MIJLPAAL IN BESTAAN „RESIDENTIE - ORKEST" Êilfi&opMen kunst in BELANG VAN MUZIKAAL NEDERLAND" alles u-kan met cetaiiiMr velpon t is wijsheid? kalei öoscoqp Zij deden mijn was waar ik bij stond.,. Zestig jaar werken aan ontwikkeling T GASTDIRIGENT GEORGE SZELL IN CONCERTGEBOUW Sportlezers schrijven Toernooisysteem Bestaan N.O.I.B. in gevaar S0LDAATMAAKT DODELIJK VAL Schaakolympiade Opgericht 1 maart 1860 Donderdag 19 november 1964 Vijfde blad no. 31420 (Van onze kunstredactie) HET Residentie-Orkest, dat morgenavond met een groot galaconcert in het Kurhaus te Scheveningen zijn zestig jarig jubileum herdenkt, is zó innig met Leiden vergroeid, dat de Leidenaars zich zullen verheugen over dit vermeldens waardige feit. De ups en downs van dit, de laatste jaren ook internationaal opzicht vermaarde orkest, zijn, sinds de oprichting vele ge weest. Doch een ieder weet, dat sinds 1949 Willem van Otterloo de directie in handen heeft, de ontwikkeling met sprongen om- is gegaan, waarbij men het vele goede werk, dat door zijn voorgangers verricht is, zeker niet behoeft te onderschatten. Mannen als de oprichter mr. Henri Viotta, diens opvolger dr. Ppter van Anrooy, vervolgens Frits Schuurman, die in dikwijls, speciaal financieel benarde omstandigheden, ontzaglijk veel voor dit orkest hebben gedaan, mogen bij deze feestelijke herdenking :eker niet vergeten worden! Daarbij ook niet baron van Zuylen van Nijevelt, die jarenlang z.g. „volksconcerten" met onverflauwde ijver leidde. Dank voor zoveel schoons is met dit orkest thans ge- ukkig zo ver gekomen, dat de grote oncurrentiestrijd met „Het Concert ebouworkest" te Amsterdam, w nder vooral een Peter van Anrooy Mengelbergperiode zo oemlijk veel geleden heeft, voorbij Men kan tegenwoordig van twe goed als gelijkwaardige orkesten reken en wanneer het Residentie- irkest niet sinds jaar en dag had «eten lijden onder een slechte toestiek als die van het Gebouw Kunsten en Wetenschappen te Haag, dan zou men nog wel tts anders gehoord hebben! De Leidenaars zijn in dit opzicht dukkiger met de akoestiek ir ladsgehoorzaal. Het is ons bekend wü vestigden daarop reeds menig- ial in onze recensies de aandacht, it het steeds voor Van Otterloo zijnen een vreugde is, hier te r Het past de Leidenaars dan ook bij dit jubileum een eerbiedig iut te brengen aan een orkest, hun jaar in, jaar uit zoveel mu- ,1 schoons geboden heeft. Eindeloze reeks van concerten Het is een schier eindeloze serie Bicerten, welke het Residentie-Or- Den Haag, in talrijke an- ere Nederlandse steden en vele in buitenland tot in Amerika gegeven heeft, sinds die eerste atinéé in het gebouw v .K. en W. op november 1904, onder directie van Henri Viotta, gevolgd door de feede matinee op 27 november 1904. als solist de jongeman stond Advertentie oritas van 12'/2 t/m 18 ct ut» 'en van 20 t/m 33 ct aangetreden, wiens naam later we- reldberoemheid zou krijgen, n.l. Pa- blo Casals, die toen Haydns Concert voor violoncel in D dus speelde. De lijst van vermaarde solisten is sindsdien onoverzienbaar geworden. Nog steeds is het, zelfs voor de „top figuren" onder hen, een vreugde met het Residentie-Orkest te mogen sa menwerken. Ook gastdirigenten van naam van over de gehele wereld wij denken hierbij bijv. aan een Tos- canini, George Szell of 'n Carl Schu- richt die met het R.O. grote succes sen oogstten rekenden zich dit tot een eer. Tot op de huidige dag. Sprak een groot dirigent als Bruno Maderna onlangs niet van een „cultuurmonu ment", dat het R.O. in feite is en dat hij nog nooit zijn eigen werk zo voor treffelijk als door dit ensemble had horen uitvoeren? Buitengewone klank Met alle erkentelijkheid voor het werk van zijn voorgangers, komt toch aan Willem van Otterloo de hul de toe, het Residentie-Orkest gevoerd te hebben naar het huidige