„Wij konden collega's
de pijn niet besparen"
lLU4JrJ.il
Mogelijkheden computers
zijn nog onvoorstelbaar
MARTIALE EXPOSITIE IN KON.
BIBLIOTHEEK TE BRUSSEL
chevauXTegers
BELGES.
Wnd-voorzitter van AVRO:
Verliezer aquarellen
Prinses in zak en as
Enorme behoefte aan
goede programmeurs
snellT^sérvice
KAMSTEEG'S
handiger
dan
ooit!
uniformen tot het jaar 1900
ND
IK!
H
Spionagenet in
Israël ontdekt
fantastisch...!
Hoogleraar naagt zich niet aan voorspellingenmaar....
Kustwacht VS
moet nog heter
uitkijken
^©pgericht 1 maart 1860
Zaterdag 6 juli 1963
Vijfde blad no. 31000
(Van onze correspondent te Brussel)
De Brusselse Koninklijke Bibliotheek gaat voort met het tentoon
stellen van voorbeelden van de in de oude en nieuwe gebouwen op
de kunstberg opgehoopte schatten. Thans zijn tekeningen en pren
ten aan de beurt, die betrekking hebben op de Belgische militaire
.uniformen sedert de Brabantse revolutie. Die heeft tot oogmerk ge-
%ad, het Oostenrijks bewind over de zuidelijke Nederlanden omver
te werpen.
OU
end«
Au Noih dc Sa Majcstë l'Empereur
et Roi.
*31 De expositie is „Een eeuw Bel-
pische militaire uniformen" ge-
rd noemd omdat zij eindigt tegen
1900. Rond die tijd en daarna zijn
un*r namelijk vrijwel geen teke
naars of schilders van enige be
tekenis geweest, die zich hebben
=jlbezi<7 gehouden met het uitbeel-
oen van de militairen, anders dan
v|jJia het staatsieportret. Het Brus
selse Prentenkabinet kan bogen
op een bijzonder rijk bezit aan
II ^militaire tekeningen en prenten.
üg P
Verzameling
Lintermans
.België heeft namelijk enige verza-
no |nelaars van deze grafiek gekend.
"Van één van hen alleen al, de in
895 overleden collectionneur Linter-
,ns, erfde de bibliotheek bijna
.00 tekeningen, aquarellen en vaak
ctob^eldzame en merkwaardige prenten,
die overwegend betrekking hebben op
(militairen uniformen. Deze Linter
mans moet een merkwaardige figuur
*Ün geweest. Hij werd te Brussel in
keuld808 geboren. Hij is er zangleraar ge
feest en hij heeft ook gecomponeerd.
Hij is in 1895, op hoge leeftijd dus.
'verleden. Lintermans heeft zelf veel
'laden uit zijn collectie zelf inge-
leurd en hij kopieerde ook wel de
ïningen en prenten van anderen.
ls alle verzamelaars was hij na-
jj^tuurlyk een „gedreven" man. Dat
zou men al kunnen afleiden uit de
(omstandigheid dat hij zo gemiddeld
één prent of tekening per dag aan
(Zijn collectie heeft toegevoegd sedert
j| Qhij met verzamelen is begonnen. Na
hem is er o.a. ook de Belgische ver
zamelaar Charles Delacre geweest,
die veel militaire grafiek heeft by-
Algdeengebracht. Van zijn bezit is ech-
■ordlter slechts een deel in het Prenten
kabinet terecht gekomen. Er ls in
ieder geval bij elkaar zo veel dat er
een kleine honderd bladen konden
'orden gekozen voor de onderhavige
Jtie.
