STRANDING IN HEI BLOEIENDE LAND
om de wereldtitel ging
als de bekende nachtkaars uit
Strijd
Kom er
ACHT-er
Spel in Juan-les-Piii
vaak op hoog nivea
m
m
I
m
m
4
I
m
i
i
i
if?
m
4
i
W
m
i
1
a
1
m
m
i
2
3
2
1
4
I
M
m
I
m
3"
1
a
S
m
9
'TT
a
a
Kom er ACHT-ef
Zaterdag 8 Juni 1963
Pagina 2
KIJKJES IN DE NATUUR
Ik was gestrand, letterlijk aan de grond gelopen, want mijn auto had
plotseling gezegd: „Ziezo, tot hiertoe en niet verder en zie nu maar, dat Je
me her vandaan krijgt". Dat „hier" was een landelijke weg, een flink stuk
ergens ten ooeten van de Gelderse IJssel. Ik wilde, ik moest en zou echter
over die IJssel en bovendien was lk ln hoge mate aan tijd gebonden.
De dag had ik keurig In stukjes geknipt, zo laat hier en zo laat daar,
alles met behulp van het n welbekende agendaboekje nietwaar?
Maar dan, op een stralende meimorgen houdt een onzichtbare hand onze
auto tegen, brengt hem tot roerloze rust en dag! vergadering! dag!
IJssel met je bruggen, je steden en straten en mensenhier sta ik,
in de grasberm en zeg by mezelf„Had ik en was ik want deze
omweg door het bloeiende land had ik verkozen boven de rechte, brede,
kale baan, die my natuurlijk bij mijn pech heel snel de eerste hulp had
kunnen bieden.
opgehaalde loei en daar schoof
langzaam het enorme silhouet van
een koebeest langs het raam. Wat
een geluk, in zo'n oase te belanden
en alle gedachten aan berookte
zalen en slaapwekkende sprekers zo
maar langs je koude kleren te mo
gen laten glijden.
naar het station, nee, dat is niet
Juist, lk moest er al vragend en
zoekend naar toe wandelen. Op die
wandeling nu was ik me nog meer
bewust, buiten te zijn en heel ver
van een grote stad.
Op de wegbermen stonden paar
debloemen in hun stralendste geel,
pinksterbloemen legden bleekpaarse
vegen over het groen van de wei
landen, waar kieviten duikelden en
grutto's overvlogen, eindeloos her
halend hun klagende roep. Een ek-
s terp aar vloog recht toe recht aan
op het enorme takkenbouwsel, hun
burcht in de top van een populier.
zo mooi, nu ze eigenlijk nog In him
winterjas staan maar al aangeraakt
zijn door het voorjaar, dat er even
zijn teergroene confetti overheen
heeft geblazen.
Wat doe je als enige reiziger op
een absoluut eenzaam perron?
Je loopt op Je allerdooiste ge
mak het hele eind af tot waar een
bekend bordje staat. Daar houdt n.l.
de civilisatie op en begint de wilder
nis. een heerlijke wilde groeipartij
van bomen en struiken, vol met vo
gelgezang, vol leven en beweging.
Daar op dat eindpunt sta je zoals
eens Napoleon stond op zijn eiland-
punt. En je luistert niet naar de
branding van St.-Helena maar naar
de schorre kraai van een fasante-
haan, naar het trillend roepen ,en
fluiten van een wulpenpaar.
Maar zo gauw geef je je niet ge
wonnen 1 Daar is Immers die agenda
nog en dat tijdschema. En m'n
horloge geeft ook nog een knip
oogje van „kom kom, je haalt 't nog
wel". Dus nog maar eens starten,
deur open, deur dicht, motor inspec
tie, rang! dicht en weer proberen,
maar een auto kan zijn als Iemand
die, de armen onder t hoofd ge
vouwen, languit ln het gras gaat
liggen en naar de lucht starend,
langzaam prevelt: „Zullen we nou
hier es echt lekker lang blijven.
Ja?"
Van de weeromstuit keek ik ook
naar de lucht. Die was blauw en er
dreven geweldige wolkenschepen in.
Er flitste een koppel spreeuwen
over, in de struiken langs de weg
was druk gedoe van kleine vogels.
Maar daar had lk toch geen aan
dacht voor, de onrust had me nog
te pakken.
Melkrijder
Er kwam een melkrijder aan.
