WMK jb
jjp
Misdaad
erfenis
om een
DE KLEINE KONING WIROMAR
Luikse dokters lopen
weg uit vergadering
LEIDSCH DAGBLAD WOENSDAG 3 JUNI 1964
Dagelijks vervolgverhaal
Roman van Jane England
(Oorspronkelijke titel „The Peach
Orchard"),
vreemder, dacht
Baxter ook nooit
•ken had, terwijl
De zaak was nc
I Julie, omdat Davi
over het kind ges-.
hij haar klaarblijkelijk zo goed ken-
j de. Het was nogal geheimzinnig en
een beetje verwarrend.
Ik zou denken, zei zij, dat
he* voor haar erg aardig zou zijn,
ris zij een baantje kon krijgen. Er
I is tenslotte voor haar hier niet veel
te doen, is het wel?
Is het dat niet? vroeg Rob, haar
een vragende blik toewerpend.
Is het dat dan wel? vroeg Ju
lie redelijk.
Wacht maar eens af, zei Rob.
Dan zul je waarschijnlijk ver-
I baasd staan.
Ze waren de woonhutten nu gena
derd en zagen mevrouw Timball
naar buiten komen. Zij droeg een
donkerblauwe katoenen japon met
een ruime rok en had een zonnehoed
op. Toen zij hen in het oog kreeg,
glimlachte zij een beetje stroef.
Zo, Julie, zei zij, ik zie, dat
Je houdt van vroeg opstaan. Of is
het alleen maar een gevolg van het
feit, dat je misschien je bed niet erg
gemakkelijk vond?
Moeder, zei Rob scherp, voor
i Julie zelf nog iets zeggen kon, Ju
lie heeft een ellendige nacht gehad
en het water in haar kan was ge
woonweg smerig. Zat dik onder het
stof en vuil.
Wel, wel! zei mevrouw Timball
vriendelijk. Maar je weet ook wel
Rob, dat wij daar niets aan doen
i kunnen. Wij hebben nu eenmaal
niet zoveel geld als de Ferndales en
we kunnen ons geen woonhutten,
zoals die van hen veroorloven.
Ik zou denken, dat we toch wel
j voor schoon water kunnen zorgen,
zei Rob driftig.
Daar kunnen we ongetwijfeld
voor zorgen, zei zijn moeder grim
mig. Julie, heb je honger? Ik vrees
dat er alleen maar pap als ontbijt is.
Het schijnt, dat de kippen niet leg
gen, zoals zij behoorden te doen en
daar wij zover van de gebruikelijke
route af zitten, kunnen we geen
grote voorraden bacon enz. hebben.
Waar is Isabelle? vroeg Rob op
>rauwen op.
Heb je haar nergens gezien?
vroeg zij.
Neen, dat heb ik niet, zei Rob.
Ik vraag me af
Zonder verder een woord te spre
ken, keerde hy zich om en rende
naar de stal. Julie keek hem ver
baasd na, luisterend naar het geluid
van zijn wegstervende driftige voet
stappen.
Laten we maar gaan ontbijten,
rei mevrouw Timball kalm en ging
haar voor naar de eetkamer.
Het ontbijt, dacht Julie mismoe
dig, was nog meer deprimerend dan
bet diner van de vorige dag.
Er was een grote kom met pap en
een pot met suiker. Een grote stenen
koffiepot stond op de tafel en waar
;de huisjongen die had neergezet, was
ier iets van de inhoud overheen ge
vlogen. Een bruine vlek had zich over
de tafel verspreid. Door de half open
staande deur viel een straal zonlicht
i over de tafel.
Er viel een volkomen stilte. Julie
kneep haar handen in elkaar. Dit
I werd werkelijk te erg. Als het zo door
(moest gaan, kon Rob zeggen, wat hij
'wilde, maar dan ging zij terug naar
de Ferndales. Het zag er heel erg
naar uit, dat zij volkomen gelijk
hadden gehad. Als David weer hier
komt, ga ik met hem terug, als het
dan nog zo is, dacht zij.
