DUITSE MIJNWERKERS
TE GAST IN KATWIJK
Ben Goerion roert zich
weer in de politiek
Net om Seebohm wordt
dichter aangetrokken
Aanvallen op Lavon
en premier Esjkol
Duitse vakcentrale
eist zijn aftreden
Aankomst vanavond
omstreeks 7 uur
Rechter op „excursie"
in zee-aquarium
LEIDSCH DAGBLAD WOENSDAG 8 JUNI 1964
r> g 1 Britse regering
(Van onze correspondent in Jeruzalem)
Na Ben Goerions aftreden als minister-president en minister
an Defensie voorspelden vele Israëli's, dat een van vitaliteit
ruisende figuur als hij nooit zou berusten in een politiekloze
ude dag. Ze hebben gelijk gekregen. In zijn achtenzeventigste
ivensjaar demonstreert deze grondlegger van de staat Israël een
jjlitieke activiteit die zijn tegenstanders ergert en zijn sociaal-
emocratische partijgenoten onthutst.
Eigenlijk >s dat geen nieuws. Want
luwelyks had Ben Goerion zich in
J Kibboets Sedeh Boker terugge-
Ekken of zijn comfortabele woonba-
werd 'n centrum van zionistische
itiviteit. Uit het buitenland kwamen
CiphoudelUk vrienden en bekenden,
t wie hij tijdens zijn actief lei-
fschap contact had gehad, hem
[zoeken. Hij ontving in zijn afgele-
n woonplaats delegaties van jon-
iren, met wie hij geestdriftig staat-
Indige en sociale problemen be-
frak.
Officieren van de generale staf,
|er hoogste chef hij zoveel jaren
is geweest, reisden naar Sedeh Bo-
)T om met „de oude" zoals zij
lm altijd noemden van gedach-
D te wisselen over militaire proble
em En tenslotte was het er een
men en gaan van socialisten van
i oude garde, die geen belangrijk
P|\ sluit namen zonder dat de dyna-
Ische man met de markante kop,
S zo lang de toon in hun rijen
A aangegeven, erin gekend was.
Toen Ben Goerion er officieel het
jltje bij neerlegde en zich in het
irt van zijn geliefde Negeb terug-
|aar.0k, had hij het plan om al zijn
d te wijden aan de kibboets en
!h daarnaast bezig te houden met
die hem bijzonder inte-
i .sseerden. Dat verklaarde hij des-
ds tenminste en men mag aanne-
en dat hij het eerlijk meende. Het
■oed bleek echter ook bij hem te
het niet gaan kan.
de man niet naar om
rkeloos toe te zien hoe anderen
Ütiek bedreven. Met de beste wil
1 hij zich er niet toe beperken
schapen van Sedeh Boker te ver-
rgen. zijn memoires te schrijven,
mediteren, en te filosoferen over
es wat aan de stichting van „zijn"
>raf g
Plato en Spinoza i
dringen in het wezen van net
sddhisme. Ben Goerion was altijd
de eerste plaats politicus. Hij is
gebleven tot op de huidige dag
Misschien) tegen wil en dank.
lsBchien ook tot zijn eigen voldoe-
n|, Maar hij, die staatsman was
ig voordat de staat Israël werd ge
en kon niet wennen aan een le-
waarin voor actieve staatskun'de
tv plaats zou zijn.
activiteit gold in de eerste
zijn partij, de Mapai, wier
betwiste leider hij zo lang was ge-
De Mapai was zijn troetel -
Hij beschouwde haar als de
wende kracht in de staat en als
ndlegster voor een arbeidersge-
inschap waarvan alle groeperin-
die het democratische socialis-
in hun vaan hadden geschreven,
islotte deel zouden moeten uitma-
Hij bleef, gevraagd en onge-
lagd, zijn jonge en oude politieke
'sstanders adviseren en activeren,
laarmate zijn leeftijd steeg, nam
vitaliteit toe. Maar ook zijn
ijdlust.