Die geven een zeer gevarieerd beeld
van de uniformen van de Brabant-
-tmé*® revolutionairen tot en met die aan
,tru"de vooravond van de eerste wereld
oorlog en zU zijn tegelijkertijd spe
cimina van de kunst van de Belgi-
i-ral^he tekenaars en lithograf en uit de
brut!19 de "uw'
Lithograaf Madou
fd Jean Baptist Madou, die leefde van
0018 1796 tot 1877 is een van de meest
te 'produktieve Belgische lithografen ge-
i ii< weest. Hij was ook schilder. Hij heeft
vele genres beoefend en men noemt
hem de schitterendste vertegenwoor
diger van de romantische school in
Belgische lichte ruiters, wer
vingsbiljetten voor ruiters van
het regiment van Hertog Pros
per d'Arenberg, dat 30 oktober
1806 werd opgericht.
België. Alleen of ook wel met behulp
van een groep medewerkers heelt hij
een indrukwekkend aantal albums,
verzamelingen en suites en daarenbo
ven ook ontelbare losse bladen geli
thografeerd. Bekend is zijn „Collec
tion des costumes de l'armeé-Beige
en 1832 et 1833, dediée au roi
par Dero-Becker". Dero-Becker was
een Brusselse uitgeversfirma en druk
kerij. Dit album omvat 22 lito's, die
groepen militairen, waarvan velen te
identificeren waren, voorstellen. Het
zijn misschien wat stijve platen maar
zij hebben alle de charme van hun
tijd en van hun onderwerp. Het Bel
gische leger is van de revolutie van
1830/31 tot 1914 een vredesleger ge
weest en men kan dat ook aan Ma-
•dou's steen tekeningen zien. Er wordt
niet gevochten, ten hoogste schiet
men met een kanon een saluutschot
af en de officieren en manschappen
staan erbij alsof zij wachten op een
parade.
Henri Hentlrickx
Een tijdgenoot van Madou is Hen
ri Hendrickx geweest (1817-1894)
eerst leraar aan. later directeur van
de Academie van Sint-Joostten-Node,
een van de gemeentes van de Brus
selse agglomeratie. HU heeft duizen
den studies gemaakt voor zUn mili
taire prenten en schilderijen. Ze ge-
tulgen van een Meisonnier-achtig ta
lent, wel, zoals men dat pleegt te
kwalificeren, nogal „academische"
maar toch af en ^oe niet zonder be
wogenheid. Wanneer men de oor
spronkelijke tekeningen van Hen
drickx stijver vergelUkt met de defi
nitieve litho's ziet men hoe de
laatste stijver zUn geworden dan
de originelen. ZUn vier grote compo
sities voor het album „uniformes de
l'armee beige" zijn zeker niet zon
der allure en frisheid.
Kleine meesters
Er is op de tentoonstelling voor de
liefhebbers van militaire traditie
maar zeker ook voor die van de zo
geheten kleine meesters van de
prentkunst veel te zien en te bewon
deren.
Zo is er o.a. een affiche voor dienst
neming in het korps van de Belgische
lichte ruiters, dat uit ongeveer 1806
moet dateren en dat de bekoorlyk-
heid van een oude centsprent heeft.
Er zUn ook enige mooie portretten.
bUv. de gravure van Piéter de Vla-
mynck van Frederic, Graaf de Mé-
Jean Baptist Madou. garde
civique de la Belgique. lithogra
fie uit 1831.
rode. die dodelyk werd gewond in de
slag van Berchem op 24 oktober 1830
en die tien dagen later te Mechelen
aan zUn verwondingen bezweek, of
de litho van baron E. van der Lin
den d' Hooghvorst. die de titel van
„hoofdgeneraal" voerde en die in
specteur-generaal was van de, na de
onafhankelUkheid van het land ge
vormde. Belgische burgerwachten.
Het typische is dat zyn uniform met
de hoge lakpet weinig afwykt van
dat van de stadswachten welke men
op een gekleurde litho van Ratinck
ziet.
Voor Nederlanders merkwaardig
zyn litho's als die, waarop men Jean
Joseph Charlier, een Luikenaar, die
de bijnaam La Jambe de Bois droeg,
op het Koningplein te Brussel een
kanon schietklaar zien maken dat op
de Nederlanders in het park van
Brussel zal schieten of die. genaamd
„burgers verdedigen zich tijdens het
bombarderen van Antwerpen op 27
oktober 1830 aan de hoek van res
taurateur Francois, tegen Hollandse
fregatten.
