We helpen Sinterklaas een handje
Dezelfde Sinterklaas
Wie zoet is krijgt
lekkers.
Zaterdag 28 november 1964
Pagina 3
Wekelijks bijvoegsel Uw Wereld
Als alle moeders Sinterklaas af en toe niet een handje hiel
pen zou er van het gezelligste feest van het jaar niet veel
terecht komen. Het kost ons elk jaar weer veel tijd, want
niet alleen moeten we zorgen voor iets lekkers, dat dan liefst
ook nog bijzonder moet zijn, maar bovendien worden er
geestige rijmen en originele surprises van ons verwacht. Als
we het helemaal goed willen doen moeten we eigenlijk ook
nog zelf een geschenk in elkaar knutselen.
U helpt dus Sinterklaas een handje, wij helpen u weer een
beetje: met surprise-ideeën, een maak-het-zelf-geschenk en
natuurlijk met recepten.
r We helpen Sinterklaas een
handje en al dragen we dan
niet deze omslagdoek van
Jacques Griffe, we zullen toch
proberen er zo gezellig moge
lijk uit te zien.
Alleen verpakte
levensmiddelen
In het bijzonder in zelfbedienings
zaken bestaat de kans, dat onver
pakte levensmiddelen door een on
bekend aantal personen worden be
tast of opgenomen, met alle gevol
gen van dien. De risico's van een
dergelijke behandeling zijn voor de
uiteindelijke verbruiker zeer groot.
In Duitsland wordt thans opgetre
den tegen winkeliers, die onverpakt
brood en andere bakkerij-produk-
ten aanbieden. Dit is mogelijk
krachtens de reeds bestaande le
vensmiddelen-wetgeving in West-
Duitsland.
De papier m&ché poppen van de
rekening bergen in hun kegelvor
mig lichaam het een of andere
cadeautje en worden onverpakt
aangeboden, door Piet bezorgd, of
op pakjesavond in de kamer op
gesteld. Ze zijn decoratief en wie
een beetje fantasie bezit kan de
prachtigste poppen maken. Wie
echter wat minder creatief is, zal
zelfs met de meest groteske of pri
mitieve poppen het nodige succes
boeken.
Het werkje is niet moeilijk en na
Sinterklaas bovendien een heerlijk
vakantiewerkje voor kinderen die
zich binnenshuis vervelen!
Benodigdheden: oude kranten,
een vel kartonpapier van ongeveer
50x65 cm (één vel per pop), ge
kleurd papier of kleurenfoto's uit
tijdschriften, een ballon, behang-
stijfsel dat met koud water wordt
aangemaakt, een kwast, wat vase
line, wat verf (plakaatverf of res-
tantjes matte olieverf of emulsie).
Werkwijze:
Blaas de ballon op en bindt
hem stevig dicht.
Besmeer de ballon met een dun
laagje vaseline.
Knip oude kranten in repen
van 3 Vz 4 cm en knip de repen
in vierkantjes.
Plak de stukjes krantepapier
met de stijfsel over de gehele bal
lon, zó dat elk stukje een weinig
over het voorgaande valt. Werk op
deze wijze minstens acht tien
lagen krantepapier over elkaar.
Zorg ervoor dat, vooral in de laat
ste laag, alle hoekjes van de stuk
jes krantepapier goed zijn vast
geplakt.
Vorm dan, eveneens van stuk
jes krantepapier de „verhogingen"
voor neus, oren, wenkbrauwen,
jukbeenderen of uitpuilende ogen
en dergelijke.
Al naar gelang de kop die u
aan 't maken bent, wordt het ge
zicht geschilderd in de gewenste
gelaatskleur en ogen, wenkbrauwen
mond etcetera kunnen worden op
geschilderd. Haar (bij uitbreiding
baard, snor, wenkbrauwen) kan
worden gemaakt van breiwol, wat
ten, raffia of engelenhaar, touw.
Waar gewenst, wordt van stevig
papier of dun karton een hoofd
deksel gefabriekt.