In verlegenheid
Goerions onstuimigheid en
ithoudendheid hebben de laatste
I vooral de oudere Mapai-leiders
verlegenheid gebracht. Hij heeft
opnieuw zijn stokpaardje beste-
i en het het uit 1954 stammende
isndaal-Lavon luidruchtig opgera-
Id. Ditmaal richt zijn kritiek zich
de commissie van zeven, het col-
e van ministers, dat drie jaar ge
ien definitief uitmaakte dat Pin-
Lavon, oud-minister van De-
niet verantwoordelijk kon
rden gesteld voor een militaire
eratie, waarvan de aard door de
lëlische autoriteiten nog altijd ge
in wordt gehouden, maar die op
jammerlijke mislukking uitliep.
Jen Goerion dringt met alle hem
'i dienste staande middelen op een
uw onderzoek aan, ditmaal door
i rechterlijk lichaam. Hij betoogt
woord en geschrift dat de com-
^sie van zeven onwettig was. Die
wering doet wat vreemd aan. want
flens zijn premierschap "'werden
ïer dan een twijfelachtige aange-
[enheid door ministeriële commis-
6 uitgepluisd.
Dat hier sprake is van meten met
ee maten, is duidelijk. Minder dui-
lijk zijn Ben-Goerions motieven,
hier misschien de antipathie in
i geding, die hij sinds jaar en dag
ff de persoon van Lavon voelt?
waar is zijn altyd met zoveel
lef verkondigde eerbied voor de
locratie, als hij zich niet kan
bij een beslissing, die op
democratische wijze tot
5 gekomen en door het kabl-
parlement werd bekrachtigd?
en overtuigingskracht tenslotte de
tegenstand van alle partyen wist te
overwinnen, dan schijnt Ben Goeri
ons afkeuring aan het adres van
zyn oude kameraad op zijn zachtst
gezegd een onvriendelijke geste.
Maar het is ook een bewijs van
gebrek aan inzicht. Esjkol staat op
het punt op uitnodiging van presi-
problemen bespreken die Israël de
grootste zorg baren. Onder deze om
standigheden mag hij aanspraak
maken op de steun van al zijn land
genoten en zeker van diegenen on
der hen, die het klappen van de Is
raëlische staatszweep uit eigen er
varing kennen. Meer dan ooit te-
n staat nu zijn prestige op het
spel. En met zijn prestige dat van
de Israëlische regering.
De recente aanvallen van Ben
Goerion zijn allesbehalve geschikt
om Israels aanzien in het buiten
land te verhogen. En de publieke
opinie hier heeft er dan ook geen
goed woord voor. Dit alles verontrust
de leiding van de Mapai, Israëls
grootste politieke partij.
Partijbestuurders oefenden sterke
druk op de stuurman aan de wal
uit om in te binden, de kwestie -
Lavon definitief te laten rusten of
als het niet anders kan, de zaak
pas op te nemen na Esjkols terug-
Keer uit Amerika. Ben Goerion stem
de na veel gepraat korzelig in uit
stel toe. Zijn kameraden hopen hem
er intussen van te kunnen over
tuigen, dat de regering, gegeven Is
raëls precaire politieke positie, haar
tijd en energie maar zou verkwisten
aan een zaak als de affaire-Lavon,
bij welker oplaaiing niemand geïn
teresseerd schijnt te zijn dan Ben
Goerion alleen.
kan (nog) niet
optreden tegen
radioschepen
(Van onze Londense correspondent)
De Engelse minister van Posterijen
Bevins, heeft in het lagerhuis beves
tigd dat de regering voorlopig niets
tegen de piraten-radioschepen zal
ondernemen .omdat er pas iets posi
tiefs kan worden bereikt, door een ge
zamenlijk internationale actie, die
thans door de Raad van Europa
wordt voorbereid.
Hij zei ook dat het bestaan van At
lanta. Caroline en andere onwettige
zenders onwettig omdat hun golf
lengten niet internationaal zijn
goedgekeurd geen reden mag zijn
overhaast te besluiten plaatselijke
radio-stations op te richten. Voor de
verkiezingen is er geen tijd meer
voor deze zaak.
De piraten hebben het radio-ver-
keer van de scheepvaart en het red
dingswezen nog niet in gevaar ge
bracht. Mocht dit het geval zijn. dan
zou de regering niet aarzelen in te
grijpen.
