En de aarde beefde
Talentenparade aan Kaag
Europa's jeugd
geeft Perzen
nieuw dorp
l oo»* hen»
en
roor liviit
Ideeën gevraagd
„MISS DOUSADJ"
Vrijwilligers en thuisfront
w Arm
lerdag 8 juni 1963
Op dc eerste september van het vorige
jaar, een uur voor middernacht, werd Perzië
getroffen door een verschrikkelijke ramp. In
een gebied van ruim 300 vierkante kilometer
stortten binnen een paar minuten duizenden
huizen en honderden scholen en moskees als
kaartenhuizen ineen. Tal van mensen, in hun
slaap verrast, werden bedolven onder het
puin van vallende muren en daken.
Op alle redactiebureaus in de wereld ratel
den de telex-machines: 2.000 doden bij aard
beving in Iran. Later: 5.000 doden. Weer
later: vermoedelijk 10.000 slachtoffers. Pas
na weken kon men de trieste balans exact
opmaken: 13.000 doden, 150.000 mensen
dakloos en driehonderd dorpen geheel of
gedeeltelijk verwoest.
Uit alle delen van de wereld werd hulp ge
boden, zond men voedsel, kleding, tenten, de
kens en medicamenten naar het rampgebied.
Deze hulp was nodig, broodnodig, maar niet
voldoende. Om voor de 150.000 daklozen het
bestaan weer leefbaar te maken, moest nog
iets anders, iets veel belangrijkere gebeuren:
de herbouw van hun dorpen nieuwe wonin
gen dus en ook betere dan de oude huizen en
boerderijen, die waren opgetrokken uit een
mengsel van aarde, water en stro en waarvan
de zwakke muren zware houten daken moes
ten torsen.
Die herbouw is intussen al geruime tijd aan
de gang. Verscheidene internationale en bui
tenlandse organisaties, de oliemaatschappijen
in Perzië, Israël (dat een dorp heeft geadop
teerd) en tal van instanties in het land zelf
zijn druk bezig de zichtbare herinneringen aan
de aardbevingsramp uit te wissen.
Niet overal echter. Men kon niet in driehon
derd dorpen gelijktijdig met de wederopbouw
beginnen, daarvoor kwamen de Perzen zelfs
met de hulp uit het buitenland mensen en
materiaal tekort. Een „vergeten" gebied was
tot voor kort een dorre, bergachtige, bijna on
toegankelijke streek op 150 tot 180 km ten
zuidwesten van Teheran.
En het is in dit gebied, waar de Europese
Werkgroep waarvan Prinses Beatrix de ini
tiatiefneemster en de presidente is haar
eerste grote project in haar korte bestaan ter
hand heeft genomen. Jonge vrijwilligers uit
Zweden, Noorwegen, België, Oostenrijk, Enge
land, Frankrijk, Zwitserland, Duitsland en
Nederland zullen in samenwerking met Per
zische studenten en de dorpelingen zelf het
dorp Dousadj herbouwen.
Over een half jaar hoopt men zo ver te zijn,
dat er in Dousadj 120 boerderijen staan, een
badhuis met douches, een moskee, een school,
een dorpshuis en een kliniek. Maar met de in
spanning van enkele tientallen jonge Europea
nen in het verre Perzië alléén komt men er
niet. Ook van het thuisfront wordt een grote
inspanning verwacht.
De „achterblijvers" in Europa moeten zor
gen voor het geld, zodat er in Dousadj ge
bouwd kan worden. De kosten zijn begroot op
ruim een miljoen gulden. Dat geld moet er
komen en zal naar de overtuiging van de
Men is begonnen met het opsouperen van het miljoen gulden
dat er nog niet is.
Met andere woorden: er is een begin gemaakt met de weder
opbouw van Dousadj. een van de driehonderd Perzische dorpen
die in september door een aardbeving werden verwoest. Dertig
Europese jongeren werken daar nu samen met twintig Per
zische studenten en vijftig dorpelingen om 650 daklozen weer
een leefbaar bestaan te verschaffen. Binnen zes maanden moeten
zij uit de ruïnes van het oude Dousadj een nieuw dorp stampen.
In dezelfde tijd moeten duizenden, nee tienduizenden jongeren
in West-Europa de grote geldsom bij elkaar brengen die daar
voor nodig is.