O Laat de ballon voorzichtig leeg
lopen wanneer het papier mAché
volkomen droog is. Mocht het on-
Dat Marian twijfelde aan het
bestaan van Sint Nikolaas was
mij bekend. Ze sprak er echter
niet over (over die twijfel, be
doel ik). Misschien meende
ze, dat ze mijn geloof in het
hare maar niet moest schok
ken. Ouders zijn zielige we
zens, die enigszins ontzien
moeten worden. Met een sta
len gezicht zette ze 's avonds
haar schoen bij de kachel en
ging naar bed met een houding
van: „Ziezo, héb ik je even te
pakken!" Moest ik mij daar
over ergeren? Ach, waarom
Zelf had ik haar zovele jaren
iets wijsgemaakt omtrent de
goede Sint, nu was het haar
beurt om de leugen te exploi
teren. Ze deed het rustig, met
dat uitgekookte raffinement
dat alleen kinderen bezitten.
Ik had het niet slechts druk met
het huiselijke Sinterklaasfeest,
doch ook met de voorbereidingen
op de school, die traditiegetrouw
op vijf december alle plichten en
zakelijkheid overboord zou werpen
om de kinderen een daverende fuif
aan te bieden. Die fuif viel in twee
stukken uit elkaar: schouwburgbe
zoek voor de „groten" en Sinter
klaasfeest voor de „kleintjes". De
groten waren de vierde en hogere
klassen: Marian behoorde nog tot
de kleintjes en zou deswege bij de
huldiging van de Sint, de trakta
ties en verrassingen in de aula
aanwezig zijn.
Dergelijke schoolfeesten zijn bij
zonder belangrijk voor de kinderen
en staan op één hoogte met school
reisjes en verjaardagen. Weken te
voren kon Marian over niets an
ders praten en denken: de geheim
zinnigheid in huis zonk in het niet
bij de geheimzinnigheid in de klas,
de vertelsels van de juf, de ang
stige spanning waarin de
„kleintjes" zich wentelden. En zo
gebeurde het, dat ons dochtertje
zich van tijd tot tijd versprak.
Toen ik 's avonds afscheid nam
om naar een voorbereidende be
spreking te gaan, fluisterde ze
me toe
„Ga je vergaderen, mams? Wil
je dan aan de voorzitter vragen
of-ie dezèlfde Sint-Nicolaas uit
nodigt? Die was zo aardig en zo
prachtig aangekleed!" Ze heeft
dus ontdekt dat er een méns in
Moederlijke "j
die vermomming steekt, dacht ik.
Maar ik zei: ,,'t Is toch altijd
dezelfde
Ze keek me aan, ernstig, het
blonde kopje een beetje schuin.
„Och ja, natuurlijk," knikte ze
toen en dook onder de dekens.
Je moet moeders niet teleurstel
len, dacht ze kennelijk. Ik ver
trok grinnikend.
De volgende ochtend aan het
ontbijt was ze weer \ol geestdrift.
„Je bent laat thuisgekomen", zei
ze. „Ik hoorde het. Hadden jullie
veel te bespreken?"
„Allicht, een feest voor zowel
kinderen tegelijk eist heel wat
voorbereiding" antwoordde ik.
Ze vocht even met zichzelf, zei
toen zacht:
„Je moet me er niets van ver
klappen, hoor! 't Moet ook voor
mi! een verrassing blijven."
„Ik was helemaal niet van plan
om je iets te verklappen", lachte ik.
,Wat denk je wel van me? Dit is
allemaal diep geheim en komt pas
op vijf december te voorschijn".
Ze knikte tevreden want ge
heimzinnigheid maakt de grootste
bekoring van het Sinterklaasfeest
uit. Zo ver was ze wel, dat ze dat
had ingezien.
Maar demonisch als kinderen
zijn probeerde ze me toch in hin
derlagen te lokken. Ik was op de
hoogte, ik wist wat er in de keuken
van de oudercommissie werd klaar-
gestoofd, welke geschenken,
snoeperijtjes en verrassingen zou
den worden uitgepakt. En zij
was nieuwsgierig!
„Krijgen we limonade op het
feest?" vroeg ze schijnbaar arge
loos een paar dagen later. «Ik
houd niet van chocolademelk. „Dat
weet ik niet Puk".
Beledigd keek ze op, natuurlijk
wist ik het wél!
„Je wilt het niet zéggen," mokte
.Juist. Ik laat me niet uitho-
Ze gaf het niet zo spoedig op.
„Volgend jaar mag ik ook mee
naar de schouwburg, als ik in de
vierde zit
„Ja dat is heel leuk".
„Maar dit jaar vier ik nog Sin
terklaasfeest met de kleintjes. Krij
gen we weer film, zoals verleden
jaar?"
