„Worger van Boston"
bedreigt vrouwen
FOLKWANG-SCHOOL IN ESSEN
NU HOGESCHOOL GEWORDEN
Marktplaatsje in Sussex
herbergt museum voor
totems
Hausse in verkoop
sloten en pistolen
Israëlische
premier is
afgetreden
Centrum van muziekopleiding
Prestaties rechtvaardigen
dergelijke onderscheiding
Boston (UPI) Hij heeft goudbruin haar. Hij is groot van
estalte, welbespraakt en maakt een zakelijke indruk. Hij
©eft de gewoonte ergens aan te kloppen en te zeggen dat
ij een schilder-karweitje komt opknappen. Als de vrouw des
uizes antwoordt, dat er niets te schilderen is, begint hij ,,ra-
e praat te verkopen". Dit is de persoonsbeschrijving var een
ingeman, die verdacht wordt van het vermoorden van acht
n misschien acht vrouwen, die sinds 14 juni van het vorig
aar in de Amerikaanse stad Boston en omgeving op geweld-
adige wijze om het leven kwamen.
LEIDSCH DAGBLAD MAANDAG 17 JUNI 1963
5 januari aangevallen en ge
wurgd in een straatje vlak bij
haar huis. Deze moord staat
waarschijnlijk los van de ande-
Hij is het schrikbeeld van duizen-
tn alleen wonende vrouwen, die
iet angst in het hart de bel ho-
n overgaan, als zij voor de zoveel-
keer in de krant lezen over ,,de
jrger van Boston".
De politie van Boston heeft de
rsoonsbeschrijving van de zoge-
lamde schilder te danken aan
rouw Marcella Wawrzinak-
ilka, de dertigjarige buurvrouw
in één der vermoorden. Het is
i van de weinige concrete gege-
waaraan de politie enig hou-
st heeft bij het hopeloos schijnen-
onderzoek naar de serie moor-
d door wurging met aanranding,
van het deftige Boston een stad
p de angst gemaakt heeft.
De verkoop van extra sloten,
ine pistolen en telefooninstalla-
is naast het bed heeft het laat-
halve jaar een recordhoogte
ireikt. Meteropnemers, geldincas-
irders en verkopers aan de deur
iben de grootst mogelijke moei-
om hun beroep uit te oefenen,
dat oor hen eenvoudigweg niet
rdt opengedaan.
larcella Wawrzinak-Lulka woon-
oaast de 21-jarige Sophie Clark,
op 5 december werd aange-
d en gewurgd met een kous en
ticoat. Op diezelfde dag werd
bij Marcella aangebeld. Toen
open deed, stapte meteen een
|e man naar binnen met de
hap dat hij Thompson was en
hij een schilderkarweitje kwam
oappen. Marcella hield kordaat
dat er niets te schilderen viel,
rop de man een persoonlijk
itje begon aan te slaan en zei,
rij een goed figuur had en best
inequin zou kunnen zijn. Mar-
I sneed hem de pas af door te
[en, dat zij haar man ging
rschuwen in de aangrenzende
Toen zij terugkwam was
.schilder" verdwenen. Volgens
cella zag de man eruit als een
ent. „Eerst was hij heel be
en zakelijk. ik zou hem ze-
brkennen, als ik hem zou te
en. Maar zij heeft hem
weergezien.
eerste zeven moorden ver
den opmerkelijke overeenkom-
Telkens werd de moordenaar
wn binnengelaten of kon hij
of ongesloten deuren binnen-
>en. Een ernstige worsteling
nooit plaats, soms was er he
ls al geen strijd. Vijf slachtof-
werden gewurgd met een
of een ander kledingstuk,
werd met blote handen ge-
gd en in een ander geval werd
kussensloop gebruikt. Minstens
slachtoffers werden aange-
eerste zes slechtoffers waren
e vrouwen. in leeftijd
lérend van 55 tot 75 jaar, het-
zou kunnen wijzen op
aanwezigheid van een complex
moederhaat bij de moordenaar,
van de vrouwen, die het
vermoord werden, werkten in
ziekenhuis, een vijfde was
Ik op bezoek bij familieleden in
ziekenhuis. Alle zeven woonden
tn, behalve Sophie Clark, die
t huisgenoten had.
e politie van Boston kijkt aan
de volgende lijst van onopge-
e moorden op vrouwen:
Op 14 juni van het vorig jaar
kerd een 55-jarige naaister, de
[escheiden mevrouw Anna E.
