ASSEPOES TOVERT HAAR
EIGEN FEESTJAPON
DE KERSTBOOM
HAVERMOUT-SCHUIMPJES IN EEN KRING VAN
ENGELTJES;
Jllui
VIEREN WE EIGENLIJK
I UIT en
I THUIS
Kerst-
dineetjes
^Tïloederlijlze.
overpeinzing
beauty
products
Parfumerie Suringar
KAARSVETVLEKKEN
GOUDEN KERSTMIS
DE WOLKJES
DE ENGELTJES
Zaterdag 21 december 1963
Pagina 3
Vanzelfsprekend heeft u uiv
kerstplannen en die voor de
kerstvakantie al enige tijd ge
leden gemaakt. U weet van
daag waar u tijdens de feest
dagen zult zijn. wie u ontvangt
en wanneer, u weet wat u bij
de verschillende gelegenheden
van 's jaars laatste feestelijke
dagen zult dragen. Offe
Bent u er echt wel zo zeker
van? U zoudt heus de eerste
nie tzijn die haar plannen op
het laatste nippertje moet her
zien en ineens niets heeft
om aan te trekken.
U dacht dat u een weekje gezel
lig, huiselijk, uit logeren zou gaan.
Maar ineens is daar die expresse -
brief met „breng avondkleding
mee". Een feestje? Een bijzonder
uitgangetje? U weet het niet. Het
moet kennelijk een verrassing blij
ven. Wat u echter wel weet is dat
u geen avondkleding bezit.
Uw buitenlandse kennissen bel
len onverwacht: ze zijn in het land
en willen een avondje gezellig met
u in de grote stad uitgaan. Of Ma
rianne belt: voor dit of dat feest is
onverwach t een paar uitgevallen.
Wilt u hun plaats innemen? Dins
dag om acht uur
De logeergasten op wie u al we
ken gerekend hebt, schrijven plot
seling af en ineens is daar de ge
legenheid om aan het Jaarfeest van
de vereniging deel te nemen of naar
het veelbelovende feest van Jan en
Mies te gaan dat u door de logé's
Nauwelijks is pakjesavond T TT1T T/T"1 D O T1 "R/TTC O
achter de rug of de wereld om yy f". I IX I 11 M X I'IIlJ
je heen verandert. Iedere eta
lage wordt door een toverstaf
aangeraakt en omgebouwd tot
een sprookjesland in rood. zil
ver en groen. De folders, die
op het matje vallen, vertonen
dezelfde kleuren: warm. koket,
hoopvol. De kinderen dromen
hardop van vakantiemet rap
porten in het dreigend ver
schiet: de stenen jungle van de
stad geurt plotseling naar spar-
regroen en sinaasappelen. Je
haalt eens diep adem en dan
weet je het weer: de donkere
dagen voor Kerstmis zijn aan
gebroken
Te midden van die opgebloeide
idylle voel je Je als het meisje, dat
Juist in ondertrouw is gegaan: op
gewonden. nerveus, met verschrik
kelijk veel te doen. Je rommelt in
de kast en bestelt een nieuw,
sneeuwwit tafellaken. Je rommelt
in andere kasten, telt, en rent dan
naar een winkel om kaarsen, cor
sages, wijnglazen en pindabakjes te
kopen. Je maakt een afspraak met
de drukker. Je boent het huis
schoon en sleept daarna een sparre-
'gos
nel
eru
ka
usti
es.
sj
ligt
het
ver
e
U
s gd
iien.
mste
boom over de drempel, opdat alles
weer onder hars en afgevallen naal
den komt te zitten. Je bent dagen
in de weer voor „het" diner. Je
brengt vele uren door in overvolle
winkels en warenhuizen. Je draagt
voorzichtig schatten naar huis en
barst bijna in tranen uit wanneer
een teer, zilveren dingetje gebroken
uit het vloeipapier komt. Alleen
bruidjes en huisvrouwen-voor -
Kerstmis kennen dat.
Eerste kerstdag:
heldere ossestaartsoep
kalkoen, gevuld met appels en
pruimen
aardappelpuree
ijstaart
kaasdessertschotel
Tweede kerstdag:
kalkoenpasteitje
picata met gesmoorde tomaatjel
en rijst
perziken flambée met dunne room
mocca
Picato (4 personen)
4 kalfslapjes van 100 g (zéér plat
laten slaan door de slager), ei, ge
raspte oude kaas, boter, rozemarijn,
;ebe|thUm, zout en peper.
