HUISHOUDING DOEN IN HOGER SFEREN zomer ri Fleurige toiletjes voor de [THUIS t( in Hamburg VLA: OERHOLLANDS TOETJE F. GALA RoGclkupje „I rouwen zijn luie wezens GROOT NIEUWS (W)ETENS WAARD schots Zaterdag 8 juni 1963 Pagina 4 Héérlijk zit ik in de zon, eel zonnebril op, een glas priklimo nade plus sigaretten binney mijn bereik, bovendien een paai gezellige plaatjes, kranten efiet H een verhaaltjesboekje.-Zo ecWiands helemaal niets moeilijks. F/ejverhc waait, op dit plekje ten minste\*n net niet té hinderlijk, het is nePP *e niet té warm. De hond, in zfjjJer'n* natuurlijke bontjas, vindt hi wel wat heet. Hij hijgt verwoei tong uit de bek, en als 't al t\ erg wordt sleept hij zich schl bezwijkend naar een schadu plekje onder een struik krabt een holletje in het zodat de kluiten bijna limonade terecht komen en Tiijkstic een koel en vochtig plekje heeftfbot) Kortom een ideale toestand. M is Maar nee hoor schijn driegt! Ik zit hier n.l. op wachtb no Ik wacht tot de poes uit dt^ne schuur komt en haar pasgeboJ*Tom ren viertal voor een poosje in dt irin steek laat om zich eens even 'Cn vertreden. Dat heeft ze vanmor- lome het i de rw< rt< de :htin il V; ruik eA\ V; het zan&és K in myèd. gen al een paar keer gedaan maar ach, dan dacht ik steedsi „o daar is ze; eerst nog gauw even de bedden opmaken en dan. of eerst nog even de jjj1 r afwas afmaken, dan zal ik Maar voor ik aan die stippeltjes toe was lag de poes alweer trouwhartig en waakzaam bij de vier wriemelende lefjes. „Hè bah", dacht ik dan weer, „nou ja, straks dan maar". En nu zit ik dus op wacht, want zegt der J. V Jet ij toe Ihcx widt KW Bek, aam hc ners Ie o] een. iet anr hoo el i cc der brei elhi lin| tdit TT ver .1'. D Ddr nu zelf, als dat zoPbl pof door zou gaan, en ik er niets i&tsc aan zou doen, heb ik 't volgend jaar 53 poezen. Dat kan een- we voudig niet, voor mezelf niet en LjJ voor de buren niet. Ik heb n.l. nog een moederpoes met een jong, maar daar is gelukkig al een plekje op de wereld voor ge vonden. Mistroostig constateer ik dat ik door al de mijnen schande lijk in de steek word gelaten. Ik heb b.v. een zoon voor wie hier best een schone taak weg gelegd zou zijn. Hij is een hele flinkerd, als ik soms zeg: „zou je dit of dat nu niet beter zus of zodan zegt hij: „hoor eens, bemoei je er nu maar niet mee. Heus 't komt best goed, ik regel dat allemaal zelf wel". Soms kan hij ook hele kerel achtige termen bezigen maar als ik voorzichtig opper: „hè, toe wil jij niet eventjes. die kleine poesjesDan wordt hij wit om zijn neus en mompelt iets onverstaanbaars. Mijn man? O, die vindt, dat je best al die diertjes kunt hou den en anders: „ja hoor eens, 't zijn immers jou poesjes?!" Hij durft dus evenmin, daar komt op 't neer. En zo zit ik hier voor 't oog van de wereld alléén maar te genieten van de zon en de rust, de limonade en de plaatjes, van helemaal niets moeilijks. Geloof er maar niets van! Mijn oog is gericht op de schuurdeur en 't is juist alle maal verschrikkelijk moeilijk! De poes is intussen nog niet van plan een duimbreed te wijken van haar kindertjes; geen scho teltje melk of ivelk lekker hapje dan ook kan haar verleiden. Laat ik ter verpozing maar eens een verhaaltje lezen. Ik blader in het boekje; 't is van Annie Schmidt en 't heet: Troost voor dames. En laat er nu een stukje over de geboorte van poesjes in staan! 