Een van die schepen moet dat van
Van Speyck zyn geweest.
Een goed idee. Strips van twee!
'ASPRO' is thans verpakt in
rose cellofaan in strips van twee
tabletten, de juiste dosering om
U snel van Uw pijn af te helpen.
Vertrouw op 'ASPRO' de veilige
doeltreffende pijnstiller, want U
weet het2 'ASPRO's èn
U bent weer fit!
Zo drukt U
het tablet uit
het stripje...
Mr. W. Hoekstra, waarnemend voorzitter va nde A.V.R.O.,
heeft vanmiddag de algemene vergadering geopend met een toe
spraak. die voor een groot deel gewijd was aan het plan voor de
exploitatie van het tweede televisienet door de A.V.R.O.
„Ik verheug mij erop", aldus de blijven fungeren bU de achterblij
vende zuilen op het eerste net. Die
N.T.S. Is daar altijd een namaak-
A.V.R.O. geweest, omdat men de
echte A.V.R.O. niet wilde".
hoofdpijn,
verkoudheid,
griep...?
2 ASPRO'1!»».ttiléntuKet fit.'
In Israël ls een uitgebreide orga
nisatie voor spionage voor de Ara
bische landen ontdekt. Onder de
Arabieren in Galilea zün enkele
tientallen arrestaties verricht.
De zaak is aan het licht gekomen
door de bekentenis van Hassan Ab-
doel Hamid, een Arabier die wegens
spionage voor Egypte en Syrië tot
twaalf jaar gevangenisstraf is ver
oordeeld.
heer Hoekstra, dat het plan er is,
want het bewijst dat de AVRO. weer
groen hout krijgt na een lange win
ter van gedwongen leven in een zui
lenklimaat. De A.V.RO. leefde te
midden van zuilen, omdat zij aneen
op deze wyze leven kon. Ieder, die de
omroepgeschiedems heeft bestudeerd,
weet, dat de zuilenomroep werd af
gekondigd door de regering van 1946,
nadat de A.V.R.O. ruim een Jaar
lang meegevochten had, met de an
dere omroepen, voor het behoud van
hot naakte leven. De A.V.R.O. be
sloot zich te schikken en loyaal mee
te werken aan de stichting cn de
handhaving van wat men in de ra
dio-omroep en de televisie „gemeen
schappelijkheden" noemt. Maar nooit
verloor zy de hoop op een toekomst,
waarin haar omroep-idealen se
dert haar geboorte gekosterd en
trouw gebleven gerealiseerd zou
den kunnen worden. Het opvlammen
van deze hoop vormt de ontgooche
ling onzer collega's. Een pUn, die wij
hun nooit konden besparen", aldus
mr. Hoekstra.
Herbergen
HU herinnerde er aan, dat de A.V.
R.O. een concessie heeft aangevraagd
voor de exploitatie van het tweede
televisienet en daarmee een oplossing
wil brengen voor het „herbergen van
het vraagstuk van de reclame in de
televisie. „Hoe men ook over reclame
in de televisie wil denken, ze is naar
mUn overtuiging niet tegen te hou
den. Handel en industrie maken er
over de hele wereld gebruik van
naast de andere middelen, waarover
dc reclame beschikt. Waarom zou
Nederland een eiland moeten blijven
van reclame televisie-schuwheid?
Maar ik herhaal: het is niet de pyn
van de A.V.R.O., het Ls het probleem
van de regering. En de A.V R.O wil
de regering helpen dit probleem op
te lossen. Daarmee verlost zU tevens
de collega-omroepen van een recla
me-afkeer. waarvan zij herhaaldelijk
hebben blijk gegeven, zo merkte mr.
Hoekstra op. Hij voegde hieraan toe,
dat de A.VJl.O. het tweede net wil
exploiteren op zodanige wUze. dat zU
met wyze behoedzaamheid het eer
ste net ontruimt even geleidelUk als
zU uren op het tweede net bezet.
