vitamol c D Mevrouw Caransa: „ik heb gewoon mijn weekgeld" 5SÏ8& Fijn, grote kinderen Ik ben gek op tv of het rot is of goed Hoeveel fruit zit er in vruchtensap? Zaterdag 26 september 1964 Pagina 3 door Miet Bouwman De heer en mevrouw Caransa op de dansvloer Door de telefoon klinkt ze eerst nogal achterdochtig. „Een interview, wat wilt u dan vragen?" „Geen idee", „Ik hou eigenlijk helemaal niet van interviews". „Ik ook niet". en zij, lachend: :„Goed, dan mag je komen". Enkele uren later zit ik te genover mevrouw Caransa. Ik Met een gevoel van versla genheid sta ik voor de kleer kast van de zoon. Adriaan is bezig de planken leeg te halen en de stapel bestemd voor de voddeman groeit zienderogen. „Die trui kan ik niet meer dra gen," dieelt hij mee en wijst op de rafelige mouwen. „En deze broek is te kort geworden, de zakken zijn trouwens uitgescheurd. Wanten. ik had toch nog ergens wanten o nee, die waren helemaal aan flarden gegaan toen ik slipte met mijn fiets vorige winterSok ken, ik heb wel een paar of zes nieuwe sokken nodig, mams. En schoenen enEnfin het komt daarop neer, dat hij een nieuwe winteruitzet nodig heeft. En niet alleen hU; zijn broer en zusje staan er precies zo voor. Wat niet versleten is, is te klein geworden, of verschoten, of uit de mode, of nergens meer te vinden. Nog altijd met datzelfde gevoel van verslagenheid stap ik de vol gendie ochtend in de bus en laat me naar de stad brengen, op zoek naar truien, broeken, wanten, sok ken, intussen piekerend over al de gezellige en mooie dingen die ik voor dat geld zou kunnen kopen en waar ik nu alleen naar mag kijken. Dat je kinderen groeien is natuur lijk een verheugend verschijnsel en dat ze allemaal tegelijk groeien is een natuurwet en dat het menselijk geslacht steeds linger wordt is een wetenschappelijk vastgesteld feit, waarbij we ons dienen aan te pas sen, maar al met al weet ik nu heel zeker, dat het een feestdag voor me zal zijn, wanneer ik zal con stateren. dat ze eindelijk hun volle lengte hebben bereikt en hun was dom tot een einde is gekomen. Tegen die tijd zullen ze ook zelf wel iets verdienen en kan ik de zorg voor een complete garderobe die elk half jaar vernieuwd moet worden, van me afwerpen. O boy, wat zal ik dan kunnen sparen en leuke dingen kunnen doen en.... In de stad ontmoet je altijd wel een oude kennis die je in lange tijd niet hebt gezien en die -plotseling alles van je wil weten. Hoe gaat het met de kin deren, je man nog gezond, heb je het naar je zin in het dorp, zullen we even een kop koffie gaan drinken, nou zeg, die tas is zwaar, je hebt braaf gewin keld, het verkwistende vrouwtje, jaja enzovoort. Ook ik vraag honderduit en krijg een interes sant verhaal te horen over kin deren die al veel ouder zijn dan de mijne. „Mijn zoon is geslaagd voor zijn arts-exameneindelijk! Hij heeft er lang over gedaan en nu wil hij meteen trouwen," vertelt de kennis en boven zijn grijze wenkbrauwen trekken diepe zor- genrimpels samen. „Zogefeliciteerd, dubbel ge feliciteerd," zeg ik argeloos. f Moederlijke^j ^overpeinzing j „Ja, jamaar nu moet ik eerst een praktijk voor hem kopen anderhalve ton „Gunstfluister ik geschrok ken. „Mijn dochter is naar Parijs ge gaan, die moest en zou aan de Sorbonne studeren, haar vak is Frans, zie je". „Mooi vak", geef ik toe. „Parijs is duur geworden", zegt de vader weemoedig. „Ze heeft wel een beurs, maar daar komt ze bij lange na niet mee uit, bovendien komt ze elke maand een lang weekeinde naar huis, terwille van myn vrouw, die mist het kind zo. Ja, met het vliegtuig, andere is het de moeite niet. Vraag me niet, wat dat kind ons kost!" „Ik zal het niet vragen", beloof ik nederig. „En achè.ls ze er nou plezier in heeft. Je moet rekenen, wij werden lm onze jeugd niet bepaald verwend, maar onze ouders stonden toch altijd voor ons klaar en geen op offering is hun ooit te groot ge weest. We namen dat aan als iets, dat vanzelf sprak. Mijn kinderen doen precies zo. het is heel begrij pelijk." „Ja dat is het," piep ik benauwd. „Daarom heb ik er niet te lang over gezeurd, maar een blokje hui zen verkocht en met mijn vrouw afgesproken, dat