Er moet dus hard worden
gewerkt zowel hier als daar.
Hier is men al maanden in de
weer. Daar is men vorige week
zaterdag begonnen. Op het
ogenblik dat wij dit schrijven,
worden de fundamenten gelegd
voor de eerste acht boerderijen
van de 120 die samen met en
kele grotere gebouwen het
nieuwe en een moderner
Dousadj zullen vormen.
EWG-leiding er ook komen. En het mag in
alle bescheidenheid wel worden opgemerkt, dat
een belangrijk deel van de Nederlandse jeugd
meteen voor het goede doel aan het werk is
gegaan. Terwijl in de meeste Europese landen
de actie-Dousadj eigenlijk nog op gang moet
komen, zijn in ons land al duizenden guldens
ingezameld. Het is zoals Prinses Beatrix vorige
week nog zei èn schreef:
De maandenlange voorbereidin
gen zijn achter de rug. Over die
voorbereidingen vertelt ons Jan
Henk Kle.vn, die als kwartiermaker
in Dousadj is geweest en „even"
naar Nederland is gevlogen om
verslag uit te brengen aan het
thuisfront van de Europese Werk
groep.
Zijn - eerste -
taak is geweest
het kamp voor de
jonge vrijwilligers
in te richten en.
zoals hijzelf zegt.
..een goede sfeer
te scheppen voor
samenwerking
tussen de dorpe
lingen en de
Europeanen
Maandenlang is
hij de enige Euro
peaan in Dousadj
geweest. .Europe
anen zijn nog een
bezienswaardig
heid voor de dor
pelingen", voegt
de 22-jarige Haar
lemse fotograaf er
glimlachend toe,
die met zijn lange
blonde haren en
blauwe ogen in
het begin wel
sterk de aandacht
trok van de don
kere Perzische
boeren.
Jan Henk meent
dat met de dor
pelingen heel goed
is samen te wer
ken. „Het zijn op
gewekte mensen en zij werken
enorm hard. harder dan ik ooit in
Europa heb gezien". Na daarvan
enkele sprekende voorbeelden te
hebben gegeven, vervolgt hij: „Ook
van de vrijwilligers wordt verwacht,
dat zij bereid zijn elke arbeid te
Het muziekconcours van
Loosdrecht, dat in enkele ja
ren bijzonder populair is ge
worden en waar de talenten
jagers menigmaal raak hebben
geschoten, krijgt een lichtere
tegenhanger aan de Kaag.
Staat Loosdrecht vooral in het
teken van de jazz, op het Kaag
Concours zal de lichte muziek
de boventoon voeren.
Op zondagmiddagen 16, 23 en
30 juni, 7 en 14 juli zal restaurant-
boerderij „Meerrust" in Warmond
het strijdtoneel zijn van amateur-
en semiprof-musici op het gebied
van dixieland, bossa nova, twist en
rock 'n roll en andere specialitei
ten der Lichte Muze.
gen van de N.V. Bovema een pla
tencontract aangeboden.
Wie aan deze talenten-parade zo
dicht bij huis wil deelnemen,
dient zich te wenden tot Jaap van
Praag, Overboschlaan 6, Heem
stede.
Britse teenager
staat er niet
best op
Engeland krijgt een be
volking van stompzinni-
gen en idioten als het ge
drag en de moraal van de
„teenager" niet verbetert,
zo meent een lid van de
British Medical Associa
tion Team", miss L. I.
Ponting.
In een artikel in het
blad "Up", een nieuw blad
voor „teenagers", zegt zij
dat vooral het gebrek aan
ouderlijk gezag de oor
zaak is van deze bedrei
ging van de bevolking.
VJ
Het eerste Kaag Concours wordt
georganiseerd door Jaap van
Praag, broer van zanger Max die
de leiding heeft in Loosdrecht.
De prestaties worden beoordeeld
door een jury, die bestaat uit Paul
Acket, hoofdredacteur van „Mu-
ziek-Expres", John Möring, de
vroegere leider van het Leedy
Trio, de musicus Harry Vernes en
Luc Wijdeveld, ex-directeur van de
Studenten Grammofoonplaten In
dustrie.
