CORRY BROKKEN „musical voor mij einddoel" CTVaat Vraat l CHANSONS VOOR BEGINNERS EN GEVORDERDEN FILMFLITSJES René Sleestvijk wuukt nu over huur ftpgertcM 1 maart 1860 VrjJcJag 17 januari 1964 Vierde blad no. 3116S Wat de chansonkunst voor vele Nederlandse muziekliefheb bers ontoegankelijk maaktis de taal. Engels kunnen we aardig verstaan, Duits hebben we vroe ger wel geleerd en leren we in de badplaatsen nog steeds, maar met Frans kunnen we meestal niet overweg. Het is dan ook al 151 jaar geleden dat wij het Franse juk afwierpen En de moeilijkheid is juist dat in het chanson de tekst een veel belangrykere rol speelt dan in tophit of schlager. By een chan sonnier als Georges Brassens bijvoorbeeld is de melodie zelfs ondergeschikt aan het „gedicht" dat hij zing-zegt. Het is dan ook een prijzenswaar dige gedachte geweest van Philips om de langspeelplaat ..Paris tou jour s Paris'' vergezeld te doen gaan van een korte beschrijving van de Inhoud van de twaalf chansons die er op staan. En dat niet alleen, men heeft er een „boekwerk" van ge maakt door er vrfj uitvoerige bio grafietjes en foto's aan toe te voe gen van de twaalf artiesten (in twee Voor wie het chanson nauwelijks nummers is overigens meer dan één zanger aan het woord) die op deze gevarieerde LP zijn te beluisteren, kent, is dit album wel een uitste kende gelegenheid om er kennis mee te maken. De artiesten van „Paris toujour* Paris" zyn Patachou met L'impos- sible amour, Brassens met het poë tische Dans l'eau de la claire fon- talne, Zizi Jeanmaire met Le nou gat, Les Frères Jacques met Don Léon. Claude Nougaro met het mee slepende Le cinéma, Juliette Créco met C'était bien, Jacqueline Fran cois met Les comédiens, Guy Béart met II n'y a plus d'après. Les Trois Ménestrels met Le tango des em ployés de bureau. Jacques Brei met La dame patronesse, Anne Sylvestre met Les punaises en Serge Ga ins- bourg met La chanson de Prévert. De gevorderden in de Franse taal, zouden we willen zeggen, durven we een plaat van Gilbert Bécaud ook wel zonder toelichting of beschrij ving aan te bevelen. Een van Bé- cauds goede hoedanigheden is na- GILBERT BÊCAUD 4 4 4 4 4 4 4 4 4 melyk zijn duidelijke dictie, waarbij komt zijn indringende en zeer ge nuanceerde voordracht. Naast Aznavour is Bécaud de grootste ver tolker van het show-chanson. Te recht luidt de titel van zijn nieuw ste langspeelplaat dan ook „Le formidable Bécaud". Er staan veer tien chansons op, voor het meren deel verantwoorde composities op teksten van Delanoé en Amade. La corrida en Le pianiste de Varsovie b.v. zijn juweeltjes van de chanson kunst. Er zijn ook bekende succes nummers van hem by. zoals Le Jour ou la pluie viendra, Et maintenant en Quand l'amour est mort. Kort om: deze LP is voor iedere liefheb ber van het moderne chanson en om het maar eens niet ln het Frans te zeggen een „must" (His Mas ter's Voice). Wie tenvolle wil genieten van de kleinkunst van Les 4 Barbus, de vier gebaarde mannekes, moet de Franse taal goed kennen. De tek sten van dit viertal zyn nameiyk even ingenieus als humoristisch en doorspekt met woordgrapjes. Maar het herhaaldeiyk beluisteren van hun „nummers" (de circusachtige betekenis van dit woord is hier wel op zyn plaats) is de moeite dubbel en dwars waard. Les 4 Barbus zyn meesters van de persiflage en paro die: zy goochelen met woorden en melodieën. Op een langspeelplaat zyn al hun grote successen samen gebracht: op de ene kant wat men