GEZEGEND IS HET LEVEN ^r^rv—eenn« Kunstgebit? msSSB «wh»» u4fssa^w.!jïï?ïs?ts; %=2™:r: LEERLING De wonderlijke avonturen van TRAMMETJE FOK lv.vlv"V! s is sna:reünte' £A;iSr3 ffïïSSÏij&ïiï: Tr^3|vFS;-. ■tfa-a. ..SCHEEP$KViBERtCHTEN...A&«£* WMwm "SS LEIDSCH DAGBLAD DINSDAG 3 NOVEMBER 1964 Dagelijks vervolgverhaal J Oorspronkelijke Nederlandse roman door KLAAS VAN DER GEEST L,'makkelijker om haar te vragen wat hy wilde weten. „In dat meisje, dat jullie ook^m huis ^genomen hadden. en dat is ze Jiog?" viel Hanne hem in de rede. fem het een of ander kreeg ze een Size van niet „Geen mens kan van rozicnzelf zeggen, dat hy door en door gezond is dat hem helemaal niets De dokter zag, dat ze tranen in de ogen kreeg. Hy wist, hoe moeilyk SS-lSÏÏelinSLP- ze iets weg en en lachte ze ook Dat boekje Advertentie Met Dentofix zit het steviger Dentofix vormt een zocht, bescher mend laagje en houdt het kunstgebit veel vaster en veiliger op zijn plaats. Het zit prettig en men kan rustig eten, lachen, niezen en spreken, in vele ge vallen even gemakkelijk als met een natuurlijk gebit. Dentofix vermindert de voortdurende angst voor losraken en verschuiven van het gebit KorfW de* SL JSSgL SSfïrS.*-- ov£ermerSihe™i?ra uuï™"' sp^w3^.Ens1^nd,nB- c,eSePr<S?n^n fn S SóS Concert ^SS^^^STSS^S. ^SSSÏÏEÏiuSSïloS 3s«^erlC.S°oert8 S SS 46-81. ..Asjemenou!", hijgde de agent beduusd. ..Wie gooi de die steen?" ..Daar aan de overkantriep Joris. ..Ik zag daar een schim ijlings om de hoek verdwijnen! Vlug. agent! Als ge snel zijt. kunt ge hem nog vatten!" Maar de politieman schudde het hoofd. ..Nee meneer", zei hij. ..Ik ga niet achter schimmen aan. Want als ik wegga, krijgt allerlei geboefte de kans om door die ge broken ruit te grabbelen". En hij plantte zich stoer voor de ju- beteuterd te kijken. ..Welaan", sprak hij ten- Joris stond slotte. ..In dat geval wens ik U een prettige wacht rusten!" En beleefd zijn hoed lichtend, stapte hij heen. „Een rare sinjeur", bromde de agent bij zichzelve. „Ik vertrouw- de hem voor geen cent. Als hij niet vlak naast me had gestaan, zou ik hem ervan verdacht hebben die ruit te hebben ingegooid. Maar al heeft hij de steen niet geworpen, ik had heus wel in de gaten hoe hij naar die dure spulletjes loerde. Ik ben ook niet van gisteren! Het moet raar lopen, als er iets uit die etalage verdwijnt. Maar helaas, het liep inderdaad raar Plots hoorde de plichtsgetrouwe beambte een gerucht achter zich en daar zag hij met verbijstering, hoe de juwelen door de gebroken ruit naar buiten vlogen Daar Bram niet anders verwachtte of hij zou door de menigte beroofd worden, was hij wel een beetje verbaasd, toen de grote man vervolgde: „Mee naar de Kalief, dieven!". „Maar we hebben niets gestolen!" riep Brammetje Fok. „Dat zal de Kalief wel uit- maken"riep de grote man en voordat Bram en Orak het goed en wel beseften, stonden zij al met het houten beeld voor de Kalief. Die machtige man was door alle angst over zijn verdwenen ju welen verschrikkelijk uit zijn humeur geraakt en hij schreeuwde s toeLelijke dieven! Hoe durven jullie het wagen een beeld uit mijn paleistuin te stelen?" Nu Bram en Orak er niets meer van. Dat beeld is niet gestolen zei Orak. „Dat heb ik zelf gemaakt„Maak dat uw grootmoeder wijs", riep de Kalief heftig. „Kijk maar eens uit het raam!" En jawel, in de paleistuin zagen zij tot hun grote verbazing een hele boel houten beelden staan, die er net zo uitzagen als die welke bootsman Orak voor Brams verjaardag had gesneden. .Durf je „Voor deze diefstal zullen jullie vresel nu nog te ontkennen?" vroeg de Kalief streng. ischuur 6: Kerk van Jezus ïoIonuure vhmiligen 30 november). Mi; zond. 1-5 uur n.m. (t/m 7 no- sS:dSo-''~ XVp.,- 30 110 m NO

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 13