Jan Janssen zet nu al kroon op prille carriere: wereldkampioen ZESDE Europese titel honkbalploeg voor fm Tymen Groen loot tegen sterke Rus CIJFERS VAN TITELSTRIJD Nederlands feest in dal van Salange Prachtige eindsprint PURE VREUGDE ROSE ZWEMT WERELDRECORD JOHN SURTEES eerste in Italië PORTRET VAN JAN JANSSEN: EERZUCHT... SPANNING IN DUEL MET ITALIË (3-1) Twee ereprijzen voor MAAT ftppericht 1 maart 1860 Maandag 7 aeptember 1964 Vierde blad no. 3135f WIELRENNEN In de amateur-achtervolging van t wereldkampioenschap heeft de derlandse kanshebber Tymen a in de vierde serie de sterke Moskwin als tegenstander ge- De tweede Nederlander Oele fit in de twaalfde serie eveneens een Rus, namelijk Tereschen- In de series kwalificeert men h niet via een overwinning op de ecte tegenstander. De gemaakte ran doorslaggevend belang. 'rofessionals: 1. Jan Janssen (Ne land» 290 km. in 7 uur, 35 min. sec. (gem. snelheid 38.074 km/u.) Vittorio Adomi (Italië) z.t.; 3. ymond Poulidor (Frankrijk» z.t.; Tom Simpson (Gr.-Brittannië) op 5. Italo Zilioli (Italië) z.t.; Jo de Haan (Nederland) z.t.; 7. ques Anquetil (Frankrijk), 8. Fer- ïdo Manzaneque (Spanje), beiden dezelfde tijd als Simpson; 9. Jean blinsky (Fr.) op 38 seconden; 10. 0 Cribiori (It.), 11. Benoni Be- (Belg.), 12. Horst Oldenburg d), 13. Michael Wright (G.-B.), Adriano Durante (It.), 15. Hen- Junkermann (Did), 17. Peter t (Ned.), 18. Rudi Altig (Did), Willy Bocklandt (Belg.), 23. Bruno alii (It.), 25. Georges Groussard 27. Huub Zilverberg (Ned.), Ab Geldermans (Ned.), 32. Rik Looy (Belg.), 33. Henri Anglade alien in dezelfde tijd als Sta- iski; 35. Cees Haast (Ned.) op 1 l 11 sec.; 36. Ward Seis (Belg.) 37. Arie den Hartog (Ned.) z.t.; Oianni Motta op 5 min. 18 sec.; Julio Jimenez (Sp.) op 6 min. mateurs: 1. Eddy Merckx (Bel- .39.10 (185.6 km.); 2 op 27 sec. Planckaert (België); 3. Goesta terson (Zweden)4. Francis Ba- (Frankryk)4. Christian Ray- 1 (Frankrijk) 4.39.37; 6. Lucien .r (Fr.)7. Petrov (Rusland) larry Steevens (Nederland), 9. der Vleuten (Nederland), Zanini (Italië), 11. Armani (Ita- 12. Kudra (Polen), 13. Riemann litsland), 14. Hojland (Denemar- 16. Henk Cornehsse Neder- d), allen in dezelfde tijd als Ray- id. Dp het erepodium, v.l.n. \torio Adorni (tweede), hssen (wereldkampioen) \ymond Poulidor (derde). (Van onze speciale verslaggever) Peter Post en Geldermans smeten hun fiet sen in de armen van verzorgers. Ze wierpen zich in een hossende groep en sprongen door tot 't middelpunt. Ze omhelsden de potige cou reur in de beslijkte oranjetrui. Ze vielen om zijn hals en schreeuwden hem schorre kreten van ongecompliceerde vreugde toe. Post en Gelder mans huldigden hun ploegmakker Jan Janssen, de nieuwe wereldkampioen. Meer Nederlandse renners wrongen zich naar de jonge man, die nu eindelijk zijn donkere bril had afgezet. Een Nederlands feest in het grauwe dal van Sa- lang, waar de wolkenflarden lager en lager kwamen zakken om een sombere dag, grijs af te sluiten. De bergreuzen ontvloden massaal de vreugde van de sportmensen uit het lage land. Nederland begroette een wereldkampioen. Vierentwintig jaar is Jan Janssen. Op die jonge leeftijd greep hij de hoogste eer in de wielresport. Zijn praehtige eindsprint, geslepen in de- Tour de France en de grote, klassieke wegwedstrijden, bezorgde hem, de wereldtitel op de dag, dat zijn jonge vrouw Cora voor het eerst naar haar Jan kivam kijken. Voor het eerst sinds die gebrilde jongen uit het vlakke Zuidhollandse land een carrière als professional begon. Jan Janssen Hollandser kan die naam al niet zijn. In hem mondde de greep naar de macht uit, die de Nederlandse wielersport enkele jaren lang zorgvuldig voorbereidde. Zeven ploegmakkers zetten zioh, dwars door alle afspra ken en combines heen, achter een jonge landgenoot. En ze brachten hem de zege, ze brachten Nederland een zege. De pure vreugde van