Klop het ei los met peper, zout en
een smifje rozemarijn en thijm. Ge
raspte oude kaas er door mengen.
En vervolgens de kalfslapjes door
dit mengsel halen. Daarna in de
ingejhete boter in enkele minuten goud
bruin en gaar bakken. De jus afma
ken met een scheutje room en iet
tomatenpuree. Opdienen op een ver
warmde schotel, en de gesmoord
tomaatjes er om heen zetten. Gar
neren met iets peterselie,
k val
Perziken flambée
met dunneroom
,1 Laat een blik perziken zeer goed
>n if blekken en snijd de vruchten ver-
icrho v°lgens ln schijfjes. Leg de vruch-
lscnoïten, samen met 2 in plakjes gesne-
n bananen in uw fonduepan
Jaquelon) of ais u die hebt. een
peren koekepan. Besprenkel de
..uchten met citroensap en plaats
*nJde pan op de rechaud. Goed heet
laten worden en overgieten met '4
dl rum (met hoog alcoholpercen
tage». Aansteken, na enkele tellen
de vlam doven, door een deksel op
de pan te leggen. Warm serveren
Jmet gezoete dunne room en even-
GGEjtueel poedersuiker.
ran t
waa
Al met al ben Je wel een wonder
lijk soort bruid: één die al vele vele
jaren is getrouwd, een stel kinderen
heeft, de mannen en hun zwak
heden heeft doorgrond en voor wie
een kerstrapport belangwekkende
lectuur is. Maar evenals het bruid
je heb je een verlanglijst, breek je
je hoofd over versleringen en uit
nodigingen, over tafelschikking en
hors d'oevres. Er is zoveel te rege
len, te organiseren eer de grote dag
aanbreekt. Je mag niemand verge
ten, niemand op de teentjes trap
pen. De woorden: liefde, trouw,
van goede wille en vrede zijn niet
van de lucht. Je neemt Je allerlei
dingen heilig voor en vergeet ze
meteen weer. Je leeft in een hek
senketel van beslommeringen en
omvliegende dagen, terwijl je niet
temin vergaat van ongeduld. Was
het allemaal maar weer achter de
rug!
Bij dat alles is echter één
groot onderscheid: De bruid is
het middelpunt van al die acti
viteit en zal straks het glorie
rijke middelpunt va** het feest
zijn. Met kerstfeest kom Je er
als huisvrouw zelf nauwelijks
aan te pas: het Kind is de
hoofdzaak, een Kind dat eens in
een stad werd geboren om licht
en vrede te verspreiden. Bij de
voorbereidingen tot dat feest ben
Je als de bruid: Je krijgt duizend
moeilijkheden en verrassingen
te verwerken. Maar is de grote
dag déér, dan treed Je terug: nu
is het de beurt aan Het Kind.
aan het oude, altijd boeiende
verhaal, aan de glans en de
hoop.
Misschien vergeten we dat wel
eens, stellen we de gezelligheid, de
feestelijkheid, het biy bij mekaar
zijn, de versiering en het nieuwe
tafelkleed te veel op de voorgrond.
Wat zégt dat kerstfeest onze kin
deren nog? Vrede-op-aarde, ja, dat
horen we genoeg. Maar hóren we
het ook? Er is een kindeke gebo
ren hoe lief, maar gelóven we
er in? Zijn moeder had slechts een
paar schamele doeken om Het Kind
in te pakken.
„Hoe vindt u mijn Jurk?" vraagt
Marian trots aan oma die zelf ook
pronkt ln een nieuwe Japon. Drie
wijze koningen volgden een ster, in
hun verlangen de Verlosser ln een
vreemd land te mogen begroeten.
Opa vraagt: „Is Oostenrijk even
mooi als Zwitserland? Waarom
gaan Jullie niet eens naar Spanje?"
De os en de ezel keken domweg
naar het Wonder en knabbelden
een bosje hooi. Toch waren ze bij
Het Gebeuren getrokken. Onze poe
zen bedelen onder de tafel om een
kippepootje, snuffelen aan de
kerstboom en zeuren bij de achter
deur om op de muizenjacht te mo
gen gaan Zij weten van niets.