De oppositie verwijt de regering
dat zij veel te lang treuzelt en stelde
de Scandinavische landen en België
ten voorbeeld voor optreden tegen
piraten-radio's. De conservatieven
durven niet omdat ze onder invloed
staan van belangengroepen uit de
advertentie-wereld, aldus Labours
kritiek.
(Van onze correspondent in Bonn)
Het net om de Duitse minister van Verkeer, Seebohm. wordt
steeds dichter aangetrokken. Enkele weken geleden legde hij tij
dens een uren durende toespraak in Neurenberg een aantal ver
klaringen af als woordvoerder van de uit hun land verdreven Su-
detenduitsers, die lijnrecht ingingen tegen de politiek van de
Bondsregering, waarvan Seebohm toch ook deel uitmaakt.
seboclc kort geleden In een Hjvig boek
uiteenzette het werd uitgegeven
door een oud-lid van de vroegere
Leibstandarte Adolf Hitier) of dat
Duitsland in het geheel geen schuld
had (zoals de Amerikaan Hoggan
beweert om wie men nu nog de
schouders mag ophalen).
De nu in de Bondsrepubliek
wonende en werkende Sudetenduit-
sers, die er overigens in de praktijk
niet over piekeren naar hun geboor
teland terug te gaan, komen elk jaar
bijeen en hun manifestaties richten
zich dan onvermijdelijk tegen het
huidige Tsjecho-Slowakije, waaruit
ze na afloop van de voor hen zo on
gelukkige oorlog zonder pardon wer
den verdreven.
Vanmorgen uit Lengede vertrokken
•r
\R.
Tactloos
ii Goerion was en is nog al-
d een persoonlijkheid. Maar
een man die een voor een polit.i-
nuttige eigenschap mist: tact.
In huidige activiteit heeft dat weer
duidelijk aangetoond. In de
missie van zeven bijvoorbeeld
de sterke man Levi Esjkol, de
jenwoordige ministerpresident, die
ntertijd de portefeuille van Fi-
ciën beheerde. Ben Goerions
tijgingen betekenen dan ook min
meer een slag in het gezicht van
opvolger.
Maar er is meer. Ben Goeri-
heeft zich de laatste tijd niet
tzien op Esjkol en zijn kabinet
erpe (en onverdiende) kritiek te
H|j blijkt het oneens te zijn
t de regeringspolitiek op het stuk
i buitenlandse betrekkingen
tionale veiligheid.
t
nkt dat hef de rustige, bezonken
jkol was, die als formateur op-
tad van de laatste regering-Ben
Soerion en door zijn meegaandheid
(Van één onzer redacteuren)
He was vanmorgen in het Duitse door de zon overgoten en
3800 inwoners tellende mijnwerkersplaatsje Lengede een kilo
meter of 35 ten oosten van Hannover gelegen een drukte van
belang. Enige honderden mensen, vanwie een gedeelte bepakt
en gezakt, stonden tegen acht uur voor het raadhuis ronde te twee
touringcars van de firma Beuk uit Noordwijk. Men was gekomen
om afscheid te nemen van de mijnwerkers, die in november van
het vorig jaar op wonderbaarlijke wijze uit de rampmijn werden
gered, hun echtgenoten en kinderen, de weduwen en wezen van
de mannen, die toen in deze mijn het leven lieten en de vrouwen
en kinderen van de kompels, die van 1960 af tot de slachtoffers
van mijnongevallen behoorden. Zij zouden op uitnodiging van
de Vereniging voor Vreemdelingenverkeer „Katwijk aan Zee"
geheel kosteloos in deze vissers- en badplaats een prettige vakan
tieweek gaan doorbrengen.
Lange reis
Inmiddels was in Katwijk aan Zee
reeds alles in gereedheid gebracht om
de gasten op hartelijke wijze te ont
vangen. Zij zullen ondergebracht
worden in hotels en bij particulieren,
die spontaan en belangeloos mede
werking hebben verleend.
omstandigheid, die z|j rechtstreeks
aan hun Führer, Adolf Hitler, te
danken hadden, die dat jaar in
München onder chanterende dreige
menten de Westelijke mogendheden
tot dit verraad jegens Tsjecho-Slo
wakije gedreven had met de belofte
geen verdere eisen tot gebiedsuitbrei
ding te zullen stellen.