Post en Geldermam en al die anderen ont hulde, wat bij de laatste passage voor de finish al was vermoed: de Nederlandse ploeg was niet ver scheurd door fabrieksbelangen. Toen daar Jan Janssen en Jo de Haan bij een groep van elf renners de laatste, de beslissende jacht naar de wereld titel ingingen, stopten Post en Gel dermans, twee mannen van verschil lende fabrieksploegen toch, de rest van de meute af. Toen Jan Janssen zijn bombardement op de elf daar vooraan inzette, roerde ook Jo de Haan zich niet. Jan Janssen moest de man zijn, die zou zegevieren. En voor Jan Janssen werd na 290 slo pende kilometers op de flanken van de Mont Blanc een hymne gespeeld: „Wien Nederlands bloed „Ik had nou zo graag het Wilhel mus gehoord", zei Jan Janssen, en waren ongeveer de enige woor den die hij kon uitbrengen in de veldslag die om hem heen werd ge leverd en die een wereldkampioen eenmaal altijd heeft te door staan. Op 25 minuten na acht uur heb ben 73 professionals meer dan 60.000 mensen langs het parkoers hoop en twijfel bezorgd. Ze hebben dat gedaan, zoals professionals de wielersport betaamt: voorzich tig, berekenend, werkend naar slotapotheose. Een finale wa dan eindelijk de bedoelingen den kenbaar gemaakt, waarin delijk tot op de bodem van krachtenreservoir werd getast. Verbijsterd Een wereldkampioenschap profs wordt in de laatste veertig hooguit vijftig kilometer beslist. In Salange, anno 1964, was dat niet anders. Toen pas kregen duizen den Belgen gelegenheid zich ver bijsterd af te vragen, waar dan toch van Looy wel bleef. Toen pas konden evenveel Italianen zich op winden om de verrassende aanval- van de Azurri. Toen pas toonde het veld zijn ware gezicht. Het was Jan Janssen, toch ook wel één van de favorieten genoemd, die onge schonden uit d)e heksenketel van de laatste kilometers kwam. En op slag waren al die andere na vergeten. De namen van de vedet ten, die een heel seizoen lang de Europese koersen hadden g geerd. Tussen de tweestrijd Van Looy-Beheyt en het andere duel, tussen Anquetil en Poulidor, tus sen eindelijk op erkenning beluste Italianen, tussen eerzuchtige Span jaarden, tussen al die renners door koerste Jan Janssen naar de wereldtitel. In nauwelijks een half Jan Janssen flitst met ruime voorsprong op de Italiaan Ador ni triomferend over de eind streep. s Maliepaard. Ze gingen door. die twee, en hun rijk duurde bijna 70 kilometer. Toen von den wat mannen in het peloton, dat rust moest kamen er sleurden het veld weer bijeen. Opnieuw Niet voor lang. Zes renners w rond de 90ste kilometer niet plan In de schaduw van de groten hun ronden te draaien. Wéér dat Anglade en hij kreeg nu zeischap van ploegmakker Foucher, van de Zwitser Bingelli, de Duitser Tueller, de Itaiiaam Tacone en ar de enige Australiër in het gezelschap: Veale. De groep liet hen an en uren lang bleef de situa tie ongewijzigd. Veale moest uiter aard sneuvelen. Tueller verdween ook, maar de resterende vijf bleven de macht. En rond 160 kilome ter hadden ze zelfs 5 minuten voor sprong. Niemand in het peloton was op dat moment verontrust, en eigenlijk had Ton Simpson het ook niet moe ten zijn. Maar Simpson wilde een onopvallend seizoen tenslotte cachet gaan geven en hij sprong naar het vijftal toe. Vele kilometers duurde zijn solo en met nog 70 kilometer te rijden had de Brit zijn doel bereikt. Op dat moment hadden Bingelli en Foucher him makker moeten laten gaan, en het driestal dat nu op kop ging, Anglade, Tacone, Simpson, bracht wat gefronste wenkbrauwen teweeg bij de marmen die de koers wensten te bepalen. Het peloton versnelde onder de druk van Van Looy en zijn helpers Seis en Sorge- loos en daarmee was dan meteen de eigenlijke strijd om de wereld titel begonnen. Charges Twee Italianen, Adorni en Motta, en de Spanjaard Suarez bereikten het eerst de drie voorop. Maar achter hen werden wilde charges uitge