Maatschappij zonder vaders op Kom er „eiland der schoonste vrouwen" ACHT er W' De ooms zijn er heer en meester Individueel toernooi is weinig poulair MAPPING koort negatief panorama* buis fotocel versterker tijdbos i videomap kaart- negatief rondlopende lichtstip grijpen, dat zij later voor hun zus ters en haar kinderen zullen moe ten ploeteren. Als „vaders" zullen zij nooit erkend worden, omdat va ders niet bestaan in hun wereldje. Toch is er één belangrijke ge beurtenis in het leven der kinde ren, waarby de „vader" wel het be slissende woord spreekt. Dit is. als de kinderen en vooral de dochters gaan trouwen. Immers, de.,',dragers van het gezag", de ooms van moe derszijde. mogen met hun zusters (de moeders der kinderen» beslist niet over huwelijksvraagstukken spreken, ook niet, als het de kin deren betreft. Merkwaardig is het, dat het meisje niettemin bij haar man introuwt, dus het huis van zijn familie betrekt die domicilie neemt in zijn dorp. Maar haar kinderen zijn dan volgens de wetten en taboe's weer „vreemdelingen", dat wil zeggen, zij behoren tot rle clan van hun moeder en zijn rechtens „ingezetenen" van het dorp van hun ooms van moederszijde Wat dan? I Pas als de kinderen trouwen haalt men Pappa erbij Na de visvangst of de jacht, wachten deze Papc op de maaltijd, welke hun wen hebben toebereid. IJ vertoefden op Kiriwane, der Trobriand Eilanden in de wandeling genoemd het „Eiland der schoonste vrouwen" Nu, aan vrouwelijk schoon onibrak het daar niet. Maar omtrent het vaderschap heersen er wonderlijke opvattingen. „En ais een vrouw nu geen broeders heeft?", vroegen wU aan een vrouw. Een glimlach was het antwoord. „Zoonloze" gezinnen vindt men blijkbaar op die merk waardige eilanden niet. Daar zor gen de geesten der voorvaderen blijkbaar voor. (Nadruk verboden). Kunt U de acht afwijkingen in de beide bovens vinden? De juiste oplossing vindt U elders i aande tekeningen i dit Bijvoegsel. (Bijzondwe medewerking) Nergens ter wereld hebben vaders zoveel plichten en zo weinig rechten als op de Trobriand Eilanden. Daar, op die circa 150 km ten noordoosten van Nieuw-Guinea gelegen koraal-eilanden heeft.men namelijk merk waardige denkbeelden omtrent de voortzetting van het menselijk geslacht. Een kind is volgens die opvattingen een mens geworden vooroudersgeest. De echtgenoot van de moeder is derhalve niet de vader der kinderen, doch een goede vriend en kameraad, een verzorger en als de kinderen nog heel jong zijn baby-sitter voor het kroost van zijn vrouw. Een man heeft geen nakomelingschap, zeggen en geloven de eiland bewoners. Alleen de vrouw kan die hebben. Derhalve is de gehele maat schappij er „matrilineaal", hetgeen betekent, dat de kinderen behoren tot de familie, de clan en het dorp van de moeder. De vader is geen bloed verwant, maar een vreemdeling. Indien hij niettemin gezag heeft over de kinderen van zijn vrouw, dan komt dit, omdat hij verstandig en aardig is. Het gebod: „Eert Uw Vader en Uw Moeder", kennen de mensen op de Trobriand Eilanden niet. eilanden los zijn. Integendeel, er is veel orde en regel. Alleen, de orde en regel zijn daar anders dan bij ons, al s c h ij n e n zij op het eer ste gezicht gelijk. De Triobriand- Vraagt U een bewoner der Trobranid Eilanden, wie zijn vader is, dan lacht hij U hartelijk uit om zo'n domme vraag. En het gekke is, dat Uw vraag naar z ij n mening inderdaad ge tuigt van grote onkunde. „Eert Uw Oom" MEENT u nu echter niet, dat de maatschappelijke verhoudingen op die wonderlijke (en wondermooie) eilandbewoners kennen het mono game huwelijk. Slechts de hoofden hebben meer dan één vrouw. In het algemeen neemt men de huwelijks trouw streng in acht. Ontrouw is strafbaar. Maar de overeenkomst met onze huwelijksverhoudingen houdt bij dit „eerste gezicht' op. Immers, daar vader geen vader is, behoren de kinderen tot de fa milie van moeder. En het zijn haar broeders, de ooms van moederszijde dus, die het hoogste gezag over de kinderen uitoefenen voor hen moe ten zorgen en ook verder veel doen, wat bij ons de taak des vaders is. Zo efven de kinderen van hun ooms van moederszijde. De jongens volgen niet hun „vaders", maar hun ooms op in maatschappelijke rang, stand en ambten. De ooms