interna tionale niveau, waarvan niet alleen de concerten, doch ook de tallo ze sublieme grammofoonplaten een perfect getuigenis afleggen. WILLEM VAN OTTERLOO Wie enigszins op de hoogte is van de onvoorstelbare arbeid, welke ver bonden is aan een dergelijke ont wikkeling, neemt voor de bereikte re sultaten diep de hoed af. Van Otterloo heeft eens gezegd, dat gerepeteerd moet worden „tot ver velens toe". Hij verklaarde dit, toen hij op 1 september 1949 ten over staan van bestuur en orkest tot diri gent werd geinstalleerd. Wij weten, dat Van Otterloo hieraan in de af gelopen 15 jaar onverzettelijk de hand heeft gehouden, met als gevolg de talloze seccessen 'in binnen- en buitenland, waar „Das Residenz Or- chester" of „The Hague Philharmo- zich een buitengewone klank heeft weten te Geen zorgen voor toekomst WjJ kunnen dan ook niet anders dan deze dirigent, die zijn orkestle den, ondanks dat „eeuwige repeteren" toch altjjd met nieuw enthousiasme wist en weet te bezielen met Theo Olof en Willem Noske in het eerste gelid geluk te wensen met deze nieuwe mijlpaal, welke in de toekomst nog door vele andere mijlpalen ge volgd moge worden. Gezien de grote dirigentenschaarste in ons land en het feit, dat zelfs Willem van Otterloo niet tot eeuwigheid de dirigeerstok zal kun nen hanteren, maken wij ons juist omdat het orkest zo'n hoog niveau bereikte over die toekomst wel eens zorgen. Maar steeds ,wan voor het R.O. de nood het hoogst was, bleek de redding nabjj. Dat moge zo in de loop der jaren steeds het geval blijven. In het be lang van „muzikaal Nederland". H. Interessante kennismaking Introductie van Waltons Hindemitli va ria ties 5J Het valt te prijzendat de leiding van het Concertgebouw-orkest de dirigent George Szell telkenjare uit Cleveland naar Nederland roept om in Amsterdam enige concerten te dirigeren. Hij is 'n streng orkestleiderniet alleen voor het hoofdstedelijk ensemble dat zijn repetitiesysteem met exactheid ondergaat maar ook voor de toe hoorders, die op zijn concerten weten dat zij wel eens een hard ge toetste noot moeten kraken willen zij daarna de muzikale poëzie naar waarde kunnen proeven. Zo opende George Szell gister avond zijn concert te Amsterdam met de eerste uitvoering van de va riaties op een thema van Hinde- mith gecomponeerd door de Engelse i-jarige toondichter William Walton en niet met de nu daarop volgende symphonie in g kl. t. KV Mozart. Szell zal zich nim- met wagen aan een Mozartentrée met een niet geheel en al op hem ingespeeld orkest. Dit mogen we eer der verwachten als hij in de zomer an 1965 zijn Cleveland-orkest in Nederland komt presenteren. Het luisteren naar Walt ons variatiecom positie was onderhoudend. Het the ma uit Hindemiths celloconcert van 1940, ademt nog de muzikale sfeer zijn voordien gecomponeerde Mathis der Maler en terecht laat Walton dit in zijn zevende variatie naar voren treden. Walton componeert met opmerke- ik gaaf vakmanschap, rijper m muzikale civilisatie dan wij in zijn vroegere jaren hebben kunnen opmerken. Zijn schakering in de va riaties is boeiend en veelal muzikaal interessant door zijn oprecht bele den respect voor Hindemith. Geen enkele variatie verliest aan muzikale spanning en met een wel verzekerd gebaar plaatst hij aan het eind een fugato, die een imposant slot vorm- an deze compositie. GEORGE SZELL George Szell nadrukkelijk voor zijn uitnemende uitvoering ge huldigd, riep William Walton op het podium teneinde hem als componist de grootste eer te schenken. Het i Nederland uitvoering en nog wel met Engelse muziek, die nu eens niet van Britten was. Op zichzelf was het goed om aldus ons terrein van Engelse ver kenning te verruimen. Van de ac tuele muziek van Engeland horen wij te zelden iets op onze concert podia. Na deze entrée was het orkest als het ware