De herders rekten schuw de hal
zen om het Kindje te zien en keken
verlegen naar de Jonge moeder, uit
wier schoot het Licht werd gebo
ren. Oom Janus vraagt Joviaal:
„Hebben jullie de baby van Fred en
Lien al gezien? Wat een boef hè?
Zo bijdehand als wat."
O ja, het is alles even gezellig,
genoeglijk. Je ziet elkaar weer
eens, je krijgt de gelegenheid
om bij te praten, de familie
vindt dat de kinderen al groot
worden, we roddelen knus een
beetje over de afwezigen, we
schenken nog eens in, knabbe
len nootjes en zoute stengels. De
gastvrouw heeft eer van haar
wekenlange tocht door de win
kels, haar schoonmaakwoede,
haar kookkunst. Kortom: we
vieren Kerstmis.
Maar vieren we ook Kerstmis?
THEA BECKMAN
Jammer genoeg had moeten af
zeggen.
Of u had hoegenaamd geen plan
nen voor deze feestelijke maand. U
dacht dat u alleen thuis zoudt zit
ten. Totdat Huub u vroeg voor een
avondje-voor-twee ln het elegante
Lldo.
Arme Assepoes Was er nu
maar een goede fee die, zij het
geen glazen muiltjes, dan toch
een feestelijke japon tevoorschijn
toverde. Zo'n Japon van het
laatste nippertje. Er is geen tijd
meer om nog iets te laten ma
ken. Er is geen tijd meer om nog
naar de stad te gaan en iets
klaar te kopen. Er zit voor Asse
poes niets anders op dan haar
eigen fee te zijn, haar eigen
feestjapon te toveren. Zonder
abacadabra, zonder toverstok,
maar met 6 meter zwarte mous
seline.
Vlug dus, jas en schoenen aan en
op een holletje naar de stoffen-
winkel in de straat. Als u na het
avondeten met toveren begint, bent
u om acht of negen uur gereed voor
het feest. Wanneer u over een as
sistente beschikt, moeder, dochter
of vriendin, zoveel te beter: het
toveren zal er door vergemakkelijkt
worden. En wanneer u zich aan
een van de twee volgende toverfor
mules houdt, zult u een Assepoes
zijn waarvoor de Prins maar
nee, laten we niet op het roman
tische verloop van de avond voor
uitlopen.
Kies model 1, een Japon met asy-
metrisch decolleté en schouderdra-
pering, of model 2. dat strapless is
en een heupdraperie heeft. En volg
de punten van toverformule 1 of 2.
IA. Bevestig een zwarte onder-
Jurk (indien u witte of gekleurde
mousseline koos een onderjurk van
overeenkomstige kleur) aan een
bustier of strapless bustehouder.
Verwijder het rechter schouder-
bandje van de onderjurk.
IB. Speldt het ene uiteinde van
de mousseline, die in de lengte
dubbelgevouwen is, een eindje ach
ter de rechterarm aan de boven
kant van de onderjurk vast. De
stofvouw komt aan de bovenkant,
de zelfkanten van de stof vormen
de „zoom" van de japon. Sla de
stof losjes om het lichaam heen.
via de voorkant naar links, en om
de rug terug naar de linkerarm.
Hecht de vouw van de mousseline
hier en daar aan de bovenkant van
de onderjurk vast (een helpende
hand is hier een uitkomst!) en trek
de stof niet te strak om het
lichaam.
IC. Sla de resterende stof over
de linkerschouder, drapeer de stof
netjes over het voorpand en zet
hem op het schouderbandje vast
met een feestelijke clips of broche.
Laat het einde van de stof op de
rug afhangen. Klaar is de fee en
klaar is Assepoes!
2B. Voor de tweede versie begint
u op dezelfde wijze als voor de eer
ste (zie figuur IA), alleen worden
beide schouderbandjes verwijderd.
De mousseline wordt weer met
de vouw over de buste en de zelf
kanten boven de knie iets ach
ter de linkerarm aan de bovenkant
van de onderjurk bevestigd. Sla de
stof vervolgens over het voorpand,
onder de rechterarm door naar de
rug. Hecht op het voorpand vast.