zijn ver plicht alle bijzondere kennis, die zij (de ooms) bezitten, mede te delen aan hun neven. Tovenarij, dansen, liederen, handwerk, het zijn alle maal gaven van de ooms, niet van de vader. Het zijn ook de ooms (en niet de vaders), die als kostwinners optre den. Iedere man heeft de plicht om voor zijn zusters en haar gezinnen te zorgen. Veelal gaat het leeuwe- deel van de opbrengst van zijn ak kers of visvangst naar de zusters en haar kinderen. Tot hun oom zien dezen op als de drager van het gezag, als de brenger van het eten, als de leermeester. „Eert uw oom!" is het eerste maatschappelijke ge bod, dat de Trobriand-kinderen le ren. De broeder van de moeder is „Eert Uw Broeder" r AAR voor de meisjes geldt tevens het gebod: .Eert uw broeder". Waarom? De strenge ta boe's of verbodsbepalingen van ze delijke en maatschappelijke aard, welke op de Trobriand-eilanden gelden, regelen ook de betrekkingen alle intimiteit tussen broeden; zusters verbieden. De jongens mo gen tamelijk vrij omgaan met meisjes uit andere gezinnen, maar jegens hun eigen zusters moeten zij afstand bewaren. Zo mogen zij, bijvoorbeeld, problemen van huwe lijk en verloving volstrekt niet met hun zusters bespreken. Van harte lijkheid, van zusterlijke tederheid en zorg kan dus geen sprake zijn. Ja, de taboe's gaan zó ver, dat het de broeders verboden is. dergelijke vraagstukken te bespreken met hun "zusters als het de kinderen van dezen betreft. De meisjes en vrou wen erkennen het gezag van de broeders en zijn in het familiever band jegens hen op gelijke wijze gehoorzaam en onderdanig als de dorpelingen dat zijn jegens het dorps- of stamhoofd. „Eert uw broeder" is een der fundamentele sociale wetten voor de vrouw op de Trobriand Eilanden. Onze bridgerubriek Bridge vraag dezer week: Zuid gever, allen kwets baar, parenwedstrijd. Zuid heeft: Sch A H 7 4, Ha 6 5 Ru A V 4, KI A V 8 2. Zuid een klaver west past noord past oost een harten wat moet zuid doen?? Individuele bridgetoemooien zijn weinig populair. Het feit, dat men om de paar spellen van partner wisselt, maakt het on mogelijk een uitgebreid biedsy- steem te hanteren. Op zichzelf heeft dat wel voordelen, want men is nu op een soort „puur bridge" aangewezen dat doet En de „vader"? Kom er ACHT-er t EGENS haar man is de vrouw I echter niet onderdanig. Zij heeft I recht op eigen bezit. Zij heeft haar eigen „invloedssfeer", waar aan de man niet mag tornen. Tro- briand-kinderen zullen dus nooit zien. dat hun „vaders" him moeders ruw bejegenen of commanderen. Trouwens, „pappa" is geen kost winner. want de ooms zorgen voor het nodige eten. Maar pappa werkt op zijn beurt voor z ij n neven, nichtjes en zusters. De jongens le ren reeds op heel jonge leeftijd be- 1. huisnummer van winkel an ders. 2. politieagent mist een distinc tief op revers 3. revers landloper 4. vinger middelste etalagepop 5. klep van agentenpet kleiner 6. verkoper geen vest aan 7. rand van trottoir breder 8. Jasje landloper korter. denken aan de goede oude tijd, toen iedereen zo'n beetje het zelfde spel speelde en niemand nog van Napolitaans, Acol, On echte Sans of omgekeerde sig nalen had gehoord. Juan les Pins werd gehouden waaraan onder de ruim 200 deel nemers een groot aantal Hollanders aanwezig was, als een gezellig lote- rtftje beschouwen. In drie speelda gen speelt men met 33 verschillen de partners en wat de kwaliteit dezer spelers betreft kan men na tuurlijk bijzonder veel geluk of pech hebben. Daar dit „toeristische toernooi" bezocht wordt door velen, die de bridgekunst niet bijzonder beheer sen maar het gewoon maar leuk vinden tussen en met cracks te spe len, worden de resultaten groten deels door toeval bepaald. Typerend is. dat de winnaar van dit toernooi, die vrijwel onbekende Engelse speler Grew, in anderhalf uur tijd bij het oontroleren van de gespeelde par tijen geen kans zag één spel te pro duceren waarin hijzelf iets bijzon ders had gedaan hij kon slechts tientallen spellen aanwijzen, waar in de tegenstanders hem op de een of andere manier geholpen hadden een prachtig resultaat te boeken. Dit brengt ons dan tevens op de eigenschap die nodig is om in zo'n toernooi „goed" te gaan: men moet bereid zijn op de meest simpele