psychisch gemodelleerd om Mozarts enigermate melancholiek ingestelde symphonie te spelen. George Szell gaf met het orkest di rect een positieve toon aan het eer ste thema met herhaalde melodisch dalende intervallen. De interpretatiekunst van Szell aan de gestrengheid van het noten beeld maakte van het menuet een forse feestelijke hofdans, met een romantisch gevoelig trio waarin de tertsgang der hoorns de spanning van het luisteren verhoogde. De fi nale kreeg een Mozartiaanse blijd schap. In de vertolking na de pauze van Be jthovens vioolconcert stond de vio liste Edith Peinemann met haar mu zikale typering, die mooi van toon en artistiek van intentie was, toch te simpel tegenover de wel eens granie ten klank van George Szell. We moe ten befdet Interpretatie afzonderlijk waarderen waarbij te betreuren viel, dat Edith Peinemann de minste was in ontwikkeling voor de grotere visie van de dirigent. Prijs voor beeldhouwers Het Nederlands Centrum van Directeuren heeft besloten een prijs in te stellen, die in beginsel om de twee jaar zal worden uitgereikt. Voor het eerst in 1965. Deze prjjs wordt toegekend aan degene die in belangrijke mate heeft doen blijken van inspirerende in zichten in het leiden van een onder neming als directeur en bestaat uit een beeldhouwwerk, dat symbolisch is voor de gedachten die aan de toekenning ervan ten grondslag lig gen. Daartoe schrijft het Ned. Centrum van Directeuren een prijsvraag uit onder jonge Nederlandse beeldhou wers, dat wil zeggen niet ouder dan 35 jaar. waarvoor de Alg. Ned. Prijs- vraagregelen voor Bouw-, Beeld houw-, Am bach ts- en Nijverheids kunst (A.N.P. 1934j van toepassing zijn. De jury wordt gevormd door mr. J. H. des Tombe, voorzitter van het Genootschap Kunstliefde in Utrecht en de beeldhouwers A. Hettema in Amsterdam, P. H. d'Hont in Utrecht en C. N. Visser in Amsterdam. De heer H. V. Zimmerman in Amster dam voor het Nederlands Centrum van Directeuren. Secretaris is de heer G. Verheul, le Brandenburgerweg 91b in De Bilt, bij wie het reglement van de prijs vraag schriftelijk kan worden aan gevraagd. De ingekomen ontwerpen zullen in mei 1965 worden tentoongesteld in de zalen van het Genootschap Kunstliefde in Utrecht. Herdenkingsconcert Unesco-Centrum Ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan van het Unesco-Centrum Nederland geeft het Frysk Orkest onder leiding van Nico van der Lin den donderdagavond 3 december ir het Amsterdamse Concertgebouw een herdenkingsconcert. Het programma vermeldt werken van Beethoven, Tjaikowsky, Von Weber, Verdi en Gounod. Kunstvoorwerpen te Cannes ontvreemd Uit een villa in de Zuidfranse stad Cannes zijn bij afwezigheid van de bewoners antieke meubelen, juwelen, schilderijen en tapijten gestolen een totale waarde van ongeveer f 365.000. Advertentie Jury-oordeel over Kees Holierhoek De Reina Prinsen Geerligs prijs 1964 is zoals gisteren kort gemeld toegekend aan de 23-jarige Kees Holierhoek uit Leiden, voor zjjn ver halenbundel „Slowquickslow". In haar verslag zegt de jury dat Holier hoek zich hierin het sterkst gescha keerde talent toonde onder de inzen ders, hoewel er in zijn werk toch wel sprake is van enige traditie. De Jury bestond uit Jan Blokker, Nel Noordzij, Dolf Verspoor, Paul de Wispelaere en Julien Weverbergh. Zij kreeg ruim 80 manuscripten van jon ger dan 25-jarigen te beoordelen. Daaronder waren 42 gedichtenbun dels, 2 toneelspelen en 2 hoorspelen. Zij constateerde dat in tegenstelling tot de inzendingen van vorig jaar, toen geen enkel manuscript voor de prijs in aanmerking bleek te komen, vele inzendingen een interessant ni- i- hadden. Uit een half dozijn opmerkelijke overige inzendingen werden twee eer volle vermeldingen toegekend, en wel de 23-jarige Johan Sonneville uit Brugge voor zijn kleine roman „Nef- sky". Hij