Hesers, een vluchtelinge uit Let-
and, in haar woning op de der-
Ie verdieping gewurgd met het
koord van haar ochtendjas. Aan
kt dak hing een schilderslad-
ler. Het is mogelijk, dat de
noordenaar zich als schilder
keft voorgedaan en langs de
adder de woning is binnengeko
men.
Zestien dagen later werd het
l'lk van een 68-jarige magneti-
sause, mevrouw Nina G. Nichols,
haar woning gevonden. Zij
gewurgd met een nylon
kous. De dingen in haar huis la
ten overhoop, maar waardevolle
voorwerpen waren niet aange
pakt. Niets wees erop, dat de
moordenaar zich met geweld
toegang heeft verschaft.
dezelfde dag werd op een
afstand van 25 kilometer een
K-jarige verpleegster, Helen E.
B'ake, in haar huis gewurgd
mot een bustehouder en een kous.
Hot stoffelijke overschot werd
twee dagen later gevonden. Op-
mouw ontbraken alle aanwijzin
gen, hoe de moordenaar binnen
kwam.
ÖP 11 juli werd de 60-jarige we
duwe Margaret Davis met blo
te handen gewurgd in een hotel.
Zij was de enige van de zeven
dachtoffers, die niet in haar
e>gen huis werd vermoord. De
Politie betwijfelt of de dader
dezelfde was als in de andere
tevalleo.
Op 19 augustus werd de 75-jari-
ge mevrouw Ida Irga, een ijve
rige ziekenhuisbezoekster, in
haar huis gewurgd met een kus
sensloop.
Op 30 augustus werd de 67-jari-
ge verpleegster Jane Sullivan,
oud-schoonheidskoningin van
West-Cork, dood aangetroffen in
haar badkuip. Een autopsie toon
de aan dat zij gewurgd was.
Op 5 december werd de 20-jari-
ge Sophie Clark, gekneveld en
in ontklede toestand, gevonden
door haar huisgenote. Ook zij
was gewurgd.
Het achtste slachtoffer,
rige Daniela Saunders,
de 16-ja-
werd op
De oud-chef van de afdeling
moorden van de politie te Boston,
Joseph B. Fallon, gelooft dat de
moorden gepleegd zijn door ver
schillende mannen, allen met seksu
ele afwijkingen. Volgens hem komt
iemand met een dergelijke afwij
king, die over zulk een moord
leest en ziet hoe gemakkelijk het
geweest is, er snel toe zelf ook tot
daden over te gaan.
De politie-officier Edward Sher
ry meent, dat in elk geval de moor
den op de 55-jarige Anna Slesers en
op het zevende slachtoffer, de 20-
jarige Sophie Clark, door dezelfde
man gepleegd zijn, omdat zij vlak
bij elkaar woonden en er aanwij
zingen zijn. dat de moordenaar in
beide gevallen als schilder poseer
de.
Er is een enorme hoeveelheid
vingerafdrukken en persoonsbe
schrijvingen van verdachten verza
meld en honderden mensen zijn
ondervraagd. Maar de moorde
naar of moordenaars bevinden zich
nog op vrije voeten. Hij kan zich
daarbij verheugen in een legenda
rische faam. die aan het groeien is.
Het komt al voor, dat kinderen bij
het spelen een afschrikwekkend ge
zicht proberen te trekken en roe-
ben: „Pas op, ik ben de wurger.."
De 76-jarige premier van Israël,
i Ben Goerion, is gisteren „om per
soonlijke redenen" afgetreden. Deze
houden geen verband met ..enigerlei
staatskwesties of enige bijzondere
gebeurtenis", aldus een officiële be-
i kendmaking. Ben Goerion heeft zijn
mede-ministers gevraagd de huidige
l coalitie te handhaven om het moge-
lijk te maken, dat een nieuwe rege
ring zich niet later dan volgende
1 week aan de Knesset (parlementl
kan voorstellen. Ben Goerion heeft
ook zijn zetel in het parlement opge
geven. waardoor hij nu geen premier
VELEN verkeren in de veronderstelling dat het Roergebied
met zijn talrijke mijnen, hoogovens en industriële bedrijven,
niets anders is dan een industrie-centrum zonder enige artistieke
betekenis. Dit is echter niet overeenkomstig de werkelijkheid. In
meer kan worden^^y is^rindsEssen bijv., de kern van het Roergebied, zijn twee van de beste
richting van
bijna onafgebroken hoofd van de op
eenvolgende regeringen geweest. Ben
Goerion. die ook leider is van de
socialistische partij Mapai, heeft in
1953, 1959 en 1961 ook reeds zijn func
tie neergelegd, maar ditmaal is het
toch wel definitief.
