar waarom zou hy
treuren? Hy mocht toch nog een
wens doen!
Zijn gezicht werd hoe langer
hoe treuriger. Maar waarom zou
hij treuren? Hij mocht toch nog
een wens doen!
„Ik wou, ik wou zei hij,
„dat alle mannen in het straat
je weer gewone gezichten kre
gen".
Dat was toch geen onredelijke
wens?
De mannen kregen weer gewo
ne gezichten. De baarden groei
den weer als altijd. Gewoon! De
klanten kwamen op tijd, zoals
zij gewend waren bij de kapper!
En de kapper moest erg zijn
best doen en iedereen goed en
vlug bedienen.
Kunt U de acht afwy'kingen in de beide bovenstaande tekeningen
vinden? De juiste oplossing vindt U elders in dit By voegsel.
En Sinterklaas? Die lachte in
z'n baard. Want die kapper had
geleerd, dat hij niet te veel op
zijn verlanglijstje mocht zetten.
Als je dat doet komt er niets
van terecht. Nooit zou hij zo iets
meer doen!
Hebben jullie dat nu ook ge
leerd?
Onze damrubriek
Onze bridgerubriek
Bridge vraag van deze week:
Noord gever, NZ kwetsbaar,
viertallenwedstrijd.
Zuid heeft:
Sch. H B 9 8 7
Ha. A H
Ru. 6 5 4
KI. 7 5 3
Biedverloop: noord één
schoppen oost twee harten
zuid vier schoppen
west en noord passen
oost vijf ruiten wat moet
zuid doen? Antwoord elders
op deze pagina.
By alle aanzienlijke vorderingen
die de biedtechniek de laatste tien
jaren heeft gemaakt, is de speel-
techniek er maar bekaaid afgeko
men. Vele spelers zijn vandaag in
staat door middel van regeltjes en
punten-optelsommetjes in vier van
de vyf spellen tot een goed eindbod
te komen. Weinigen kunnen er
echter op bogen, dat hun speel-
techniek in een even groot percen
tage der gevallen gaaf en succes
rijk is.
Het hieronder volgende spel heb
ik in de praktijk zien spelen door
een dame, die alle toverformules
der moderne biedtechniek kan op
zeggen, maar die het by het af
spelen kennelijk nog niet tot de
positie van tover-leerlinge ge
bracht heeft.
Sch. B 10 4
Ha. A 7 2
Ru. V
KI. A H B 9 8 7
Soh. 8 2 n Sch- A 9 6 3
Ha. B 6 w 0 Ha. H V 10 9 5
Ru. 9 8 7 5 4 3 2 Ru. H 10
KI. V 3 Z KI. 10 2
Sch. H V 7 5
Ha. 8 4 3
Ru. A B 6
KI. 6 5 4
Noord gever, niemand kwetsbaar.
Biedverloop: noord één klaveren
oost doublet zuid redoubles
west één ruiten noord drie kla
veren ow pasten zuid drie
Sansatout einde.
West, die geen heil zag in het
aanspelen van zijn slechte ruiten-
kleur, legde hartenboer op tafel
een goed en gelukkig schot. OW
speelden drie ronden harten, noord
kwam dus aan slag.
Zuid mocht met grote stelligheid
aannemen, dat oost zowel schop
penaas als ruitenheer zou hebben
(gezien zyn imtformatiedoublet).
In slag 4 speelde noord ruitenvrouw
oost had echter eerder bridge
gespeeld en weigerde ruitenheer te
leggen, zodat die tafel (noord) aan
slag bleef.
De volgende list was het spelen
van schoppenboer kennelyk in
de hoop dat oost de slag zou laten
lopen. Oost kon echter óók tot vyf
tellen: hij nam direct met schop
penaas, incasseerde nog twee vrije
hartens en OW hadden vyf slagen.
NZ dus één down.
Er van uitgaande, dat oost alle
ontbrekende hoge kaarten moet
hebben, is het afspelen slechts een
kwestie van enig voorstellingsver
mogen. Zuid kan wel berekenen,
dat na het afspelen van drie har
tens en zes klaveren (negen kaar
ten), oost onmogelijk schoppenaas
èn twee vrije hartens èn ruiten-
heer-tweede kan vasthouden.
Door nu simpel alle klaveren af
te spelen, komt men by het spelen
der laatste klaveren tot de volgen
de positie:
Kom er ACHT-er
1. staart vogel rechts onder anders
2. das man op tapyt anders
3. franje tapyt korter
4. rechter wolk anders
5. man voor in vliegtuighoog glas
met sigaar gespikkelde tul-
Sch. B 10 4
Ha.
Ru. V
KI. 7
Sch. 8 2 N Soh. A
Ha. - Ha. 9 5
Ru. 9 8 7 Ru. H 10
KI. 1 KI.
Sch. H V 7
Ha.
Ru. A b
KI.
Noord speelt klaveren zeven (de
zevende slag voor NZ) oost kan
opgeven. Doet hy harten weg, dan
kunnen NZ veilig schoppen naspe
len; doet hij ruiten tien weg, dan
maakt zuid nog Aas Boer in die
kleur.