is er, aldus de jury, in ge slaagd een eerste boek te schrijven dat hier en daar nog wel aarzelend en tastend is maar een aantal kwalitei ten bezit die het duidelijk boven de middelmaat verheffen en aan de 25-jarige Jacques Hamelink uit Am sterdam voor zijn gedichtenbundel „De eeuwige dag". De prijsuitreiking geschiedt dinsdagmiddag a.s. in de aula van de Lutherse Kerk in Am sterdam. Kunstwerk vernield op expositie „Nieuwe realisten" Het kunstwerk „Poison boxes" van de Amerikaan Josef Cornell is op de expositie „Nieuwe realisten", die van 24 Juni tot en met 30 augustus in het Haagse gemeentemuseum werd ge houden, onherstelbaar vernield: twee >osjes zijn verwijderd, die niet kun- ?n worden gereconstrueerd. De eigenaar van het werk, de Sta ble Gallery in New York, moet de kunstenaar opdracht geven tot een geheel nieuwe constructie, als de doosjes niet terecht komen. „Poison boxes" was een assemblage. De doos jes zonder meer, zijn zonder enige waarde. De directie van het Haagse Ge meentemuseum en de verzekerings instelling zijn door de ontvreemding ernstig gedupeerd. Voor de samen stelling van stya kunstwerk gebruikte Jooef Cornell papiersoorten, die niet bij te leveren zijn. De directie het Haagse museum veronder stelt, dat de doosjes door een souve nirjager zijn meegenomen. Zij doet een beroep op hem, de waardeloze doosjes terug te sturen. Onlangs deed een Sunil was-team de was voor mevrouw M. L. Boot, Laageinde 105 te Waalwijk.Wer kelijk, mijn was is witter geworden" zei ze. "Nu begrijp ik wat ze be doelen als ze zeggen: Sunil geeftJ het hoogste wit"* Hoewel ik er geenszins aan twijfel, dat uw schaakmedewerker met de beste bedoelingen een artikel wijdde aan de persoonlijke kampioenschap pen der Leidse Schaakbond, ge loof ik toch te mogen stellen, dat zjjn kritiek onjuist is. De kop het bewuste artikel luidde: „Geringe interesse LSB-kampioenschap. Oor zaak: toernooisysteem". De feitelijke cijfers zijn anders: Het aantal deel nemers aan het gewraakte systeem bedraagt liefst 38. In het jaar, vooraf ging aan de invoering var huidige systeem, waren er slechts 28 deelnemers. Nu dus een 35 hogere deelname. Een duidelijke voorkeur voor het nu gebruikte systeem! Een becijfering over meerdere jaren geeft vanzelfsprekend een juister beeld. Ook dan wordt door het aantal deel- (Van onze parlementaire redactie) Het Nederlands Opleidingsinsti tuut voor het Buitenland, (N.OXB.) gevestigd in kasteel Njjenrode in Breukelen, verkeert in zodanige fi nanciële moeilijkheden, dat voortbestaan van het instituut op het spel staat. Er wordt zelfs ge dacht aan opheffing, zo werd gis teren staatssecretaris Grosheide (O. K. en W.) bij de behandeling de onderwijsbegroting in Tweede Kamer voorgehouden door de socialist Tans. Hij vroeg met de liberale mevr Van Someren-Downer en de antire volutionaire Van Bennekom om eer ruimere subsidie voor het N.O.I.B., omdat- het instituut in een behoefte voorziet en niet meer kan worden gemist. Staatssecretaris Grosheide zei dat het instituut een jaarlijks tekort var anderhalve ton boekt, omdat de do centen ruimer worden gesalarieerd dan de geldende salarisregeling voor hoger beroepsonderwijs toelaat. Wij ziging van de subsidienonnen voor het instituut zal weerstanden oproe pen onder het personeel van kweek scholen, sociale academies, zeevaart scholen en dergelijke instellingen voor hogerberoepsonderwijs, die er eveneens een internaat op na hou den. De staatssecretaris verklaarde zich wel bereid na te gaan of de verdeelsleutel betreffende de mate riële kosten en de personele kosten van het N.O.I.B. nog wel billijk ts. De 19-jarige dienstplichtige sol daat H. H. C. A. van Gompel uit 's-Hertogenbosch is gisternacht door tot nu toe onbekende oorzaak uit een raam van de tweede etage van de Kromhoutkazerne in