Naar het schijnt is Ben Goerion
niet meer by machte de last van de
regering te dragen tengevolge van
„vermoeidheid". Daarbij kemt, dat hy
de laatste tyd scherpe kritiek van de
Duitse kunstscholen gevestigd: de Folkwang Kunstacademie voor
vormgeving en de Folkwang hogeschool voor muziek, theater en
dans. Deze laatste staat tegenwoordig in het middelpunt van een
in binnen- en buitenland voortdurend groeiende belangstelling voor
zijn prestaties. Nog onlangs werd dit instituut door de directeur
van de muziek-hogeschool van Cleveland (Ohio) het ..ideaal van
een veelzijdige opleiding zoals deze de verantwoordelijke autori
teiten in de V.S. voor ogen zweeft'' genoemd.
onder-afdelingen muziek, theater
en dans samengevat. Naast de
orkestschool zyn er in de afdeling
muziek de instrumentale en zang
klassen: de klas voor orkest- en koor
dirigenten; het college voor particu
liere muziekleraren en ritmische op
leiding en tenslotte de cursus voor
theorie en composities voor katho
lieke en protestantse kerkmuziek.
De afdeling „theater" omvat de
opleiding voor opera en toneel, als
mede een college voor voordrachts
kunst en spraakles. De afdeling
„dansis onderverdeeld in diverse
balletklassenin een klas voor solo-
dans en choreographic; een pedago
gisch college en in een in zyn soort
uniek cinetografisch instituut, waar
les gegeven wordt in het door Rudolf
Laban ontwikkelde ..dansschrlft", dat
de objectieve schrifteUJke fixatie van
elke denkbare danskundige beweging
mogeiyk maakt.
„Folkwang" is een begrip uit het doeling om hier voor de eerste keer
oppositie heeft moeten verduren j oude Noorse heldendicht, de „Edda". een klassiek opleidingsideaal opnieuw
naar aanleiding van zyn politiek van en betekende in zijn oorspronkelijke te verwezenlijken, namelyk de ge- i
verzoening met West-Duitsland, vorm zoiets als „Lentehal" en „Ver- combineerde leermethode voor mu- Op de school wordt grote waarde
Waarnemers zyn van mening, dat blyfplaats van de godin Freya". ziek, dans en uitspraak. Dit wil dus gehecht aan de ontplooiing van de
het aftreden van de premier niet Later kreeg het in overdrachtelijke zeggen de wederzydse beïnvloeding individuele mogelijkheden en aanleg
noodzakeiyk algemene verkiezingen Zjn ^e betékenis van „Zetel van de van de uitbeeldende kunsten in hun van alle afzonderiyke leerlingen. Dit
tot gevolg zal hebben, daar de pre
sident een politieke leider met de
vorming van een regering kan belas
ten. Als waarschyniykste kandidaat
voor het premierschap ziet men de
minister van Financiën. Levi Eskjol,
wiens belangrykste taak het dan zal
zyn de coalitie byeen te houden. De
zich opstapelende moeilijkheden op
dit terrein hebben kennelyk invloed
gehad op het besluit van Ben Goe
rion.
kunst". De industrieel Karl Ernst
Osthaus te Hagen in Westfalen was
de eerste die zijn collectie moderne
kunst deze naam schonk. In 1922
vermaakte hy deze „Folkwang-col-
diverse voorgeschreven grondfiguren. is er de reden van dat de klassen zo
Op deze wijze streefde men naar een klein mogelyk gehouden worden en
gecombineerde opleiding op artistiek daarom ook is de keuze relatief
en pedagogisch gebied en dit doel is streng, want aan de prestaties wor
men tot r>p de dag van vandaag den hoge eisen gesteld. Kinderen van
lectie" aan de stad Essen. Sindsdien trouw gebleven. De methode heeft welgestelde ouders, die soms de nei-
werd deze betiteling ook toegepast namelijk zyn doelmatigheid bewezen, ging vertonen een dergelijke studie
op culturele instellingen van andere i a,s ..tydverdryf" te beschouwen,
aard. hebben op de „Folkwang-school"
De „Folkwang-school" werd in 1927 Tegenwoordig zijn de meest ver- &een enkele kans.