met een jazzterm „originals" noemt en op de andere kant sprankelende parodieën op overbekende compo sities van Beethoven (Vyfde Sym fonie), Chopin (Valse brillante). Ravel (Boléro) en Rossini. (Philips) Razend druk En daar heeft Corry Brokken geen tyd voor. Ze heeft het razend arak. Ze had ons tevoren al dui delijk gemaakt, dat ze niet meer dan een uur kon missen. Na ons kwam René Sleeswijk, de beharti ger van al haar zakeiyke belangen. Het zou een lang gesprek worden, vertelde ze, want ze hadden veel te overleggen. Ze verbeidde hem met ongeduld. By elke auto. die de vry stille straat inreed, keek ze naar buiten. Want „Slees" is nu de waker over haar carrière, die eens in Breda begon. PU' Ss- „Dat was toen lk 21 was. Dus alweer tien Jaar geleden. Oh, lk griezel by het idee. Ja. ik kom uit Breda. Maar wil je geloven, hoe heeriyk ik het ook vind om daar weer eens te zyn, ik kom er haast nooit. En dat terwyi byna mijn hele familie er woont. Ik heb nu echter beloofd, dat ik in februari carnaval kom vieren. Maar dan met een blonde pruik en een donkere bril op. Ik wil niet herkend wor den. Ik wil echt weer eens pret maken. In Breda heb ik vroeger heel veel baantjes gehad, die alle mislukten. Ik was een nogal wilde. En ik moest en zou gaan zingen. De audities by de omroepvereni gingen mislukten natuurlyk ook. Ik weet echt niet meer by welke het wel lukte. Ik geloof, dat het de KRO was. Mijn eerste beroeps- contract had ik bij de AVRO. dat herinner ik my wel. Los by diverse orkestjes ben ik in het land gaan optreden. Toen ik eens in Max Tailleurs „Doofpot" Franse chan sons zong, hoorde John Kristel my. Die had juist een zanget^s nodig en vroeg of ik er zin in h!ad. Hoe wel het heel wat anders was dan ik gewend was zei ik ja. want ik wil de in Amsterdam biyven. Toen kreeg ik bovendien druk werk by de radio. Zo is het geloof ik wel begonnen" Festivals In 1956 steeg Corry Brokkens ster heel hoog aan de hemel van het lichte amusement, teen zy in Frankfurt het Eurovisie Songfesti val won. Een jaar later vertegen woordigde zy ons land weer in Hilversum. „Dat werd een harde klap. Dat deed my toen persoonlek heel veel. Nu zou dat heel anders zyn. Maar de mensen deden toen zo vreemd, ja ik heb mij dat heel erg aangetrokken. Ik kon er niet tegenop. En toen Nancy werd ge boren. zei ik: „Ik schei er mee uit". Ik meende het echt. Maar ja. de actie „Redt het kind" kwam, ik zong weer. iedereen deed dol. Ik kreeg aanbieding op aanbieding. En dus begon het lieve leventje opnieuw. En bij „Mvlord" werden ze weer gek. Zo blijft het aan de gang. Een piek, een terugval, weer een piek". Naar revue Toen kwam het overstapje naar René Sleeswyks revue. Tegen de gewoonten in werd het zelfs voor twee jaar. Toeval ..Zeer achter de schermenzo drukt Corry Brokken het, uit, heeft René Sleeswyk ook te maken met haar televisieshows. Dat de danse ressen en de dansers uit de revue daarin ook optreden en dat George Carden ook haar choreografie ver zorgt noemt zy echter „toevallig" Carden tekent eveneens voor de produktie van haar shows, maar de ideeën worden door velen inge bracht. „We ontwikkelen die shows eigenlyk met zyn allen. Iemand oppert een idee. Er wordt over en weer wat gekletst. Soms gebeurt het. dat er wel vyf of zes shows gemaakt en weggegooid worden voor we de uiteindeiyk vorm ge vonden hebben. We zyn er dan ook steeds mee bezig. Ze hebben ook geschreven, dat ik al myn kostuums in Engeland laat maken. Dat