CLUANIE INN, laatste herberg in een verlaten \1 land van rotsen HET TRIESTE VERHAAL VAN URQUHART CASTLE, WAAR HET MONSTER KEERT Cjm êm» EEN OUDE BLINDE MAN NEURIEDE..." T AAR INVERNESS EN LOCH NESS. We rijden, van Delgatie Castle bij Turriff. I v'a Keith en Nairn verder noordwaarts. Het land blijft eenzaam, een land van hoge, golvende heuvels, die zich mijlenver uitstrekken. Slechts hier en daar a croft, een kleine boerderij. Soms, een enkele maal, een man of een vrouw erbij t land is uitermate dun bevolkt en soms maakt het zelfs de indruk van een leeg land. drinken koffie in Nairn, een klein havenplaatsje en zijn dan een goed uur later in rerness, in feite DE stad van Noord-Schotland. Een oude stad in een praehtige streek. 10 vens startpunt voor hen die Loch Ness willen zien. We besluiten de nacht in een l, lel in Inverness door te brengen, maar eerst nog een blik te werpen op Loch Ness. Het gi vlakbij en ik wil iets zien van Schotlands meest besproken en beschreven meer. Dat Jjj een glimp van het Monster zullen opvangen lijkt me aan twijfel onderhevig, maar slotte kun je nooit weten in hoeverre het geluk met ous is. Treurspel Malcolm wint de strijd. En als rijn broer aan zijn voeten ligt, neemt hU het lichaam op, loopt ermee naar de uiterste rand van de rots, en werpt het naar beneden. Het komt in de rivier terecht en wordt door schuim bedolven. Annie Fraser heeft de finale van het gevecht met ontzetting ge volgd. Ze staat bü de afgrond en ziet de man naar zich toekomen. En dan volgt het tweede treurspel. HU grijpt haar beet en wurgt haar als straf voor haar ontrouw. Malcolm daalt de berg af en be reikt, met het lijk van Annie Fra ser. zijn huis Hij Is door niemand Tekeningen: Reint de Jonge ster gelooft. Hij begint een pijp te sloppen en draalt met zijn antwoord. Dan zegt hij: „Er zijn er velen die het zagen en onder hen was al de Hei lige Columba, die hier veertienhon derd jaar geleden reisde. Columba loog niet Hij wist wat hij wist en hij zag wat hij zag. Wat wilt u dan. meneer....?' HU wacht weer. En dan vraagt hy: ..Ziet u mijn hond daar?" Ik zie een aardige Shetlandse Collie. „Wel, hu doet alles wat ik wil, maar één ding niet. meneer. HU wil nooit deze weg passeren ter hoogte van Crquhart Castle. En weet u waarom niet? Omdat daar het Monster draait, zich omkerrt in het meer. Goeden avond". We rijden verder, het gebergte en de avond in. Er komt geen huis meer, geen herberg, geen cottage. Ruig en zwart is het land. De maan komt op en schijnt in Loch Ness Dat vult zich nu met goudgeel water en wordt van een schier onbeschrijflijke pracht Het is nu werkelijk een be toverend meer, en die betovering zou zelfs door de verschijning van het Monster niet indrukwekkender kun nen zijn Het beeld van een wild Arcadië. Het beeld van een land, nog niet door mensen ontdekt, 't Is niet moei lijk zich voor te stellen, dat in zo'n land sagen en legenden opbloeien en van generatie op generatie voortle ven Cluanie Inn DE WEG is goed. hoewel uiter mate bochtig. Maar er zijn geen tegenliggers. Gedurende anderhalf uur komen we er één te gen. Je moet er niet aan denken wat hier gebeurt (of niet gebeurt) als men panne aan de auto krijgt. Of als je benzinetank leeg is. We rijden nog drie kwartier door een gebied, dat zo mogelijk nog verla- tener wordt, en langzamerhand be ginnen we ons dan toch wel enige zorg te maken over de mogelijkhe den (of ónmogelijkheden) om de nacht door te brengen. Visioenen van een nacht in de auto, gekropen in on ze slaapzakken, doemen op. Besloten wordt nog maximaal vijf mijl door te rijden en dan ons bivak in de au to op te slaan. Het geluk is echter mèt ons. Als we de vijfhonderdste (of zevenhon- derdvijftigste?) bocht door zijn, is er in de verte een lichtpunt Het ver