in Essen opgericht. Het was de be- schillende leergangen in drie grote I
Vele bezoekers van het
marktplaatsje Arundel in de
Engelse graafschap Sussex,
58 mijl ten zuiden van Londen,
weten niet, dat het beroemde
kasteel van de hertog van Nor
folk niet de enige bezienswaar
digheid van het stadje is. Het
heeft bovendien nog een parti
culier museum, dat een van
de merkwaardigste in de we
reld is.
Het is het Totems-Museum, waar
in de collectie-Hooper van primi
tieve kunst is ondergebracht. Hier
ziet men het resultaat van bijna
een halve eeuw ingesptftnen werk
van één man, wiens doel was het
verzamelen en voor het nageslacht
bewaren van de zo snel verdwij
nende uitingen van kunst en levens
wijze van de primitieve volkeren
der aarde.
In 1912 kreeg de heer James T.
Hooper het eerste stuk voor zijn
collectie. Hij was toen nog een
schooljongen en zijn vader gaf hem
een inboorlingen-speer om aan de
muur van zijn kamer te hangen.
Die speer was het begin! Deze wek
te in hem de onweerstaanbare
drang van de geboren verzamelaar
en belangstelling voor het hand
werk en de kunstnijverheid van de
inboorlingen, die hem zijn verde-
Bij de inboorlingen van de I bo
ttom in Nigeria werd dit kostuum
tijdens rituele plechtigheden gedra
gen door de man, die een geest
moest voorstellen.
re leven onverminderd bijgebleven
zijn.
Nu, vijftig jaar later, zien we in
dit museum de resultaten. Het is
een verzameling geworden van de
verschillende godsdiensten, gewoon
ten en kunstuitingen van de primi
tieve volkeren van Afrika, de Zuid-
zee-Eilanden, Nieuw-Zeeland en
Noord- en Zuid-Amerika.
Vele van de tentoongestelde voor
werpen zijn de laatste 200 jaar naar
Engeland gebracht door zendelin
gen, missionarissen en ontdekkings
reizigers. Sommige zijn een beetje
griezelig, vele zijn prachtig gesne
den en beschilderd, maar alle zijn
ongewoon boeiend en interessanG
Er zijn afgodsbeelden en voor-
ouderbeelden, beeldhouwwerken,
snijwerk, ornamenten, fijn besneden
ceremoniële knotsen van nu uitge
storven volkeren van de Markiezen
Eilanden, rituele maskers en (een
wat schrik inboezemende afdeling)
door verdroging ingekrompen of ge
tatoeëerde mensenhoofden en sche
dels van Noordamerikaanse India
nen.
Mr. Hooper, die zelf aan het hoofd
van het museum staat, is altijd be
reid de bezoekers te laten profite
ren van zijn uitgebreide kennis. Op
één punt legt hij speciaal de na
druk: om de collectie ten volle te
kunnen appreciëren moet men zich
de godsdienst, de omgeving en de
gewoonte realiseren van het volk,
waarbij het tentoongestelde hoort.
Men moet zich, zoals Mr. Hooper
zegt. in hun wereld kunnen ver
plaatsen en hen als het ware kun
nen zien in hun natuurlijke omge
ving.
Men moet het afgodsbeeld of het
voorouderbeeld kunnen zien staan
in een donkere grot of in een gras
hut en men moet zich het masker
kunnen voorstellen, zoals het in dei
nende beweging was op het hoofd
van een rituele danser, die zijn
dansen uitvoerde bij het licht van de
maan of in de schijn van de op
laaiende vlammen van een groot
vuur.
De beschrijvingen, door Mr. Hoo
per, die in de vitrines bij de ten
toongestelde voorwerpen liggen,
zijn de bezoeker tot grote steun, zo
als b.v. de beschrijving bij de me
dicijntas van otterhuid van een
Sioux Indiaan in de eerste zaal.