voerd. Poulidor rende naar voren, en Jan Janssen. Ze werden de springplank voor het peloton en vlak voordat de laatste ronde inging smolt het veld ineen. Nog twaalf kilometer. Vergeten was Henry Anglade. vergeten ook Ton Simp son. Want nu barstte de laatste naar de wereldtitel los. Van Looy, eindelijk, spleet de groep met demarage. Altig kon volgen Poulidor, en Bocklandt en Manzane que, de Spanjaard. En ook twee Murray Rose, de Australiër die niet in de zwemploeg is opgenomen welke zijn land zal vertegenwoordi gen op de Olympische Spelen van To kio omdat hü de selectiewedstrijden miste, heeft zaterdagavond in Van couver (Can) het wereldrecord op de 880 yards vrije slag scherper ge steld. Rose bracht het tijdens de Ca nadese zwemkampioenschappen oj 8 min 55.5 sec. Het record was met 8 min. 59.6 sec. in bezit van landgenoot John Konrads sedert 10 januari 1959. Nederlanders: Jan Janssen en de Haan, de twee die de eindsprint niet mochten missen. Nauwelijks een afscheiding teweeg gebracht of Poulidor legde al zijn eerzucht in woeste klim naar het hoogste punt van het circuit. Drie man slechts konden hem volgen. Weer Jan Janssen erbij en weer Ton Simpson. In de afdaling bereikte ook de Italiaan Adomi in een wan hopige rush de koplopers nog. Toen •aren Nederlanders, veel Neder landers Juichend naar de finishlijn gedrongen. Dit kón Janssen niet meer verliezen? Janssen zélf, die toch in de Tour mannen als Darri- gade, Seis en Altig had bedwongen, het minst overtuigd. Hij nam geen enkel risico. De man in de oranjetrui sprintte, zonder op of te kijken, 300 meter voluit. En hij bezorgde Nederland een wereld titel. Achter hem finishten de vele, vele favorieten ontluisterd Verslag amateurkoers op pag. 2 van Sportblad AUTOMOBILISME John Surtees, de vijfvoudige oud wereldkampioen motorrennen, heeft gisteren door een overwinning in de grote prijs van Italië zijn kandida tuur gesteld voor de wereldtitel der coureurs formule 1-ren wagens. Mede doordat de hoogst-geklasseer- den in de competitie om het kam pioenschap op het super-snelle cir cuit van Monza bij Milaan vroeg tijdig de strijd moesten staken, bezet Surtees met vier punten achterstand op Graham Hill de derde plaats ir de rangschikking. De uitslag van de grote prijs var Italië, de achtste van de tien race; die tellen voor de wereldtitel, luidt 1. John Surtees (G.-B.) met Fer rari de 78 ronden (448.5 km.) in 2 uur 10 min. 51 sec. (gem. 205.634 km./u.)2. Bruce Maclaren (Nw- Zeeïand) met Cooper 2.11.57.8; op één ronde; 3. Lorenzo Bandini (Ita lië) met Ferrari; 4. Richie Ginther (V.S.) met BRM; 5. Innes Ireland (O.-B.) met BRM; 6. Mike Spence (G.-B.) met Lotus. Snelste ronde: Surtees in 1 min. 38.8 sec. (gem. 209.510 km u.i De stand in de competitie om het wereldkampioenschap coureurs luidt: 1. Graham Hill (G.-B.) 32 pnt.; 2. Jimmy Clark (G.-B) 30 pnt.; 3. John Surtees (G.-B.) 28 pnt.; 4. Richie Ginther (V.S.) 20 pnt; 5. Lorenzo Bandini (It.) 19 pnt. „Ik had een prachtige ploeg om me heen", zei Jan Janssen. Het leek alsof de woorden hem automa tisch ontsnapten. Wat verbijsterd keek hü rond, naar al die duwende en schreeuwende mensen om hem heen. „Ze hebben me meer ge steund dan de mannen uit mijn fa- brieksploeg. Ik ben de jongens ont zettend dankbaar". Vlak by hem stond Cora, zijn vrouw. Twee mensen uit Nootdorp, die zo hoog in het Franse land hun geluk niet op konden. Voor de eerste maal was Cora Janssen naar een wielerwedstryd komen kijken, sinds haar man in dit voorjaar zyn ze getrouwd vier jaar geleden koos voor een carrière ais professional- wielrenner. Die keuze was niet on doordacht geweest. Als nieuweling en als amateur had Jan Janssen laten zien, dat strüdlust en eer zucht waarborgen zün voor een sprong naar hogere eer dan win naar te zijn van een straat* onde, en favoriet van een aantal dorpe lingen. Eerzucht dat vooral tekent Jan Janssen. Velen