De finale op 14 juli dus
is gepland in de Kaagweek en zal
zo mogelijk in de open lucht wor
den gehouden. De winnaars krij-
JAN HENK KLEYN
doen. vanaf het uitmesten van de
toiletten tot het maken van de
ingewikkeldste dakconstructies".
Kegels
.J
Ook de jonge dorpelingen steken in Dousadj de handen uit dc
mouwen
Plukkend in zijn bescheiden
baardje vertelt hij voor de „volun
teers" gemakshalve een soort hand
leiding te hebben opgesteld. Onder
meer een lijst met de vijftig meest
gebruikte woorden. „Daar kom je
een heel eind mee. Met vijftig
woorden kun je je volkomen ver
staanbaar maken". Verder een aan
tal gedragsregels voor het geval dat
men bij de dorpelingen op bezoek
gaat.
„Men zit op de grond, maar mag
niet de knieën strekken. Je groet
de dames niet, tenzij zij eerst groe
ten. dan zeg je ..salam". Als je
ergens bent en er komt een man
binnen, dan sta je op en murmel je
„jahllah". Als je op bezoek bent,
dan kan het dat de gastheer vraagt
of je je broek wilt uitdoen. Dat is
daar zo de gewoonte. De dorpelin
gen dragen namelijk altijd een
pyjama onder hun kleren".
De dorpelingen zyn arm. Tot
voor kort was de onvruchtbare
grond waarop zij moeizaam pro
beren iets te laten groeien, het
eigendom van een grootgrondbe
zitter. een zekere Faroet, die zich
weinig aan zijn bezittingen gelegen
liet liggen en b.v. niets deed aan de
watervoorziening die volkomen ver
ouderd en onvoldoende was. De
landhervorming die de Sjah heeft
ingevoerd, heeft echter ook Dousadj
bereikt.
„Nu de mensen een eigen lapje
grond hebben gekregen, steken zij
de handen in de lucht en weten
ze niet wat ze moeten doen, zo zijn
zij gewend altijd van bovenaf ge
dirigeerd te worden", vertelt Jan
Henk daarover. Dat wordt dan ook
een taak van de jonge vrijwilligers:
de dorpelingen met die veranderin
gen vertrouwd te maken. Nog een
andere taak: het verbeteren van de
watervoorziening. In de toekomst
moeten de inwoners niet alleen
beter gehuisd, maar ook beter ge
voed en gekleed zijn.
Hun belangrijkste teak is echter
het bouwen van de 120 boerderijen.
„Die moeten voor de winter klaar
zijn, want dan is het er zo koud
dat de dorpelingen echt niet meer
in tenten kunnen slapen". HU ver
telt, dat men in andere dorpen soms
ontevreden was, omdat de helpende
organisaties probeerden van de wo
ningbouw iets heel moois (lees:
Westers) te maken .„Bij ons dient
het oude type als voorbeeld, al wor
den de nieuwe boerderijen natuur
lijk veel steviger en ruimer".
I oorbeeld
Het is niet waarschijnlijk, dat de
jonge Europeanen over een half
jaar al hun plannen ook een
nieuwe moskee, school, kliniek, bad
huis en dorpshuis en irrigatiewer-
ken zullen hebben uitgevoerd.
„Maar dat geeft niet. Wij gaan na
zes maanden weg en dan nemen
Perzische studenten het project
over". En dan komt hij op een heel
belangrijk punt: „Wij willen niet
alleen Dousadj herbouwen, maar
ook een voorbeeld geven!"
Rond Dousadj liggen namelijk 81
kleinere dorpen die eveneens moe
ten worden herbouwd. „Dat moeten
de Perzen zelf doen. Wat de Euro
pese Werkgroep wil, is in 'dit gebied
de eerste stoot geven voor hulpver
lening. Vanuit het nieuwe Dousadj
kan verder worden gebouwd. Als zij
eenmaal hebben gezien dat het
kan, zullen ze dat ook doen. Dit zal
doorwerken, gelooft u me maar".
Jan Henk Kleyn is optimistisch.
Hij verlevendigt zijn betoog met
uitbundige handgebaren. Vertelt
over de Israëliër David Mltchnick,
de leider van het project-Dousadj
„Dousadj wordt herbouwd op hetzelfde moment dat in
Europa het geld bijeen wordt gebracht".