Plotseling hoorde zij de stem van
Rob. Hij schreeuwde in het dialect
en zij kon niet verstaan, wat hij zei,
maar het klonk alsof, hij buiten zich
zelf was van woede. Mevrouw Timball
hief het hoofd op. Haar ogen kregen
een sombere uitdrukking en zij
ïcheen een soort gevaar te voelen. 1
Julie bleef opgewonden, maar toch
doodstil zitten. Men hoorde het ge
luid van twee galopperende paarden,
die de woongebouwen naderden.
Als dat David is, die terug komt,
dacht Julie, zal ik eens met hem
praten. Ik zal hem zeggen, dat ik mij
gnuw terug te komen, omdat bin
nen een paar weken de regens het
reizen moeilijk zullen maken.
zy kwam tot de conclusie, dat zy
er wanhopig naar verlangde, dat het
David zou zyn. Het gedreun van
paardehoeven klonk luider en naa
mate het de woonhutten naderde
vervulde haar met een wilde hoop.
der
Julie keek even naar Robs
zag, dat haar gezicht bleek
boze uitdrukking had
haar lippen zagen blauw
styf opeen geklemd. Toen werden de
paarden plotseling ingehouden. Weer
klonk het geluid van Robs voet
stappen in de plotselinge stilte er
daarna het lawaai van een terug
wijkend en op de grond stampend
paard, wat gevolgd werd door de
klan:van Robs stem: Wat be
zielt jou, Isabelle? Er kwam hierop
geen antwoord. Alleen hoorde men
het zachte geluid van voetstappen,
die de hut naderden.
De deur werd opengerukt en maak
te zodoende de lichtstraal tot een
hel verlicht blok, even later weer ver
duisterd door twee menseiyke gestal
ten: David en Isabelle. David duwde
net meisje naar voren, waarby zyn
beide handen op haar schouders
rustten. Haar hoofd was achterover
geworpen. Haar haar was in de war
Julie zag, dat haar ogen opge-
tekenen heeft? vroeg mevrouw Tim
ball met kille stem.
Ik ben weggelopen, zei Isabelle
met half verstikte stem. Ik ben
weggelopen en wilde, dat hy my
Dat was het niet helemaal, zei
David Baxter snel.
zy wilde graag het een of ande
ken. Maar inmiddels heb ik haar
terug gebracht.
Inmiddels dat wil zeggen voor
het ogenblik, zei mevrouw Timball
zachtjes. Dank u zeer, meneer
Baxter. Maar ik moet er toch wel
op w«zen, dat ik niet van plan ben
myn nicht toe te staan een
baantje aan te nemen, zy zal hier
op de farm biyven.
Julie zag David Baxters gezicht
verharden. Hy keek niet naar haar,
wendde zich tot Isabelle en
glimlachte vriendeiyk.
- Ik zal volgende week nog wel
ins langs komen, zei hy.
Meneer Baxter, zei mevrouw
Timball bedaard.
Het spyt me zeer, maar u bent
hier niet welkom. Ik moet u ver
zoeken uw bezoeken te staken.
Dat is waar, zei de stem van
Rob, die de hut binnendrong en tus-
m Baxter en Isabelle bleef staan.
Blyf hier vandaan, Baxter.
Heel goed. zei Baxter. —Maar
als ik weg biyf, zal ik er voor zor-
iemand af en toe hier-
komt om een oogje op Isabelle
Worden
eindexamens
afgeschaft?
De afgelopen weken circuleren hard
nekkige doch oncontroleerbare ge
ruchten dat men er in onderwya-
kringen veel voor zou voelen de
eindexamens af te sohaffen. In de
eerste plaats zou men daardoor een
eind willen maken aan de wantoe
stand dat de ene helft van Nederland
de andere het vuur aan de schenen
legt, in de tweede plaats - zo wordt
beweerd - is het slagen veel te vaak
een kwestie van geluk en toeval.
Deze berichten stammen echter
hoofdzakeiyk van scholieren, zodat
zy met een grote korrel zout geno
men dienen te worden. Dit in tegen
stelling tot een situatie waarby
letterlijk iedereen slaagt en wel uit
sluitend door nuchtere, terdege
controleerbare en vaststaande fei
ten: het kopen op de markt. De
markt biedt zülk een grote keus en
maakt het kiezen en vergeiyken zó
gemakkehjk, dat duizend-en-een
wensen op de markt op de voordelig
ste manier vervuld worden. Markt
koopman en straathandelaar staan
altyd klaar om hun klanten tegen
lage prijzen artikelen te leveren die
een hoog kwaliteitscyfer verdienen.