Niet alleen verbrak Hitier dit ver
drag op alle denkbare manieren, het
wordt ook algemeen beschouwd als
een afspraak die onder dreiging tot
stand kwam en dus geen geldigheid
bezit. Seebohm verklaarde nu in
Neurenberg ten overstaan van zyn
Sudetenduitse vrienden, dat nu juist
dit ongelukkige verdrag als basis
mag gelden voor de Sudetenduitse
De regering in Bonn daarentegen
heeft herhaalde malen verklaard en
verklaart dit ook nu weer, dat zij
geen enkele territoriale eis jegens
Tsjecho-Slowakije stelt. De regering
gaat bij haar territoriale eisen uit
van de toestand in 1937 en toen
maakte het Sudetenland nog deel
van Tsjecho-Slowakije uit.
I Na zijn uitlatingen keerde zowat
de gehele pers zich tegen Seebohm,
I die werd afgeschilderd als een man
ciie in zijn vrije tijd zijn hobbies uit-
leeft waartoe hij ..in dienstverband"
niet de gelegenheid krijgt. Maar af-
gelopen weekeinde ging de gezagheb-
I bende Amerikaanse columnist Sulz-
vcS liiiln rif t Sp?c El» berger in de New York Times zo ver
«n h lte dat hij Seebohm een ,.on-
In ufïilw' I danlts z'Jn vlezigheid afgeleefd ske-
SïïS?n i'ïSSS let" vond- dat diende te worden bij-
zal een koffietafel worden aangebo- 1 t het kerkhof van het reM_
de Duitse .gasten door tionaire"Duitse verieden.
zullen worden
„Wii hebben Katwijk uitgekozen, om
dat wij ervan overtuigd zijn, dat
alles daar tot in de puntjes is ge
organiseerd en dat de bevolking
alles
maken. Het is voor hen,
er velen zoveel moeten mi;
hoogtepunt in hun leven. Deze
vakantie is aan hen welbesteed,
omdat zij het beslist niet breed
hebben', voegde pastor J. Rachut
er aan toe.
De heer F. R. Sievers. voorzitter
van het „Curatorium" de plaatse
lijke gemeenschap zei het nog
nadrukkelijker: „Katwijk aan Zee
kwam met een zeer groots aanbod.
Niet 10 of 20 mensen, maar alle ge
redden, nagelaten betrekkingen
de slachtoffers van 1963 en van
die sinds 1j*0 het leven in de mijn
lieten, mochten komen. Wij zijn daar
zeer erkentelijk voor."
Eindelijk was het dan acht
Allen hadden In de bussen plaats ge
nomen en onder geclaxoneer
bussen en begeleidende auto's werd
het dorp verlaten. Achterom kijkende
zagen z|j de mUn met daarvoor eer
levensgroot beeld van een mijnwer
ker met lamp en de nog wuivende
plaatsgenoten heel langzaam
dwijnen. De vakantieweek was be
gonnen
Ontwapening
Wilson: kans
om impasse
te doorbreken
Na de gesprekken die de leider van
de Britse Labourparty, Harold Wil-
gisteren met premier Chroesjt-
sjow en de dag daarvoor met de
Russische minister van Buitenlandse
Zaken, Gromiko, heeft gehad, heeft
h|j in een door hem afgelegde ver
klaring gezegd, dat naar zyn mening
op 't ogenblik overeenstemming tus
sen Oost en West over het tot staan
brengen van de spreiding van kern
wapens, een der beste mogelijkhe
den schijnt te bieden om de ont
wapeningsimpasse te doorbreken.
Ook het Poolse voorstel tot be
vriezing van alle kernwapens in Cen-
traal-Europa zou naar Wilsons oor
deel een hoopgevend vooruitzicht
bieden, en een „stap in de goede
richting" zijn.