dwijnt enkele malen door volgende bochten, maar dan is daar Ineens een kleine herberg. Hij is niet eens zo heel klein, maar lijkt dat alleen maar door de hoog erom oprijzende bergmuren. Uit de ruiten straalt licht en we hopen nu alleen nog maar dat er plaats voor ons zal zijn. Er is plaats in Cluanie Inn. De ei genaresse is niet verbaasd ons te ont moeten. Ze gaat ons zwijgend voor naar de eerste etage, waar zich twee kleine, niet ongezellige kamertjes bevinden. Ik sluit de gordijnen en het laatste wat ik zie zijn grote, pun tig uitlopende sneeuw-plakkaten op de berghellingen tegenover Cluanie Inn. Het moet hier goed slapen zijn, lijkt me. Maar er komt voorlopig niet veel van slapen! vuurrood haar. Ze drinkt niet, en ze lijkt een beetje verloren tussen die grote, wat onbehouwen kerels in. La ter horen we dat ze pas getrouwd is, en dat ze die dag feest gevierd heb ben. Haar man, koolzwarte haren en felle, donkere ogen. trekt behoorlijk aan de whisky en men biedt ons eveneens „Scots" aan, als we nog maar nauwelijks binnen zijn. Het wordt dan een ietwat vreemde avond met eindeloos veel verhalen over eindeloos veel onderwerpen. Over de positie van het Schotse na tionale elftal en over de kwaliteit van de Engelse televisie. Maar óók over de legenden van het land en over de Schotse dichter Robert Burns. De oude blinde ER is een oude man met witte haren die niets zegt, en al door stil voor zich uit zit te staren. Ik kan m'n ogen niet van hem afhouden, omdat hü me op een bepaalde manier intrigeert. Er is iets met die man, ik voel het met absolute zekerheid. Als ie mand naast me aan de bar het merkt, zegt hU zachtjes dat de an der bUna blind is. De bar blijft tot half twaalf open, maar eer hij wordt gesloten maak ik het voor het eerst mee sinds ik in Schotland ben, dat een meisje in een bar zo maar, geheel uit zichzelf, be gint te zingen. Ik kan geen woord van wat ze zingt verstaan, maar later hoor Ik dat van een der aanwezigen. Het is een heel oud liedje van het land, dat natuurlijk alles te maken heeft met liefde en liefdesverdriet. De inhoud zal wel niet zo belangrijk gezien,' gaat binnen, en verbergt het lichaam van zijn geliefde onder de vloer van het huis. Vervolgens ver laat hij het huis, stapt in zijn bootje, dat aan de oever van Loch Ness ligt. en neemt de vlucht. Maar hij komt niet ver. Er steekt een storm op, en het vaartuig slaat om Malcolm, de moordenaar, ver drinkt Geesten waren HET was een lang verhaal, dat de oude man bij Urquhart Castle ons vertelde, met veel details, die met de geschiedenis wei nig te maken hadden. Maar het ver haal had een bijzondere bekoring, waarschijnlijk vanwege het feit, dat het verteld werd zo dicht bij de plaats waar zich het drama afspeelde en zo dicht bij Loch Ness, dat op slechts enkele honderden meters on der ons voorbijstromende, donker in de avond, en omgeven door de gewel dige muren van het bergmassief. Ik vraag of het een waar verhaal is. De oude man kijkt me ietwat teleur gesteld aan en zegt dan dat ik dat maar moet vragen aan de mensen die hier wonen. Want al zijn Malcolm,* Alasdair en Annie al vele jaren gele den omgekomen, hun geesten zijn nooit tot rust gekomen. Hoe zou dat trouwens ook mogelijk zijn, als men op d i e manier aan zijn eind komt, vraagt de verteller. Nee, de schimmen van .het meisje en de beide broers manifesteren zich nog regelmatig bij Urquhart Castle Hij noemt ons de namen van de hui zen, waarin we ons. als we dat wil len, van de waarheid kunnen overtui gen. Niemand in deze omgeving, zegt hij, zal de waarheid van het verhaal in twijfel trekken. Annie wordt het meest gesignaleerd. Met wilde ogen, en woest, wild haar komt ze in de nacht op, en zoekt iets. De een beweert dat ze het geld zoekt dat de jongste broer meenam