Geen wonder dat dit gezelligste
koopcentrum steeds meer publiek
trekt, want
OP DE MARKT IS UW
GULDEN EEN DAALDER
WAARD
Geen nieuwe
bewijzen tegen
Silberbauer
Het Oostenrijkse parket heeft het
onderzoek tegen de voormalige SS-er
Karl Silberbauer. die in 1944 aandeel
heeft gehad in de gevangenneming in
Amsterdam van Anne Frank, ge
staakt, omdat geen nieuwe bewyzen
tegen hem zyn gevonden.
Wel zal het disciplinair onderzoek
tegen Silberbauer, die me er dan tien
jaar inspecteur van politie in Wenen
was doch vorig Jaar werd geschorst,
worden voortgezet.
Silberbauer heeft wel toeg
aan de aanhouding van Anne
te hebben deelgenomen.
162—79. Stel mijn geduld niet teveel op proef, vriend Jollie-
pop", sprak Joris streng. „Ik heb u nu reeds enkele malen ver-
zocht mij cognac te brengen. En in plaats van u te reppen om mij
van het gevraagde te voorzien, spreekt ge maar door over het ver
nietigen van een rechtsgeldig document. Foei! Hebt ge nu nog
niet voldoende ondervonden, dat dergelijke gedachten naar de
gevangenis leiden
„Mijn gevangenname was een misverstand"zei Jolliepop met
onderdrukte ergernis. ,En wat dat document betreft: uit uw wei
gering om het te vernietigen maak ik op, dat u tegen de belangen
van meneer Panda ingaat. Ik moet u dan ook verzoeken dit huis
te verlaten. U hebt het recht niet om hier te zitten en bevelen te
geven".
„Welaan", sprak Joris, „als ge er zo over denkt, wens ik hier
niet langer te blijven. Kom, Panda, we gaan terug naar de Ben-
„We?" herhaalde Panda. „Ik ga daar niet meer heen. Hoor. Ik
blijf hier".
„O neen. ge gaat mede!" riep Joris streng. „Als uw knvcht mij
het recht ontzegt om hier te zitten en een cognacje te drinken, sta
ik op mijn wettelijke rechten. En als hoofd van de school, waarop
uw wettige voogd u plaatste, heb ik het recht om u mede te
nemen. Dus geen getreuzel. Pak u tandenborstel en ga mee"
Vervolgverhaal voor de kleintjes
48—49. Maar koning Wiromar liet ze allemaal fluisteren
en roddelen Hij wist. wat hij wou. en dat ging hij
doen.
Alleen op zijn kamer, nam hij trouw om de twee uur een
bekertje van de drank, die doctor Mago hem had gegeven.
Hij had het grootste vertrouwen in de geleerde en was er
vast van overtuigd dat de drank hem sterk zou maken.
Als het lukt, dacht de koning, dan zal men mij niet
langer bespotten!
tf^.eidóe cfencLa
Stadsgehoorzaal: Concours Ring
hr. zangven
streken. 7.30
DONDERDAG
Leidse Herv.
Jehovah's getuigen. 7.25
Breestraat 19: Spr. ds. J. A. Smink
in Den Haag. 8 uur n.m.
In den Vergulden Turk: Receptie
Jubileum F. C. J. Alt (Het Motorhuls)
Oude Vest 13: Evangelisatie Chrls-
tengem. „Ecclesia". 8 uur nm.
te houden. Rest. Van der Heijden: Clubavond
(Wordt vervolgd) L«ldEe Smalfilmliga. 8 uur iun.
hoofdpijn? WITTE KRUIS y
MAAKT U VLOT WEER FIT! A
ZONDAG
Dr. Van Voorthuyzenschool (aula):
Pinkstergemeente. 3 uur nm.
Hogewoerd 175: Openbare lezing.
2 uur n.m. Wachttorenstudie Jehovah's
Getuigen. 3 en 6.30 uur nm.