't Is een enig ver haaltje, daar niet van. Maar Annie M. G. heeft mak kelijk schrijven: haar poesjes mogen blijkbaar allemaal blij ven leven, maar ze vertelt niet waar ze ze tenslotte allemaal laat. Troost voor Dames!! Onze poes is een dame; zij wel! Of ik er een ben, betwijfel ik van middag, ik ben geloof ik een soort fatale vrouw. M'n enige excuus is, dat ik straks dan ook ontroostbaar zal zijn. HERMINE G» Mams, wat wilden zij nu toch met dat schrijversprotest? vroeg Adriaan. dezer dagen. Ik legde het hem uit, ofschoon de zaak mijzelf ook niet hele maal duidelijk was. Dus het gaat om geld. con stateerde Adriaan nuchter. De auteurs willen geld van de re gering: subsidie of een jaargeld of hoe moet het heten. Stipendium, knikte ik. Wij kunnen tegenwoordig niets meer ondernemen zonder er eerst een mooi woord voor te verzinnen. Ik begryp het niet. piekerde Adri aan. Schrijvers hebben toch een vrij beroep? Willen zij nu rijksambte naar worden of zoiets? Dan zijn ze niet langer vrij. O jawel. De vrijheid willen zij niet opgeven. Dus... geld én vrijheid. Zij willen vijf- of zesduizend gulden op een presenteerblaadje krijgen, wat zij ermee doen gaat niemand iets aan, of zij daarbij nog believen te wer ken zullen zij zelf wel uitmaken Grutjes, mams. als zij dat voor elkaar krijgen word ik ook schrijver. Je begrijpt er Inderdaad niets van. hoor ik. En doe jij niet mee. mams? Je schrvjft toch. dan heb je evenveel recht op zo'n. eh... stipendium als ieder ander. Leuk. Gaan we vol gend jaar met z'n allen naar de wintersport? Toen moest ik heel hartelijk lachen. Hoe onervaren is zo'n jon gen van een jaar of vijftien nog. Alsof een huisvrouw er bij dat schrijversprotest of welke pressure- groep dan ook ooit aan te pas zou komen Neen. mijn zoon. zei ik plechtig. Ik kan niet meedoen. Ook in de schrijverswereld bestaan rangen en standen. De allerlaagste rang wordt ingenomen door de schrij vende huisvrouwen. Zij horen er eigenlijk helemaal niet bij. Hé. en de emancipatie dan? O. die is al een kwart eeuw uit de mode, zei ik luchtig. Je maakt een grapje mams. Neen. ik maakte geen grapje, het was mij bittere ernst. Konden ge huwde vrouwen deelnemen aan de opstand der auteurs? Zij hebben immers al te eten? <~Yfloederïylze. overpeinzing Kijk. zei ik in een poging om iets uit te leggen wat ik zelf niet be greep. Elke literator krijgt een koude rilling wanneer hij denkt aan het begrip: schrijvende mevrouwen. Ten eerste omdat de meeste schrij vende mevrouwen een grote lezers kring hebben, ten tweede omdat ze een dubbele naam voeren, ten derde omdat zij niet van hun pen behoe ven te leven. Dat alles is buiten gewoon onartistiek om niet te zeg gen ..burgerlijk" en dus tellen zij niet mee. Voor niemand? Er is cén man. die bijzonder veel belangstelling voor hen heeft: de belasting-ontvanger. Bij hem krij gen zij altijd voorrang, elk woord dat van hen in druk verschijnt wordt gewogen en nog eens gewo gen. op een goudschaaltje! Elk jaar ontdekt de echtgenoot dat hij ge trouwd is met een buitengewoon interessante vrouw, eentje die schrijft. En die daarmee geld verdient! Mocht hij het ooit een moment vergeten zijn: de belasting-ontvan ger herinnert hem eraan in een nuchter maar zeer ingrijpend be richtje: zijn aanslagbiljet. Als je ooit. trouwt. Adriaan. neem dan be slist geen schrijvende vrouw. Zij zal je ruineren! Mams. je overdrijft weer, als ge woonlijk. Vraag aan je vader of ik over drijf. En toch protesteer je niet? Ik zou het