we de eerstvol gende jaren maar niet met vakan tie zullen gaan. t Moet èrgens vandaan komen!" Een kwartier latér sta ik weer in een winkel en koop broeken, die over drie maanden te klein zullen zijn geworden. Maar volwassen kin deren die niet meer groeiendat is toch ook niet alles. Anderhalve ton THEA BECKMAN. kijk haar aan en herken haar niet. Ze is veel jonger, kleiner ook, dan op gepubliceerde fo to's, wel even fors maar zon der complexen. Leuke ogen kijken je direct aan. Met een stem die haar Amsterdamse afkomst niet verbergt, vraagt en antwoordt ze zonder om wegen. t Huis in Amstelveen is mooi. Hyper modern, goed van kleur en heel vrolijk met veel ramen die je binnen het idee geven buiten te zitten. Er komt koffie met tom poezen. Heeft u dit zelf laten bouwen? „Nee, zo kant en klaar gekocht, 't Was een soort showroom van iemand die in meubels doet. We hebben 't nu twee jaar". Moet je net m'n man hebben. „Spaarbankboekje, waarom spaar bankboekje," zegt-le. „Als ik m'n ogen dicht doe, is alles voor hem". Waar is uw man nu? „In de Doelen denk ik, daar kunnen ze hem altUd vinden". Als hU thuis is zit hU dan hier, dan daar en dan opeens zegt ie: „Ik ga effe kijken hoe het in de Doelen is". Ik laat "m maar, de Doelen is z'n hobby." Gaat u nooit mee? „Ik niet, laat mi) maar lekker thuiszitten. Ik ben gek op tv, of het rot is of goed, ik kijk naar alles tot het laatste nieuws en dan duik ik m'n bed in". En als ik lach: Waar zat u daarvoor? „In Bussum, in een huis van negen kamers. Best fijn, daar niet van, maar toen m'n dochter trouw de zei ik tegen m'n man: Als je maar niet denkt dat ik hier blijf zitten, ik sjouw me een ongeluk voor het personeel. Een paar da gen later nam ie me hier mee naar toe. Hij zegt: hoe vindt je het". Ik zeg: „mooi". „Goed" zegt ie, ,;dan nemen we het" en de volgen de dag zaten we d'r". Was alles zoals het nu is? „Ja precies, behalve natuurlijk de foto's en zo hè, want die neem ik overal mee naar toe. Dat daar is onze kleinzoon Marcel, m'n mans oogappel, hij is helemaal gek met dat kind. De mensen vragen wel 's: „Je hebt hem zeker een flink spaarbankboekje gegeven? (W)ETENS WAARD „Iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen". Meestal komt hij er echter niet toe de diverse wetboeken door te lezen en meestal weet hij niet precies welke maatregelen de overheid getroffen heeft om ons leven te be veiligen. te vergemakkelijken en ingewikkelder te maken. In enkele artikelen willen wij een en ander uit de doeken doen over de praktijk van onze levensmiddelenwetgeving: over de kwali teitseisen die aan ons voedsel worden gesteld. Onze levensmiddelenwetgeving beoogt die levensmiddelen uit de handel te weren die schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid (bijvoorbeeld besmette - melk, scha delijke conserveermiddelen of kleurstoffen) en die niet aan be paalde minimum eisen voldoen. Dit laatste beoogt zij onder meer door het voorschrijven van bepaal de aanduidingen voor bepaalde le vensmiddelen of bepaalde kwalitei ten van levensmiddelen waardoor misleiding en dus oneerlijke con currentie voorkomen wordt. De fabrikanten van levensmid delen kennen deze wetsbepa lingen natuurlijk op hun duimpje, de huisvrouw in het al gemeen niet. Voor een huis vrouw is „vruchtensaus" mis schien hetzelfde als „pudding- saus" het zijn alle twee pro- dukten die zij over de pudding of in de yoghurt kan gieten. Waar óm het ene duurder is dan het andere weet zij gewoonlijk niet het is haar misschien wel nooit opgevallen dat zij naast el kaar bestaan. Wanneer de huisvrouw prijs- en kwaliteitsbewust wil kopen is het goed, dat zij de aanduidingen op de verpakking goed bekijkt: zowel de naamsaanduiding als de even tuele gewichtsaanduiding, en dat Hier hebt u op gewacht, mevrouw De nieuwste, gemakkelijke manier om uw huid een complete echoonheidsbehandeling te geven, TOSCA De half-vette crème van het beroemde merk 4714. Deze nieuwe vinding is het geheim van drie crèmes in één tube: Vochtinbrengend - uw huid blijft soepel, glad en jeugdig-fris. Beschermend - zelfs voor de teerste huid bij het ruwste weer. Als onderlaag - vóór u