Waardering voor onze muziek in Australië Kom er ACHT-er FRANCOISE VETTER VERTELT Toehoorders zijn er spontaan open en ZEER POVER SPEL BOUWTENT Tjegolews aanval op lange vleugel Zaterdag 19 september 1964 (Van onze Australische correspondent) De waardering van buitenlandse kunst en kun- moet worden stenaars over en weer in Nederland en Australië beweegt zich langs lijnen van ge leidelijkheid. Gezien de grote afstanden, die be langrijke kosten met zich brengen, is het niet verwonderlijk, dat „uitwisseling" van kunste naars meestentijds langs officiële weg geschiedt, óf vooraf door belanghebbende organisaties Zo heeft Australië in het verleden o.m. bezoek gehad van de toneel speler Rob Geraerds, de dirigent Willem van Otterloo en de pianist Marinus Flipse. Het is, bij ons weten, echter voor het eerst, dat een Ne derlandse artieste, de celliste Frani^oise Vetter, het geheel op eigen wieken gewaagd heeft haar kunst in Australië ten gehore te brengen, en daarin geslaagd is. Bekende naam De naam Fran^oise Vetter zal Hagenaars en anderen, die uitvoeringen van het Residen tie-Orkest bijgewoond hebben, niet onbekend in de oren klin ken. Zij heeft als celliste ge speeld in het Gebouw voor K. en W. onder leiding van Wil lem van Otterloo, in Pulchri Studio met medewerking van Felix de Nobel van het Ned. Kamerkoor, in Rotterdam in de aula Boymans voor de Rotter damse Kunstkring als soliste, alsook voor de vereniging Dan te Alighieri, en in Museum Boymans met het Rotterdams Philh. Orkest. De vorige maand heeft zU een tournee gemaakt door Australië, waar zij met veel succes is opgetre den voor zowel Nederlandse als Australische verenigingen. Met haar veelzijdige ervaring zij heeft niet alleen geconcerteerd in Nederland, maar ook in België, Frankrijk, Italië, Zwitserland, Pa lestina, Canada en de Ver. Staten en haar daar geoogste roem (mu ziekcritici in de gehele wereld en zelfs Pablo Casals hebben haar prestaties geprezen) kon het niet anders of haar tournee in Australië zou nieuwe lofprijzingen brengen. Zij had pas een serie uitvoeringen gegeven in India, Ceylon, Thailand en Japan, en haar bezoek aan het vijfde werelddeel werd een culmi natie in de reeks van successen, welke zij op haar reizen heeft ge- Voor de radio 1*1 Nederland is Frangoise Vetter vele malen voor de radio opge treden, en het is daarom begrij pelijk, dat zij ook het oog gericht heeft gehouden op de radio in Australië. Daar er, afgezien van de commerciële radiozenders, slechts één radio-omroep is, de A.B.C. (Australian Broadcasting Commis sion) welke hoge eisen stelt aan buitenlandse kunstenaars om voor de microfoon te kunnen optreden kan het als een bijzonder succes worden beschouwd, dat de Neder landse celliste deze barrière heeft doorbroken. „Wat mij het meeste heeft vol daan", zo vertelde zjj mij in een onderhoud na een harer vele uit voeringen in Sydney, „is het feit, dat de Australische Omroep Com missie mij gelegenheid heeft gebo den twee keer een recital te geven, waar ik Nederlandse muziek ten ge hore heb gebracht". (Het Austra lische publiek zal dus zelfs nog van haar kunst kunnen genieten wan neer zjj alweer naar Amerika is ver trokken, waar zij als celliste is ver bonden aan het Philharmonisch Orkest te Washington). Lof voor publiek MEJ. VETTER, die in juni en juli Nederland heeft be zocht (zij is, vóór zij zich in het buitenland vestigde, o.a. lid ge weest van het Utrechts Stedelijk Orkest en heeft ook gespeeld voor de Haarlemse Orkestvereniging), liet zich tegenover ons lovend uit