dolgraag doen, en met mïj honderden schryvende huis vrouwen. Maar wij tellen immers niet mee? We zijn geen échte huis vrouwen, went wjj verwaarlozen onze huishouding terwille van de schrijfmachine. Wij zijn ook geen echte schrijfsters, want wij hebben een man die ons onderhoudt en voor honger bewaart. Onze verbeeldingskracht kan nooit die hoge geestelijke vlucht nemen, die men van dichters en schrijvers verwacht, omdat wy te veel aan de aarde zijn gebonden door ons gezin, de was, de boodschappen, de vaten. Terwijl al die huishoudelijke plich ten toch maar weinig aandacht krijgen, omdat wij te dikwijls met onze gedachten en dromen in een andere wereld leven. Wij hebben zelden gelegenheid ons te vertonen waar wij gezien moesten wordenop recepties en artistieke cocktailparties, op ten toonstellingen en congressen. Wij hebben daar doodeenvoudig geen tijd voor, want om twaalf uur staan er hongerige kinderen voor onze deur en om zes uur komt een vermoeide echtgenoot zich aan on ze zorgen toevertrouwen, om half tien komt de melkman, om half elf de bakker, om half twaalf de schillenman en om half drie de eeuwige onverwachte bezoeker. Zij zijn allemaal welkom maar hoe kun je in hoger sferen ver wijlen wanneer de bel Je om de haverklap uit je concentratie haalt, hoe kun je deelnemen aan kunst zinnige manifestaties wanneer Je thuis niet gemist kunt worden? Haar voorhamer even terzijde leggend, zei mevrouw Ethel Rawden uit Stamford in Engeland: „Vrou wen zijn luie wezens. Ze zijn ver wend." Mevrouw Rawden kan terecht gelden als ..de uitzondering die de regel bevestigt". Ze vult momen teel haar dagen met het hanteren van voorhamer en pikhouweel voor de afbraak van een brouwerijtje, ze is concierge van de plaatselijke kerk. ze veegt de schoorstenen, schildert binnen en buiten huizen van buren, voedt vier kinderen van 9 tot 14 jaar op. en zorgt dat haar man George op tijd z'n natje en z'n droogje krijgt. „Ja inderdaad", zegt George, „Ethel is een lot uit de loterij. Haar gezin verwaarloost ze niet." Mevrouw Rawden vindt dat meer vrouwen haar voorbeeld moesten volgen. „Ze klagen maar over het gewone huiShoudwerk. Ze schuiven er teveel van af op haar echtge noten. die mijn sympathie genieten. Elke vrouw zou harder moeten wer ken. Ze zouden er gezonder door zijn en geen pillen behoeven te slikken om slank te blijven. Daar naast zouden ze veel meer plezier in het leven hebben zoals met mij het geval is. Al dit werk doet je zo heerlijk stoom afblazen." II lillen deken nis be In ieder vnn chinees geluk Zoals men in Italië de jonge bruid als klassiek huwelijksgeschenk een wollen matras geeft, zo schenkt men in China, waar op matjes wordt geslapen, de bruid steeds een wol len deken. Deze dekens moeten ge maakt zijn uit zeer fijne merino- wol. De kleur is oranje aan de ene zijde en fel roze aan de andere. Deze kleurigheid behoort doorbroken te worden door tien zwarte strepen, die hun gunstige invloed op de sterren moeten uitoefenen tot ver zekering van vruchtbaarheid, een lang leven en volledig geluk Een groene satijnen band. waarmee de deken geheel afgeboord moet zijn, zal het jonge paar behoeden tegen de kwade geesten. Toevallig weet ik wat al die schrijvende mevrouwen met hun stipendium zouden doen, indien zy er ooit voor in aanmerking konden komen. Wat dan? vroeg Adriaan nieuws gierig. Op reis gaan? Een bont mantel kopen? Verhuizen naar Zwitserland? Zij zouden zich