Dit is een van de leuzen van het actiecomité-Dousadj. In
Nederland wordt het geld op allerlei manieren bijeenge
bracht. Door middel van fancy fairs, openluchtfeesten, caba
ret toneel, tentoonstellingen, modeshows, muziek- en dans
avonden enz.
En in de ene plaats proberen de jongeren nog origineler te
zijn dan in de andere. Sportevenementen, filmvoorstellingen
en talenten-shows vindt men al gauw te gewoon en men
zoekt naar iets nog attractievers. Onder het motto „Er moet
net zo'n koe naar Dousadj toe" trokken studenten met een
koe collecterend door de straten van Leiden en dat bracht in
één dag bijna 2400 gulden op.
Op de Lijnbaan in Rotterdam ging men schoenen poetsen
en (Perzisch gekruide» koekjes verkopen. In diverse steden
werden kunstmarkten georganiseerd. Staatssecretaris dr.
Schmelzer ging in Geleen met zijn hoed rond en daarin wer
den heel kwartjes en guldens gedeponeerd. In Schaesberg
zullen wagenspelen worden opgevoerd. In Groningen ver
kocht men Perzische broodjes.
Het origineelste idee tot dusver heeft de Utrechtse studen
tenvereniging Veritas gehad, die een Perzische markt organi
seerde met een reeks Perzische kraampjes. Men kon er ezeltje
rijden, naar Perzische dieren kijken, Perzische gerechten eten.
Perzische koffie drinken, Perzische tapijten bewonderen enz.
Wat het actie-comitéDousadj in de eerste plaats nodig
heeft: geld (gironummer 191962Wat het ook nodig heeft:
ideeën. Ideeën dit geld in het laatje brengen, zoals dat fan
tastische ideetje van de Utrechtse studenten.
Wie ideeën meent te hebben, kan zich wenden tot de con
tactman van het comité-Dousadj in Leiden: M. van Empel,
Witte Singel 8. tel. 25421.
Prinses Beatrix heeft deze week
op kasteel Drakestevn „miss Dou
sadj" en enkele leden van het ac
tiecomité-Dousadj ontvangen, t.w.
mevrouw J. Rigby, penningmeeste-
resse van de Europese Werkgroep,
en pater Werenfried Stokman, Md
van het actie-comité.
Als Inwoonster van het land dat
door de grote aardbevingsramp in
september van het vorig jaar zo
ernstig werd getroffen, overhan
digde .Miss Dousadj" aan de prin
ses een mapje met negen gekleurde
kaarten, waarop zingende Neder
landse artiesten en bijzonderheden
over hen staan afgebeeld.
In het kader van de actie-Dousadj
zullen deze mapjes aan de Neder
landse jeugd worden verkocht om
van dit door de jeugd bijeenge
brachte geld in het dorp een mos
kee en een school te kunnen bou
wen.
WIM VROOMEN
„Die presteert zelfs het onmoge
lijke. Er moest een bron worden ge
boord. Er kwam een deskundige bij
die zei: het kan niet. David zei
toen: het lukt wel. En het lukte.
Binnen een maand suaagde hij er
ook in van alle instanties en ieder
een medewerking te krijgen".
Offers
Dousadj wordt herbouwd, daar
van is Jan Henk overtuigd. Duizen
den jongeren in Europa hebben het
er voor over, in hun vrije uren
activiteiten op touw te zetten om
er geld uit te slepen voor Dousadj.
Dertig jongeren hebben het er voor
over, in een van de meest afgele
gen en woeste streken van Perzië
zes maanden lang van 's ochtends
vroeg tot 's avonds laat te sjouwen,
te metselen en te timmeren zonder
er in materiële zin een cent
wijzer van te worden.
Verschrikkelijk was de ramp
die het afgelopen najaar Dou
sadj trof. Maar bemoedigend
en inspirerend is wat nu in
datzelfde Perzische dorpje ge
beurt.
Leidse student
goede kok
Een van de dertig Euro
pese vrijwilligers die op
het ogenblik in Dousadj
werken, is een student in
de psychologie uit Leiden:
de 23-jarige Wim Vroo-
men. Het belangrijkste
dat Jan Henk Kleyn van
hem weet te vertellen:
„Hij kan zo heerlijk
koken
De wederopbouw van Dousadj is in volle gang.
v'S