over het Australische publiek: „De Australiërs zijn open en spontaan", zei ze, en ze vertelde, dat ze o.m. gespeeld had voor muziekclubs in Manly, Strathfield, Sutherland, Cro- nulla, Glenbrook en voor de Mozart- vereniging in Sydney. Deze muziek clubs zijn verenigd in de federatie van muziekclubs in Australië. Zij zyn toonaangevend voor het muziek- Onze bridgerubriek Bij dm analyses der gespeelde partijen tegen zeer sterke landen teams alt het op, hoe weinig sommig* Nederlandse topparen zich kuünen beperken tot hun ge wone ntrrmale spél, maar menen door vrQemde biedingen en stunts tot goede resultaten te kunnen komen. Toen de wedstrijd Frank rijkNederland (Baden Baden 1968geëindigd was, gaf de Fran se speler dr. Théron, als zijn me ning te kennen dat Frankrijk slecht, maar Nederland nog veel slechter had gespeeld. Een der partijen waarop de Fransman zijn mening baseerde zag er als volgt uit: Sch. A H B 9 8 6 Ha. A Ru. A 8 7 4 2 KI. 5 Sch. V 5 3 Soh. 10 7 4 2 Ha. 9 8 6 5 3 Ha. H 10 Ru. 10 w RU.HB93 KI. 9 6 4 3 Z KI. H V 10 Soh. Ha. V B 7 4 2 Ru. V 6 5 KI. A B 8 7 2 Zuid was gever, niemand kwets baar. Het Nederlandse n.z.-paar bood (O.w. pasten) als volgt: zuid pas noord één schoppen zuid twee harten noord vier ruiten zuid vijf ruiten. Passen op ruiten Noords bod van vier ruiten was kennelijk gegrond op de gedachte, dat zuid op drie ruiten zou kun nen passen. Indien dat het geval was, dienen njz. hun biedmethode te herzien. Het bieden van 'n nieuwe kleur op het drie-niveau is in ó.lle moderne biedsystemen forcing. Het springerige bieden „ét la mode 1935" is dan niet meer nodig en men kan op lager niveau nog de nodige inlichtingen uitwisselen. Let er ook op, dat de oostspeler vijf ruiten niet doubleerde, on danks zijn fraaie spel en sterke ruitens. Oost kwam met klaveren heer uit, zuid won; in slag 2 volgde troef naar het aas en daarna werd een kleine schoppen uit noord op Kom er ACHT-er 1. Etiket op fles rechtsboven aan andere kant. Z. ijzerdraad rechts aan spijker loopt door. 3. stoelpoot anders. 4. bovenste dwarslat rechter stoel anders. 5. boom op achtergrond in deur groter. 6. broekspijp breder. 7. kortere spijker in plankje op de grond. 8. man heeft plooien in de nek. tafel (zuid) afgetroefd. Noord kwam hierna met hartenaas aan slag en speelde troef, oost nam. Noords speelwijze was niet slecht doch tegen de bestaande kaartver- deling was geen kruit gewassen en n.z. gingen twee down. Met open kaarten is het spel misschien te winnen, maar in de Europese kam pioenschappen speelt men helaas met dichte kaarten. Nu de gebeurtenissen aan de tweede tafel. Noord één schoppen zuid twee harten noord drie ruiten. Dit drie ruitenhod is dus forcing zuid moet verder bie den. Zeker is, dat de modern bridge spelende Fransen zo'n bod als dwingend opvatten en even zeker is het, dat ons Nederlandse o.w.-paar die techniek zijner tegen standers had behoren te kennen. Doubleren Wat oost op de onzalige gedach te bracht om nu dat bod van drie ruiten te doubleren, kan men slechts raden. Dit doublet is mis schien een aardig als men in de huiskamer tegen oma en opa speelt, die dan in paniek tot het verkeerde contract van drie schoppen of drie Sans besluiten in de internationale toernooizaal is zo'n doublet een bridgezomde van de eerste orde. De straf volgde snel: zuid had geen enkel probleem en paste, daarmee aangevende dat het rui tencontract hem best beviel. Noord had eerder bridge gespeeld dan in Baden Baden en paste natuurlijk ook. Oost kwam uit met klaverenheer gaat u nu