De A.V.R.O. wil dit doen als A.V.
R.O., zodat er geen behoefte is aan
een namaak-A.V.R.O. in de vorm van
een N.T.S., die kan als overkoepeling
Hele week
Dc heer Hoekstra merkte voorts
op. dat niemand er aan behoeft te
twijfelen dat het A.V.R.O. televisie
apparaat in staat is een hele week
te vullen.
Het A.VE.O. initiatief op dit mo
ment, geboden door de kansen van
deze tUd, is een merkwaardig en ge
lukkig baken op onze levensweg, al
dus mr. Hoekstra. Hy stelde met na
druk. dat wanneer de A.VJl.O, op
last van de overheid en onder druk
van de politieke partijen, een zuiien-
land in de omroep blijft, de A.V R.O.
onder de zuilen zal blijven leven en
geen duimbreed van de verworven
heden in het zuilenrijk prijs zal ge
ven „Dan voeden wy ons weer een
aantal jaren met de hoop op oetere
tyden, zoals zo vele Oostduitsers nim
mer de hoop begraven op een BerlUn
zonder muur".
Mr Hoekstra maakte In zijn ope
ningsrede voorts gewag van snelheid,
waarmee het A VR.O.-plan moest
worden ingediend, zulks als gevolg
van de kabinetsformatie. „By zulk
een overhaaste werkwUze worden
wel eens hoffelyksheidfouten ge
maakt", aldus de waarnemend-voor
zitter. Hij zegde niet uit te sluiten,
dat die tegenover de partners in de
federatie van omroepverenigingen
zUn gemaakt, maar „de omstandig
heden hebben het dan ook zo \oor
ons geschikt, dat het gevaar om ze te
maken zo groot mogelUk was".
De waarnemend-directeur van de
A.V.R.O., de heer de Wolf was in zUn
terugblik erg bitter over de A.V.R.O.-
produkties, die onder signatuur van
de N.T.S. worden uitgezonden.
„In geringe mate roept een or
ganisatie als de N.T.S. ons enthou
siasme op. niet in het minst door
het gedwongen afstaan van door ons
voorbereide en uitgevoerde program
ma's onder N.T.S.-vlag".
Hy voegde hier aan toe, dat dit een
„angel in ons vlees" is en dat dit in
feite betekent, het gedwongen mee
helpen in stand houden van een A.V.
R.O. naast een A.V.R.O. „Onze men
sen vervullen hun taak in deze met
grote bitterheid, omdat de ratio er
van ons ontgaat", aldus de heer De
Wolf.
Advertentie
de moderne Zig-Zag naaimachine
^395.
Werkt ooi -
Kom killeen en vergelijken.
MEERPOEL
MAAKT DIT
MOGELIJK
Breestraal 171
Dc 62-jarige encadreur S. P. Cr ets houten draaitrap van haar kasteel-
uit Baam zit in zak en as. Wocns- tje laten ophangen.
dagmiddag kreeg hij van Prinses Be
atrix in haar kasteelteje in Lage
Vuursche zestien aquarellen om in
te lUsten. Het waren zestien bladen
uit? een schetsboek met fyngetejeende
en met zorg gekleurde bloemen, eigen
werk van de grootmoeder van Prin-
se Beatrix. Prinses Armgard. De
kroonprises kreeg ze als geschenk en
wilde ze langs de donkerbruine eiken-
(Van onze Amsterdamse correspondent)
De Amerikaanse evangelist Billy Graham ontvangt zoveel post,
dat hij voor de beantwoording ervan acht secretaressen en een
computer heeft aangeschaft. De secretaressen voorzien de brieven
van een codewoord en de computer zoekt er vervolgens een pas
sende bijbeltekst bij
Dit sprekende voorbeeld van de mogelijkheden van machines voor
informatieverwerking gaf prof. dr. H. J. van der Schroeff. voorzitter
van de Stichting Studiecentrum voor Administratieve Automatisering
toen hij ons een overzicht gaf van de werkzaamheden van het stu
diecentrum in de afgelopen vijf jaren.