Is dit nu zo mioeiiyk tevoren te
„zien"? Men zou haast geloven van
wel, want de (buitenlandse) speel
ster in kwestie geldt als een uit
stekende bridgester. Toch is het
maken van een dergelijk spel be
langrijker dan de wetenschap van
biedconventies voor situaties, die
alleen bij volle maan plegen voor
te komen.
H. W. FILARSKI.
band
strip van vliegtuigstaart af
n op tapyt andere neus
Antwoord op bridgevraag:
Het is meestal weinig aan
trekkelijk te doubleren als
men niets in troef tegen
heeft. Zuids hartenaas en
heer echter vertegenwoordi
gen belangrijke defensieve
kracht het is aanneme
lijk, dat hij in die kleur toch
wel twee slagen zal maken.
Als zuid niet doubleert en
dus de beslissing aan noord
overlaat, zal noord misschien
tot vijf schoppen besluiten
want, zo zal noord redene
ren, als zuid niet doubleren
wil zal hij wel redely ke
kracht in klaveren (niet in
harten of ruiten) hebben.
Noord had Sch. A V 10 5 3
Ha. 6 5 Ru. 4 KI. V B 8 2.
Toen zuid, in de praktijk,
niet doubleerde (west paste),
bood noord nog vyf schop
pen misschien ook aan
vechtbaar, maar in elk ge
val had het niet zover be
hoeven te komen. Zuid had
zelf moeten doubleren, aan
gevende defensieve kracht
in de kleur (en) van oost te
hebben.
In onze vorige rubriek waren we
in ons onderzoek naar winst in de
Woldouby-positie tot de stand in
bovenstaand diagram gekomen.
We stelden vast dat wit hier vier
voortzettingen had, t.w. 415 A,
38 32 B, 33—29 C en 34—29 D. Wy
namen toen als eerste de B-variant
en speelden: 11. 3832, 14x41; 12.
139. Bizot vervolgde nu met 41—36
en kwam tot remise. We merkten op
dat deze zet voor zwart niet de
sterkste was en vervolgden: 12
12—17.
Hier hebben wij onbewust de
voetsporen van de Franse dammer
(Malfray gedrukt! In het eertijds
verschijnende maandblad „Damwe-
reld gaf Malfray in het januari
nummer van 1948 in een analyse
van de Woldouby-positie met de
poging de winst te realiseren
deze zet al aan.
Na 12 1217, schreven we
dat wit hier nu keus heeft tussen:
4—15 A; 33—29 B of 34—29 C. We
vervolgden toen met 13. 415,
41—36; 14. 154, 36-47; 15. 33—28,
4720; 16. 93, en maakten toen de
38—32 B 33—29 C 34—29 D. Wy
kan nu immers ook 3x20! slaan.
Hier moet gespeeld worden: 16.
,20—15 17. 3x21, 16x27; 18. 4x36,
15—10; 19. 2822_ 10—23; met een
gewonnen vier om twee eindspel.
Aangegeven door Malfray. Resten
ons dus in deze variant de voortzet
tingen: 3329 B en 3429 C te be-
kyken. 13. 33—29, 41—47; 14. 29—23,
47—20; 15. 9—3, 20—29; 16. 3x21,
door de drieling 3034. Aangege-
geven door Malfray. We merken
echter op dat wit als 15de zet ook
kan spelen: 15. 2319, 20x13; 16.
1913, maai* volgens ons is het nu
volgende eindspel gewonnen: 16.
3—12; 17. 13—9, 12x45; 18.
415, (op 410 wint 4518 gemak-
kelyk) 1825—30; 19. 9—4,
3034; Wit heeft wel twee dammen
maar de overmadht zal toch te
groot blijken.
Nu de 34—29 C mogeiykheid. 13.
34—29, 25—30; 14. 4—15, gedw.
41—36; 15. 15—4, 36—47; en wint
door de drieging 3034. Aangege
ven door Malfray. Hiermee kunnen
we de 3832 B-variant wel als af
gehandeld beschouwen.
Keren we nu terug naar boven
staand diagram en spelen voor wit
de A-variant. 11. 415, dreigt nu
1529. De enige mogelykheid om
hier voor zwart nog te kunnen win
nen, vinden wij in 111278;
12. 13x22, 14—9; 13. 22—17, 9—3; 14.
1711, 16x7. De witte schyven zijn
zo kwetsbaar opgesteld, dat we ge
rust durven beweren dat zwart dit
eindspel zal gaan winnen. De vol
gende keer bekijken we de C- en D-
varianten.
Freek Gordyn.
Grote Duitsers
By een opinie-onderzoek in
West-Duitsland over de vraag wel
ke grote Duitser het meest voor
Duitsland heeft gedaan, antwoord
de 38 procent der ondervraagde
personen dat dit dr. Adenauer is.
Drie procent meende echter dat
het Hitler was, en twee procent
Frederik de Grote.