die hem kennen, weten zijn peilloos diepe teleurstel lingen,.als hü de winst in een wed- strijd door een ondoordachte ma noeuvre had verspeeld. Jan Janssen heeft veel geleerd, van het ogenblik, dat de jongen die 24 jaar geleden in Nootdorp onder de rook van Den Haag werd geboren en opgroeide in een gezin van ze ven kinderen, aan wielrennen be gon te doen. Jan Janssen moest ook veel leren, want toen hij in 1956 de Ronde van Zuid-Holland op de Nootdorpse renbaan zag starten, dacht hij nog alleen maar: „dat fietsen lijkt me wel leuk". Jan Janssen kocht een racefiets, ging na het werk op het land de weg op inpiaats van naar huis, en werd een gevreesde ama teur in twee seizoenen tijd. Wint in de Ronde van Noord-Hollandf in die van Limburg en in nog een aantal grote wedstrijden (1960), deden hem in het volgende jaar besluiten naar de onafhankelijken over te stappen. Hij reed in de Tour de l'Avenir en deed dat zeer opvallend. Maar nog was de tijd niet rijp. Nóg kon Janssen zün eerzucht en gel dingsdrang niet beperken. Hü won geen enkele etappe ofschoon de kansen daarop toch duidelijk aan wezig waren. Janssen verspeelde tijd. Waarheid De duizenden ondervonden toen pas verbijsterd düe eenvoudige waarheid, dat maar één renner wereldkampioen kan worden. Wereldkampioen. Dat werd niet Henry Anglade, die al na 22 kilome ter de groep ontvluchtte en die, met steeds wisselende strijdmakkers. 220 kilometer lang het veld heeft aan gevoerd. Eigenlijk zou het vooral van dit wereldkampioenschap de ge schiedenis van Henry Anglade moe ten zijn. Frankrijks derde man is hü. Wat verdrongen uit de populariteit als Anquetils ernstige concurrent door de veel eerzuchtiger Raymond Poulidor. Henry Anglade had in het seizoen waarin hü 31 jaar werd, het wereldkampioenschap uitgezocht als de wedstrijd waarin hü terug zou komen. Men moest Anglade weer kennen, en daarom zocht de man uit Lyon al na twintig minuten koersen het gezelschap van da olijk Juichend sprongen de Neder landse spelers op werper Her man Beidschat af. De Haarlem mer kon zijn tranen nauwelijks bedwingen. Op drie slag had hij de laatste Italiaan uitgeschakeld en daarmee was de spanning, die ruim twee en een half uur in het berstensvolle Campo Kennedy, het fraaie Milanese honkbaista- dion, had gehangen, gebroken! Niet alleen Beidschat, maar de hele ploeg en de ruim 100 Neder landse supporters hebben het de laatste innings van de finale tegen Italië, bijzonder moeiiyk gehad. De eindstrijd van dit achtste toernooi om de Europese titel heeft alles ge boden, wat in byna alle vorige wed- strijden had ontbroken: spanning en twee tegen elkaar opgewassen tegen standers. Nederland won het ener verende duel met 31. Vooral voor aanvoerder Hannle Urbanus moet het een ontroerend tent zün geweest, toen de schei dende coach Archie Allen uit han den van de Prins de Borghese de enorme kampioensbokaal in ont vangst mocht nemen. Het was de zesde maal dat de OVVO-er mee maakte, det Nederland als Europees kampioen werd geuldigd. Revanche Herman Beidschat heeft zich in Milaan kunnen revancheren voor Amsterdam-1963, waar hü halver wege de eindstrijd tegen Italië de leiding van de Nederlandse defensie moest overgeven aan Rob Hoffman. Gisteren was de situatie omgekeerd. Hoffman startte als openingswer per en nadat hy 4 2/3 innings de Italianen in bedwang had gehouden, moest Beidschat op een kritiek ment met twee Italianen uit en eerste en derde honk bezet trach ten de magere 10 voorsprong ran Blunder Herman Beitschat sterk in kritieke fasen Nederland te behouden. Terwyi de Italianen op d etribunes schreeuw den om het eerste punt, gooide Beid schat 3x4 wijd en 2x3 slag. De laatste worp zou beslissend kunnen zyn voor de hele wedstrijd- Met droge tik kwam de bal van het hout van linksvelder Balzani. Korte stop Leo Kops, verwerkte de bal echter goed en met een snelle aangooi