2C. Wikkel de stof gedrapeerd,
via de rug en de voorkant naar de
rechterheup. Hecht de vouw van de
gedrapeerde stof op rug en voor
kant vast en bevestig de drapering
met een sieraad op de rechterheup.
Laat de resterende stof langs de
heup afhangen. U kunt deze laat
ste geljjk met de zoom van de japon
afknippen, maar een ongelijke
zoomlijn. met de draperie langer
dan de japonrok, geeft een flatteus
en gekleed effect. Nu fluks uw fees
telijke bijoux, handschoenen en uw
muiltjes aangeschoten en u zult
menige boze stiefzuster van nijd
doen tandenknarsen.
Amuseert u, Assepoes! En
verlies niet uw geduld wanneer u
u na het feest uit uw toverjurk
gaat ontpellen. Doe het voorzichtig
en met zorg, want uw zes meter
mousseline komen u ln de toekomst
nog van pas. namelijk in de vorm
van een complete, keurig in elkaar
genaaide japon, die u niet met
behulp van een schaartje hoeft uit
te trekken.
J. V.
(Advertentie)
Verkrijgbaar bij:
BREESTRAAT 108 - LEIDEN
TELEFOON 23401
Natuurlijk hebt u met het kopen
van de kerstboom niet tot de laat
ste dag gewaoht, want dan zijn de
mooiste bomen verdwenen. U doet
er goed aan de boom buiten te la
ten staan in de tuin of op het bal-
con om te zorgen dat hij niet uit
droogt. Om het uitvallen van de
dennenaalden tegen te gaan kunt u
de boom enkele dagen in een em
mer water zetten alvorens hem te
versieren. Op iedere liter water doet
u een eetlepel glycerine, die door
de boom wordt opgenomen. Een
onzichtbaar dun laagje parafine
houdt dan het snel uitdrogen van
de naalden tegen.
Elektrische kaarsen zijn vei
liger maar echte kaarsen zijn
nog altijd veel mooier. U kunt
de kerstboom echter minder
brandbaar maken. Bespuit de
boom voordat deze naar binnen
wordt gehaald met een heel
lichte oplossing van waterglas.
Op het laagje parafine zet zich
dan nog een tweede, eveneens
onzichtbaar laagje af, dat de
boom vrijwel onbrandbaar
maakt. Houdt wel steeds een
emmer water bij de hand, als de
kaarsen branden.
Na de kerstdagen vinden we na
tuurlijk overal weer kaarsvetvlek
ken. Als het kaarsvet hard is ge
worden verwijder het dan zoveel
mogelijk met een dim mesje. Leg er
daarna dik vloeipapier op en zo mo
gelijk onder de stof en strijk met
een strijkijzer over de stof, zo warm
als het vloeipapier toelaat. Is er nog
wat te zien, behandel dan de vlek
voorzichtig met bènzine of alcohol.
Kaarsvet dat op hout is gevallen
kan worden verwijderd met olijfolie.
Wees hier met het afkrabben heel
voorzichtig om kras&en te voorko
men.
De Franse vrouw draagt dit jaar
met Kerstmis geen fluweel, maar
een Japon van goudbrokaat of een
andere goudkleurige stof. Maar er
zullen heel wat vrouwen zijn die
zich geen kostbare gouden feestjurk
kunnen veroorloven. Zij frissen de
japon-van-vorig-Jaar op met gou
den tressen, knopen, biesjes en an
dere goudkleurige versierselen.
„Gouden" tassen, ceintuurs en
schoentjes completeren het toilet.
Een donkere schoen kan door een
gouden strik worden opgevrolijkt.
Alles zal glanzen, maar het zal wel
niet alles goud zijn wat er blinkt.
's-Avonds als ik slapen ga
Volgen me veertien
engeltjes na
Twee aan mijn hoofdeind
Twee aan mijn voeteneind
Twee aan mijn rechterzij
Twee aan mijn linkerzij
Twee, die mij dekken
Twee, die mij wekken
Twee, die mij wijzen
Naar 's Hemels paradijzen.
Een heel feestelijke lekke-nij
bij thee of koffie zijn Engele
wolkjes", havermout-schuim-
pjes in een kring van veertien
engeltjes. Midden op de schaal
met schuimpjes plaatst u een
kaarsje of een ander kerstver
sierinkje.