„Dat zal je moeten afwachten".
,Hè, wat flauw Elsje zegt,
dat we poppenkast krijgen".
„Elsje praat maar wat", lacht ik.
„Dus niet?" vroeg Marian hap
pig. .Film is veel leuker. Ik heb
het liefst een film, of een gooche
laar of een buikspreker".
„Je moet zwijgen en afwachten.
Je zult best tevreden zijn, en nu
gaan we over iets anders praten",
sneed ik alle verdere pogingen af.
Marian, half beschaamd en half
beledigd, tuurde op de tafel.
„Ik zal heus niets- aan de kin
deren vertellen prevelde ze.
's Middags ging ik haar uit
school halen, omdat ik nog wat
boodschappen in het dorp moest
doen. Marian, die daar niet op
had gerekend, kwam druk kake
lend met haar vriendinnen de
stoep af.
„Nou, maar mijn moeder zit
in de oudercommissie en weet
precies wat we allemaal krij
gen", pochte ze. „Elsje kletst
maar wat, ze weet er niets van.
Mijn moeder heeft echt lekker
niets aan niemand verklapt
het is een diep geheim. En het
is ook veel leuker om nieuwsgie
rig te zijn. Ik zou niet eens wil
len weten wat we krijgen!"
Toen viel haar oog op mij en
ze bloosde.
Kleine huichelaar, dacht ik
vertederd. Je zou bijna denken,
dat ze het meent.
THEA BECKMAN
verhoopt aan de ballon zijn vast
geplakt (de vaseline dient om dit
te vermijden) en kunt u de ballon
niet gemakkelijk verwijderen, laat
hem dan rustig in de kop zitten.
Maak het lichaam van de kop
uit een vel stijf papier, dat tot een
kegel wordt opgerold en vastge
plakt, vastgespeld of met nietjes
vastgezet. Knip de onderkant rond
af, zo dat de kegel kan staan.
Waar nodig wordt het gat in de top
van de kegel vergroot, opdat de
kop daar in zal kunnen rusten.
Beplak het lichaam met ge
kleurd papier, kleurige knipsels uit
oude tijdschriften of restantjes ge
schikte stof wat u maar wilt en
hoe u maar wilt. Zet er bijvoor
beeld knopen op of plak er galon
langs of lint of pailletjes of een
stukje kant of wat gouden guirlan
de van de kerstboom van verleden
jaar: alle mogelijke „onbruikbare"
kleinigheden en restantjes kunnen
dienen. Knip als u wilt armen en
handen uit stevig papier en plak ze
op schouderhoogte aan het lichaam
vast.
Wanneer u voor uw eerste pop
een Sinterklaas, een zwarte
Piet, een Chinees of 'n Indiaan,
een fee of een heks, een clown
of een Pierrot, een schoorsteen
veger of een sneeuwpop, een
kabouter of een engeltje ofwel
het portret van degene voor
wie uw creatie bestemd is, tot
voorbeeld heeft genomen, zult
u zeker meerdere mogelijkheden
willen proberen. Want het
werkje is animerend. Het is
daarom geen gek idee wanneer
u van stond af aan meerdere
balonnen opblaast en meteen
zoveel hoofden tegelijk fabri
ceert.
TWEE TASSEN
Een welkom Sinterklaas
cadeautje zal een van de tassen
zijn die u bovenaan de pagina
ziet. U kunt ze zelf maken: de
eerste is gebreid of gehaakt, de
tweede is van vinyl kunstleer
of plastic dat op de hand of
met de machine wordt genaaid.
Model 1. Benodigdheden: een beu
gel met gaatjes, dikke sportwol (of
vierdraadswol waarvan twee dra
den samen worden verwerkt), gaas
en voeringmateriaaL
De beugel bepaalt het molel van
de tas en vooral de goede afme
tingen. Het is dus onmogelijk om
hier de afmetingen te geven, doch
het principe is in alle gevallen
hetzelfde: u breit of haakt een
langwerpige lap, zonder enige min
deringen of meerderingen. De
breedte van deze lap wordt bepaald
door de beugel en is 1 centimeter
minder dan de breedte van de beu
gel (gemeten langs de geslo
ten beugel van scharnier tot schar
nier). De lengte van de lap is ge
lijk aan tweemaal de gewenste
hoogte van de tas (de voorkant en
de achterkant in één stuk).