voor hun stipen dium de vrijheid kopen, de lieve zoete vrijheid in de vorm van een kordate huishoudster. Nou vraag ik je. Kun je je voorstellen dat het ministerie van O., K. en W. ooit een stipendium zou verlenen voor zoiets prozaïsch als een huishoud ster? Opdat de schryvende mevrou wen eindelijk schrijfster kunnen worden? Kom nou. Adriaan lachte. Ik knikte hem toe en besloot: Voorlopig zal het dus uitsluitend de fiscus zijn, die enige waarde ring voor ons toont. Daar troost ik me maar mee. THEA BECKMAN (Advertentie) in kleine flesjes... de mooiste nagellak in 't liefste flesje.... NIEUW! De mooiste lak in -tal van fraaie tinten.Gala brengt u dit grote nieuws in kleine flesjes die u lief zijnWant nu kunt u méér kleuren kiezen voor hetzelfde geld! Want nu koopt u charme, tot de laatste druppel te gebruikenl OF LONDON Als u deze zomer Hamburg bezoekt zult u daar een nieuwe attractie aantreffen: twintig jonge aardige vrouwen, die een cursua hebben gevolgd en nu zijn bevorderd tot gidsen. Op de revers van hun elegante rode kostuums prijkt nu een speld waarop de nationale kleuren van de landen waarvan zij de taal spreken, zijn ge schilderd. Persoonlijkheden uit het economische en culturele leven van de Hanzestad fun geerden tijdens de cursus als docenten. De meeste vrouwelijke gid sen beheersen twee tot drie ta len. Engels spreken ze allemaal en de meesten ook Frans. Op de derde plaats komen de Scandinavische landen, want de helft van alle buitenlandse Hamburgse gasten komt uit de noordelijke landen. Voor alle zekerheid werd echter ook een meisje geëngageerd, dat Rus sische kent. De Hamburgse hostesses zijn vrouwelijke studenten, bereisde „dochters van goeden huize", secretaresses en gehuwde vrou wen. d>'e ter afwisseling gedu rende het weekeinde of ge durende enkele uren op werk dagen vreemdelingen wegwijs maken in de havenstad. Iedere hostess kreeg twee maatkos- j 1. Fleurige bloemimprimé's in fraaie kleuren zijn de grote mode voor deze zomer. En omdat ze nieuw van tekening en geest zijn ral iedereen ze dragen en iedereen ze overal zien. Wat is dan een wel kom er afwisseling dan een rustig, neutraal, effen jurkje: een grijs effen Jurkje, zoals bijvoorbeeld dit huis-, tuin- en keukenmodel van Pierre Billet. Het is eenvoudig en klassiek en heeft ter garnering xeen wit frontje van broderie. Het is voorzien van een soort pofmouw tjes, die een ware nouveauté moe ten zijn voor de generatie van na 1940. Wij ouderen hebben ze ten minste sindsdien niet meer gedra gen en gezien. 2. Jé van hét is de combinatie van twee verschillende stofjes met precies dezelfde imprimé in precies I oezelfde kleuren. De stoffen in kwestie zijn bij voorkeur een zijtje (shantung, twill, surah, taffetas» 1 en een meer doorzichtig weefsel (mousseline, organza). De mode heeft ze al sinds jaren voor de sjantoeng, twill, surah, taffetas» gebruikt. En wie toevallig twee identieke imprimé van verschillend weefsel zou kunnen bemachtigen, weet al bij voorbaat dat succes ver zekerd is als ze beide voor een ge kleed ensemble gebruikt: de dun nere stof voor een mantel, de onöoorzchtige voor een middag- japon. Van het effect geeft dit ensemble van Pierre Billet een indruk. 3. Stedelinge of provinciaaltje, sportief type of elegante vrouw, jorg of minder jong, slank of niet 7.0 heel erg. iedereen kan wel een dergelyk, hoogst klassiek en hele maal niet opwindend pakje gebrui ken, dat een heel praktische complet zal zijn in de zomergarde- robe voor stad of dorp. Het is ge maakt van zwart en wit gestreept materiaal en het wordt gecomple teerd met een blouse van zwarte batist of voile Model: Tiktiner. 