de make up aanbrengt. Dat geeft het gevoel van een werkelijk verzorgde huid. Begin morgen direct met de proef: u zult versteld staan over het resultaat. iosoa son oreau ra iim &ss zij beseft welk houvast zij daaraan heeft. Bij het kiezen van levens middelen dient zij te bedenken dat het nu eenmaal nodig is dat di verse groepen produkten in ver- sohillende kwaliteiten en uitvoerin gen gemaakt worden, zowel duur als goedkoop. Het zou niet reëel en ook niet mogelijk zijn om alleen het beste van het beste in de han del toe te laten, of om alleen goed kope artikelen te produceren. Wel kan men er op rekenen dat om b.v. in de zomerse sfeer te blijven ook het goedkoopste limonadedrankje (water met een smaakje en een kleurtje) onschadelijk is en men kan wanneer men er goed op let van buiten zien dat het geen produkt is dat van eerste klas na tuurlijke grondstoffen is gemaakt. Voor de verschillende kwaliteit ten limonades zijn verschillende aanduidingen voorgeschreven. Aan de verplichte aanduiding kan de goede verstaander zien met wat voor produkt hij te maken heeft. Van duur naar goedkoop noe men wij: Vruchtensap of most b.v. sinaas appelsap, appelsap, appelmost een produkt bestaande uit werke lijk vruchtensap. Voor bepaalde dieetpatiënten kan het van belang zijn te weten dat dit sap niet ge zoet is, tenzij op het etiket is ver meld „gezoet met suiker" of iets van dien aard. Komt u naast de merknaam de aanduiding vruchtendrank (of b.v. sinaasappeldrank of appeldrank tegen, dan weet u dat het een ver dund sap is, dat voor tenminste 35 tot 50 uit sap bestaat. Vruchtenlimonade of -kwast b.v. sinaasappelllmonade, citroenlimo nade, citroenkwast bevat ten minste 10 sap. Komt in een limonade minder dan 10% tot helemaal geen vruchtesap voor dan mag op het etiket van zo'n limonadefles geen afbeelding van een vrucht voorkomen en ook het gebruik van het vóórvoegsel vrucht (en) is verboden. Het produkt draagt dan naast zijn merk naam de aanduiding „limonade" zonder meer of met eronder de naam van de smaak (b.v. limo nade, sinaasappel). Het kan pri ma in de smaak en in het bud get passen, maar met vruchten heelt het weinig of niets te ma ken. Om nog even op de saus bij de pudding terug te komen: ziet u de benaming vruchtensaus (of b.v. abrikozensaus) op het etiket staan, dan hebt u te maken met een pro- „Ja, wat moet ik nou bij die be sprekingen? Ze hebben 't toch over zaken". En daar heeft u geen verstand van? „Ach, ik weet wel wat hU doet, maar ik bemoei me er niet mee en als ik wat zou zeggen, zou hij toch roepen: „Go jij maar gauw naar Je keuken". En waarom ook. Hij weet precies wat hij doet, 't is een gave. HU werkt dag en nacht, z'n hoofd zit vol energie, 't Gebeurt maar een heel enkele keer, dat hU 's morgens niet meteen naar de zaak gaat, maar nog een beetje op de bank gaat liggen lezen in de leesportefeuille. Soms zeg ik wel 's: Maup, zou je het niet wat kalmer aan doen", maar dan zegt-ie: als ik kalm aan doe ga ik dood. Alleen zaterdagsmiddags, dan is hij thuis. Dan zet ik z'n stoel buiten en breng ik 'm alles lekker aan, ge woon een beetje verwennen, ik heb niemand anders". En waar is uw dochter? Hier, in Amstelveen, vlak bij me, elke dag zien we mekaar, dan komt ze m'n haar opkam men, behalve zaterdags, dan ga ik naar de kapper. Heeft u uw dochter verwend? Ja, ze is verwend maar ze heeft het niet aangenomen. Ik denk dat dat niet in ons zit. Bij mij is het precies zo. Ik ben er een uit een gezin van zeventien en m'n vader moest heel hard werken. Doorleren was er niet bij, met m'n tiende jaar moest ik 'n baantje zoeken. Ik heb m'n hele leven hard gewerkt en nu kan ik nemen wat ik wil maar ik smijt het niet weg. Een auto? Heb ik niet, ik heb er geen be hoefte aan. En dat meisje is van m'n dochter. Ik kon wel een hulp krijgen maar die was 50 en dat kan toch niet: zelf 45 en dan kijken hoe iemand van 50 het vuile werk voor je opknapt. Ik doe het trouwens liever zelf. Als ik overhemden van m'n man of de gordijnen was heb ik altijd het idee dat ik het toch beter doe dan een ander". En u heeft geen angst alles weer kwijt te raken? „Nee, mijn man heeft