Geen denderende auto met ram
melende bussen, maar een platte
wagen met een paard, zo'n gezel
lig buitenpaard, dat lak heeft aan
agenda's en horloges, maar in z'n
eigen tempo rustig voortsloft. De
Jonge vent op de bok had z'n pet
scheef op z'n borstelige vlaskop ge
trokken, hy riep me iets toe en wees
ln een bepaalde richting, maar on
ze conversatie bleef bij een over en
weer schreeuwen, omdat geen van
ons beiden op kon tornen tegen het
geweld van een over donderende
straaljager. Maar ik begreep, dat
ik wel mocht meerijden, want d&ér
(brede armzwaai!) en dan déar en
dan de hoek om, nou, daar was
een smederij, en ja, daar hadden
ze ook verstand van auto's.
<loor
Sjouke van der Zee
„Koekoek!" klonk het heel. héél
in de verte. Ik dacht: „Dat is wel
erg ver, die eerste koekoek, en die
smederij ls ook bepaald niet dicht
bij".
Hoe mijn auto tenslotte belandde
op het smldserf, dat van de baas
zelf een zaterdagse beurt kreeg, ls
een verhaal op zichzelf, dat lk u zal
besparen.
Misschien vindt u het wel van
belang, te weten, dat de smidszoon
monteur-benzinepomper al even
min enig leven kon brengen ln mijn
weerbarstig voituur, zodat mij niets
anders overbleef dan de terugreis
te aanvaarden te voet, per bus en
tenslotte per trein.
Ommekeer
Maar nu die merkwaardige om
mekeer. Toen ik mijn vergaderings
papieren definitief had opgeborgen
en mijn stranding volledig had ge
accepteerd, kwam er een plezierige
rust over me. De smid, leunend op
zijn bezem, gaf me eerst gratis zijn
kijk op het wereldgebeuren, knoop
te er toen een eigen weervoorspel
ling aan vast en zo duurde het niet
lang, of ik zat ln volle vrede en
vriendschap aan de koffie ln de
smldsfamille. Er dartelden een
paar kleuters tussen tafel en for
nuis, een aanhalige kat beant
woordde mijn eerste toenadering
met steeds heviger kopjes geven.
Door de ruiten zag ik weiland en
vruchtbomen in volle bloei. Er
klonken allerlei vogelgeluiden. Er
klonk ook een prachtige heel diep
Een hotsebotsende bus bracht me
Onze schaakriibriek
De zon scheen warm, het land
ademde zwaar met geuren van bloe
men en vers gestrooide mest.
Stationnetje
De strijd om het Wereldkam
pioenschap schaken is een beetje
als een nachtkaars uitgegaan. Toen
het Botwinnik niet lukte een voor
hem gunstig staande partij tot
winst to voeren en hy vlak daarop
zelfs nog een party verloor, was de
stryd gestreden. Met drie punten
achterstand op *t eind. Van de
match was zelfs de allergrootste in
spanning togen zulk een tegenstan
der onvoldoende om deze achter
stand in to lopen, zelfs niet om ze
to verkleinen.
Enige salonremises vormden het
slot van deze toch werkelijk ver
beten strijd tussen de ware groot
meester, titelhouder sinds 1948 en
deze voor Botwinnik waarschijn
lijk wel gevaarlijkste tegenstander
uit de ry van belagers.
Tigran Petrosjan werd in 1929 te
Jereva in Armenië geboren. Reeds
ln 1946 werd hij met 9 uit 10 eerste
in het Jeugdkampioenschap van de
Sowjet-Unle. In 1950 verhuisde hij
naar Moskou. In het kampioenschap i
van de hoofdstad eindigde hij als
derde. In het 19e Russische kam-
pioenschap werd de toen pas 22-
jarige tweede met Geiler (Keres I),
boven Smyslow, Botwinnik, Bron-
stein en andere sterke meesters. De
weg naar de hoogste top was, met 1
zovele en zo sterke mededingers
uiterst moeilijk en pas in 1962 te
Curasao wist Petrosjan alle mede
kandidaten achter zich te laten en
daarmee het recht te verwerven
tegenover zijn grote landgenoot
plaats te nemen.
De strijd van de nieuwe wereld-
kamptoen is wel vergeleken met die
van Schlechter, de grote rivaal van
Lasker. Vaak is zijn spel niet spec
taculair, zuiver positioneel doch bij
nadere beschouwing moet men grote
bewondering hebben voor de stra
tegische concepties. En als 't mo
gelijk is, doet hij zijn voornaam alle
eer aan door als een ware tflger toe
te slaan.
Hier volgt een gedeelte van een
partij tegen Filip (Amsterdam 1956)
Na de 17e zet (Pf3-g5) was deze
■telling ontstaan:
Wit had op Pg5 zyn hoop geves
tigd in de overtuiging dat nu de
zwarte aanval weerlegd zou zyn.