„Toen de economische faculteit van de Universiteit van Amster
dam in 1958 het initiatief nam tot de oprichting van het studie
centrum konden wij niet dromen, dat wij ons op zovele terreinen
zouden gaan bewegen in 1963. Ik ivaag mij dan ook niet aan voor-
spellingeti wel is zeker, dat de administratieve automatisering
over vijf jaar gebieden zal bestrijden, die wij thans nog voor ondenk
baar houden".
In verband met het eerste lustrum
van het Studiecentrum zal morgen
ln het RAI-gebouw in Amsterdam
een byeenkomst worden gehouden,
waar het woord zal worden gevoerd
door prof. Van der Schroeff en de
voorzitter van de Contactgroep Op
voering Produktiviteit bU de SER,
drs. J. A. Hendriks en waar de leden
van het directorium van de Studie
groep, dr. M. Euwe en de heer A. B.
Frielink, korte lezingen zullen hou
den.
Het gebruik van computers ls het
sterkst in Amerika, waar er thans
byna 20.000 in bedrUf zUn. In
Europa staan Zwitserland en Zwe
den bovenaan wat betreft het aan
tal computers per miljoen leden van
de beroepsbevolking. Nederland telt
op dit ogenblik ca 100 van deze elek
tronische machines.
Onderwijstaak
Het Studiecentrum voor Admini
stratieve Automatisering, dat in ge
bouw Atlanta aan het Leidsebosje ln
Amsterdam is gevestigd, is ontstaan
uit de behoefte van het bedryfsleven
aan wetenschappelyk verantwoorde
en objectieve voorlichting en aan op
leiding van verschillende categorieën
van deskundigen.
„Wy hadden vUf jaar geleden in
Nederland een achterstand wat be
treft de toepassing van de automa
tische administratie", aldus prof.
Van der Schroeff. „Maar nu nemen
we in Europa een goede middenposi
tie in. Denkt niet, dat wU van het
studiecentrum automatiseringsma
niakken zUn, die ons land vol met
computers willen stoppen. WU wil
len echter wel. dat er zon efficiënt
mogeiyk gebruik wordt gemaakt van
deze apparatuur. Er staat ons nog
veel te doen: de automatisering zal
gaan ingrypen in ons dagelUks leven.
Het gaat hier om een ander denk
patroon. Ik vraag me wel eens af of
het niet beter zou zyn de leerlingen
op de middelbare scholen vertrouwd
te maken met deze nieuwe filosofie
dan hen vol te stoppen met feiten
over de tachtigjarige oorlog en Wil
lem IT".
De oprichting van het Studiecen
trum geschiedde destyds in samen
werking met het Nederlands Insti
tuut van Accountants. De medewer
king van het bedryfsleven was groot.
Er zUn thans 350 begunstigers i be
drijven). die ln de afgelopen vyf jaar
ruim twee miljoen gulden byeen-
brachten. Het centrum, dat geen en
kele subsidie krygt, heeft de komen
de tUd echter ongeveer een miljoen
gulden per jaar nodig om het werk
naar behoren te kunnen doen.
Dat werk bestaat ln de eerste
plaats uit het opbouwen van docu
mentatie. Het boekenbezit is thans
reeds zodanig, dat het studiecentrum
als een van de best gedocumenteerde
centra van Europa wordt beschouwd.
Iedere maand wordt een literatuur
overzicht uitgegeven, dat zUn weg
vindt naar alle delen van de wereld.
In ruil hiervoor krijgt men docu
mentatie uit andere landen, ook uit
die van achter het Uzeren gordyn.
Over het gebruik van computers in
Rusland vertelde dr. Euwe. die hier
enkele Jaren geleden rondreisde: „Er
zullen er thans ongeveer 1000 in ge
bruik zUn. De Russische computers men. maar er zal ook weer werk ont-
werken zeker zo goed als die. welke
in de Westerse wereld worden ge
bruikt. Opvallend is, dat zU uitslui
tend in dienst staan van de weten
schap bUvoorbeeld voor het maken
van berekeningen —maar nergens
voor bedryfsadministratie worden
gebruikt".