Het Westelijke plan tot de vor
ming van een kernvloot met ge
mengde bemanning zou in Russi
sche ogen een „beletsel" zijn
het bereiken van overeenstemming
tussen Oost en West. Volgens Wil
son zou de Russische regering even
eens gekant zijn tegen president
Johnsons voorstel tot bevriezing
van raketten en het verbranden var
verouderde bommenwerpers. Daar
mee zou naar Russische opvattingen
een mate van inspectie zijn gemoeid,
die alleen aanvaardbaar zou zijn
als onderdeel van een veel verder
gaande ontwapeningsovereenkomst.
Bovendien zou, aldus Wilson verder,
de Russische regering Johnsons sug
gesties niet kunnen overnemen „zon
der ontmanteling van alle buiten
landse bases en de terugtrekking vai
buitenlandse conventionele troepen"
Wilson verklaarde de Russen te heb
ben duidelijk gemaakt, dat het Wes
ten deze voorwaarden niet zou kun-
aanvaarden.
Goed verzorgd
Tijdens de tocht heeft het de
vakantiegangers aan niets ontbro
ken. Zij werden uitstekend verzorgd
door helpers en helpsters van de
kolonne Katwijk aan Zee van het
Nederlandsche Roode Kruis. Er werd
gestopt voor het drinken van een
kopje koffie of 'n andere verfrisen-
de drank bij Rasthaus Gütersloh en
bü Motel Arnhem voor het verster
ken van de inwendige mens. Men
heeft volop kunnen genieten van het
boeiende landschap, waar men door
heen reed.
Een meer dan 600 kilometer
lange reis lag voor de boeg. Dat
was een belevenis voor deze
mensen, vanwic de meesten
nooit verder dan in de omgeving
van Lengede waren geweest.
Het ging er een beetje zenuw
achtig aan toe, maar mr. Jan van
der Plas, de ijverige voorzitter
van de V.V.V. en de heer Chr.
Verplanke, stelden de vakantie
gangers spoedig op hun gemak.
Er werden aan de ruim negentig
vakantiegangers roodwitblauwe vlag
getjes met het opschrift „Vakantie
reis Lengede-Katwyk aan Zee" uit
gereikt, zakjes met lekkers en doosjes
sigaren en sigaretten met hetzelfde
opschrift. Dat was een aardige in
troductie, die byzonder insloeg.
Meeleven
Opvallend was hoe de bevolking
van dit plaatsje met de plaatsgeno
ten, die naa-r het Verre Katwijk aan
Zee met vakantie gingen, meeleefde.
Voordat in de bussen werd plaats
genomen werd op hartelijke wijze
afscheid genomen. Daaruit bleek wel
heel duidelijk, dat men in dit dorpje
een eenheid vormt. Het kan ook niet
anders, want het is daar een beslo
ten gemeenschap, waar iedereen,
iedereen kent.
Lengede is een plaatsje, dat bestaat
uit een hoofdstraat met hier en
daar slecht verharde zijwegen,
waaraan enkele kleine huisjes van
kompels staan. Meer niet. Deze
hoofdstraat loopt uit op de mijn
„Mathilde", de „werkplaats" van
bijna alle mannelijke inwoners van
Lengede.
Het aanbod van de V.V.V. „Kat
wijk aan Zee", dat gedaan kon wor
den dank zy de grote bewogenheid
van de Katwljkers, bleek in Lengede
zeer te worden gewaardeerd.
Veel aanbiedingen
Pastor Wilhelm Vinghause van de
Evangelische Gemeente vertelde ons,
dat men vele aanbiedingen had ont
vangen om de nabestaanden en ge
redden van de mynramp, die vorig
jaar de gehele wereld opschrikte, een
onbezorgde vakantie aan te bieden.
Men heeft het byzonder op prijs
gesteld, dat reeds op 10 november
een deputatie uit Katwijk aan Zee
naar het plaatsje kwam om te ver
tellen. dat de KatwUkse bevolking
heel graag een week gastvrijheid zou
willen verlenen aan deze mensen.