U kunt de engelewolkjes ook
als dessert geven. Rangschik ze
dan in een glazen schaal en
giet er wat puddingsaus of ver
dunde jam over. eventueel te
garneren met slagroom. De
kring van engeltjes zet u in dit
geval om de schaal in plaats
van er op. Ook het kaarsje
komt er naast te staan.
Voor 20 stuks: 2 eiwitten mes
punt zout 1 theelepel azijn 1
pakje vanillesuiker 100 g (6
eet.1.) suiker 20 g 3 eetl
havermout ouwe' of vetvrij
papier.
Klop het eiwit met een garde of
handmixer, voeg het zout en de
azjjn toe Klop ozlang tot dat wit
bijra stijf is. doe er dan lepel voor le
pel de suiker bij en de vanillesuiker,
blijf kloppen totdat het eiwit glan
zend wordt en zó stijf, dat het in
punten blijft staan. Schep er nu
vlug de havermout doorheen (niet
meer kloppen». Beleg een bakblik
met ouwel of vetvrij papier Be
boter voor dit laatste het bakblik en
ook het papier. Leg er bergjes van
het eiwitschuim op en laat ze mid
den in de oven in ongeveer 1 uur
droog worden. Neem ze dan van het
bakblik (breek de ouwel erlangs
weg) en bewa? r ze in een goed ge
sloten trommeltje.
Bak ze als volgt:
In de ga-soven zonder thermostaat:
Verwarm de oven 3 minuten voor.
zet het bakblik middenin de oven,
temper de vlammen tot zeer klein
«een zeer lauwe oven) en laat de
schuimpjes er 1 uur in drogen.
In de gasoven met thermostaat:
op cijfer één 1 uur.
In de elektrische oven met tempe-
rat uurregelaar:
1 uur op 125 gr. C.
In de elektrische oven met 2 oven-
schakelaars:
40 minuten B0-01 (ventileer
steeds)
20 minuten BI-01
10 minuten beide uit.
Veertien in getal, net als in het
bekende rijmpje. Op het plaatje
kunt U zien. dat ze de zelfgebak
ken schuimpjes „afronden", ze
staan er in een kring omheen. Echt
iets voor de kinderen om te maken
als ze niet bulten kunnen spelen.
Ook de heel kleintjes kunnen mee
helpen want de engeltjes zijn erg
makkelijk te maken. De eenvoudig
ste manier is:
Neem een stuk stevig, maai niet te
dik papier van 75 cm lengte en S'i
cm breed. Trek daarop om de 2l£
cm een dwarslijntje (dat zijn dus
27 lijntjes). Als dat gebeurd is het
papier op die lijntjes zig-zag op
vouwen Daarna op het eerste vlak
je van 2*2 cm breed de helft van
het engeltje tekenen zoals hierbij
afgebeeld. Dan de stukken, die bui
ten het engeltje vallen wegknippen
en de stroop uittrekken. Met. een
stukje doorzichtig plakband het be
gin en het eind aan elkaar vastma
ken, zodat een kring ontstaat En
daarna kunnen de kinderen hun
fantasie vrij spel laten door de en
geltjes met kleurpotloden lieve, vro
lijke lachende of pruilende gezicht
jes te geven. Of door ze allemaal
een andere kleur te geven.
BBWBWBWIMIWIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIWWWIIIIW
,JNee, ik vind sinterklaas wel
aardig hoor, vooral voor de kin
deren en zo, maar 't haalt toch
niet bij kerst. Dat vind ik nou
veel móóier. De sfeer, tja, ik
weet 't niet. Alles, de hele
sfeer Kortom, de, meneer
die dit alles in de trein met zijn
medereiziger zat te beredeneren
wist 't dus niet. Hij wist niet
hoe en waarom, maar vast stond
dat hij kerst een móói feest
vond. Nu is „sfeer" een wat on
duidelijk begrip. Je kunt erbij
denken aan warm kaarslicht,
aan geurig pennegroen, aan
kalkoen en plumpudding, aan:
gezellig alle kinderen thuis.
En ook: aan kerkklokken en
vrede op aarde. O ja, dat hoort
allemaal bij de algemeen erken
de bestanddelen van die sfeer.