veel te goeie hersenen. Als ie ziet: dit gaat niet, stopt ie ermee en be gint aan iets anders. Maar als het zou gebeuren wat natuur lijk toch niet te hopen is, dan zou ik me wel redden: ik heb nu ook gewoon m'n weekgeld". Komt u daarmee uit? dukt met vruchten bereid. Staat er op puddingsaus met de naam van de smaak eronder, dan bevat deze saus weinig of geen vruchtenbe standdelen. Het is maar een weet! In de regel zullen de meeste van deze produkten niet om hun voe dingswaarde worden gekocht maar alleen omdat zy verfrissend en lekker zyn. Toch is het wel goed dat men zich realiseert, dat vrij wel alleen vruchtesap en niet de andere dranken waarde voor de voeding hebben. ,jNiet altijd maar dat komt door m'n kleinzoon. Als m'n dochter zegt „ga mee de stad in" zie ik opeens zoveel mooie din gen voor 'm". Gaat u veel uit? „Nee, ik hou helemaal niet van de stad. Ik snap nooit wat al die vrouwen op terrassen doen. Laatst hebben we twee maanden in de Doelen gezeten. Ik ben er tien kilo afgevallen". Was het eten zo slecht? „Nee dat niet maar ik vond het zo vervelend dat iedere keer als je wat bestelde "n ober voor Je moest rennen. Dus zei ik maar nee als m'n man vroeg of ik koffie of thee wilde maar op het laatst hield ik het niet meer uit en ben ik stie- kum een komfoortje gaan kopen, 'sAvonds vroeg m'n man: „Echt geen koffie?" Ik zeg „Ja, ik wil wel koffie". HU zegt „goed, dan bel ik even". Ik zeg, „laat maar, het keteltje staat al op". Je had 'm moeten zien kUken. Maar ik heb nu wel gezegd: ik wil best met je naar de Doelen maar dan moet je zorgen dat ik er een eigen keu kentje krijg. Dat zUn ze nu aan 't maken". Kent u Zwolsman? „Nee, ik niet, maar het moet een heel aardige man zUn". Voelt u zich de vrouw van een miljonair? „Zeg kom nou, je hebt wel men sen, die krijgen hoogmoed, maar ik durf rustig op m'n sloffen naar buiten hoor. We hebben heel veel vrienden, allemaal van vroeger nog, en die zeggen: Jullie verande ren niet. Dat is zo. Als m'n man er 's tussenuit wil, stappen we in de boot en gaan de hele dag lekker samen vissen. En als we dan thuis komen ga ik lekker koken en dan is ie gelukkig. HU drinkt niet, hU gokt niet, hU werkt alleen maar. Vroeger ging hU nog wel 's op jacht, maar nu de fazanten en ko- nUnen hier in de tuin rondlopen zegt ie: ik doe het niet meer en nu leggen we kropjes sla voor ze neer. Alleen televisie, daar is ie gek op. De Flints tones. Perry Co- mo, enfin, dat soort programma's dan pak ik de kussens van het bed en dan gaat ie pal voor het toestel op de grond liggen en dan drinken we thee en eten een stukje fruit". Bad met bar Wie zich haast, kan op de ten toonstelling .Enterprise Scotland '64", nog Juist een bad zien met in gebouwde bar. De kranen zUn va-n verguld metaal, en bovendien is een apparaat voor afstandsbedie ning aangebracht waarmee men de water toe- en afvoer kan regelen zonder de kranen aan te raken. Er is ook een apparaat, waarmee men het water op een vooraf vastge stelde temperatuur kan houden. Geld doet u dus niet veel? „Ach. we hebben wel wat maar we bhjven zoals we zUn". Dat is een mooi schilderij wat daar hangt. „Ja hè. We hebben het al een tijd maar in dit huis komt het veel mooier uit". Van toie is het? Ze staat op, loopt er naar toe, kijkt even onderin en zegt: „van Rembrandt". Van Dick Holthaus is deze beige tweedmantel met rok, gecombineerd met een jersey blouse. De garnering bestaat uit roodvoswaarvan ook de muts is gemaakt. Advertentie Bewaar uw jeugdige charme Het succes van Vitamol is het beste bewijs voor de doelmatigheid van vitamine-huidverzorging. Door het ontbreken van vitaminen verslapt de huid; zij gaat schilferen en verwelkt. Vitamol crèmes, met de onmisbare „leven" gevende vitaminen, dringen snel en diep in de huid door, garanderen het natuurlijke vochtgehalte en houden de huid jong en gezond. DE SUCCESVOLLE VITAMINE-HUIDVERZORGING Crime Hydratante, een wonder van fijnheid, maakt uw huid jeugdig Crème Cellulaire, doet *3 nachts haar werk als een goede fee Vitamol eUandne-huidrersorging - tuben en flacons 4.75 lot 6.75

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 11