Ca rs assen
Onder auspiciën van het studie
centrum zyn de afgelopen jaren een
aantal publikaties op het gebied van
de automatisering verschenen. Voorts
heeft men zich beziggehouden met
researchonderzoek naar de toepas-
singsmogelykheden.
Een van de belangrijkste taken was
die van de vorming en opleiding.
Aanvankelyk werden conferenties ge
organiseerd voor directeuren van be-
drUven en andere leidinggevende
functionarissen over de mogeUjkhe-
den van elektronische apparatuur.
Later kwamen er complete opleidin
gen voor programmeren, het organi
seren van een rekencentrum, sche
matechniek. magneetbanden en ook
over de menselijke aspecten van de
automatisering. Er zUn ongeveer 2000
mensen geweest, die deze cursussen
hebben gevolgd. Het opleiden van de
genen. die met computers moeten
omgaan, zal op den duur in het nor
male onderwys worden geïncorpo
reerd. aldus hoopt men bU het Stu
diecentrum.
Het centrum wil onafhankelyk en
objectief blyven om iedereen, die zich
wil oriënteren over de toepassing van
informatieverwerkende machines, zo
goed mogelUk te kunnen voorlichten.
Daarom ook is het aanbod van een
elektronische industrie, die aan het
centrum een kostbare computer ca
deau wilde doen, van de hand gewe
zen.
Er blUken nog steeds weerstanden
te zUn tegen de invoering van com
puters. Er zullen stellig bepaalde be
roepen verdwUnen. maar daarnaast
zullen er nieuwe ontstaan. Er zullen
ln de toekomst veel mensen vrUko-
staan. waar mensen kunnen worden
geplaatst.
In het verleden is het bewUs ge
leverd. dat de automatisering niet be
hoeft te worden gevreesd. Toen men
in Amerika overging tot automatise
ring van de telefooncentrales, was er
aanvankelijk veel tegenstand, omdat
men werkloosheid onder de telefo
nistes verwachtte. Onlangs is uitge
rekend, dat als het huidige telefoon
net in Amerika met de hand zou
moeten worden geschakeld, de gehele
vrouwelijke bevolking achter de scha
kelborden zouden moeten zitten om
het telefoonverkeer by te houden
Dc heer Creu>, die reeds twaalf
jaar voor het Hof werkt ook voor
Prinses Wilhelmina lijstte hy veel
schilderyen in kreeg ditmaal het
werk niet thuisgebracht. Hy moest ter
plaatse de vorm en de kleur van de
lijsten bepalen. Nadat hij de kleuren-
situatie had gezien, pakte hU de zes
tien blaadjes in papier in en wik
kelde het pakje in zyn nieuwe regenp
jas, die hij op de bagagedrager van
zUn bromfiets bond. Ook kreeg hij
een rol schetsen eigen werk van
de Kroonprinses mee, die even
eens op de bagagedrager onder zUn
snelbinder kwam. NabU het lyceum in
Baarn wees een dame hem op zyn
bagagedrager. De heer Cr ets keek om
en zag de rol schetsen los op de ba-
gadrager liggen. De jas met de
aquarellen was verdwenen.
„Ik schrok erg. pakte de rol schet
sen en duwde die een tuinman, na-
by een villa, ln de hand. Pas er goed
op, riep ik en ik reed onmiddellUk de
weg terug naar DrakesteUn, links van
de weg. Geen spoor meer van mUn
jas, noch van de aquarellen", zo ver
telde de verslagen heer Crets ons.
„Toen heb ik DrakensteUn opge
beld en myn verlies aan huismeester
Mastenbroek gemeld. De Prinses vond
't heel jammer en vroeg alles te noen
om de aquarellen zo snel mogelyic te
rug te vinden. Ik heb de politie in
Baarn en in Soest gebeld, de palels-
recherche is ingeschakeld, de tadio
heeft een bericht omgeroepen, meer
is er niet te doen. Voor mUn part
stuurt een oneeriyke vinder de aqu
arellen anoniem aan my terug", zo
zei de heer Crets, die zich ln zUn
winkel aan de Laanstraat in Baarn
heftige verwyten maakt, dat hU een
fout heeft gemaakt door de aquarel
len niet op een andere wyze te ver
voeren.