is niet waar. Een enkele ja pon. die ze hier niet kunnen ma ken.' zoals laatst een, die geheel uit pailletten bestond. Maar de rest m aakt mijn vriendin Helen Grien- baum myn japonnen, die we sa- Een rinkelende telefoon on derbreekt het gesprek, dat wij dezer dagen hadden in een leuk huisje aan de Jan Steenlaan in Nieuw Loosdrecht. ,,Mag ik even?" vraagt gastvrouwe Corry Brokken. Meer dan „Met mevrouw Brokken" behoeft ze echter niet te zeggen. De verbinding wordt aan de andere kant meteen ver broken. „Zo gaat het soms tiental- I len keren per dag", verzucht ze. „Of ze leggen direct neer of ze giechelen zoiets als „Oh, bent u het zelf" en hangen dan op. Ik weet echt niet. wat daar de pret van Is. Maar hinderlijk is het. Langzamerhand ben ik er heus wel aan gewend in de be langstelling te staan. Ik weet, dat ik nu eenmaal zo'n beetje publiek bezit ben. Ik vind het nog leuk ook. Ik ben ijdel ge noeg om bewondering zalig te vinden. Maar de mensen moeten je niet lastig vallen. Ze moeten je niet aanstaren als een vreemd soort reptiel of meteen g maar beginnen met je en jon. Dat is en blijft vervelend. Overigens een typisch Neder- landse gewoonte. De Engelsen en Duitsers doen dat niet. Die blijven beleefd". f edette De klacht van een „vedette"? We gebruiken het woord, omdat Godfried Bomans het bezigde by de uitreiking van de Edisons ty- dens het Grand Gala du Disque. „Een akelig woord", vindt Corry Brokken ...Godfried Bomans had my tevoren gezegd, dat hy my zo zou noemen. Hy had het in een woordenboek opgezocht en als betekenis „verkoopster" gevon- den. vertelde hy. Ik heb toen echt niet gezegd: „Maar dat ben ik niet". Ik heb niets gezegd, ook niet gelachen. „Vindt u het niet leuk?", vroeg hy toen. „Neen", zei ik alleen. Maar het ging my ver der niet aan. Daarom heb ik ook later op het toneel niets gezegd. Ze hebben daarna geschreven, dat ik daar stond als een kostschool meisje en dat ik de gave van het woord niet bezat. Nou. ik zit echt I niet snel om een antwoord verle- gen. Wim Sonneveld heeft trou wens ook niets teruggezegd. Ik heb overigens naar aanlei ding van dat geschryf een leuke brief van Bomans ontvangen. Ik heb hem teruggeschreven, dat ik al zyn boekjes heb gelezen en dat ik ze aardig vond. Wat moest ik meer schryven? Hy heeft toen niets meer van zich laten horen. Maar goed ook. Anders waren we nu nog bezig met brieven schry ven". ..Iedereen vond het een gok. Maar ik wilde op het toneel staan tussen echte artiesten. Ik had er geen zin in nog langer als een juffrouw met het bordje „Mylord" op door het land te trekken. Zo zie lk het eigenlyk. Ik heb nog al wat van die bordjes gehad. Eerst „Net als toen", daarna „Mylord" en later nog andere. Nu moet u niet denken, d«it ik dat werk niet fyn vond. Dat wel, maar ik wilde het vak verder leren. Ik wist toen al, dat je Je nummer moest ver kopen. maar ik wist niet hoe. Dat kan Je in Nederland alleen by de revue leren. En ik geloof wel, dat ik daar heel wat heb opgestoken Bh daarna? „Ze hebben geschreven, dat ik met een combo zou gaan werken om verplichtingen in Duitsland na te komen. Dat is niet helemaal juist. Ik had inderdaad door myn grammofoonplaten heel wat aan biedingen uit Duitsland waar ik docr myn contract met de revue rviet op kon ingaan. Dat gaat nu dus wel. Maar ik treed ook op in Nederland. Er had echter moeten staan, dat ik alleen optreed met myn vaste combo. Zonder die mu sici doe ik het niet. En u kunt dat