toen hij over Loch Ness poogde te vluchten. De ander evenwel zegt dat ze Alasdair zoekt, die ze eens nog hoopt te ont moeten omdat ze toch het meest vao hem hield Het Monster HIJ ZWIJGT cn we vragen niet verder Onder ons ligt het meer, ontzaglijk oud. en om geven door een waas van mysterie. En niet alleen vanwege het Monster. Tenslotte vraag ik de man. die bij ons blijft staan, of hij in het Mon ER klinkt in de verte, beneden ons, muziek. Schotse muziek. Even later staan we In de bar, en dan hebben we er toch geen spijt van niet op onze kamer te zijn ge bleven. De bar is niet groot, en met de zes. zeven man die er in staan, goeddeels gevuld. Er hangt 'n scherm van blauwe tabaksrook. Achter de bar staat een ravenzwart 'meisje. Je hoeft je niet af te vragen van wie ze afstamt; van rasechte Kelten. Een scherp gesneden, karakteristiek ge zicht. Er is nog een meisje Jn de bar. Ze staat naast een jongen en heeft het drama van Annie Fraser S EN PAAR MIJL buiten In- I verness begint Loch Ness. Het is een mUl breed, en on- ler achttien mUl lang. Een B hermetisch ingesloten tussen Bopgaande oevers. Het wordt Bhemerig als we het uiterste B van bet meer ronden en we Bn ons af wat we zullen doen. Be gaan snel terug en brengen ^kcht door in Inverness, o f Baan verder en laten het aan Beval over waar we zullen te- Bkomen. Een ding Is zeker: er B de eerstvolgende zestig mijl ig of geen mogelijkheid tot lachten zUn. We nemen bet II I en rUden verder. landschap is uitermate tn- skkend en wordt iedere mijl rauwer Het water van Loch i donkerblauw, met de glans (taal Hier en daar liggen klei- «gerekte eilandjes en je kunt stellen dat iemand, gezegend Bn rijke verbeeldingskracht, smalle, lange eilandjes de fi- Bn een pre-historiscb monster Btaseren Verpuind B& stoppen bij Urquhart Cast- B Ie. dat op de noordwestelijke Boever van het meer ligt Het B driekwart ingevallen, ver- Bmanr enkele delen zijn nog in- Bbleven. Het ligt wat trooste- m verloren in de wildernis van BNess Dubbel troosteloos nu Bid er zijn schaduwen over uit- Bl een huisje, waarin de man die over het kasteel gaat, ttrt gids. Hij was niet thuis. én andere man wist alles van ichiedenis van Urquhart af en bleek bereid ons ervan tellen. De geschiedenis van en bezetting, zoals van de ne rivier stroomt. Een langdurig gevecht, waarin de kansen steeds weer keren. Annie Fraser is de eni ge ooggetuige, en het verhaal vertelt dat ze beide mannen om beurten aan moedigde. Ze moet daar'als een klei ne furie hebben gestaan, met haar wilde, zwarte haren waaiend in de wind die van over de rotsen kwain 2ijn geweest, maar de manier van zingen was wel uitermate apart, en ik ben blij dit niet gemist te hebben. Ze zong met een hoge, bijna te ho ge stem. Die stem was heel lief, cn op bepaalde momenten bepaald aan doenlijk. Ze zong tegelijk met haar hart en haar mond. Het geluid leek gevormd te worden helemaal vóór in de mond. zodat het de indruk maakte van gedeeltelijk spreken, ge deeltelijk zingen. Dat gaf dit zingen een bijzonder effect. De meeste man nen spraken en dronken door, maar ik kreeg de indruk dat ze allemaal met een half oor naar haar luister den. Er was echter één die aandach tig luisterde, die oude. blinde man. Toen ze ophield met zingen, werd haar door haar man een glas aangebo den. Ze weigerde, keek naar ons, en bloosde. Ze ging weg en kwam niet meer terug. niet zingen. HU had weinig of geen stem. Maar die man en dat zingen zal Ik me nog lang blijven herinneren. Omdat beiden zo volmaakt pasten in de sfeer, het „klimaat" van die kleine inn er gens aan de voet der bergen. meeste Schotse kastelen. Hoort men die verhalen, dan begrijpt men de waarheid van de woorden, die zeggen dat geen vierkante meter Schotse grond niet met bloed doordrenkt is geweest