Petrosjan heeft echter verder ge
rekend en van nu af aan groeit de
party uit tot een van de briljantste
partijen van deze wedstryd. Er
volgde: 17 f5-f4; 18. Pc5xe6.
De7xe6; (niet 18fxe3; 19
Pxe3, Dxe6; 20. Ld5!); 19. b4 - b5!
Een zeer Ingewikkelde stelling
waarvan het aangeven van de tal-
ryke varianten hier niet doenhjk
is. 19f4 - f3; 20. b5"x a6, f3xg2;
21. Kglxg2; d6-d5; 22. Pc4 - a3.
Ta8 x a6; 23. Dd2 - e2, De6-g6; 24.
Kg2 - h2, Ta6 - a8; 25. Pa3 - c2. Ta8
- e8; 26. Tal-el, c7-c5; 27. Tfl-
gl, Ph5-f6; 28 De2-d2, d5-d4;
29. c3xd4. c5xd4; 30. Le3-g5,
Pf6-d5: 31. Tgl - g2, Tf8 - f3 (Men
ziet, met ogenschyniyk eenvoudige
middelen heeft zwart zich een
winststelling opgebouwd. Het einde
komt nu in weinige zetten).
I
M
m
i
m
W I 4
11 1
■n
Sfel
i w.
1
i
HU
es m m
S
2
i
i
M ÏH
■B-.
5 i
Wit aan zet, wint
Daar lag dan eindeiyk het sta
tionnetje, mijn eindpunt .U kent ze
wel, die merkwaardige gebouwtjes
met een soort één-mansbediening,
niet bepaald modern van styi, maar
van een soliditeit, die de eeuwen
trotseert.
Door een lege wachtkamer naar
een leeg perron. Geen sterveling.
Aan de overzij van een dubbelspoor,
zwart en glimmend van olie en
smeer, een grindstrook en daar
weer achter een stuk natuur, een
heerlyke rimboe van uitbottende
struiken, van wilgebomen, gekerfd
en gewrongen met pruikekoppen
van lenige zachtbewegende takken.
Als afsluitingscoulissen van dit len
tetoneel een rij hoge bomen, prach
tige knapen met kronen als bouw
werken. Juist in mei zyn die bomen
Opgave 141 ls een eindspel
studie; 142 het slot van een ge
speelde party. Met drie zetten
maakt wit een eind aan zwarts
tegenstand.
Oplossingen van de opgaven 135
t/m 142 uiterlyk 15 juni aan W. H.
van der Nat, Acacialaan 25, Leider
dorp.
LEIOSCH ^DAj^AD"^
Kunt U de acht afwykingen in de beide bovenstaande tekeningen
vinden? De juiste oplossing vindt U elders in dit By voegsel.
Onze bridgerubriek
Bank
Dan keer je om en wandelt, als
het kan nog langzamer, terug naar
het andere eindpunt, langs het
slapende station waar een bel een
paar keer Ping! Pong zegt, langs
het zonnige perron, waar je zo waar
plotseling een bank vindt.
Een bank voor één mens. een
heel station en een verrukkeiyk
stille omgeving voor één mens, die
op een vergadering hoorde te zitten.
Hoe ver zouden ze daar, ver weg
in die stad, nu wel zyn? Hoeveel
sprekershééé, kyk daar es. bo
venop die braamsliert, dat onrus
tig vogeltje met z'n krassig liedje!
Dat moet haast wel een grasmus
zyn! Tjoep, weg!
Daar komen in de verte twee vu
rige ogen naderbij, de ogen van een
stalen rups, die byna geluidloos
aanglydt en precies voor myn
bank stilhoudt.
Myn horloge, myn agenda!
zal ik deze trein laten voorbygaan?
Zal ik blyven zitten op dat per
ronnetje. blyven genieten van die
wonderlyke stilte?
Waarom ben ik Ingestapt? Waar
om ben ik door een coupéraampje
gaan kyken naar de wilgen, de
geurige weilanden, de kieviten, naar
het land in zomerse bloei? Maar
één ding stond by me vast: ik zou
er terugkomen!
Om myn auto terug te halen.
Een van de meest drukst be-
zochte Europese toernooien, is
het bridgefestival dat jaarlijks
in mei te Juan-les-Pins wordt
gehouden. Ook dit jaar was de
belangstelling weer groot en
waren spelers uit Amerika
Engeland. Scandinavië. West-
Europa en zelfs enkele Polen
naar de Franse zuidkust ge
trokken om deel te nemen. Van
de drie evenementen, een indi
vidueel toernooi, een paren- en
een viertallentoernooi. worden
de laatste twee als de belang
rijksten beschouwd. Van de
diverse, vaak op hoog niveau
staande partijen, geef ik hier
onder een spel dat zowel bied-
als speeltechnisch uiterst leer
zaam is:
Sch. A. V, B,
Ha.