geen .schnabbelen" meer noemen. Het kantoor van René Sleeswyk selecteert voor my de aanbiedin gen en zy accepteren alleen wat artistiek en financieel belangwek kend is". „We gooien enkele shows weg voor we er één maken men ontwerpen. Ja. dat is allemaal van my zelf. Ik weet echt niet meer. waar ik met mijn spullen naartoe moet. Myn kasten boven pullen uit. En ik kan ze toch niet allemaal dragen. Ik vind ze alle even beeldig. Ik ben nu eenmaal allergisch voor mooie kleren. Ik wil er dan ook ndet af. Ik kan er gewoon geen afstand van doen. En ik ben er trots op. dat ik de naam heb altyd zoogoed gekleed te gaan Ik vind dat belangrijk, je bent het eigenlyk verplicht". Repertoire Haar repertoire bouw Corry Brokken zeif op. „U moet. niet denken, dat ik een soort coach heb. Dat kan niet eens. daarvoor ben ik veel te eigenwys. Ik kies de nummers al tyd eerst zelf. maar later overleg lk dan met het groepje mensen, waaraan ik zoveel te danken heb. Slechts een paar maal heb ik de zin gedaan van een grammofoon- p la tenmaatsc happy en een tekst gezongen, waar ik zelf niet achter stond. Het zyn geen successen ge worden. Ze praten zoveel, maar het. nubliek is niet achterlilk. My lord" myn enige gouden plaat Zuigend op een snoepje ..Ik doe niet aan de slanke lijn had t.c ch geen slech :.e tekst, Etn commercieel succes behceft echt geen zwakke tekst te hebben." Voorlopig zal er weinig verande ring komen in Corry Brokkens carrière. Of haar televisieshows volgend jaar gecontinueerd zullen worden? „Zeg maar, dat er plannen in die richting bestaan", zegt ze voor zichtig. enige, u^t neg eens wijzi ging in haar plannen zou kunnen brengen, is een musical. „Daarin zou ik dolgraag zingen. Dat is voor my het grote ideaal. Mijn einddoel eigenlijk. Maar dan moet er een musical gebracht wor den met een voor mij geschikte hoofdrol. Met minder kan ik toch geen genoegen nemen?" Koos Post Met dochter Nancy (4) in de besneeuwde tuin. Nu wij weggedoken in ons textiel als kikkers in de modder oostenwind, hagel en sneeuw proberen te trotseren, denken we met heimwee terug aan zon overgoten zomervakanties. Uiteraard hebben we die niet in Nederland doorgebracht; wie '5 zomers met redelijke kans van slagen de zon wil opzoeken, reist zuidwaarts. Naar het zui den betekende vroeger: de Ri- vièra. maar nu vooral: Italië. Het is misschien niet helemaal toevallig, dat juist nu het in ons kikkerlandje op z'n kilst is, hier een serie vrolijke Italiaanse plaatjes is uitgebracht. Een serie bovendien die blijkens de titel I'll remember ken nelijk appelleert aan de nostal gie van vakantiegangers die de Italiaanse zon niet kunnen ver geten. De serie bestaat uit negen EP's. waarvan er maar liefst vier aan Sicilië en twee aan Calabrie zyn gewyd. De andere drie brengen .amusementsmuziek uit Portofino (Fred Buscaglione), Napolitaanse liederen (gezongen door Tullio Pa ne) en Venetiaanse liedjes (Carla 3oni. Gino Latilla, Nilla Pizzi). De liedjes uit Calabrië worden gezon gen en gespeeld door de broers Otello Er man no en Vincenzo Pro- fazio. Het meest folkloristisch ge tint en naar onze smaak ook het aardigst zyn de vier Siciliaanse plaatjes met zang en muziek van diverse zangers en ensembles. (Ce- tra). Het is geen chauvinisme als we constateren dat Jaap Fischer niet meer zyn ..Leidse" peil heeft be reikt sinds hy naar Utrecht is ver huisd. „Het ei", „De cipier" en „Monniken" werden door hun cynisme, spitsheid en originaliteit