Hier leest men, hoe een Sioux-jon-
geling, na een tijd van eenzaam
vasten, wachtte tot hij in zijn droom
het dier zou zien, dat voor hem zijn
Grote Geest zou zijn voor de rest
van zijn leven. Hij moest dan een
dier van dezelfde soort als dat, dat
hem in zijn droom verschenen was,
vangen en doden en van de huid
zijn medicijntas maken. Dat werd
dan zijn meest waardevolle bezit,
dat hem noch bij zijn leven noch
in het graf zou veriaten, want het
zou hem ook in de volgende we
reld bescherm ju.
Bijzonder interessant zijn ook de
pijp-tomahawks, die aan de ene
kant een bijl hebben en aan de an
dere de kop van een pijp, symbolen
van oorlog en vrede, en de zeer
zeldzame, gesneden holle, benen ci
linders, die „zielevangers" werden
genoemd en door de Tsimshian In
dianen van Brits Columbia werden
gebruikt. Zij geloofden n.I. dat men
ziek werd omdat men tijdelijk zijn
ziel had verloren en dat de medi
cijnman de verloren ziel weer in de
cilinder kon vangen. Men kan een
hele tijd zoekbrengen met het be
kijken van de ceremoniële ratels,
die met prachtig snijwerk ver
sierd zijn. Als motieven van dit snij
werk komen dikwijls de kikker en
de mythische Onweersvogel voor.
De eerste werd beschouwd als «.e
De kostbare ceremoniële mantel
van Koning Kamehameda 11 van
Hawaii.
beschermer van de mens, die door
zijn gekwaak voor gevaar waar
schuwde, de laatste als de schep
per van de mens, die ook door het
klappen met zijn vleugels de don
der veroorzaakte.
Uit Afrika vindt men rituele mas
kers, angstaanjagend in hun ver
scheidenheid van stijl en bewer
king, fetisch-figuren en trommels
van verschillende stammen en een
natuurgetrouwe en realistische re
constructie van de tent van een
duivelbanner. Drie helemaal ge
krompen hoofden, overblijfselen
van de koppensnellende Jivaro In
dianen van Ecuador, zijn vreemde
en griezelige museumstukken. De
schedel en aangezichtsbeenderen
van deze hoofden werden eerst ver
wijderd voordat het krimpproces
begon. Hierdoor werd het hoofd uit
eindelijk teruggebracht tot dc
grootte van een vuist. Lange haren
golven van de hoofden en de mon
den zijn met draad dichtgenaaid,
om te verhinderen, dat de geest
van de dode man kon ontsnappen
en wraak zou nemen op zijn moor
denaar, want men geloofde, dat de
geest na de dood terugkeerde in het
hoofd.
De Zuidzee-Eilanden en Nieuw-
Zeeland zijn vertegenwoordigd door
enkele opvallende stukken: prauwen
met zeer fijn snijwerk versierd, be
sneden tempeltrommels, getatoeëer
de hoofden van Maori opperhoofden,
voorouderfiguren en geprepareerde
en versierde voorouderschedels.
Het waardevolste en kostbaarste
stuk van deze afdeling van het mu
seum is de ceremoniële veren man
tel van Koning Kamehameha II van
Hawai, welke mantel in het begin
van de negentiende eeuw naar En
geland werd gebracht. De 100.000
rode en gele veren, waarvan de
mantel vervaardigd is, vertegen
woordigden in de dagen van Ko
ning Kamehameha een grote waar
de, want veren waren toen het be
taalmiddels van de Hawaii-Eilanden
De collectie bevat verder vele met
prachtig snijwerk versierde hou
ten dozen, die gebruikt werden om
de heilige veren van de Huia vogel
in te bewaren, die als versiering
in het haar werden gedragen door
Maori opperhoofden.
De verzameling in dit merk
waardig museum, dat vanuit
Londen zo gemakkelijk te be
reiken is, is zeer zeker de moei
te van een bezoek waard. Zo
als Mr. Hooper zegt: ,,Er zal
nooit meer een inwoner van
de Markiezen Eilanden zijn,
die een ceremoniële knots zal
snijden en er zal nooit meer
een veren manten op Hawaii
worden gemaakt. Deze voor
werpen vertegenwoordigen
primitieve wereld, die voor
goed verdwenen is, een ge
heimzinnige wereld; waar we
in dit museum nog eens kun
nen binnentreden".