Steenschuur 6: Kerk van Jezus
Christus van de heiligen der laatste
dering Leldsche Kunstkring „Voor
Allan" nis v,,,r nm
toneel. 2
BIOSCOPEN
Trianon: „Irma la Douce". 18 jr. Werk
dagen 2 en 8 uur; zond. 2. 5 en
18 Jr maandag t/m woensdag. Werkd.
2.30, 7.15 en 9.15 uur; zond. 2.30.
4.45. 7.15 en 9.15 uur.
Camera: „De kardinaal". 18 Jr. Werkd.
2 en 8 uur: zond. 2. 5 en 8 uur.
Lldo: .Meisjes, mambo's en whisky".
14 Jr. Werkd. 2.30, 7 en 9.15 uur;
zond. 2.30, 4.45. 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Mr. Stanislas, geheim agent".
14 Jr. Dag. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Studio: „Fyn 't is gepeperd!" 18 jr.
woensdagmiddag 2.30 uur „Charlie
Chaplin festival". Ai.
TENTOONSTELLINGEN
„De Ruif" (Janvossensteeg 59)Ten
toonstelling schilderyen en tekeningen
Harry Kamoen. Dag. 10 uur vm.
8 uur n.m. (tot 3 Juli).
Lakenhal: Tentoonstelling „Shakes
peare, hoe en waar". Werkd. 10-4 uur;
zond. 1-4 uur (tot 29 juni).
De Lakenhal: Dag. 10-4 uur; zond
1-4
uitzondering
(zondag 1-4 t
(Pesthuislaan): Met
10-4 u
Volkenkunde;
Tentoonstelling .Bisonjager en bleek-
•t". Werkd. 10-5
Efïm
(tot 10 oktober).
Rijksmuseum voor Volkenkunde
(Steenstraat 1): Dag. 10-17 uur; 's zon
dags 13-17 uur.
Rllksmuseum Geologie en Mineraio-
Werfpark 1; tentoonstelling
in Nederland. Op werkdagen
van 10-12 en 2-4 uur. Zon- en feest
dagen 2-4 uur.
Rijksmuseum van Oudheden: Dage-
ïyks 10-5 uur; zond. 1-5 uur.
ir; zond. 1-4 i
Newjean
bovendien
(Kunstzaal Heuff
Peter Leyenaar,
l-lO^u^tvïn^ö Jaar)
Avond- en nachtdienst der apotheken
Geopend voor spoedeisende gevallen:
Doeza Apotheek, f
Tentoonstelling i
Incident bij besprekingen
Op de conferentie tussen de Belgi
sche regering en de nationale Art-
senfedieratie heeft zich opnieuw
in Brussel een incident voorgedaan
doordat twee Luikse geneesheren
weigerden langer de besprekingen by
te wonen. Het overleg, dat wordt by-
gewoond door afgevaardigden van
werkgevers- en werknemersorganisa
ties en van de ziekenfondsen, heeft
tot doel een oplossing te breiken
voor het geschil tussen de Belgische
regering en het medische korps over
de nieuwe ziekte- en invaliditeits
wet.
De twee artsen verlieten de zaal
omdat zy zich beledigd achtten door
verklaring van de afgevaardigde
het socialistische vakverbond,
Major, die zich een voorstander ver
klaarde van een genationaliseerde
op dokterstelefoon 22222.
dan
de
Hoewel het Incident na afloop van
de vergadering door de minister van
Arbeid Servais voor gesloten werd
verklaard, was de sfeer er kenneiyk
niet beter op geworden. Een afge
vaardigde van het katholieke vak-
verbond zei „zich geen illusies te ma
ken". „De artsen zoeken het inci
dent om het gesprek opnieuw te doen
mislukken", beweerde hy.
Hoewel de vergadering geen con
crete resultaten opleverde, met na
me niet op het punt van de regering
voor de honoraria in de nieuwe wet,
waren niet alle verklaringen zo pes
simistisch. Zo zei de voorzitter van
de artensfederatie, dr. Wynen, zelfs
optimistisch te zyn over de mogeiyk-
heden voor het bereiken van een
akkoord. De besprekingen worden
morgenavond voortgezet.