Ru. B. 7. 5
KI. A, V, B,
Sch. H. 10. 6
Ha. H.V.10, N
9. 8. 6 WO
Ru. A. V Z
KI. 7, 5
Sch. 9, 8, 4. 2
Ha. A. 7. 3
RU. H, 10, 9, 8
KI. 9. 4
Zuid gever. NZ kwetsbaar. Het
bieden verliep: zuid pas west een
10. 8. 3
Sch. 5. 3
Ha. B, 5. 4.2
Ru. 6,4.3,2
KI. H, 6, 2
Ti 'Pt
i
A>
"A
32. Tel - e4. Pd5-c3: 33. Te4-
g4. h7-h5; 34. Tg4 - h4. Tf3xd3;
35. Dd2 - cl, Td3 - dl36. Del - b2.
Tdl - bl en wit gaf op. Op Da3
volgt Lf8 terwyi ook D x g5 of D
xc2 al voldoende ls.
LADDERWEDSTRIJD
CXLI
Gorgiew
ab ed fgh
-
Bij grote invals
hoeken echter
wordt hij in het
glas teruggekaatst
lucht
Wit aan zet, wint
harten noord doublet
twee harten zuid doublet
drie harten noord vier ha
oost pas zuid vier scho
allen pasten.
Zuid doublet op twee harten
noords informatiedoublet, is
echo-doublet dat aangeeft dat
over enige kracht beschikt i
geen lange kleur heeft.
trachtte met drie harten het bi<
voor NZ te bemoeiiyken,
noord had een te mooi spel en
met een bod van vier harte:
keuze der kleur aan zyn part
over. Zuid koos vier schop
zeker zynde dat noord fraaie
in die kleur zou meebrengen.
Tegen vier schoppen kwam
met hartenheer uit, ln noord
ruitenboer weggegooid en
kwam aan slag met harten
Zuid speelde schoppen twee na
sneed in noord met de boer.
hoopte, dat ruitenvrouw by
zou zitten en speelde ruiten
van tafel na, west maakte rui
vrouw. Het contract was nu
meer te winnen, want west spa
harten noord gooide zyn la*
ruiten weg. Dit hielp niet, f
west vervolgde met ruitenaas,
noord met schoppen zeven
introeven. Van tafel kwam
klaveraas en klaver na, oost
met klaverheer en liet zyn part
een klaver overtroeven; nas]
van harten door oost zou tot
zelfde resultaat hebben geleid,i
één down.
Winnende speelwijf
De winnende speelwyze li
volgende: In slag 1 hartpnaas lol
hand nemen. In slag 2 sch(
spelen en snijden, ln slag 3 klai
vrouw van tafel natrekken. Nee
oost die slag, dan heeft zuid li
met klaver een entree in el(
hand om nogmaals schoppen
kunnen snydon. Neemt oost
klaverhecr niet, dan verliezen
geen slag In die kleur en wint
zyn contract, ongeacht hoe 0
verder tegenspelen.
Aan diverse tafels werd de
nende speelwyze gevonden. Wi
het bieden aangetoond heeft
west beschikte over lange harte
schoppenheer en vryvvel zet
ruitenaas, is het aannemeiyk
de oostspeler voor zyn bod
twee harten beschikken moet ff
de klaverheer.
Aan enkele tafels besloten OW
redden met vyf harten, welk ca
tract gedoubleerd slechts t»
down ging en OW 300 punten Te
loren. Zo'n score kan goed zyn
de tegenparty zyn vier schoppe
contract had gemaakt (620 punte
maar Ls funest als de meeste NI
paren de moeiiyke weg naar tl!
slagen niet zouden hebben gevoc
den.
In principe doet men ln pare
wedstryden het beste, geen redtt
dingen te ondernemen als men
kans ïykt te hebben de tegenpan
down te spelen. Wests spel is dal'
van een goed voorbeeld hy hef!
voldoende defensieve kracht om
veronderstellen, dat vier schoppi
van OW geen pad over rozen
zyn.
H. W. Filart
1. grasrand doorgetrokken
2. schoen man heeft andere neua
3. een steen meer op grond
4. streep minder blouse jongetje
5. Japon vrouw langer
6. bloem meer rechts onder
7. gordynen voor dakraam
8. huisdeur achter de man loop
meer door.