„Wij konden direct echter geen
beslissing nemen", zei hU, „maar na
overleg met de voorzitter van de
plaatselijke gemeenschap, de heer F. i
Sievers. werd na enige maanden toch I - x m
besloten de uitnodiging uit Katwijk I Gisteren heeft de leider van t gehad met premier Ghroesjtsjow.
te aanvaarden en de andere aanbie- de Britse Labourpartij. Harold De twee politici na hun onder-
Wilson in Moskou een gesprek houd.
ondst. Bij het meer
de „Mesolltische mens"
een drieduizend meter
hóog'te, zijn pijlen en gereedschappen
die meer dan honderdduizend Jaar ge
leden ln het Tyan-SJan gebergte heeft
gewoond, aldus het Russische pers-
hoeveelheid radlo-É
welke ln 1963-1964 het menselijk li
chaam binnendrong minder dan een
honderdste van die ln de twee voor
afgaande Jaren, hetgeen hij toeschreef
aan de gevolgen van het gedeeltelijke
kernstopverdrag.
MUnei
ljnwerkers h
'elmljnen bezet
ontslagen op grote i
Relletjes ln Seoel In
derd mljnw
aankondiging
demonstraties gehouden.
De uitleggingen die Seebohm in
tussen van zün woorden in Neuren
berg heeft gegeven, zyn zo duidelyk
geïnspireerd door de nood der om
standigheden en zo verward en on
duidelijk, dat weer eens biykt dat
hy behoort tot een slag politici van
de gevaarlykste soort.
Ongelegen
Voor de regering in Bonn komen
deze uitlatingen zeer ongelegen. Haar
politiek in het buitenland is er op
gericht het verleden te doen verge
ten. En juist nu met de uitbreiding
van de betrekkingen op handelsni
veau met Oost-Europa.
Vooral de ln het openbaar geuite
meningen van Seebohm komen dan
ook op een bijzonder onaangenaam
ogenblik. Weliswaar heeft nu de
Deutsche Gewerkschaftsbund ln
haar centraal orgaan „Welt der Ar
beit" het aftreden van Seebohm ge-
eist. En de socialistische burgemees
ter van West-Beriyn, Wllly Brandt
(tevens voorzitter van de socialis
tische party, de SPD) verzocht oud
kanselier en voorzitter van de CDU
Konrad Adenauer om een gesprek
tussen de drie grote partyen (dus
ook met de liberalen) om tot een
gemeenschappelijke standpunt inza
ke het Müchener verdrag van 1938
te komen. Het opmerkeiyke in de
hele situatie blijft echter dat de re
gering middels zyn woordvoerder
Von Hase nog niet eenmaal uitdruk
kelijk dit verdrag met zoveel woor
den voor ongeldig heeft verklaard.
Onenigheid
Strauss
Op een dergelijk stramien bouwt
onverdroten de vroegere minis
ter van Defensie, de na de Spiegel-
alfaire afgetreden Beier Strauss,
eindeloos voort. Vorige week ver
scheen hy voor een vrouwenvereni
ging in het kleine Ottobüren, waar
hy onverwacht uitpakte met de me
dedeling dat Hitler „de wereldoorlog
niet had gewild". Was dit nog een
staartje van het onverkwikkelijke be
zoek dat de Amerikaanse „historicus"
Hoggan aan de Bondsrepubliek had
gebracht en waar deze geprezen en
gefêteerd werd in bepaalde reactio
naire kringen om zijn boek waarin
Engeland en niet Hitier de schuld
van de oorlog krijgt?
Strauss was gewiekst genoeg om
de zin van zyn in Ottoüren gespro
ken woorden aan te passen aan de
opgelaaide kritiek. Een woordvoerder
van Strauss' party .de CSU, legde
later omstandig uit. dat Strauss be
doeld had te zeggen dat het nooit
de bedoeling van de Führer was ge
weest dat na de inval in Polen de
oorlogsbrand daarna over de hele
wereld zou overslaan. Wel was
Strauss overigens van mening dat
Hitler tot de „misdadigers" kon wor
den gerekend.