Utrecht geval len. Hij overleed tijdens het vervoer naar het militaire hospitaal in Utrecht. Het onderzoek naar de oor zaak van het ongeval geschiedt door de Koninklijke Marechaussee. Soldaat Van Gompel behoorde tot de B-compagnie van het eerste in structiebataljon van de school Tech nische Dienst. Advertentie nemers een duidelijk stemming uit» gebracht ten gunste van de huidige formule. Vervolgens noemt uw medewerker zelf als een belangrijke factor voor het ontbreken van vele topspelers de gedecentraliseerde plaats (Leider dorp). Indien zjjn informaties op goede grond berusten, zou dit im pliceren, dat wanneer het strijdperk om „de zilveren Koning", het door uw krant uitgeloofde kleinood, zich in Leiden zelf zou afspelen, het aantal deelnemenden nog groter zou zijn. Verwonderd kan men zich dan af vragen: „Oorzaak: toernooi systeem"??? Voorts lees ik in het artikel, data de „sociale rechtvaardigheid" met zich mee brengt, dat het toernooi enorm lang gerekt moest worden en wel 6 maanden. Het „sociale" ont gaat mij, belangrijker is de mede deling omtrent de 6 maanden du rende marathon. Ook hier dient uw medewerker duidelijk twee begrippen te scheiden: Ten eerste het systeem ten tweede de soepele houding der organisatie. Bij 46 deelnemers zou den met het nu gevolgde systeem 15 speeldagen gemoeid zijn. Dan moet niet vergeten worden, dat de praktijk niet zo is, dat men 15 maal speelt. Immers, de meeste deelnemer» spe len slechts 3 wedstrijden in een soort voorronde, waarna de dan be kend geworden finalisten nog eens in 6 matches elkaar bekampen. w. voor de minder succesvolle speler slechts 3 wedstrijden en als regel voor de kanshebbers op de ere plaatsen in alle klassen 9 matches» Het systeem is dus beslist geen ma rathon. Het grote voordeel springt toch wel naar voren: „De indeling". In het verleden waren er heel wat verongelijkte schakers. Door het hui dige systeem kan iedere deelnemer een zijns inziens te lage klassering ongedaan maken, door het devies» „geen woorden, maar daden". Ook heeft de tegenwoordige for mule het organisatorische voordeel flexibel te zijn. Het kan een onbe perkt aantal deelnemers opvangen. Dan kunnen bovendien onbekende spelers, die pas lid geworden zijn de Leidse Schaakbond en Jonge snel opkomende spelers in "Uechts enkel seizoen vrij nauwkeurig geklasseerd worden. Voorts is de zgn. „voorronde-vierkamp" een weliswaar korte, doch m.L juist daarom eerlijke strijd, waardoor o.a. de combine tus- clubgenoten of vrienden wordt verkleind. Twee plaatsen zijn immers groot belang en dat is in een vierkamp als regel een felle en open strijd, terwijl juist bij grotere groe pen, zoals die bij andere systemen worden toegepast, de weerstand van de halverwege uitgeschakelde deel- ;r de eindstand bedriegelijk he in vloedt! Men denke over deze laat ste twee zinnen eens rustig na! Laat ik deze geenszins volledige beschouwing besluiten met het oor deel van onze internationale groot meester Jan Hein Donner: „In ja niet zo'n goede oplossing ge hoord, die wellicht het probleem van de indeling vereenvoudigt". Jack ter Haar, wedstrijdleider LSO „Philidor". De Schaakolympiade in Tel Aviv werd voorgezet met de achtste ronde. Uitslagen: Nederland—Israël 0—1 en 3 afg. partijen; Ver. StatenCanada 1% n 1 afg. party; Hongarije Tsjecho-Slowakije 2%IV2West- DuitslandRoemenië 1% en 2 afg. party en j Bulgarye—Argentinië 1% en 2 afg. partijen; Joego-81a* -Polen 20 en 2 afg. partijen| Spanje—Rusland 0—3 en 1 afg. par ty. De stand is nu: 1. Rusland 21% pnt en 2 afg. part.; 2. Tsjecho-Slowa- kye 18% pnt; 3. Ver. Staten 18 pnt en 1 afg.; 4. Hongarije 18 pnt; 5. Argen tinië 17pnt en 2 afg 6. Roemenië 17% pnt en 2 afg.; 7. Joego-Slavië 16 pnt en 3 afg.; 13. Nederland 8% pnt en 3 afg.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 9