4. Veertien, of achttien? Of vijf entwintig en nog jong en slan:; en meisjesachtig? Dat is een mocel- ietje dat U zeker zal interesseren. Want het is geknipt voor U. Het vraagt om een fris gezichtje, een gracieus figuurtje, plus wat zomer zon en een bruingebrande huid. Het is gemaakt van een gestreepte, grijs en witte piqué (die me°r hand heeft dan gewone gestreepte katoen», en het stropdasje is vuur rood. Een andere geslaagde kleu rencombinatie: een blauw en wit gestreepte en een geelgroen of zaehtbruin dasje. mokka-extract en garneren enkele nootjes. Vla is een overbekend en oerhollands toetje. Maar elke dag dezelfde uitgesproken smaak wordt op de duur een beetje vervelend, daarom zijn er nieuwe mogelijkheden bedacht om vla tot een geliefd dessert te maken. Resultaat van het deskundig proeven en proberen is de „vla-flip". ten. Vla-flips zyn ideaal voor kin derfeestjes of op lange t.v.-avon- den. Om U een idee te geven van de mogelijkheden geven we een paar recepten: Catootje! Elke vla-flip bestaat uit limona desiroop of jam. vanillevla. yoghurt en een dosis fantasie. Uw eigen vla- flip maakt U zoals het U zelf uit komt met bijvoorbeeld slagroom, stijfgeslagen eiwit, verse en gecon- fijte vruchtjes, ijs, amandelsnip pers, chocolade of andere ingredièn- In een hoog glas een laag vanille vla doen. Daarop amandelschaaf sel strooien. Hierover mandarijnen- sirocp gieten of een flinke lepel oranjemarmelade. Daarop stijfge slagen eiwit, overgieten met sterk Katinka! Onderin een hoog glas chocolade vla doen. Daarop plakjes banaan, dan een laag yoghurt vermengd met basterdsuiker naar smaak en een schuimig geroerde eierdooier, daarop stijfgeslagen eiwit, het ge heel bestrooien met chocolade- strooisel. Mamaloe! Onderin een hoog glas yoghurt doen. Sinaasappelsiroop erop gie ten, daarop een laag chocoladevla, stijfgeslagen eiwit tot slot en gar neren met partjes mandarijn. Ninoschka! Yoghurt vermengen met prui- ïnenlimonadesiroop of pruimenmoes en stijfgeslagen eiwit. Hierop mok kasiroop gieten. Daarna een laag vanillevla vermengd met iets ma- resquin, hierop een toef slagroom waarover weer wat pruimensiroop wordt gegoten. Groene biggareaux vormen de garnering. Marie Hélène! Van vanillevla een mokkavla maken door er poederkoffie door heen te roeren en er wat stijfgesla gen eiwit door te scheppen. Een laag van deze schuimige mokkavla onderin een hoog glas doen. Hierop notenschaafsel strooien en plakjes banaan leggen. Daarop weer mok kavla aanbrengen, een toef slag- loom erop zetten en met nootjes garneren. Alexandra! Een eierdooier schuimig roeren met één lepel suiker. Het eiwit stijf slaan. Dooier en eiwit door elkaar heen scheppen. Dit mengsel onder in een hoog glas doen. Een laag mokkavla (verkregen door vanille vla te vermengen met poederkoffie naar smaakt erop aanbrengen. Hierop weer een laag van het eimengsel en gameren met partjes mandarijn en nootjes. Een Schotse baret van Alboy. charmant en lief. luums. een met een nauwe en een met een plooirok, waarbij een hoed wordt gedragen van hetzelfde rode materiaal ais het kostuum. Hoe aardig dat staat kunt u op de foto zien.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1963 | | pagina 12