in de eeuwen die achter ons liggen. Schotland mag dan een ro mantisch land zijn, men moet er beestachtig hebben huisgehouden in een ver. en niet zó ver. verleden. De man vraagt of we de ge schiedenis van Annie Fraser ken nen. die zich hier heeft afge speeld. Nee. we hebben nooit van Annie Fraser gehoord. Het is een curieus verhaal, dat in de mond van de verteller echter by- na een modern verhaal wordt. Eenzaam in de nacht TOEN de bar gesloten werd zij» we- nog even naar buiten ge gaan. Er was alleen de duister nis daar en wat maanlicht dat van over de bergen naar beneden gleed, via de sneeuw-plakkaten. Een rauv/ cn woest land. Een schaap stond er gens aan de kant van de kronkelweg. Het dier accentueerde als het war» de verlorenheid van 't land. •t Lag daar nameloos alleen, hartverscheu rend eenzaam in de nacht Zijn zwar te kop was opgeheven naar de hemel alsof het daar iets zag dat de moeite waard was. Overal was het geluid van stro mend, bruisend, ruisend of klokkend water. Overal was het onderdrukt geloei van de wind, die vanuit het ge bergte kwam. Hoe oud was dit land, en hoe logisch dat het vol, stikvol verhalen stak. Van oude verhalen, die tol vandaag worden doorverteld. En niet alleen doorverteld, ook door gezongen. Door jonge meisjes en door oude, blinde mannen In de van dit land. De kou dreef ons terug naar de herberg. Het was daar volmaakt stiL Ieder een was al naar bed, en we waren de laatsten die naar binnen gingen. Niemand sloot de deur. Niemand kwam naar ons kijken. In bed lagen kruiken om de kon te verdrUven. Het water hoorde ik rondom Cluanie Inn tekeer gaan. Ik hoorde het zolang ik wakker lag. Al door denkend aan die oude man, die me in onverstaanbare taal plotseling een stuk Schotse geschiedenis, een stuk Schots leven, geschonken bad. Levend Schotland Innie Fraser MEN vroeg ons of we zu'k soort zingen konden waar deren, en toen we dit beves tigden, werd er met do oude man ge sproken. In een taaltje, waarvan we geen woord, nog geen letter, ver stonden. Hij keek in onze richting: hij keek met lege ogen Hij schudde zijn hoofd, zodat zijn witte haren méé-schudden, en dronk zijn glas whisky leeg. Hij begon te glimlachen en ging een pijp stoppen. Terwijl hfj aan het stoppen was, neu riede hij een wijsje. Ik merkte dut al le aanwezigen in de bar ineens min der luid spraken en dat ze vervolgens, de een na de ander, geheel zwegen. Wat toen volgde was een on vergetelijk stukje levend Schot land. Gedurende een kwartier neuriede de man een deel van oen oeroud verhaal, dat eeuwen geleden, in de tijden der Kelten, ontstaan moet zijn, naar me werd verteld. Zo maar een stuk uit een oude ballade, of een la ment. een treurzang. De man koe ANNIE FRASER. 'n mooi, donker meisje, levend op een paar mijl afstand van Urquhart Castle. Ze was zo mooi, dat alle jonge man nen haar liefhadden Zo ook twee broers. Alasdair cn Malcolm Macdon- nell. Annie wist niet aan wie van bei den ze haar hart moest schenken. Alasdair en Malcolm wisten niet dat zij haar gunsten tussen hen verdeel de. Er kwam een dag dat ze Alasdair, de oudste, in de bergen ontmoette. De plaats van afspraak was bij een riviertje, dat zich door het wilde land heenwrong. De man en het meisje klommen te gen een berg op, om van het uit zicht op Loch Ness te genieten. Toen ze echter het hoogste punt hadden bereikt, waren ze daar niet alleen. -Ze werden opgewacht door een derde: Malcolm. Hij had het liefdespaar gevolgd en was van wraak vervuld. Malcolm daagt dan zijn broer uit tot een gevecht. Dat gevecht vindt plaats dicht bij een ravijn, waarin een klei- in Cluanie Inn neuriede de oude man pgericht 1 maart 1860 Maandag 25 november 1963 Vijfde blad no. 31120

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1963 | | pagina 15