mander te bieden en te spelen en maar af te wachten, hoe en wan neer de tegenpartij zal verongeluk ken als tenminste de partner dat niet doet! Parelduikenis een geliefdkoosd beroep op de Trobriand- eilanden, HOE WERKT HET! Zo kan radar bijv. niet ontdekken wa t in de.schaduv/ van de heuvel ligt. En onderdelen van objecten moetende uitgaande straal in verschillende mate reflecteren,willen zij als detail op het scherm komen. Staaltje Het volgende spel toont eeni staaltje van wat u in zo'n toernooi te wachten staat het is voorAl geestig door de opmerking, die oost zich na afloop aan het adres van zijn partner veroorloofde: Sch 8 Ha V 10 3 Ru 9 7 6 5 KI A B 8 6 3 Sch H 3 Sch V B 10 9 4 Ha 9 6 w n Ha B 8 5 Ru 8 42 Ru V B 10 3 KI H V 9 5 4 2 z KI 7 Sch A 7 6 5 2 Ha A H 7 4 2 Ru A H KI 10 Noord gever, allen kwetsbaar. Het normale contract voor NZ is vier harten en zelfs bij troefuitkomst door west kan zuid niet meer dan elf slagen maken. De normale score van 650 punten voor NZ was echter geenszins een goede. Enkele wests volgden na zuids openingsbod van één schoppen, met het zelfmoord bod van twee klaver: het kostte meestal 1100 punten. AMe dertien Enkele zuids slaagden erin, door verkeerd tegenspel 12 slagen te ma ken (680), maar de zuidspeler aan mijn tafel wist deze prestatie nog te overtreffen door het maken van alle dertien slagen (710». Dit ging als volgt. Zuid speelde vier harten, en west speelde klaverheer voor, noord won met het aas. Schoppen werd nagespeeld voor het aas en schoppen werd afgetroefd daar na ruiten naar het aas en weer werd een schoppen getroefd (met harten tien). Zuid kwam aan slag met ruitenheer en kon nu de vier de schoppen aftroeven met harten vrouw. Op dit moment heeft oost twee slagen in het vooruitzicht hartenboer en een hoge schoppen. Noord speelde klaver naen oost troefde in met hartan vijf. zuid troefde over met harten zeven. On. der hartenaas en harteniheer vielen nu de troeven van OW. Zuid speel de voor de aardigheid nog eens een derde harten waarop oost zijn vrije schoppen afgooide! Zuid had dus geen enkele slag verloren en oost wist direct waar de fout zat, want hij merkte (zonder dat ik als west iets gezegd had) op: „Partner, u had natuurlijk met troef moeten uitkomen! „Tegen zoveel bridgewijsheid kan men niét op en ik volstond dan ook maar met het noteren van de score en het zo snel mogelijk verhuizen naar de volgende tafel H. W. FILARSKI. Het gebruik van zeer korte golven (8 5 mmgeef t wel veel scherper beelden, maar neemt de principiële I tekortkomingen niet weg. I Men maakt daartoe eerst een doorzichtig negatief van de kaart. Dit wordt geplaatst voor een hulpkathodest raai buis met dezelfde tijdbasis als de panorama buis. Daarom superponeert men wel een topograf ische kaart op het radarbeeld. Het door de kaart vallende licht werkt op de fotocel die de optische impulsen in elektrische omzet. Na versterking worden deze gevoerd naar het stuur- rooster van de panoramabuis,waarop ook de echo's werken. Kaart-en radar beeld worden dus gekombineerd. Antwoord op bridgevr&ag: Dit is een klassiek voor beeld van een spel, waarin zuid niet volstaan moet met het simpele bod van één schoppen, doch een „doublet" moet geven. Daar de partner al eerst heeft gepast, bete kent dit doublet een „infor matie" dat zuid in élle kleu ren (behalve harten) goed kan spelen. De noordspeler had: Sch 5 3, Ha 9, Ru H 8 7 6 3 2. KI 10 7 5 3 en was door het doublet In de gele genheid de kansrijke ruiten- kleur te introduceren. Biedt zuid echter schoppen, dan kan noord dat niet meer doen en zal hij in klaver moeten gaan steunen. In de praktijk boden sommige zuid spelers wél schoppen en doubleerden later de tegen partij op drie harten. Zij kwamen van een koude ker mis thuis de lange ruitens bij noord vernietigde de waarde van zuids vermeende defensieve slagen in ruiten. Had zuid gedoubleerd (in- plaats van een schoppen te bieden), dan had noord op gewekt de ruitenkleur, zelf op hoog niveau, kunnen laten horen. Vier ruiten was ge makkelijk te maken geweest —vier klaver zou down zijn gegaan, daar west de overige vijf klaveren tegen had. Zaterdag 30 mei 1964 Pagina 4

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 10