MARGARET BRENTNALL
Van buitenaf gezien ls de naam
van zulk een instituut op twee fac
toren gebaseerd: op het prestige van
de leraren en op de successen van
de leerlingen nadat zy de school ver
laten hebben. In dubbel opzicht kan
de „Folkwang-school" telkens weer
getuigenis afleggen van zyn wereld
beroemde naam. Onder de leraren
bevinden zich namelyk de beste
representanten van hun vak. Voor
aanstaande musici, toneelspelers en
dansers behoren tot hun vroegere
leerlingen.
Beschouwt men de RJst van leraren
dan ontdekt men hier op de naam
van de choreograaf Kurt Jooss, die
door zyn ballet „Der grüne Tisch"
beroemd geworden ls. In 1932 won hy
hiermee in Parys ter gelegenheid
van een internationaal dansfestival
de eerste prijs. Daarna ging Jooss,
die in 1933 zijn werk onder het na-
tinnaai-socialistische t regime nie
meer kon voortzetten, met zyn groep
gedurende meerdere jaren door de
hele wereld op tournee, waarby hy
tegeiykertyd overal propaganda
maakte voor de idee van het Folk-
wang-systeem. In Engeland richtte
hy een eigen dansschool op en keerde
ongeveer tien jaar geleden als leraar
terug naar de „Folkwang-school",
waar hy tot op de dag van vandaag
nog werkzaam is. Het „Folkwang-
ballet", dat door hem uit de toneel-
klassen van de Essense school werd
heropgericht, heeft reeds zyn eerste
binnen- en buitenlandse gastspelen
achter zich.
Leerlingen van de „Folkwang-
school" kan men tegenwoordig in alle
grote Duitse en een aantal buiten
landse orkesten vinden, terwyi men
hen ook ontmoet als zangers, dansers
en toneelspelers by talrijke grote en
kleinere theaters. Het merendeel van
de scholieren toont een duideiyke
voorkeur voor het theater. Van de
200 tot 300 leerlingen, die de school
jaarlyks kan opnemen, bereiden er
zich slechts ongeveer 100 per semes
ter voor op een pedagogisch beroep.
De „Folkwang-school" heeft ge
durende de 35 jaar van zyn bestaan
een leger orkest-musici, dirigenten
van orkesten en koren, particuliere
muziekleraren, opera-solisten, acteurs
en dansers opgeleid. De radio en een
„Vereniging van vrienden en bevor
deraars van de Folkwang-school"
zorgen door middel van financiële
ondersteuning voor de opleiding van
byzonder begaafde, maar minder be
middelde leerlingen.
Het feit dat de „Folkwang-school"
onlangs de rang van een officiële
hogeschool heeft gekregen betekent
niet alleen een grote winst aan pres
tige, want de school verkrygt hier
door ook het recht op ondersteuning
van de staat. Hiermee heeft het
ministerie van O., K. en W. van
Noordryn-Westfalen ongetwyfeld een
juiste beslissing getroffen, want de
totnutoe geleverde prestaties van de
school rechtvaardigen een dergeiyke
onderscheiding volkomen.
Vervolging wegens
oplichting in zaak
van vals testament?
De officier van Justitie in Amster
dam. die de zaak van een 62-Jarige
Hagenaar - die ervan verdacht wordt
betrokken te zyn geweest by het
doen opmaken van een vals testa
ment van de Haarlemse kunst
schilder H. F. Boot in onderzoek
heeft, overweegt of een vervolging
kan worden ingesteld wegens poging
tot oplichting.
De verdachte heeft van de nabe
staanden een bedrag van f500.-
ontvangen onder voorwaarde, dat hy
afstand zal doen van zyn rechten. De
Hagenaar heeft het testament in
1947 laten opmaken, zodat hem we
gens verjaring geen valsheid in ge
schrifte ten laste kan worden gelegd.
De man had destyds het valse tes
tament laten opmaken door een Am
sterdamse notaris, die hy verteld had
de Haarlemse kunstschilder H. F.
Boot te zyn.
De nalatenschap moest bestemd
worden voor zyn natuuriyke zoon.
In maart kort na het overlyden van
de kunstschilder, meldde de Hage
naar zich als de zoon om de nala
tenschap op te eisen, maar de Haar
lemse politie is tot de conclusie ge
komen. dat Boot geen zoon had en
dat het testament vals was. Boot was
niet getrouwd.