U kunt de tas a) geheel in vas
ten haken, b) in lussensteek ha
ken of c) in patentsteek breien.
In dit laatste geval zal hij het
meest sportieve aanzien hebben, in
de beide eerste gevallen is hij meer
gekleed (vooral indien u hem van
zwarte wol maakt). Indien u de
lussensteek verkiest kan of alleen
de voorkant van de tas in deze
fantasiesteek worden gehaakt en
de achterkant van de tas in vasten,
of beide kanten kunnen in lussen
steek worden gemaakt De lussen
steek wordt als volgt gehaakt. Na
dat het benodigde oneven aantal
steken is opgezet 1 toer vasten ha
ken. Tweede toer: 1 vaste, draad
eenmaal om de wijsvinger van de
linkerhand winden en 1 vaste ha
ken zonder de draad om de vinger
mee te werken, daarna de lus van
de vinger laten glijden: vervolgens
telkens een vaste en een lussen
steek afwisselend haken tot het
einde van de toer. De derde toer:
geheel vasten, de vierde toer lus
sensteek en zo verder tot het einde
van het werk. Breit u de tas in pa
tentsteek dan worden eerst, nadat
het benodigde aantal «teken is op
gezet, vier toeren geheel recht ge
breid, alvorens tot patentsteek
wordt overgegaan, ook de laatste
vier toeren van het werk worden
geheel recht gebreid waarna het
werk wordt afgehecht Wanneer u
de bodem van de tas bereikt heeft,
dus precies op de helft van de te
breien lap, wordt op de goede kant
van het werk een toer averecht ge
breid.
Pers het haak- of breiwerk
onder een vochtige doek. Knip
het model uit gaas en voering-
stof na (naden aanknippen).
Leg het linnen op de binnen
kant van het breiwerk en hecht
het aan de bodem vast. Vouw
het breiwerk met de goede kant
naar binnen dubbel en het gaas
in tegenovergestelde richting
dubbel. Naai de twee zijnaden
van het breiwerk en vervolgens
de zijnaden van het gaas dicht.
Keer het breiwerk met de goede
kant naar buitende gaasvoe
ring zit er nu meteen in. Hecht
het gaas aan het opzetsel en het
afhechtsel van het brei- of
haakwerk. Naai de tas nu netjes
aan de beugel vast, waarbij de
opzetkant en de afhechtkant
van scharnier tot scharnier rei
ken. Voorzie de tas tot slot van
een voerinkje, met zakje voor
spiegel of andere kleinigheden
en maak het handvat van gros-
grain lint dat om een reep buig
baar karton of een reep leer of
plastic (van een oude ceintuur
byvoorbeeld) wordt genaaid.
Model 2. Een tas zonder beugel
die met een rits wordt gesloten. De
tas, klaar, is 28 cm hoog en 37 cm
breed: hij heeft een langwerpige,
smalle bodem met afgeronde hoe
ken (in de vorm van een dadel-
doosje). Knip uit het kunstleer de
volgende stukken: de voorkant en
de achterkant, beide 38x31 cm, de
buitenzak 38 x 18 cm. Snij de bo
dem, die 33 cm lang en 7 cm
breed is, eerst uit stevig karton en
daarna, met inbegrip van een hal
ve centimeter voor de naden, uit
het kunstleer na.
Vouw aan de bovenkant van de
buitenzak een zoom van ruim 2V4
cm naar binnen en plak deze vast.
stik hem met de grootst mogelijke
steek op de machine door of haal
er op de hand een garnerende, re
gelmatige rijgsteek door.
Leg de zak op het voorpand van
de tas (de onderkanten precies op
elkaar). Leg het achterpand met
de verkeerde kant naar boven, op
voorpand en buitenzak en naai de
zijnaden van de tas dicht (op de
hand of met de machine, maar al
tijd met een grote steek). Naai de
bodem in de tas en keer het werk
om zodat de goede kant naar bul
ten komt. Plak de kartonnen bo
dem op de binnenkant van de le
ren bodem. Zet vervolgens een rits
van 34 cm langs de bovenkant van
de tas: leg de gesloten rits met de
goede kant naar beneden op de
voorkant van de tas, zodat de zelf
kant van de rits samenvalt met de
bovenkant van de tas. Naai vast.