Maar het is juist in ultra-rechtse
kringen duidelyk hoe men probeert
allereerst de schuldvraag aan de
tweede oorlog weer als schuldvraag
aan de orde te stellen, om daarna
een stapje verder te gaan en te po
neren dat of Duitsland „niet alleen
schuld" had (zoals een zekere Gla-
In de ultra-rechtse hoek moet ook
het bericht worden gesignaleerd van
het curatorium van de vereniging
„Ondeelbaar Duitsland". Deze ver
eniging heeft besloten dit jaar geen
„landkaart van Duitsland" uit te ge
ven, zoals het anders elk jaar doet
ter gelegenheid van de viering van
de dag der nationale eenheid op 17
juni. De reden van dit uitblijven is
onenigheid over een voorstel van de
voorzitter om ditmaal behalve de
grenzen van 1937 bovendien de gren
zen in rood op de kaart aan te ge
ven zoals die liepen na de onderteke
ning van het bewuste verdrag van
München van 1938.
Ook hier ontwikkelde zich hetzelf
de patroon. Nadat felle kritiek was
gerezen, paste de voorzitter zich aan
de omstandigheden aan en verklaar
de dat deze rode ïynen niet bedoeld
waren als „politieke eisen", maar dat
ze zuiver de nadruk wilden leggen op
het Heimatrecht „van de verdreve-
Dit is duidelijk een zo subtiele
nuance dat ze bij de eerste ten gun
ste van deze voorzitter van de ver
eniging „Ondeelbaar Duitsland" op
stekende wind als een dor herfst
blad wel meteen wel weer zal zijn
weggeveegd. Totnutoe is dit alles
nog niet meer dan een bizarre
folklore die men binnen zijn propor
ties moet blijven zien. Ze waarschuwt
er evenwel de Duitsers van de
Bondsrepubliek voor dat ze op hun
hoede moeten biyven. Dit ziet men
doorgaan duidelyk in. Maar nu heb
ben de Bondsburgers andere zorgen.
De koffers worden al gepakt voor de
uittocht naar Gardameer en Costa
Brava.
(Van onze Alkmaarse correspondent)
..Heel mooi", zei de waarnemend president van de Alkmaarse
rechtbank .mr. A. Markus gistermiddag na zijn rondgang door
het óndergronds-zeeaquarium in Bergen aan Zee. Hij kwam daar
ambtshalve met de officier van Justitie en de griffier. Het werd nu
niet bepaald een zitting van de rechtbank want het edelachtbare
gezelschap werd rondgeleid door de in zijn witte jas gestoken ver
dachte. de aquarium-houder Han de Vries, die 24 maart in hoger
beroep voor meervoudige Kamer terechtstond wegens ontduiking
van de vermakelijkheidsbelasting
Proefproces
Om een proefproces uit te lok
ken had hy vier bezoekers toegela
ten, zonder een door de gemeente
Bergen afgestempeld toegangsbewijs.
Hy is nameiyk van mening dat zijn
bedrijf een cultureel-wetenschappe-
lyk karakter heeft en onder de uit
zonderingsbepaling van de gemeen
teverordening valt. die zegt dat on
der meer tentoonstellingen van we
tenschap vrijgesteld zijn van verma-
keiykheidsbelasting.
De officier van Justitie, die even
als zyn collega by het kantongerecht i umhouder vroeg, in zyn aquarium
afdelingsdirecteur van het Zoologl-
gisch Laboratorium van de Ryksuni-
versiteit in Utrecht, waarin het we
tenschappelijk belang van het aqua
rium werd erkend. Dr. Kip sprak van
een instelling van grote educatieve
waarde, die boven het peil van de
publieke vermakeiykheid uitging.
Experiment
Ditmaal toonde de aquriumhouder
de rechters ook een brief van dr.
R. Nieuwehuys van het Nederlands
Centraal Instituut voor Hersenon
derzoek in Amsterdam, die de aquari-
50.- boete of 10 dagen met
proeftyd van 3 Jaar had geëist, had
de heer De Vries verweten dat hy
de rechtbank voor zijn karretje wil
de spannen. Hij had beter zijn ge
schil met het gemeentebestuur van
Bergen by de civiele kamer aan
hangig kunnen maken.