eens op de plaats van noord zitten. Noord wéét nu dat de ruitens slecht zitten, bovendien behoeft hij slechts negen slagen te maken. Noord bleef eenvoudig voorlopig van de troeven af, in casseerde wat hoge kaarten en ging gezellig over en weer troeven. Het einde kwam met als resultaat: dirie ruiten gedoubleerd, gemaakt met twee overslagen! Zolang men op deze manier tegen sterke oppositie tewerk gaat, heeft men nul procent kans om te winnen. Nog sterker als men zo speelt tegen het derde team van Groenland zal men nog grote moeite hebben tot winst te komen. Met zijn verontschuldigingen aan het derde team wegens zijn onder schatting hunner capaciteien. FILARSKI. FRANQOISE VETTER leven in dit land en spelen een be langrijke rol in de ontwikkeling van muzikaal talent, o.a. door verlening van studiebeurzen. Him ledental heeft zelfs niet onder invloed van de televisie geleden. De avonden, welke deze clubs organiseren, zijn altijd druk bezocht, want er is honger naar muziek in „Nieuw Hol land". Er bestaat geen betere weg voor jong talent om door te breken tot het grote publiek dan een optreden voor deze muziekverenigingen. Juist het feit, dat het gehoor uitsluitend bestaat uit muziekliefhebbers en -kenners maakt zo'n optreden voor de uitvoerende musici van verstrek kende betekenis. Zij openen daar mee voor zichzelf de weg naar roem. Nederlandse pianiste: Frouwe Hoffman EEN bekende Australische pia niste, Tessa Birnie, heeft Fran- goise Vetter op zulke avonden begeleid een hele eer voor onze Nederlandse kunstenares. Een stu wende kracht achter mej. Vetters tournee echter is Frouwe Hoffman, een Nederlandse pianiste, die al zo'n 20 jaar in Australië woonachtig is en veel heeft bijgedragen tot grotere appreciatie van het Australische publiek voor Nederlandse muziek. Haar naam heeft een bekende klank in Nederland, want zij speelde o.a. met Eduard van Beinum in de Haarlemse Orkestvereniging en heeft gestudeerd aan het Amster damse Conservatorium onder Hen drik Andriessen. Het is voornamelijk Frouwe Hoff- mans initiatief geweest, dat Fran- goise Vetter naar Australië heeft ge bracht. Zij heeft mej. Vetter op verschillende uitvoeringen begeleid (tezamen met de Nederlandse flui tist Hans Roos) en verdient hulde voor haar activiteit om Nederlandse cultuur onder het Australische publiek te brengen. Nederlandse fluitist Hans Roos HANS Roos, die al 12 jaar in Australië woont, heeft in Den Haag gestudeerd bij de heer Prins van het Residentie Orkest. Hij was lid van het Haagse Jeugd orkest en zijn muzikale associatie met Frouwe Hoffman dateert van zes jaar geleden. Het trio Frangoise Vetter, Frouwe Hoffman en Hans Roos werd voor de tournee van de celliste aangevuld met de uit Alk maar afkomstige sopraan-zangeres Helen Vrij, die twee jaar geleden naar Australië is gekomen, in Duits land heeft gestudeerd en in Neder land vele malen voor de radio is opgetreden. Haar liederen van Mo zart en Schubert oogstten hier groot succes. Bij de uitvoeringen voor verschil lende muziekclubs was het opmer kelijk, dat de solo sonate welke mej. Vetter als speciale Nederlandse bij drage had gekozen (namelijk die van Hendrik Andriessen) al het andere in de schaduw stelde, zowel de trio sonate in d major van Bach als de sonate in g minor van de Engelse componist John Eccles. Het Australische gehoor in Cronulla bijv. was diep onder de indruk van deze moderne Nederlandse muziek. „Het was een grote overwinning voor mjj", vertelde mej. Vetter ons na afloop van deze uitvoering. Zij voegde er tot goed