Open de rits en zet de tweede helft
op soortgelijke wijze op de achter
kant van de tas. Nee, de rits zit
niet ondersteboven, want hij wordt
nu met een zoom van 2bi cm naar
binnengevouwen. Plak in deze
zoom een reep karton van 2H cm
breedte vast.
Maak de beide handvaten 2 cm
breed en het voorste 80 cm lang,
het achterste 60 cm. Laat deze
handvaten op de tas bevestigen of
doe het zelf met behulp van kope
ren knoppen of desnoods envelop-
pe-nletjes. Het voorste handvat
wordt eenvoudig, een eindje in de
buitenzak, op de tas gehecht met
twee bevestigingsknoppen, die dus
niet te zien komen daar de bui
tenzak eroverheen valt. Voor het
achterste handvat worden, IV* cm
onder de bovenkant van de tas,
twee dwarse splitjes van 2 cm
breedte gesneden, waardoor het
handvat een eindje in de tas wordt
geschoven en daarna bevestigd.
Voorzie een voering van opgenaai
de binnenzakj es en naai het geheel
in de tas.
Ditzelfde model tas kan, mits
gevoerd met zeer stevig (en
stijf blijvend) gaas of, beter nog
plastic of leer van een oude
aktentas bijvoorbeeld, ook van
breiwol worden gemaakt, ge
haakt in vasten of in lussen
steek. Een uitstekend effect
wordt in dit geval verkregen in
dien de bovenkant van de tas
wordt afgewerkt met een bies
van leer, breed wollen tres of
zwaar grosgrainband. Het hand
vat kan worden bevestigd als op
figuur 2b, met behulp van twee
leren „ringen" door de boven
kant van de tas geregen, waar
aan het eigenlijke handvat
wordt bevestigd.
i. V.
Véronique Hubert toont hier haar ..Coiffure Praline" welke de
Parijse kapper Dessan je speciaal voor haar ontwierp.
(W)ETENS WAARD
Als niet te bewerkelijk en pittig hapje voor
's avonds is het gezellig om één of meer „dips"
te maken. Een „dip" is een koude pikante saus,
waarin b.v. gedipt kunnen worden een of meer
van de volgende hapjes: blokjes vlees of vlees
ware, borrelworstjes, gehaktballetjes, blokjes
kaas, stukjes vis, garnalen, stukjes asperges,
roosjes bloemkool.
Ketchup-gemberdip
3 volle eetlepels mayonaise,
lA eetlepel tomatenketchup,
eetlepel gemberstroop,
eetlepel azijn, stukje ui, 2 bol
letjes of 2 theelepels gesneden
gember, peper en zout.
De mayonaise losroeren met de
tomatenketchup, de gemberstroop
en de azijn. De ui schoonmaken en
evenals de bolletjes of stukjes gem
ber zeer fijn snipperen. Deze ingre
diënten door het sausje roeren en
het geheel op smaak maken met
een weinig peper en zout.
In dit sausje kan men roosjes
rauwe, of enkele minuten gekookte
bloemkool, blokjes zeer jonge kaas
of stukjes gare vis dippen.
Sinaasappeldip
3 eetlepels mayonaise, 1 sinaas
appel, eetlepel suiker,
fijngehakte peterselie.
Eén helft van de sinaasappel uit
persen. de andere pellen en in stuk
jes snijden, 3 eetlepels sinaasappel
sap vermengen met de mayonaise
en de overige ingrediënten. Bij deze
„dip" kunnen b.v. gegeven worden:
blokjes ham, stukjes asperges, gar
nalen, mosselen, stevige stukjes
gare vis.
Banane- of
vijgebeignets
125 gr (11/3 kopje) zelfrijzend
bakmeel, zout, 1 el. 1% dl (1
kopje) melk. 1 kg bananen of
350 gr vijgen, frituurvet, poe
dersuiker.
Een glad beslag maken van het
bakmeel, een weinig zout, het ei en
de melk. De bananen schillen en in
stukjes van 4 cm lengte snijden.
Vijgen, indien ze vrij droog zijn, in
weinig water 5 minuten koken.
(Bij verpakte vijgen is dit niet no
dig). De vruchten goed laten uit
lekken. De vijgen of stukjes banaan
door het beslag halen en in heet
frituurvet bakken. De beignets, be
strooid met poedersuiker, opdienen.