De rechtbank schorste toen de be
handeling van de zaak en verscheen
gistermiddag voltallig in 't aquarium
om een onderzoek in te stellen. De
heer De Vries had al eerder een
brief overgelegd van dr. P. J. Kip,
ruimte af te slaan voor een expert
ment met hondshaaien in verband
met een onderzoek naar de bouw
van de hersenen van kraakbeenvis-
sen. Het herseninstituut beschikt na
melijk zelf niet over de accommoda-
het houden van deze
Arbiter floot
teil onrechte
Teofilo Salinas, voorzitter van de
Peruviaanse voetbalbond, heeft gis
teravond in Lima verklaard, dat de
scheidsrechter by het afgekeurde
doelpunt in de wedstryd Peru—Ar
gentinië, dat vorige week oorxaak
was van een ramp waarby ruim 300
toeschouwers het leven hebben ver
loren, ten onrechte heeft gefloten.
Een film van de wedstryd heeft aan
getoond dat geen overtreding werd
begaan.
De arbiter uit Uruguay zei kort na
het voetbaldrama in Lima. dat hij
het doelpunt waarmee Peru geiyk
maakte, onmogeiyk had kunnen toe
kennen, omdat hy voordat de bal de
doeliyn had gepasseerd al gefloten
had en het spel dus voordat er was
gescoord terecht of ten onrechte
was onderbroken.
De beslissende wedstryd van het
toernooi er werd gestreden om
twee plaatsen in het Olympische
voetbaltoernooi van Tokio tussen
Brazilië en Peru zal alsnog worden
I gespeeld. De ploegen komen zondag
a.s. in Rio de Janeiro tegen elkaar
uit.
Adspiranten
in Rijnsburg
Ruim 550 adspiranten hebben op
het veilingterrein van Flora te Rijns-
burg deelgenomen aan dc z.g.n. Ryn-
land-kamploenschappen
De prijzen werden als volgt be
haald:
DOS, Alphen. Ie pr. M. 12-13 j„ 3e gr..
Ie pr. J 12-13, 2e gr., 2e pr. M 12 -12
j. Ie gr., 3e pr. M 10-11 j., Ie gr.
De Valken, Valkenburg, 2e pr. J
12-13 J.. 2e gr.. Ie pr. M 12-13 j.. ver
enigingswedstrijd vrije oef., 2e pr. M
10-11 j. verenigingswedstryd vrije oef.
DOS.Sassenheim, le pr. M 12-13 j.,
2e gr.. 3e pr. J 12-13 J., 2e gr.. 3e pr.
ver.wedstriJd M 12-13 J., vrije oef.,
2e pr. marswedstrijd.
DOS, Bodegraven, le pr. M 12-13
j.. le gr.. 2e pr. M 10-11 J„ 2e gr
2e pr. J 10-11 j.. le gr.. 2e pr. J 12-13
J.. le gr.. 3e gr. J 10-11 J.. 2e gr., 2e
ver .wedstryd M 12-13 J. vrije oef.
DWS. Rijnsburg, 2e pr. M 10-11 j..
le gr.. 3e pr. M 10-11 J„ 2e gr.. 3e pr.
M 12-13 j„ le gr.. 2e pr. M 12-13 j„
3e gr.. 3e pr. J 10-11 J.. le gr.. 2e pr.
J 10-11 j.. 3e pr. J 10-11 j.. le gr.. 2e
pr. J 10-11 j.. 2e gr.. 3e pr. J 12-13 j..
le gr., 3e pr. ver wedstrijd M 10-11 J.
vrye oef., le pr. ver.wedstriJd M 12-
13 j. vrije oefening.
4 a „Jahn". Lelden, le pr. M 10-11 j..
Met veel belangstelling luisterden le gr., le pr. M 10-11 J„ 2e gr 2e pr
de rechters naar de verklaring die M 12-13 J.. 2e gr.. 3e pr. M 12-13 j
de heer De Vries bij elk aquarium 3e gr., le pr. J 10-11 J.. le gT le pr
gaf. Tot een conclusie kon de recht- J 10-11 j.. 2e gr., le pr. J 12-13 J le
bank nog niet komen. De behande- gr., le pr. M 10-11 J.. ver.wedstriJd
ling zal vermoedeiyk 30 juni in de I vrije oef., le pr. Marswedstrijd (wis-
rcchtzaal worden voortgezet. selbeker).