begrip aan toe: „Ik heb op andere muziekavonden gepoogd werk van Andriessen uit te voeren, maar sommige organisatie commissies hebben het geweigerd, omdat zü vreesden, dat het publiek het te modern zou vinden. De avond in Cronulla heeft bewezen, dat de Australiërs er wel degelijk gevoelig voor zijn. Het geven van Neder landse muziek in het buitenland schenkt mij altijd grote voldoening". Lof in de pers ZIJ uitte zich vol lof over de door de Nederlandse Vereniging in Sydney gehouden avond, waar op een vrijwel uitsluitend Neder lands gezelschap een uitvoering heeft bijgewoond. De pers schreef er in enthousiaste bewoordingen over en roemde de „sublieme tech niek" van mej. Vetter, en „de rijke, volle toon van haar instrument". Op die avond bracht mej. Vetter ook een werk van de 18de eeuwse Ne derlandse componist Willem de Fesh, een openbaring voor de aan wezigen en een goed voorbeeld van spreiding van Nederlandse cultuur in den vreemde. „De wijze, waarop de Nederlandse Vereniging in Syd ney door het organiseren van een muziekavond de cultuurspreiding bevordert, acht ik een unicum", zei mej. Vetter. Franqoise Vetter, die eind augustus voor een tournee naar Nieuw-Zeeland is ver trokken en vandaar naar Cali- fornië vliegt om in Los Ange les een uitvoering te geven, zal het komende jaar optreden in de Carnegie Hall in New York. Zij hoopt, dat intussen de recitals die zij voor de Aus tralische omroep-commissie heeft gegeven, op den duur zullen leiden tot een tournee door Australië onder auspiciën van deze commissie. Nog voor haar vertrek uit Australië heeft zij een ontmoeting gehad met de directeur van het conserva torium voor muziek te Sydney, sir Bernard Heinze, en met prof. Donald Peart, hoogle raar in de muziek aan de uni versiteit van Sydney. Bij even tuele terugkeer naar Australië zal zij ongetwijfeld op een gro ter gehoor kunnen rekenen dan ditmaal reeds het geval is geweest. HOE WERKT HET 'i Kunt U dc vinden' acht afwijkingen in de beide bovenstaande tekeningen De juiste oplossing vindt U elders in dit Bijvoegsel. Onze damrubriek luchtsluis nu veel werken met aëro-tenten: zonder verdere ondersteuning mdige luchtdruk omhoog worden Een geringe over druk is genoeg: 0,1 alm. betekent reeds 1000kg per m* tentdoek. (Hier een nylonweefsel met plastic-huidje). De ventilator moet echter de lekver liezen compenseren. Naast tenten van destandaardmaat: 21 m lang. 12 m breed, 6 m hooq. heef t men er o.a. van 30 12 m breed, 6 m hoog. heeft men er o.a. van 3Qm lang, 15m breed en 8m hoog, met een luchtsluis waardoor een vrachtauto naar binnen kan. regalautomcat Deze is voorzien van een, cfoor een barometer en een windmeter beïnvloede regelautomaat, die bij extra luchtverlies door schutten, en bij stormachtige wind, het toerental van motor en ventilator verhoogt. Wereldkampioen Tjegolew hanteerde, zoals u in onze vo- rige damrubriek heeft kunnen zien, in zijn partij tegen de Bel- gische kampioen Verpoest een aanval tegen de vijandelijke lange vleugel. De Nederlandse deelnemer aan het wereldkam pioenschap, ir. G. E. van Dijk uit Bennekom, maakte reeds in de tweede ronde van de strijd om de wereldtitel kennis met deze tactiek van Tjegolew Van Dijk wordt, evenals Verpoest, in de verdediging gedrongen, maar hij speelt het aanmerkelijk beter. Tjegolew krijgt dan ook bijzonder weinig kans. Met zijn 21e zet maakt Van Dijk door een twee om twee ruil een einde aan de druk op zijn lange vleugel, maar ziet zich dan geplaatst voor een omsingelingstac tiek. Van Dijk krijgt het zeer