Bovendien kan iedereen er nog
de nodige persoonlijke idees
aan toe voegen een kerstspel
b.v. of een kerstcantate van
Bach, terwijl een ander weer
droomt van „a white Christ
mas".
In ieder geval met kerst moet
alles zo goed, zo royaal, zo vol
maakt zijn als maar enigszins
mogelijk is.
Kerstfeest Is ook 't feest van
de verhalen, oude, klassieke én
moderneveel goede, veel verve
lende. Alom worden ze verteld
en voorgelezen. Ik waag 't er op
er nog eentje aan toe te voe
gen, dat ik vond in een klein
blaadje, 't Ging over de dirigent
die ieder jaar met zijn dorps
koortje, een kerstcantate uit
voerde. Een klein, niet al te best
koor. een vrij slecht orgel, be
speeld door een amateur. Maar
ze waren bijna een jaar bezig
met de voorbereiding en ze de
den het met hart en ziel. Eens
op een keer kwam er een be
roemd dirigent in 't dorp loge
ren. De man was zo'n groot kun
stenaar en stond zo aan de top
in de muziekwereld, dat hij er
helemaal moe en overwerkt van
ivas geworden. Vandaar dat hij
in 't dorp kwam uitrusten. De
plaatselijke dirigent vond t een
enorme eer, dat zijn grote col
lega nu ook hun kerstcantate
zou kunnen horen. ,Jk ben be
nieuwd naar uw oordeel", zei
hij. En na de uitvoering, bij een
goed glas wijn, vroeg hij vol
spanning: „En hoe vond u het?"
't Antwoord was kort en duide
lijk: „er deugde helemaal niets
van". Dat was wel een klap,
maar de amateur was merk
waardig genoeg helemaal niet
in zijn wiek geschoten. Wel ver
bouwereerd en bedroefd. „Ik
weet 't best onze zangkunst
staat niet op zo'n hoog peil,
maar we doen 't met ons héle
hart, en, ziet u, we geloven in
wat we zingen".
O zei de beroemdheid, maar
daar gaat het helemaal niet om!
't Enige waar 't op aan komt is
vakmanschap. Een koor moet
deskundig geleid worden en feil
loos zingen "en daarmee uit".
De dorpsdirigent moet een bij
zonder bescheiden en vooral:
wijs mens geweest zijn. Hij vroeg
n.l. Zou u mijn koor niet een
tijdje willen leiden? Nu u hier
toch bent!?" Och, dat wilde de
musicus wel. Dan had hij met
een wat omhanden in dat ach
teraf nest.
En zo gebeurde het, dat 't
volgende jaar 't koor zuiver en
correct en zonder één foutje in
zet en de kerstcantate zong. De
eigen dirigent zat vol bewonde
ring te luisteren en hij gaf 't
toe: zo zal ik 't nooit kunnen.
Maar 's avonds kon hij niet in
slaap komen. Hij was onrustig.
Waarom?? 't Was toch een
prachtige uitvoering geweest?
En om persoonlijke eer was 't
deze man werkelijk niet te doen.
Zo piekerde en woelde hij de
halve nacht door. En toen ge
beurde wat je in 't gewone le
ven van alle dag, zelfs met
kerst, niet zo gauw zult meema
ken, maar wat in een kerstver
haal heel gewoon is: ineens
stond er een engel in de kamer,
een grote stralende engel. De
dirigent kwam verschrikt over
eind. Maar de engel hief zijn
hand op en zij: „Wij waren in
de hemel een beetje teleurge
steld en ongerust, en nu stuurt
God mij hierheen om te vragen
waarom de kerstmuziek van 't
jaar achterwege is gebleven".
Was 't dan tóch de „sfeer"
waar 't op aan kwam? De wel
willende sfeer van goede bedoe
lingen en vriendelijkheid, die
door de gladde volmaaktheid
verdrongen was? Ik dacht, dat
't kwam omdat de begeerte om
een vlekkeloze uitvoering te
presteren in de plaats was ge
komen van wat de dirigent aan
duidde met: we gelóven in wat
we zingen". En ddt had de zang,
met fouten en al, nu juist tot
Kerstzang gemaakt.
HERMINE O.