naar het tweede honk viel Cameroni voor de derde nuL De situatie Nederland zou nog eens in gevaar komen. In de achtste innings, Ne derland was inmiddels op 30 geko maakte Simon Arrindell, die het derde honk van De Zwart had overgenomen, een blunder door de bal veel te hoog aan te gooien op het eerste honk. Deze fout kostte Nederland het enige punt. Door drie slag van Beidschat m vangbal van Urbanus kwamen de Italianen niet verder. De Nederlandse ploeg heeft Italianen echter ook enkele nauwde momenten bezorgd. Evenwel niet in het begin var strijd. Pas in de derde innings kre- onze landgenoten kjjk op het werpen van Buchini maar toen het ook raak. Leo Kops plaatste honkslag, een opofferings stootslag de jarige Rob Hoffman bracht hem een kussen verder en toen Ur banus opnieuw raak sloeg, kon de Nederlandse korte stop ovei thuisplaats komen: 1—0. Buchini hield nog twee innings stand, maar toen Nederland de be nauwde situatie in de vüfde inning was doorgekomen, kwam het Ita ltaanse werpidool Glorioso onder da verende applaus op de plaat. Ook door de Nederlandse slagploeg werd de Italiaan warm ontvangen. Hannie Urbanus begon met een twee- honkslag, Hudson John kreeg op- zetleiyk vier wyd, waarna rioso zün zelfvertrouwen scheen te hervinden met drie slag voor Crou wel. Voor Boudewün Maat, beste slagman van het toernooi, wa Italiaan geen probleem. Dreunend verdween de bal voor een driehonk- slag in het rechtsveld. Urbanus en John konden daarop scoren: 30. Door de fout van Arrindell werd het nog 31, doch daarbü bleef het. Nederland was voor de zesde maal Europees kampioen 1 ritten door gebrek 1962 startte Janssen toekomstronde. En r coureurschap meer v( hij won drie etappes plaats in Vorig inzicht. In had zün gekregen: kreeg een Franse fabrieksploeg. debuteerde Janssen in de Tour. Niet gelukkig, want na een zege in de tiende etappe, brak hy in de elfde zijn heupbeen. Niettemin, de aandacht van de inter nationale wielerwedstrijd was op Jan Janssen gevestigd. Dit jaar won hij in het voorjaar de grote klassieker ParijsNice. Dat was vlak nadat hij uit Nootdorp naar Ossendrecht in Brabant was ver huisd. Janssen telde nu mee in het internationale wielercircus, zeker toen hij in de Tour de France van dit jaar de groene trui ongeschon den in het Prinsenpark in Parüs n nu is dan aan die carrière kroon van het wereldkampioen schap gekomen. Jan zal ei lang over nadenken, hoe hü de n- nog die laatste kilometers Poulidor moest bevechten en alles moest geven om na die beslissende sprint het ..Wien Neerlands bloed" te horen spelen. Dat was dan de enige teleurstelling die Janssen bij dit wereldkampioen schap ondervond. Hü is dit jaar een wereldkampioen voor wie het volkslied niet werd gespeeld Aan het slotdiner van de Eu ropese honkbalkampioenschap pen werden volgens de traditie de zes speciale prijzen uitge reikt. Vijf daarvan kwamen in Nederlandse handen en twee van die rijf zelfs bij één spe ler, namelijk Boudewijn Maat. De onderscheidingen vielen ten deel aan: Beste werper: Rob Hoffman (Ned.), beste catcher: Wim Cronwel (Ned.), beste slagman: Boudewijn Maat (Ned.), beste allroundspelerBoudewijn Maat (Ned.), beste coachArchie Allen (Ned./VS), beste scheidsrech ter: Fernandez (VS). Archie Allen, de Amerikaan se honkbalcoach die ruim een jaar in ons land heeft gewerkt, heeft zaterdag uit handen van de voorzitter van de KNHB, dr. W. H. E. Posthuma, het Bouds Onderscheid i ngs teke n ontvan gen. Allen keert woensdag terug naar Amerika. Znn op volger, Glen Gostick komt me- iio september naar Nederland. Het Finse nationale voetbalelf tal, dat dit seizoen reeds een ver rassende overwinning op Zweden heeft behaald, zegevierde gisteren in het Olympisch Stadion te Helsinki opnieuw over een sterker geacht land. Ditmaal werd denemarken met 2—1 (1—0) verslagen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 7