moeilijk. Bij de 35e zet ontstaat een belangwekkend spelmoment. Het lijkt alsof Tjegolew daar binnen enige zetten de winst kan forceren, maar dit wordt belet door een plotseling opduikende elegante slagzet. Interessant Beide partijen zijn in evenwicht tot en met wits negende zet. Dan vervolgt Tjegolew tegen Van Dijk met 1722. Tegen Verpoest zou Tjegolew 410 zetten. Daar deze partij eerst ln de veertiende ronde werd gespeeld, zou het dus heel goéd kunnen, dat Tjegolew het na de analyse van zijn partij tegen Van Dijk beter vond met 17—22 nog even te wachten. In ieder geval is het bijzonder interessant (en leer zaam) deze partijen nog eens met elkaar te vergelijken. 1. 32—28, 16—21; 2. 37—32, 21—26; 3. 42—37, 20—25; 4. 34—29. 19—23; 5. 28x19, 14x34; 6. 39x30, 25x34; 7. 0x29, 10—14; 8. 35—30, 14—20; 9. 30—25, 17—22; 10. 25x14, 9x20; 11. 4439, 1319; in tegenstelling tot Verpoest heeft wit hier wel gele genheid tot 3127 maar voelt daar in verband met het stuk op 29 blijk baar toch niet voor. 12. 5044, 8— 13; 13. 32—28, 2—8; 14. 28x17, 11x22; 15. 38—32, 4—9; 16. 32—28, 5—10; 17. 28x17, 12x21; 18. 42—38, 6—11; 19. 38—32, 11—16 20. 47—41, 8—12; 21. 32—27, 21x32; 22 .37x28, 26x37; 23. 41x32, zwart heeft hier niet de kans gekregen hetzelfde te doen als tegen Verpoest. Maar niu krijgen we een nieuwe fase in de strijd. Zwart gaat het nu met een omsingelings tactiek zijn tegenstander bijzonder lastig maken. Deze mogelijkheid heeft voorgaande speltactiek dus wel opgeleverd! 23.1621; 24. 46—41, 3—8; 25. 44-40, 1—6 26. 39—34, 6—11; 27. 48—42, 11—17; 28. 42—38, 18—23; 29. 29x18, 13x22; 30. 34—29, 20—24; 31. 29x20, 15x24; wit heeft nu lastig spel. 32. 4339, 9—13; 33. 39—34, 13—18; 34. 49—44, 1015; 35. 3429, zie diagram. In deze stand moest zwart even heel goed oppassen. Ogenschijnlijk kan hij snel winst forceren door: 8—13, 29x20, 15x24. Er dreigt nu 2429 dat wit gaat pareren met 4034. En nu lijkt het alsof 1823 voor zwart gewonnen is, want er VAN DIJK dreigt 24—29 of 21—27. Maar volgt verrassend 3329! Slaat 22x42 tian is het na 29x9 Dus 24x42 want 4137 niet daar zwart 22x33 nu: 45—40, 22x33; 32—27, 41—27, 42x31; ad. lib. 36x9! Ja, zou wat geweest zijn maar vervolgde met 35. 1520; 40—35, 21—27; 37. 32x21, 17x26; 28x17, 12x21; zwart heeft altijd i wat. Moet hij het een loslaten d houdt hij wel wat anders de omsingeling van schijf 38—32, 18—22; 40. 32—28, 8—13 28x17, 21x12; 42. 41—37, 13—18 diagram. 43. 44—40. Sterker is 37—32. zag dat dan kon volgen: 10— 44—40 23x34, 40x29; 26—31, 36x! 18—22, 27x18; 12x34, ma heeft zwart niets aan wegens: 3 28, 7—12; 28—22, 20—25 35- 24—35; 33—29, 34x23; 22—18 remise. Wij komen hier straks terug. 43.—, 12—17; 44. 37—32, 1 21; 45. 32—28, 7—11; 46. 40- 11—16; 47. 28—22, (op 34—30 T 26—31) 18x27; 48. 34—30, 19—23, 30x28, 27—31; 50. 36x27, 21x34; 33—28, 34—39; 52. 28—22, 39- 53. 22—18, 43—48; 54. 18—12, 20- 55. 12—7, 24—29; 56. 7—1, 29- 57. 1—23, 33—38; 58. 23—41, 48- en wit gaf op. Bekijken we nu nog e stand in het tweede diagram spelen daar: 43. 3732. Hoewel sterker is dan de tekstzet krijgt het toch nog niet gemakkelijk 43.—, 19—23; 44. 44—40, 23x34; 40x29, 18—23; 46. 29x18, 12x23; heeft nu drie voortzettingen 32—27, 33—28 en 45—40, 32—27 al helemaal niet sterk door 26- Op 33—28, 23—29; 28—22, 7- ziet het er ook niet best voor uit. Op 45-40, 23—29; 35- 29x27; 30x19, 7—12; 40—43, 12- zien we dan ook nog geen ren voor wit. Voor de liefhebbers fraai eindspel om te analyseren F. GORD!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 12