ook ver buiten de studentenwereld graag gehoorde liedjes. Maar zyn laatste plaatjes missen alles dat zyn vroegere liedjes zo aantrekke- lyk maakt.: knappe teksten, vond sten, humor en iets totaal eigens. Ook de EP met „Tem me dan", „Nikita" en „De Bal" stelt weer teleur. Fischer vervalt steeds in herhalingen, verrast nooit, zeurt, maar door. Van een „metaalachti ge. cynische uitdaging", zoals ach terop het hoesje wordt gezegd, is geen sprake: het is allemaal nogal zouteloos gewauwel. <Hi6 Master's Voice-SGI) Een van de schaarse tv-succesjes van RUk de Gooyer is prompt op de plaat, gezet. Het is „Brief uit La Courtine", compleet met „Ant woord" een soldaat schrijft., zyn vader schryft terug. Het zyn twee grappige liedjes, waarby echter het kunstmatige achtergrond-gelach alleen maar hinderiyk is 'Artone» „Trini Lopez in person" heet een EP die dateert uit de periode voor de Trini zich de hitparade lnha- merde. Wie wil weten hoe hy vroe ger zong en dat is beduidend anders dan tegenwoordig moet maar eens luisteren naar by voor beeld ..Where can my baby be (Stateside) Hill Tura schynt ln België zo populair te zyn, dat na een negen tal singles nu ook een 25 cm LP van hem ls gemaakt met oa. Je liegt. Veriaterf hart. Ik zoek je schaduw en nog meer van dat moois. We betwijfelen echter, of de Vlaming met zijn smartlappen en accent ook in ons land veel suc ces zal hebben. (Palette) ..Today's Top Hits" heet een langspeelplaat, waarop successen van het vorige jaar ln een keurig tempo en in keurige arrangemen ten worden gespeeld door het or kest van David Carroll. Een keu rige dansplaat. (Mercury) Het grote Gavioli-draaiorgel kunnen we uitgebreid beluisteren in „Schlager Parade", een 25 cm LP met een potpourri van twintig .afgedraaide" schlagers. Af en toe krijgt men de neiging om een stui ver te geven. (Artone) Drie plaatjes van de verloofde van Rina Lodders. Op een daarvan horen we Chubby Checker samen met het zangeresje Dee Dee Sharp in .Do you love me" en „One more time". Geruchten willen dat Rina dit plaatje niet leuk vindt. Zy hoort Chubby liever samen met Bobby Rydell in „Jingle Bells Imi tations". Maar het liefst heeft zy Chubby toch maar alleen ln „Twist and shout" en „Havin' a party" (Cameo-Parkway» Tenslotte een Nederlands plaatje. De Zingende Zwerver alias Frans van Schaik zingt twee nieu we stoere zeemansliedjes„Als m'n schip terugkomt van zee" en „Ik ben de bink in iedere haven". (Ar tone) De komiek Gary Morton, echt genoot van Lucille Ball, speelt in Frank Sinatra's nieuwste film „Ro bin and the 7 hoods" de rol van een gangster. Een andere gangster ln deze film wordt gespeeld door de beken de karakterspeler Edward G. Ro binson. Koeman Wyrm is naar de Me tro Goldwyn Mayer Studio terug gekeerd voor zyn rollen In ..His and hiss" en „The Americanization of Emily". Het is enkele Jaren geleden, dat hy het laatst tn een film speel de. Andv Williams, die In Ame rikaanse nachtclubs naam heeft gemaakt als zanger, voor de tele visie is opgetreden en talloze gram mofoonplaten op zyn naam heeft staan, gaat nu zUn debuut maken in de wereld van de film. Met Ro bert Goulet en Sandra Dee speelt hy ln „The richest girl ln town". Romy Schneider, de Duitse actrioe, die met Jack Lemmon in „Good neighbor Sam de belang - rykste rollen vertolkt, is inmiddels gecontracteerd door een andere film, die „The Countess" zal heten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1964 | | pagina 7