De Amerikaanse kustwacht heeft het
patrouilleren op zee en ln de lucht
geïntensiveerd om de binnenkomst
van saboteurs, spionnen en wapens
met inbegrip van kernwapens
te voorkomen.
Volgens den recente studie van de
kustwacht zyn er tal van moge
lijkheden voor een vindingrijke
vijand om personen of wapens zon
der veel risico Amerika binnen te
smokkelen.
Volgens de nieuwe orders moet bU-
zondere aandacht worden besteed
aan elke afwUking van de normale
activiteit van kleine schepen, aan
de aanwezigheid van vreemde
schepen ln afgelegen gebieden en
aan het gedrag van onderwater-
zwemmers.
Af en tóe zullen speciale patrouille-
tochten moeten worden onderno
men om zowel bU dag als bU nacht
mogelyke landingsplaatsen te con
troleren.
Mulo-examens
Voor het MUIX)-diploma A zUn ge
slaagd de heren: J. Verhey. RUns-
burg. E. J. Bergman, Katwijk, J. M.
J. Lucieer, Leiden, B. H. Jansen,
Leiden, A. v. d. Berg, Lelden, W. B.
Blankenstein. Leiden, H. A. L. Wou
ters, Katwyk. W. Zwitser, Katwyk.
F. H. Beerenfenger. Leiden', B J. C.
Koijck, Noordwyk, J. Blesbroek,
's-Gravenhage, T. B. F. Ouwemand,
Voorschoten', J. W. Pen, Voorscho
ten', J. P. Passchier, NoordwUk, J.
Raasveldt, Noorwyk', C. Smit, Noord-
wyk', W. E. Zandbergen, Voorscho
ten', M. A. Diehl, Lelden. Th. Hete-
brU. Leiden en de dames: M. Jun-
gerius Rynsburg. A. M. WUting. Lei
den, J. v. Beelen. KatwUk, K. M. v.
Santen. RUnsburg'. P. v. d. Voet.
Warmond', A. M. Voortman, Leiden*
M. C Zandbergen, Oegstgeest*. M.
Zitman Leiden', H. Prevo, Lelden',
C. RixJenburg, Leiderdorp' J. C.
Thierrys, Leidschendam'. *Th. H.
Wynands, NoordwUk', A. Ouwehand.
Katwyk', M. C. Valkenburg, Voor
schoten*.
Voor het diploma B de heren: H.
Parrel, Voorschoten. T. C. Chang,
Lelden, R. J. P. Brèmer, Lelden. A.
Verbiest, Lelden, A. J. SJoerds, Lei
den en de dames: A. Erades Oegst
geest. G. Filippo. Leiden, G. Rysdam.
Katwyk aan Zee.
De met een gemerkte kandidaten
slaagden bovendien voor het midden
standsdiploma.
Cl- Ufolt
AUTOMOBIELBEDRIJF N.V.
Stadsmedaille Utrecht
voor architect Rietveld
De burgemeester van Utrecht, jhr.
mr. C. J. A. de Ranitz, heeft gister
middag tijdens een ontvangst op het
stadhuis de stadsmedaille in zilver
van de stad Utrecht overhandigd aan
de achitect G. Th. Rietveld ter ge
legenheid van diens 75-ste verjaar
dag.
De burgemeester schetste uitvoerig
de grote verdiensten van de heer
Rietveld voor de gemeente Utrecht en
verklaarde, dat het werk dat hU als
bou meester heeft verricht hoe nieuw
en revolutionair ook, nooit tegen het
i bestaande, maar veeleer op behoeden
1 en bewaren was gericht. Daarnaast
was zUn bouwen ook „scheppen".
